Η κυβέρνηση κρύβει τις ευθύνες της στην υποχρεωτικότητα

Ενάμιση χρόνο τώρα που η πανδημία Covid-19 έχει στοιχίσει 4,5 εκατομμύρια νεκρούς και οι κυβερνήσεις δουλεύοντας με γνώμονα τη διάσωση της οικονομίας και του συστήματος αδυνατούν να βρουν λύση και να ξεπεράσουν την κρίση δημόσιας υγείας. Σε αυτό τον ενάμιση χρόνο προτίμησαν αρχικά να κυριαρχήσουν στις πολιτικές τους τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης για την μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας, τουλάχιστον σε αυτό το τμήμα που ευρύτερα είναι γνωστό ως αναπτυγμένες χώρες και χρηματοδότησαν τις φαρμακευτικές εταιρείες για να βρουν το εμβόλιο που θα αντιμετώπιζε τον ιό. 

Ταυτόχρονα προχώρησαν σε προγράμματα παχυλής επιδότησης των καπιταλιστών για να αντέξουν την επιπρόσθετη πίεση που δημιουργούσε το νέο σκηνικό σε μια οικονομία σε κατάσταση κρίσης, ώστε να μη συνθλιβούν. Και αυτός είναι ο κύριος λόγος που έχουν χρηματοδοτήσει ελάχιστα την έρευνα για θεραπεία απέναντι στον ιό εκτιμώντας ότι τα εμβόλια θα έφταναν για να μειωθούν τουλάχιστον οι νεκροί.

Ισραήλ

Για αυτό το λόγο άλλωστε υπερδιαφημίστηκε η προσπάθεια του κράτους του Ισραήλ που αφού έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τους διεθνείς θεσμούς κλείνοντας από μόνο του συμφωνία με την Pfizer, κατόρθωσε να μειώσει πολύ στις αρχές του 2021 τα κρούσματα και τους νεκρούς έχοντας εμβολιάσει τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού του. Όμως στη συνέχεια ήρθε η μετάλλαξη Δέλτα και τα κρούσματα στο Ισραήλ (με πληθυσμό 9 εκατομμύρια) από ελάχιστα που ήταν καθημερινά στα τέλη του Μάη έφτασαν στις 25 Αυγούστου να είναι 10.945 με 24 νεκρούς μόνο σε μια μέρα καθώς είναι δεδομένο ότι οι ιοί μεταλλάσσονται και πολύ περισσότερο όταν δε βρίσκεις αποτελεσματικές θεραπείες και τρόπους αντιμετώπισής τους. Και αυτή η μετάλλαξη απέδειξε ότι η πολιτική των καπιταλιστών που ευελπιστούσε ότι μόνο με τον εμβολιασμό θα λύσει μόνιμα το πρόβλημα κάπου είχε μια μεγάλη τρύπα. 

Πρώτον γιατί δεν δόθηκε καν η δυνατότητα εκτός του Ισραήλ να εμβολιαστεί η συντριπτική πλειοψηφία του πλανήτη. Σε πολλές χώρες της Αφρικής κυρίως αλλά και της Ασίας τα εμβόλια δεν έφτασαν ποτέ ή έφτασαν σε πολύ μικρό αριθμό του πληθυσμού τους. Ενώ και στις «αναπτυγμένες» χώρες ο τρόπος που οργανώθηκε ο εμβολιασμός δεν επικεντρώθηκε στην ανάγκη του να εμβολιαστείς για να μην αρρωστήσεις και για να ζήσεις αν αρρωστήσεις αλλά επικεντρώθηκε στη σωτηρία της οικονομίας του συστήματος. Από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της κατηγορίας είναι η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ στην Ελλάδα. Η εμβολιαστική καμπάνια στηρίχτηκε στη λογική εμβολιάσου για να γυρνάς ελεύθερος στα μπαρ και στα νησιά και να κάνεις τουρισμό και απέτυχε παταγωδώς. Το ίδιο το κράτος του Ισραήλ δε, αναγκάστηκε από τα τέλη του περασμένου Ιούλη να ξαναπάρει μέτρα περιορισμού των συναθροίσεων και των εκδηλώσεων μαζί με το ότι έγινε η πρώτη χώρα που αποφάσισε να κάνει και τρίτη δόση του εμβολίου, αγνοώντας ξανά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που έκανε έκκληση να σταλούν οι δόσεις σε χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου. Τα μέτρα αυτά δεν το έσωσαν και αυτό είναι καμπανάκι και ισχυρή προειδοποίηση και για τις ΗΠΑ και την Ελλάδα και τις άλλες χώρες που αποφάσισαν να προχωρήσουν σε τρίτη δόση εμβολιασμού.

Η κατάσταση στην Ελλάδα

Ειδικά για την Ελλάδα το καμπανάκι πρέπει να ηχήσει πολύ βαρύτερα σε όλους μας. Γιατί εδώ γνωρίζαμε και γνωρίζουμε ότι το δημόσιο σύστημα υγείας έχει ξεπεράσει σχεδόν από την αρχή της πανδημίας τα όριά του. Και η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έκανε τίποτα για να μπορέσει να αλλάξει την κατάσταση όταν είχε την ευκαιρία μετά το πρώτο λοκντάουν την άνοιξη του 2020 αλλά και στη συνέχεια. Η μόνιμη επωδός των στελεχών της κυβέρνησης από τον ίδιο τον πρωθυπουργό μέχρι το τελευταίο στέλεχος ήταν ότι πρέπει να σώσουμε την οικονομία. 

Είναι βέβαιο ότι έχουν λαδωθεί καλά οι τσέπες κάποιων μεγαλοεργοδοτών του τουρισμού και κάποιων μεγάλων επιχειρήσεων από τα λεφτά που τους μοίρασε αλλά και από το άνοιγμα του τουρισμού πέρσι και φέτος. Αλλά αυτό το νούμερο έχει δίπλα του και έναν άλλο αριθμό. Σχεδόν 14.000 νεκροί (13.600 στις 30/8) από την αρχή της πανδημίας. Αριθμός που όπως προειδοποιεί το Ισραήλ που είχε και πιο πετυχημένη στρατηγική από την Ελλάδα θα αυξηθούν πολύ το επόμενο διάστημα. Αριθμός όμως που θα μπορούσε να είναι και μικρότερος. Οι νεκροί θα ήταν λιγότεροι τουλάχιστον αν είχε ενισχυθεί σε προσωπικό, εξοπλισμό και δομές το δημόσιο σύστημα υγείας αλλά προτιμήθηκε να προσλαμβάνονται αστυνομικοί για να μπορεί να επιβάλλεται καταστολή σε διαδηλώσεις και απεργιακές συγκεντρώσεις. Θα ήταν λιγότεροι αν είχε απαιτηθεί, από κοινού με τις άλλες κυβερνήσεις, να δοθούν οι πατέντες των εμβολίων σε όλες τις εταιρείες. Θα ήταν λιγότεροι αν είχαν επενδυθεί λεφτά στην έρευνα για τη θεραπεία αντί να δίνονται στους εξοπλισμούς. Θα ήταν λιγότεροι αν είχαν δοθεί λεφτά για να έχουμε περισσότερα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς στους δρόμους και χωρίς συνωστισμό. Θα ήταν λιγότεροι αν είχε επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας της υγείας χωρίς όρους και δωράκια στους κλινικάρχες.

Νεκροί που θα ήταν λιγότεροι αν η κυβέρνηση είχε πραγματοποιήσει μια καμπάνια εμβολιασμού που θα έλεγε την αλήθεια στον κόσμο. Δηλαδή ότι το εμβόλιο μπορεί όντως να μειώσει δραματικά την πιθανότητα να νοσήσεις και να μεταδώσεις τον ιό και την πιθανότητα να πεθάνεις. Που θα έλεγε ότι ακόμη κι αν νοσήσεις όταν έχεις εμβολιαστεί, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, θα περάσεις τη νόσο σε πολύ ελαφριά μορφή.

Η υποχρεωτικότητα

Απέναντι λοιπόν στην εγκληματική αποτυχία της η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να προσπαθήσει να βγει από την αδύναμη θέση που έχει περιέλθει σε συνδυασμό με το πως έχει αντιμετωπίσει άλλα θέματα όπως οι φωτιές και να μετακυλήσει τις ευθύνες από τις πλάτες της στην… «ανεύθυνη» εργατική τάξη. Δεν είναι μια πολιτική της τελευταίας στιγμής. Ας μην ξεχνάμε ότι η καραμέλα της ατομικής ευθύνης πιπιλιζόταν από την αρχή της πανδημίας με στόχο να ξεπλυθούν οι ευθύνες του καπιταλισμού για την αδυναμία αντιμετώπισης του Covid-19. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν η πρώτη στην ΕΕ που πρότεινε «πράσινα διαβατήρια» για όσους έχουν εμβολιαστεί.

Ο σχεδιασμός αυτός φέρνει τώρα την επίθεση στους «ανεύθυνους» υγειονομικούς και εργαζόμενους σε προνοιακές δομές των δήμων που δεν εμβολιάζονται. Πιθανά αύριο στους «ανεύθυνους» εκπαιδευτικούς και πάει λέγοντας. Ο ίδιος σχεδιασμός φέρνει και τη μείωση μισθού ως μέτρου για όσους «ανεύθυνους» εργαζόμενους και φοιτητές δεν εμβολιάζονται και δεν μπαίνουν σε αναστολή εργασίας, όπως οι υγειονομικοί και οι εργαζόμενοι σε δομές πρόνοιας. Δημιουργία κοινωνικού αυτοματισμού και ανθρωποφαγία σε βάρος κάποιων από τα αδύναμα στρώματα της κοινωνίας. Γιατί όμως επιλέχθηκαν καταρχήν οι εργαζόμενοι στη δημόσια υγεία ως πρώτοι στόχοι; Γιατί αυτοί που έχουν εμβολιαστεί (αν συνυπολογίσουμε και όσους έχουν νοσήσει) κατά 90% και όχι οι αστυνομικοί που έχουν (μαζί με όσους έχουν νοσήσει) εμβολιαστεί μόλις στο 52% σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή»;

Η κυβέρνηση αν δεν είχε την πανδημία θα είχε εφαρμόσει ήδη τα σχέδιά της για συρρίκνωση του δημόσιου συστήματος υγείας. Ήδη με πιόνια τις διορισμένες διοικήσεις έχει αρχίσει σε πολλά νοσοκομεία να επαναφέρει τους εργολάβους στην καθαριότητα και τη φύλαξη. Αν οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία δεν είχαν σταθεί με ηρωϊκό τρόπο σώζοντας όσες περισσότερες ζωές μπορούν σε ένα κουρελιασμένο σύστημα υγείας, με τεράστιες ελλέιψης προσωπικού (τουλάχιστον 30.000 κενές θέσεις), χωρίς πολλές φορές τα Μέσα Ατομικής Προστασίας όπως οι μάσκες Ν95, απαραίτητες στολές κ.α. χωρίς όσους αναπνευστήρες θα έπρεπε να έχουν και υποχρεωμένοι να δουλεύουν ασταμάτητα χωρίς άδειες και ρεπό πολλές φορές, θα είχαν αντιμετωπίσει πολύ νωρίτερα αντίστοιχη επίθεση.

Οι προθέσεις της ΝΔ έχουν γίνει ξεκάθαρες και είναι να συγχωνευθούν κλινικές και μονάδες, να κλείσουν τμήματα ώστε να πάρουν προβάδισμα στον τομέα της υγείας οι ιδιώτες και οι εργολάβοι ακόμη και μέσω ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) με στόχο αρκετά μεγάλα νοσοκομεία όπως ο Ευαγγελισμός, το Ασκληπιείο κ.α.. Ο κοινωνικός αυτοματισμός θα τη βοηθήσει θεωρεί σε αυτή την κατεύθυνση. Οι υγειονομικοί ήταν οι μπροστάρηδες για να σωθεί ο λαός, όχι μόνο με την εργασία τους στα νοσοκομεία αλλά και με τους αγώνες τους. Ήταν αυτοί που έσπασαν τη σιωπή στο πρώτο λοκ-ντάουν με τις κινητοποιήσεις τους στις 7 Απρίλη του 2020. Είναι με λίγα λόγια επικίνδυνοι για το σχεδιασμό του συστήματος. Χρειάζεται να λοιδωρηθούν, να φορτωθούν απάνω τους οι ευθύνες και να μπουν σε αναστολή εργασίας ή να απολυθούν από την 1η του Σεπτέμβρη για να αντέξει το σύστημα. Θέλουν να ξεχάσουμε ότι η μεγάλη διασπορά του ιού έγινε σε ιδιωτικούς οίκους ευγηρίας και σε ιδιωτικά νοσοκομεία, όπως ο Ταξιάρχης στο Περιστέρι και πολύ λιγότερο στα δημόσια νοσοκομεία.

Το απόλυτο γέλιο προκαλεί δε η απόφαση της κυβέρνησης να αντικαταστήσει το έμπειρο προσωπικό που θα συμμετάσχει στην απεργία-αποχή της ΠΟΕΔΗΝ και δεν θα καταθέσει το πιστοποιητικό εμβολιασμού του στα νοσοκομεία, με τριμηνίτες συμβασιούχους. Πότε άραγε θα προλάβουν αυτοί οι εργαζόμενοι να εκπαιδευτούν και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους;

Αριστερά

Η Αριστερά στα νοσοκομεία και στο χώρο της υγείας, παρά τη γενικότερη αδυναμία της να απαντήσει ενωτικά και όσο μαζικά θα χρειαζόταν κεντρικά πολιτικά στην κυβέρνηση, έχει κρατήσει πολύ συνεπή αγωνιστική στάση, αναδεικνύοντας εξαρχής την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης και προσπαθώντας να αναδείξει τα αιτήματα που χρειάζεται να αγκαλιάσει όλη η κοινωνία. Προτάσσοντας το αίτημα να σωθεί η εργατική τάξη και ο λαός, με όσα αυτό συνεπάγεται. Δηλαδή τις μαζικές προσλήψεις νοσηλευτών και γιατρών, την αναγκαιότητα επίταξης του ιδιωτικού τομέα κ.α.

Ανέδειξε επίσης από την πρώτη στιγμή με αρθρογραφία της την ανάγκη στήριξης της ιατρικής επιστήμης, την ανάγκη χρηματοδότησης της έρευνας για εμβόλια και θεραπεία. Την ανάγκη να εμβολιαστεί μαζικά ο πληθυσμός. Κι ας είχαν να αντιμετωπίσουν την πολιτική της κυβέρνησης που υποβάθμιζε την επιστήμη και με την έλλειψη ουσιαστικής καμπάνιας για τα εμβόλια (θυμηθείτε τι πανικό έσπειρε σε όσους ήμασταν αποφασισμένοι να κάνουμε το εμβόλιο με την στάση που κράτησε για το εμβόλιο της AstraZeneca και το ότι δεν έχει αφήσει να εμβολιαστούν χιλιάδες άνθρωποί όπως οι κατάκοιτοι αλλά και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες) και προσπαθώντας συνεχώς να φορτώσει σε κάποιο τρίτο την κατάσταση. Άλλοτε η νεολαία, άλλοτε οι ηλικιωμένοι που δεν φοράνε σωστά τη μάσκα, άλλοτε οι συγκεντρώσεις των εργαζομένων και τώρα οι υγειονομικοί.

Αυτή η απαξίωση από την μεριά της κυβέρνησης της επιστήμης και της δημόσιας υγείας είναι που έχει φέρει στο προσκήνιο σκοταδιστικές και ακροδεξιές ομάδες να διασπείρουν φόβο ενάντια στα εμβόλια και να επιτίθενται ενάντια σε εργαζόμενους στα νοσοκομεία που τόλμησαν να διασωληνώσουν ασθενή με Covid-19 όπως έγινε το Σάββατο 28/8 στην Πνευμονολογική κλινική του Θριάσιου νοσοκομείου.

Η Αριστερά οφείλει να υπερασπιστεί την αναγκαιότητα του μαζικού εμβολιασμού, να ξεμπροστιάσει την πολιτική της κυβέρνησης και να διαδηλώσει μαζί με τους εργαζόμενους των δημόσιων νοσοκομείων ενάντια στις αναστολές εργασίας και την υποχρεωτικότητα. Μπορεί οι Μπολσεβίκοι πριν 100 χρόνια να είχαν υποβάλει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό του πληθυσμού, ήταν όμως μια άλλη κυβέρνηση, εργατική και επαναστατική και αποφάσιζε μέσα σε τελείως διαφορετικές συνθήκες. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν αποφάσισε την υποχρεωτικότητα με γνώμονα τη σωτηρία της εργατικής τάξης. Αποφάσισε με γνώμονα τη σωτηρία του καπιταλισμού.

Αντιστάσεις

Οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία απέργησαν μαζικά την Πέμπτη 26 Αυγούστου και συμμετείχαν σε μια πολύ μεγάλη συγκέντρωση στο Υπουργείο Υγείας όπου και ακολούθησε πορεία στη βουλή. Ο στόχος να φτάσει η πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου δεν έγινε εφικτός καθώς αποκλείστηκε ολόγυρα η περιοχή από την Αστυνομία. 

Η κυβέρνηση τρομοκρατημένη από την αντίσταση των υγειονομικών είχε ανακοινώσει 1 μέρα νωρίτερα την απόφασή της να αναστείλει (για τρίτη φορά από την έναρξη της πανδημίας) τις άδειες των υγειονομικών ομολογώντας ότι ούτε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού έχει κάνει, ούτε έχει στόχο να υλοποιήσει κάποιο από τα βασικά αιτήματα των εργαζομένων στα νοσοκομεία (όπως η ένταξη όλων στα ΒΑΕ κ.α.) 

Η στάση της εξακολουθεί να μετατρέπει το δημόσιο σύστημα υγείας σε μονοθεματικό για τον Covid-19 και η επιβολή αναστολής εργασίας σε όσους δεν καταθέσουν το πιστοποιητικό εμβολιασμού θα χειροτερέψει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Θα είναι υποχρεωμένη πια να συγχωνεύσει κλινικές, να αναστείλει χειρουργεία και να μετακινεί προσωπικό από το ένα νοσοκομείο στο άλλο. Δεν μπορούμε να της το επιτρέψουμε. Χρειάζεται να σταθούμε στο πλευρό των υγειονομικών που αγωνίζονται και στις 2 του Σεπτέμβρη στην διαδήλωση στην Αθήνα και στις 10 Σεπτέμβρη στη διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη. Χρειάζεται να σεβαστούμε το δικαίωμα στη ζωή με τον μαζικό εμβολιασμό και να αντισταθούμε στα τιμωρητικά μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους και όσους δεν εμβολιάζονται.