Η σχέση Αριστεράς-Εκκλησίας και οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Υπάρ­χουν πα­ρα­δείγ­μα­τα κλη­ρι­κών της Εκ­κλη­σί­ας με τους οποί­ους η Αρι­στε­ρά μπο­ρεί να συμ­μα­χή­σει κατά πε­ρί­πτω­ση; Υπάρ­χουν. Ξέ­ρου­με τις αντι­φα­σι­στι­κές δη­λώ­σεις μη­τρο­πο­λι­τών που έχουν γίνει τε­λευ­ταία κι είναι χρή­σι­μες. Καλό θα ήταν βέ­βαια να συ­νο­δεύ­ο­νται και από πρά­ξεις, όπως όταν ο παπάς της Βιάν­νου εμπό­δι­σε, μαζί με τους κα­τοί­κους, τη φα­σι­στι­κή συ­γκέ­ντρω­ση της Χ.Α. στο μαρ­τυ­ρι­κό χωριό. Τότε βρι­σκό­μα­στε στην ίδια όχθη κι αυτό είναι πολύ ση­μα­ντι­κό. Είναι οι πρά­ξεις, άλ­λω­στε, που ξε­χω­ρί­ζουν τους πι­θα­νούς συμ­μά­χους από τους και­ρο­σκό­πους εθνι­κι­στές, που απ'τη μια μι­λούν για τις φι­λάν­θρω­πες “εντο­λές του Ευαγ­γε­λί­ου” κι απ'την άλλη κα­τη­γο­ρούν τους “λα­θρο­με­τα­νά­στες” ότι...“μαυ­ρί­ζουν” τον τόπο κι απει­λούν την χρι­στια­νι­κή εκ­παί­δευ­ση και θρη­σκεία (π.χ. ο Θεσ/νίκης Άν­θι­μος). Δε χρειά­ζε­ται εδώ ν'α­να­πτύ­ξου­με τις ρα­τσι­στι­κές ή φι­λο­φα­σι­στι­κές αντι­λή­ψεις άλλων μη­τρο­πο­λι­τών που διώ­κουν θε­α­τρι­κές πα­ρα­στά­σεις συ­νο­δεία Να­ζι­στών βου­λευ­τών και πε­ρι­γρά­φουν τους τε­λευ­ταί­ους ως “καλά παι­διά, αγω­νι­στι­κά”, “γλυ­κιά ελ­πί­δα” και “ήρεμη δύ­να­μη” που “ικα­νο­ποιεί τα­λαι­πω­ρη­μέ­νους και αγω­νιώ­ντες πο­λί­τες” (Δρυ­ϊ­νου­πό­λε­ως Αν­δρέ­ας, Σε­ρα­φείμ Πει­ραιώς, Κα­λα­βρύ­των Αμ­βρό­σιος, Φθιώ­τι­δος Νι­κό­λα­ος κ.α.).
Πέρα λοι­πόν απ'τα με­μο­νω­μέ­να κι αντι­φα­τι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα το ερώ­τη­μα είναι απλό: είναι ποτέ δυ­να­τό η Εκ­κλη­σία, ο δε­δο­μέ­νος ιε­ραρ­χι­κός μη­χα­νι­σμός με πε­ριου­σία και τα­μείο, να απο­δε­χτεί την απώ­λεια των προ­νο­μί­ων που της έχει πα­ρα­χω­ρή­σει το Κρά­τος από την Αρι­στε­ρά; Κατά τη γνώμη μας, όχι. Τα υλικά συμ­φέ­ρο­ντα έχουν τη με­γα­λύ­τε­ρη πειθώ. Δεν είναι μόνο τα χρυσά άμφια, τα πο­λυ­τε­λή οχή­μα­τα και σπί­τια που απορ­ρο­φούν τον οβολό “πι­στών” και “απί­στων” φο­ρο­λο­γου­μέ­νων. Είναι και τα ακί­νη­τα-φι­λέ­τα Εκ­κλη­σί­ας και Μονών, οι οποί­ες παί­ζουν τον πολύ προ­σο­δο­φό­ρο ρόλο του κτη­μα­το­με­σί­τη. Τα γνω­στά σκάν­δα­λα των Μονών Βα­το­πε­δί­ου και Το­πλού, των σά­πιων κο­τό­που­λων της αρ­χιε­πι­σκο­πι­κής “Αλ­λη­λεγ­γύ­ης” ή των “αλ­μυ­ρών” αντί­τι­μων που απαι­τού­νται για να χτι­στούν σχο­λεία σε οι­κό­πε­δα που πα­ρα­χώ­ρη­σαν στην Εκ­κλη­σία οι Σουλ­τά­νοι ή η “Δεξιά του Κυ­ρί­ου” -απλά σκια­γρα­φούν την κα­τά­στα­ση.
Κι αν μας πουν ότι η πε­ριου­σία χρειά­ζε­ται για την...φι­λαν­θρω­πία, η φι­λαν­θρω­πία της Εκ­κλη­σί­ας, όπως και των ιδιω­τών με­γα­λο­κα­πι­τα­λι­στών, καμία σχέση δεν έχει με τη νο­ο­τρο­πία της Αρι­στε­ράς. Επει­δή η οι­κο­νο­μι­κή ανι­σό­τη­τα είναι δη­μιούρ­γη­μα των αν­θρώ­πων και της κοι­νω­νί­ας τους, όχι φυ­σι­κή ή “θεϊκή” επι­τα­γή, η ανα­τρο­πή της μόνο από τους αν­θρώ­πους μπο­ρεί να γίνει. Η φι­λαν­θρω­πία απο­τε­λεί πο­νη­ρό εμπό­διο σε αυτή τη δια­δι­κα­σία. Εκτός του ότι δεν μπο­ρεί ποτέ να απο­κα­τα­στή­σει την ανι­σό­τη­τα που κάνει όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρους αν­θρώ­πους φτω­χούς, άνερ­γους ή άστε­γους, υπο­δου­λώ­νει αυτόν που τη δέ­χε­ται και αθω­ώ­νει τον δω­ρη­τή από το “αμάρ­τη­μα” της εκ­με­τάλ­λευ­σης, με βάση το οποίο έχει σω­ρεύ­σει τον πλού­το του. Εμείς δεν θέ­λου­με η κοι­νω­νία να έχει ανά­γκη τη φι­λαν­θρω­πία κα­νε­νός: ούτε των Λά­τση­δων, ούτε του Ιε­ρα­τεί­ου. Και για να μην έχει την ανά­γκη, θέ­λου­με όλοι αυτοί να φο­ρο­λο­γη­θούν όσο δεν έχουν φο­ρο­λο­γη­θεί ποτέ τους.
Γι­'αυ­τό ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, στις δια­κη­ρύ­ξεις και το πρό­γραμ­μά του, υπήρ­ξε πάντα υπέρ του χω­ρι­σμού Κρά­τους κι Εκ­κλη­σί­ας και της εξά­λει­ψης κάθε εί­δους δια­κρί­σε­ων ανά­με­σα στους πο­λί­τες με βάση τα θρη­σκευ­τι­κά πι­στεύω, σε οποια­δή­πο­τε πτυχή της κρα­τι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας. Εν­δει­κτι­κά, με μέτρα όπως:
η ανα­θε­ώ­ρη­ση του Συ­ντάγ­μα­τος στην κα­τεύ­θυν­ση του πλή­ρους χω­ρι­σμού Κρά­τους κι Εκ­κλη­σί­ας, της θρη­σκευ­τι­κής ου­δε­τε­ρό­τη­τας της Πο­λι­τεί­ας και της εξί­σω­σης όλων των θρη­σκειών,
η δη­μιουρ­γία λα­τρευ­τι­κών χώρων για τους πο­λί­τες όλων των δογ­μά­των, ο πο­λι­τι­κός όρκος στα δι­κα­στή­ρια, το δι­καί­ω­μα στην καύση των νε­κρών,
η κα­τάρ­γη­ση της σχο­λι­κής προ­σευ­χής, η κα­τάρ­γη­ση του μα­θή­μα­τος των Θρη­σκευ­τι­κών,
η κα­τάρ­γη­ση κάθε φο­ρο­α­παλ­λα­γής των ει­σο­δη­μά­των της Εκ­κλη­σί­ας από ακί­νη­τα, η φο­ρο­λό­γη­ση των ακι­νή­των της, των εκ­κλη­σια­στι­κών Ενώ­σε­ων και Ορ­γα­νώ­σε­ων με τον ίδιο τρόπο που φο­ρο­λο­γού­νται τα ακί­νη­τα και οι Ενώ­σεις όλων των πο­λι­τών,
η ορι­στι­κή ακύ­ρω­ση τί­τλων εκ­κλη­σια­στι­κής και μο­να­στη­ρια­κής ιδιο­κτη­σί­ας που βα­σί­ζο­νται στα “χρυ­σό­βου­λα” και η από­δο­σή τους σε ακτή­μο­νες ή σε δη­μό­σια χρήση.
Οι ορ­γα­νω­μέ­νοι πι­στοί πρέ­πει και μπο­ρούν να επι­λέ­ξουν. Θέ­λουν Εκ­κλη­σία δη­μο­κρα­τι­κή που θα βα­σί­ζε­ται σε αυ­τούς, τη θέ­λη­ση και τις ανά­γκες τους; Ή θέ­λουν Εκ­κλη­σία με διο­ρι­σμέ­νους τα­γούς, που θα βα­σί­ζε­ται στις κρα­τι­κές και δη­μο­τι­κές επι­χο­ρη­γή­σεις, την κερ­δο­σκο­πία και τα χρυ­σό­βου­λα των Σουλ­τά­νων, με υπο­σχέ­σεις για τον άλλο κόσμο για τους πολ­λούς και προ­νό­μια και δια­φθο­ρά για τους λί­γους; Που απ’τη μία τάσ­σε­ται εύ­κο­λα στο πλευ­ρό του...Εφραίμ, αλλά όχι των ερ­γα­τι­κών αγώ­νων, όπως είναι και η ιστο­ρι­κή της στάση. Κι απ’την άλλη επω­φε­λεί­ται, όπως κι όταν μπο­ρεί, των Μνη­μο­νί­ων (φω­το­βολ­ταϊ­κά Πε­ντε­λι­κού, διπλό σκάν­δα­λο Βου­λιαγ­μέ­νης με offshore και ΤΑΙ­ΠΕΔ, επεν­δύ­σεις από Κατάρ κλπ)
Η Αρι­στε­ρά απ’την πλευ­ρά της, έχει να δώσει βάρος σε μέτρα που θα απα­λεί­ψουν ολο­κλη­ρω­τι­κά κάθε εί­δους προ­νό­μιο -ιδιαί­τε­ρα οι­κο­νο­μι­κό- της Εκ­κλη­σί­ας. Για να επι­στρα­φούν επι­τέ­λους στα λαϊκά στρώ­μα­τα και τους ερ­γα­ζό­με­νους όσα οι Μνη­μο­νια­κοί νόμοι τούς έχουν υφαρ­πά­ξει, με τους άδι­κους φό­ρους και τις στυ­γνές μειώ­σεις συ­ντά­ξε­ων και μι­σθών. Αυτά είναι ταυ­το­τι­κά στοι­χεία της Αρι­στε­ράς που υπα­γο­ρεύ­ο­νται από τις ανά­γκες του κό­σμου. Δεν μπαί­νουν σε διά­λο­γο, όπως δεν κά­νου­με διά­λο­γο για την κρα­τι­κο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών και την απα­γό­ρευ­ση των απο­λύ­σε­ων με τους τρα­πε­ζί­τες και λοι­πούς με­γα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες.