Η τρικυμία στο ποτήρι που λέγεται ΚΙΝΑΛ

Κακό χωριό, τα λίγα σπί­τια, υπο­γραμ­μί­ζει η λαϊκή πα­ροι­μία.

Το «ντρο­πα­λό» ΠΑΣΟΚ που κυ­κλο­φο­ρεί εσχά­τως με την πλα­στω­νυ­μία του ΚΙΝΑΛ έχει κα­τα­ντή­σει ένα πάρα πολύ κακό χωριό. Η φτώ­χεια φέρ­νει γκρί­νια, επι­μέ­νει μια άλλη λαϊκή πα­ροι­μία. Το ΚΙΝΑΛ έπει­τα και από τις τε­λευ­ταί­ες εκλο­γές, είναι ο πο­λι­τι­κά φτω­χός συγ­γε­νής της προ -κυ­βερ­νη­τι­κού­ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-κα­τά­στα­σης του πάλαι ποτέ πα­νί­σχυ­ρου δι­κομ­μα­τι­σμού της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. 

Την ώρα που η αντι­ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ψήφος έγινε θά­λασ­σα και για­ούρ­τι, για να θυ­μη­θού­με μια άλλη πα­ροι­μία, στο ΚΙΝΑΛ έχα­σαν τα κου­τα­λά­κια και ο Κυ­ριά­κος Μη­τσο­τά­κης προ­βάλ­λει όχι μόνο ως ο αδια­φι­λο­νί­κη­τος πρω­τα­γω­νι­στής της επό­με­νης, μνη­μο­νια­κής μέρας, αλλά κυ­ρί­ως ως εκεί­νος ο πρω­θυ­πουρ­γός που εν­δε­χο­μέ­νως δεν θα έχει ανά­γκη άλλου κυ­βερ­νη­τι­κού εταί­ρου. Με άλλα λόγια και μετά την πε­ρι­πε­τειώ­δη κυ­βερ­νη­τι­κή θη­τεία του Γιώρ­γου Πα­παν­δρέ­ου, θα είναι ο πρώ­τος, μνη­μο­νια­κός και αυ­το­δύ­να­μος πρω­θυ­πουρ­γός. 

Αυτό προ­κύ­πτει ως συ­μπέ­ρα­σμα από την όχι και τόσο δια­κρι­τι­κή από­συρ­ση και την ανα­στο­λή λει­τουρ­γί­ας για πα­ρά­δειγ­μα του Πο­τα­μιού του Σταύ­ρου Θε­ο­δω­ρά­κη ή την ισχυ­ρή πι­θα­νό­τη­τα να μην κα­τέ­βουν οι ΑΝΕΛ στις εθνι­κές εκλο­γές - οι ψήφοι αυτές λο­γι­κά θα πάνε «μο­νο­κού­κι» στη ΝΔ, μαζί εν­δε­χο­μέ­νως και με τις διά­φο­ρες άλλες «όπου φυ­σά­ει ο άνε­μος» δε­ξιές ψή­φους που δια­σκορ­πί­στη­καν στις ευ­ρω­ε­κλο­γές σε διά­φο­ρα απί­θα­να κομ­μα­τί­δια, υπο­προ­ϊ­ό­ντα της τη­λε­ό­ρα­σης, του λάιφ-στάιλ ή απλά της ανοη­σί­ας. Και αυτές, (νεο-ακρο)δε­ξιές και νε­ο­δη­μο­κρα­τι­κές ψήφοι είναι. 

Μπρο­στά σε αυτή την κα­τά­στα­ση, το ΚΙΝΑΛ κιν­δυ­νεύ­ει στα σο­βα­ρά, να είναι πε­ριτ­τό σαν σβού­ρα και σαν «τσό­ντα» και οι θε­σι­θή­ρες και εξου­σιο­μα­νείς ΠΑ­ΣΟ­Κοι και οι πι­στοί σε αυ­τούς πραι­τω­ρια­νοί αρ­θρο­γρά­φοι έχουν πάθει πα­ρά­κρου­ση. 

Ο Μη­τσο­τά­κης δεν θα τους έχει ανά­γκη για να στη­ρί­ξει την κυ­βέρ­νη­σή του και για να στε­λε­χώ­σει τον κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό των εκτε­τα­μέ­νων ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων και της λε­η­λα­σί­ας. Βοη­θά­τε, χρι­στια­νοί, χα­νό­μα­στε, φω­νά­ζουν ου­σια­στι­κά στο ΚΙΝΑΛ! 

Στο πλαί­σιο αυτό και με πλα­στώ­νυ­μη ση­μαία την «αντι­δε­ξιά» εκ­στρα­τεία, η Φώφη Γεν­νη­μα­τά ου­σια­στι­κά εκ­πα­ρα­θύ­ρω­σε τον Βαγ­γέ­λη Βε­νι­ζέ­λο, προ­σπα­θώ­ντας να δια­γρά­ψει και­ρο­σκο­πι­κά και ψη­φο­θη­ρι­κά το στίγ­μα της συ­γκυ­βέρ­νη­σης με τη ΝΔ του Αντώ­νη Σα­μα­ρά. Τότε, ο Βε­νι­ζέ­λος ήταν αντι­πρό­ε­δρος και υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών. Αλλά και η Γεν­νη­μα­τά ήταν ανα­πλη­ρώ­τρια υπουρ­γός στο Άμυ­νας. Επο­μέ­νως το επι­χεί­ρη­μα αυτό καί­γε­ται προ­τού καν κυ­κλο­φο­ρή­σει στην πιά­τσα. 

Οι πραγ­μα­τι­κές αι­τί­ες όμως για τη σύ­γκρου­ση Γεν­νη­μα­τά-Βε­νι­ζέ­λου, αυτή την τρι­κυ­μία σε πο­τή­ρι, βρί­σκο­νται αλλού. Βρί­σκο­νται στο γε­γο­νός πως όπως απο­δεί­χθη­κε ξανά στις ευ­ρω­ε­κλο­γές, η Γεν­νη­μα­τά στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν ελέγ­χει τον «βαθύ» μη­χα­νι­σμό του ΠΑΣΟΚ. Δεν ελέγ­χει το ίδιο το κόμμα «της». Και αυτή η κα­τά­στα­ση ήρθε ξανά στην επι­φά­νεια μέσω του ποιοί εξε­λέ­γη­σαν και πάλι ευ­ρω­βου­λευ­τές του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ - τα πο­λι­τι­κά «παι­διά του Βαγ­γέ­λη», η Εύα Καϊλή και ο Νίκος Αν­δρου­λά­κης. 

Και το 2014, στις τότε ευ­ρω­ε­κλο­γές, ο γόρ­διος δε­σμός του ποιος θα ήταν επι­κε­φα­λής του ευ­ρω­ψη­φο­δελ­τί­ου του ΠΑΣΟΚ και ποιος θα εκλε­γό­ταν επο­μέ­νως ευ­ρω­βου­λευ­τής, κό­πη­κε με το μα­χαί­ρι στην κί­νη­ση-ματ του Βε­νι­ζέ­λου να ει­σα­χθεί για πρώτη φορά σε ευ­ρω­ε­κλο­γι­κή ανα­μέ­τρη­ση ο σταυ­ρός προ­τί­μη­σης. Έτσι, ο (βαγ­γε­λο­βε­νι­ζε­λι­κός) μη­χα­νι­σμός του ΠΑΣΟΚ «έκαψε», με­τα­ξύ άλλων, την υπο­ψη­φιό­τη­τα του Πα­ντε­λή Καψή, που λο­γι­κά ακόμη πρέ­πει να το φυ­σά­ει και να μην κρυώ­νει. 

Στις φε­τι­νές ευ­ρω­ε­κλο­γές, ο μη­χα­νι­σμός σταυ­ρο­δο­σί­ας του ΠΑΣΟΚ «έκαψε» τους «εκλε­κτούς της Φώφης», πρώτα την υπο­ψη­φιό­τη­τα του Νίκου Πα­παν­δρέ­ου και μετά εκεί­νη του Γιώρ­γου Κα­μί­νη, ο οποί­ος ολο­φά­νε­ρα πρέ­πει να είχε λάβει δια­βε­βαιώ­σεις πως εφό­σον εγκα­τέ­λει­πε τον δήμο της Αθή­νας θα εκλε­γό­ταν «στα σί­γου­ρα» ευ­ρω­βου­λευ­τής. Και την πά­τη­σε με­γα­λο­πρε­πώς! 

Και κάπως έτσι, με το πο­λι­τι­κό άγχος ότι ο Μη­τσο­τά­κης αύ­ριο-με­θαύ­ριο δεν θα τους έχει ανά­γκη, με την αγω­νία ότι ο νέος μνη­μο­νια­κός, μο­νο­λι­θι­κός και δι­πρό­σω­πος, δι­κομ­μα­τι­σμός ΝΔ-ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πα­γιώ­νε­ται και οι ΠΑ­ΣΟ­Κο­ΚΙ­ΝΑ­Λί­τες μέ­νουν στην απέξω, με τη νέα επί­δει­ξη δύ­να­μης του Βε­νι­ζέ­λου στη σταυ­ρο­δο­σία για τις ευ­ρω­ε­κλο­γές, φτά­σα­με στο τρα­γε­λα­φι­κό θέαμα που προ­σφέ­ρει το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και οι πραι­τω­ρια­νοί, ιντερ­νε­τι­κοί αρ­θρο­γρά­φοι όλων των αντι­μα­χό­με­νων πλευ­ρών, με αφορ­μή αυτή τη φορά το ποιος θα ορι­ζό­ταν από την πρό­ε­δρο, επι­κε­φα­λής του ψη­φο­δελ­τί­ου Επι­κρα­τεί­ας, προ­κει­μέ­νου άκοπα και ανέ­ξο­δα να γίνει βου­λευ­τής - και η Γεν­νη­μα­τά επέ­λε­ξε τον Κα­μί­νη σε μία κί­νη­ση ελά­χι­στης επα­νόρ­θω­σης του φιά­σκου στην ευ­ρω­κάλ­πη. 

Τόσο απλά και κω­μι­κο­τρα­γι­κά είναι τα πράγ­μα­τα στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, εκεί που τα τε­κται­νό­με­να στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν αφο­ρούν κα­νέ­ναν άλλο, στην κοι­νω­νία και την πο­λι­τι­κή, πέρα από τους θε­σι­θή­ρες και τους εξου­σιο­μα­νείς της μίας και της άλλης πλευ­ράς, τη σάπια πο­λι­τι­κή σπορά του Πα­παν­δρέ­ου και του Ση­μί­τη.