Αν και χαμένος, ο τραμπισμός εμποδίζει την παραμικρή επιστροφή των ΗΠΑ στην «ομαλότητά» τους !

Τί­πο­τα πιο πα­ρα­πλα­νη­τι­κό και ανα­λη­θές από αυτή την σχε­δόν ει­δυλ­λια­κή ει­κό­να της πα­ρού­σας με­τα­βί­βα­σης εξου­σί­ας στις ΗΠΑ μια και δεν έχει την πα­ρα­μι­κρή σχέση με την κα­θη­με­ρι­νή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα αυτής της χώρας. Πράγ­μα­τι, πώς τολ­μούν τα διε­θνή ΜΜΕ να κά­νουν λόγο για “επι­στρο­φή στην ομα­λό­τη­τα” των ΗΠΑ όταν γνω­ρί­ζου­με ότι ο Τραμπ πρό­σθε­σε 11 εκα­τομ­μύ­ρια πρό­σθε­τες ψή­φους (!) στο εκλο­γι­κό του απο­τέ­λε­σμα του 2016; Και επί­σης, όταν το 72% των ψη­φο­φό­ρων του πι­στεύ­ουν ακλό­νη­τα ότι οι εκλο­γές της 3ης Νο­εμ­βρί­ου ήταν στη­μέ­νες και το 62% από αυ­τούς εν­θαρ­ρύ­νουν τον Τραμπ να μην πα­ρα­δε­χτεί τη νίκη του Μπάϊ­ντεν; Πώς αυτά τα ΜΜΕ θέ­λουν να μας κά­νουν να πι­στέ­ψου­με ότι ο Τραμπ δεν ήταν παρά μια ατυ­χής “πα­ρέν­θε­ση”, όταν οι δη­μο­σκο­πή­σεις που αυτά τα ίδια ΜΜΕ δη­μο­σιεύ­ουν -χω­ρίς όμως να τις σχο­λιά­ζουν- μας λένε ότι υπάρ­χουν 52 εκα­τομ­μύ­ρια φα­να­τι­κοί οπα­δοί του Τραμπ που τον θε­ω­ρούν νι­κη­τή των προ­ε­δρι­κών εκλο­γών και οι πε­ρισ­σό­τε­ροι από αυ­τούς δη­λώ­νουν “έτοι­μοι να δώ­σουν τη ζωή τους” για να τον δουν να συ­νε­χί­ζει να βρί­σκε­ται στο Λευκό Οίκο;

Και επί­σης, πώς τα ίδια ΜΜΕ μπο­ρούν να ισχυ­ρί­ζο­νται ότι η τύχη του Τραμπ κρί­θη­κε ορι­στι­κά και ότι οι ενέρ­γειές του είναι άνευ ση­μα­σί­ας (και άρα, δεν αξί­ζουν να κα­λύ­πτο­νται από τον τύπο), όταν αυτός ο Τραμπ κλι­μα­κώ­νει κα­θη­με­ρι­νά τις “νό­μι­μες” και λι­γό­τε­ρο νό­μι­μες -πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κές και μη- κι­νή­σεις του για να πα­ρα­μεί­νει γα­τζω­μέ­νος στην εξου­σία; Και πώς λοι­πόν μπο­ρούν να δι­καιο­λο­γή­σουν το γε­γο­νός ότι “δρα­στη­ριό­τη­τες” του Τραμπ όπως π.χ. η εξέ­τα­ση, πριν από λίγες μέρες στο Οβάλ Γρα­φείο του Λευ­κού Οίκου, από τον Τραμπ και τους συμ­βού­λους του, του εν­δε­χο­μέ­νου να κη­ρύ­ξει ...στρα­τιω­τι­κό νόμο (!) πα­ρου­σιά­στη­κε σαν να ήταν μια απλή “ιδιο­τρο­πία| ή ακόμα χει­ρό­τε­ρα λο­γο­κρί­θη­κε και απο­σιω­πή­θη­κε, αντί να γίνει τε­ρά­στιο πρω­το­σέ­λι­δο και να σπεί­ρει τον πα­νι­κό στις κα­γκε­λα­ρί­ες όλου του κό­σμου; Συ­μπε­ρα­σμα­τι­κά, πώς μπο­ρεί να δι­καιο­λο­γη­θεί η πολύ επι­κίν­δυ­νη ακραία υπο­τί­μη­ση και υπο­βάθ­μι­ση αυτών των συ­νε­χών βί­αιων επι­θέ­σε­ων ενά­ντια στα θε­μέ­λια της δη­μο­κρα­τί­ας όταν τα ΜΜΕ, και κυ­ρί­ως οι πο­λι­τι­κές ελίτ της χώρας, δεν τις παίρ­νουν στα σο­βα­ρά και αρ­κού­νται να τις χα­ρα­κτη­ρί­ζουν συ­στη­μα­τι­κά...πα­ρα­ξε­νιές ή κα­πρί­τσια ενός κα­ρα­γκιό­ζη;

Θα μας πουν ότι αυτά που ο Τραμπ σκέφτεται και κάνει δεν έχουν πια μεγάλη σημασία καθώς δεν διαθέτει πια τα μέσα για να υλοποιήσει τα αντιδημοκρατικά του σχέδια. Προφανώς, αυτό το επιχείρημα είναι όντως σοβαρό. Όμως, τι να πούμε για αυτά που σκέφτονται και κάνουν όχι ένα άτομο αλλά οι ηγέτες του Ρεπουμπλικανικού κόμματος και ακόμα περισσότερο, τα δεκάδες εκατομμύρια των αποφασισμένων και φανατισμένων υποστηρικτών του Τραμπ ; Πώς, για παράδειγμα, μπορεί να δικαιολογηθεί το γεγονός ότι τα διεθνή ΜΜΕ επιβάλλουν συστηματικά ένα ολοκληρωτικό μπλακ άουτ σε πληροφορίες τεράστιας σημασίας που αφορούν αυτά που συμβαίνουν στα τρίσβαθα της αμερικανικής κοινωνίας ; Όπως για παράδειγμα, όλες αυτές τις πληροφορίες των τελευταίων ημερών σχετικά με τον διαρκώς αυξανόμενο πειρασμό των Ρεπουπλικάνων και των Πολιτειών που αυτοί κυβερνούν...να αποσχιστούν από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην περίπτωση που ο Τζό Μπάϊντεν γίνει πρόεδρος της χώρας ;

Απλές φαντασιόπληκτες φήμες ; Κάθε άλλο, όταν ξέρουμε ότι π.χ. είναι ο πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος του Τέξας Allen West που συντάχθηκε με δεκάδες εκλεγμένους αντιπροσώπους του κόμματός του που πρεσβεύουν την απόσχιση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ρίχνοντας την ιδέα μιας « νέας Ένωσης των Πολιτειών που μοιράζονται τις ίδιες αξίες». Απλός ευσεβής πόθος κάποιων ονειροπαρμένων ηγετών ; Κάθε άλλο όταν γνωρίζουμε ότι, σύμφωνα με πολύ πρόσφατη δημοσκόπηση, το 53 % των Τεξανών Ρεπουμπλικάνων τάσσεται υπέρ της απόσχισης της (μεγάλης) Πολιτείας τους αν ο Μπάϊντεν γίνει τελικά πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών !...(2)

Για εμάς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα : Ούτε η επιβολή στρατιωτικού νόμου ούτε η απόσχιση των Ρεπουμπλικανικών Πολιτειών έχουν πιθανότητες να υλοποιηθούν στις παρούσες συνθήκες. Ωστόσο, θα ήταν όχι μόνο ανεύθυνο αλλά -κυρίως- και εγκληματικό να μην λάβουμε υπόψη και να μην προετοιμαστούμε να αντιμετωπίσουμε αυτούς τους « πειρασμούς » του Τραμπ και του « λαού » του. Γιατί ; Μα, επειδή η μόνη βεβαιότητα που μπορούμε να έχουμε στους καιρούς μας, είναι ότι...δεν υπάρχει πια καμιά βεβαιότητα. Και επίσης, επειδή τα πάντα μπορούν από εδώ και πέρα να συμβούν σε μια χώρα σαν τις σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες που συγκλονίζονται από καταστροφικές υγειονομικές, οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και ηθικές κρίσεις, και η κοινωνία των οποίων είναι διχασμένη, πολωμένη και ριζοσπαστικοποιημένη όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.

Φυ­σι­κά, δεν εκ­πλήσ­σει το γε­γο­νός ότι όλοι αυτοί, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων και των διε­θνών ΜΜΕ, που στα τέσ­σε­ρα τε­λευ­ταία χρό­νια, έκα­ναν τα πάντα για να προ­στα­τέ­ψουν τον Τραμπ, αρ­νού­με­νοι να πλη­ρο­φο­ρή­σουν την κοινή γνώμη για τις αμέ­τρη­τες και απί­στευ­τες « ιδιορ­ρυθ­μί­ες » και λοι­πές αντι­δη­μο­κρα­τι­κές, ρα­τσι­στι­κές, αυ­ταρ­χι­κές, μι­σο­γυ­νι­κές και φα­σι­στι­κές πα­ρε­κτρο­πές του, πρε­σβεύ­ουν σή­με­ρα τον κα­τευ­να­σμό αντί να ση­μαί­νουν γε­νι­κό συ­να­γερ­μό. Ακρι­βώς όπως οι πρό­γο­νοί τους στο με­σο­πό­λε­μο έκλει­ναν τα μάτια μπρο­στά στην κα­τα­στρο­φή που ερ­χό­ταν και ασκού­σαν τη δια­βό­η­τη πο­λι­τι­κή κα­τευ­να­σμού απέ­να­ντι στον Χί­τλερ. Καμιά αμ­φι­βο­λία πως και στις δυο πε­ρι­πτώ­σεις, αυτή η εκ­πλη­κτι­κή...δια­κρι­τι­κό­τη­τα εξυ­πη­ρε­τού­σε και εξυ­πη­ρε­τεί τον ίδιο σκοπό: Να απο­φύ­γουν πάση θυσία να βγά­λουν τα άπλυτα των κα­τε­στη­μέ­νων ελίτ στη φόρα και να εμπο­δί­σουν τους από κάτω να έλ­θουν να ανα­στα­τώ­σουν το φα­γο­πό­τι των από πάνω.

Λοι­πόν, επι­στρέψ­τε στις ερ­γα­σί­ες σας καθώς όλα βαί­νουν καλώς; Ή όπως το έλεγε ο Βρε­τα­νός πρω­θυ­πουρ­γός Τσά­μπερ­λεν κατά την επι­στρο­φή του από το Μό­να­χο όπου είχε υπο­γρά­ψει, μαζί με τον Γάλλο ομό­λο­γό του Ντα­λα­ντιέ, τη δια­βό­η­τη Συμ­φω­νία του Μο­νά­χου που άφηνε ελεύ­θε­ρο το πεδίο στον Χί­τλερ: “Καλοί μου φίλοι,...γυ­ρί­στε στα σπί­τια σας και πάρτε ένα καλό ήσυχο ύπνο” (Go home and get a nice quiet sleep. »). Και τόσο το χει­ρό­τε­ρο για εκεί­νους που επι­μέ­νουν να κα­λούν σε συ­να­γερ­μό τις ποι­κί­λες εκ­φάν­σεις της ευ­ρω­παϊ­κής αρι­στε­ράς, προει­δο­ποιώ­ντας τες για τον θα­να­τε­ρό κίν­δυ­νο που εξα­κο­λου­θεί και θα εξα­κο­λου­θή­σει να αντι­προ­σω­πεύ­ει ο Ντό­ναλντ Τραμπ. Τον ίδιο Τραμπ που ένας γη­ραιός έκ­δη­λα ελευ­θε­ρια­κός αρι­στε­ρι­στής που ακού­ει στο όνομα Νόαμ Τσόμ­σκι δεν δι­στά­ζει -πολύ σωστά και δί­καια- να χα­ρα­κτη­ρί­σει “πιο επι­κίν­δυ­νο εγκλη­μα­τία της αν­θρώ­πι­νης ιστο­ρί­ας”!

Σημειώσεις

1. Ιδιαίτερα αποκαλυπτική της « διακριτικότητας » με την οποία τα ΜΜΕ μεταχειρίζονται τις χειρότερες αντιδημοκρατικές και πραξικοπηματικές προκλήσεις του Τραμπ, είναι ο το λιγότερο « περίεργος » και ατυπικός τρόπος, που επέλεξαν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης για να παρουσιάσουν την είδηση αυτής της -κατά τα φαινόμενα, θυελλώδους- συνάντησης στο Οβάλ Γραφείο. Η μεγάλη αμερικανική εφημερίδα προτίμησε να θάψει αυτό που ήταν μάλιστα ένα μεγάλο δικό της δημοσιογραφικό σκουπ : Το σχετικό άρθρο της ήταν πολύ μικρό και ο τίτλος του δεν πρόδιδε διόλου ότι ο Τραμπ και οι σύμβουλοί του είχαν συζητήσει την σκοπιμότητα να επιβάλλει... « Στρατιωτικό Νόμο » !

2. Είναι αξιο­ση­μεί­ω­το ότι η πα­ρού­σα ανα­ζω­πύ­ρω­ση των απο­σχι­στι­κών πει­ρα­σμών από μέ­ρους των Ρε­που­μπλι­κά­νων δια­δέ­χε­ται εκεί­νους ορι­σμέ­νων Δη­μο­κρα­τι­κών στο απο­κο­ρύ­φω­μα της προ­ε­δρί­ας του Τραμπ. Έτσι, τον Απρί­λη του 2020, εί­χα­με ανα­φερ­θεί στη ει­δι­κή πε­ρί­πτω­ση της Κα­λι­φόρ­νιας σε μια στιγ­μή που ενι­σχύ­ο­νταν εκεί οι απο­σχι­στι­κές τά­σεις (βλέπε το άρθρο μας Ο πυ­ρο­μα­νής Τραμπ πιά­νει δου­λειά πυρ­πο­λώ­ντας ό,τι απο­μέ­νει από την αμε­ρι­κά­νι­κη δη­μο­κρα­τία ! : https://​www.​contra-​xreos.​gr/​arthra/​1453-​o-​pyromanis-​tramp-​epiase-​doyleia.​html).Ένα πρό­σφα­το άρθρο των Λος Άν­τζε­λες Ταΐμς, που ανα­φε­ρό­ταν στις απο­σχι­στι­κές το­πο­θε­τή­σεις των Τε­ξα­νών Ρε­που­μπλι­κά­νων, μας πλη­ρο­φο­ρεί εξάλ­λου, ότι οι απο­σχι­στι­κοί πει­ρα­σμοί συ­νε­χί­ζουν να κερ­δί­ζουν έδα­φος στους Κα­λι­φορ­νέ­ζους Δη­μο­κρά­τες...

με­τά­φρα­ση από τα γαλ­λι­κά

ΠΗΓΗ: www.​contra-​xreos.​gr.