Ολοκληρώθηκε χθες η δίκη των «Αυτόνομων Εθνικιστών», η περιβόητη υπόθεση της Πανόρμου, όταν η παραπάνω συμμορία νεοναζί επιτέθηκε τον Ιανουάριο του 2010 σε αντιφασιστική συγκέντρωση στο Μετρό Πανόρμου, τραυματίζοντας 4 συγκεντρωμένους με πιο σοβαρό αυτόν 50χρονης γυναίκας στο κεφάλι από χτύπημα με καδρόνι . Η απόφαση αφήνει την πλευρά μας με ανάμικτα συναισθήματα, καθώς είναι μεν καταδικαστική, αλλά μόνο για 8 από τους 32 κατηγορούμενους και με το χαμηλότερο δυνατό όριο των προβλεπόμενων ποινών, οι οποίες είναι επίσης με ανασταλτικό χαρακτήρα και εφέσιμες.
Η εισήγηση της Εισαγγελέως αγνοήθηκε, τόσο όσον αφορά την ενοχή του συνόλου των κατηγορούμενων, όσο και ως προς το ύψος των ποινών. Συγκεκριμένα, ενώ η Εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή όλων των συλληφθέντων για διατάραξη κοινής ειρήνης και όσων εξ αυτών αναγνωρίστηκαν για απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης, η απόφαση κατέφυγε σε ένα πρωτοφανές σκεπτικό: αθώωσε πλήρως όσους δεν αναγνωρίστηκαν από κανένα, αλλά και μόνο από ένα μάρτυρα (με εξαίρεση ενός κατηγορούμενου)!
Τι και αν κάποιοι μάρτυρες αναγνώρισαν κάποιους κατηγορούμενους από κοινού με άλλους μάρτυρες και κάποιους άλλους κατηγορούμενους ατομικά, αυτό δεν θεωρήθηκε αντίφαση αλλά συμπαγές σκεπτικό. Τι και αν η συντριπτική πλειοψηφία των συλληφθέντων προέρχονταν από άλλες γειτονιές (πχ Γλυκά Νερά, Μαρκόπουλο, Νέα Σμύρνη, Πικέρμι) ή ακόμα και άλλες πόλεις της Ελλάδας (Θεσσαλονίκη και Τρίκαλα) και δήλωσαν «καρμπόν» ότι πήγαιναν στη λαϊκή ή για καφέ (κάτι που σχολιάστηκε τόσο από την Εισαγγελέα - «τι είναι τόσο καλό τέλος πάντων στη λαϊκή της Πανόρμου;» - όσο και από τον δικηγόρο της πολιτικής αγωγής κ. Ζώτο - «τα Έβερεστ πρέπει να είχαν 200 καθίσματα εκείνη την ημέρα»), τι και αν υπήρχαν εξόφθαλμες αντιφάσεις ανάμεσα στους κατηγορούμενους και τους μάρτυρες υπεράσπισης…
Η επιείκεια της απόφασης δεν εξαντλήθηκε μόνο στο πόσοι αθωώθηκαν αλλά και στις ποινές που επιβλήθηκαν στους ενόχους. Ξανά η εισαγγελική πρόταση που πρότεινε βαριές ποινές «αντίστοιχες με την πολύ σοβαρή απαξία των πράξεων» (5 χρόνια για διατάραξη κοινής ειρήνης, 4 για απόπειρα/ επικίνδυνες σωματικές βλάβες και οπλοφορία/οπλοχρησία) δεν έγινε αποδεκτή. Έτσι 2 από τους 8 καταδικάστηκαν σε δύο ως τέσσερις μήνες και οι υπόλοιποι σε τριάμισι έως τέσσερα χρόνια, με αναστολή και εφέσιμες. Αξίζει να σημειωθεί ότι ποινές άνω των πέντε ετών δεν είναι εφέσιμες... Για να ολοκληρωθεί η ευνοϊκή μεταχείριση, η έδρα επέβαλε ιδιαίτερα χαλαρούς περιοριστικούς όρους, όσον αφορά την υποχρέωση τους να εμφανίζονται σε αστυνομικό τμήμα ανά τακτά διαστήματα. Όπως ήταν φυσικό, οι ένοχοι -που διατράνωναν πριν την απόφαση την αθωότητα τους – έφυγαν χαμογελαστοί και ρίχνοντας και τις σχετικές ματιές προς την πλευρά της πολιτικής αγωγής και των μαρτύρων…
Παρά την καταφανή εύνοια της απόφασης προς τους κατηγορούμενους, η καταδίκη τους δικαιώνει την πλευρά μας νομικά και εν μέρει ηθικά. Οι κάτοικοι της περιοχής – οι πραγματικοί – γνωρίζουμε τι συνέβη και ξέρουμε πολύ καλά ότι το δικαστήριο τους χαρίστηκε. Είναι σημαντικό επίσης ότι τα πρωτοπαλίκαρα της υπόθεσης έχουν αυτή την ποινή να τους βαραίνει ως προηγούμενο. Πολύ περισσότερο που καταδικάστηκε και ο Δημήτρης Παπαγεωργίου, πρώην μέλος της Χρυσής Αυγής ως το 2005 – όπως δήλωσε ο ίδιος στο δικαστήριο – και με καταδίκη για χρυσαυγίτικη επίθεση το 2001, ο οποίος είχε λάβει απόλυτη στήριξη από τον ευρύτερο ακροδεξιό χώρο και είχε βρεθεί λίγους μήνες μετά την επίθεση στο νομαρχιακό ψηφοδέλτιο του Άδωνη Γεωργιάδη. Οι εκλεκτές συγγένειες της ακροδεξιάς αποδεικνύονται πλέον και με τη βούλα.
Πέραν των παραπάνω όμως, η απόφαση κλείνει τον κύκλο της συγκεκριμένης υπόθεσης και προχωράμε πιο αποφασιστικά και πολύ πιο συνειδητοποιημένοι. Αν και το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που θα έπρεπε, είναι μια ακόμα απόφαση που δείχνει ποια είναι η δράση των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου. Πολύ περισσότερο, η έκβαση της δείχνει τη σημασία να συνεχιστεί πολύ πιο έντονα η κινηματική δράση και η πολιτική συζήτηση γύρω από το πρόσωπο και τις ιδέες των φασιστών. Οι παρεμβάσεις γύρω από τη δίκη της Χρυσής Αυγής θα είναι το αμέσως επόμενο βήμα. Σε μια εποχή που κυριαρχείται από τις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις, η αντιφασιστική ενημέρωση και δράση είναι απαραίτητες για να αποτραπεί η διείσδυση της ναζιστικής «αντιμνημονιακής» ρητορικής στην ελληνική κοινωνία και δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ!
