ΚΙΝΑΛ: Νέος αρχηγός, «υπεύθυνη» πολιτική

Για την ώρα βέ­βαια, αυτό που δεί­χνει να επι­στρέ­φει είναι το όνομα ΠΑΣΟΚ και τα ιστο­ρι­κά σύμ­βο­λα του πα­ρα­δο­σια­κού φορέα της εγ­χώ­ριας σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, ως συ­νώ­νυ­μο των «ωραί­ων χρό­νων» της -δή­θεν- ευ­μά­ρειας. 

Η επι­κρά­τη­ση με πο­σο­στό 68% ένα­ντι του πρώην προ­έ­δρου και πρω­θυ­πουρ­γού, ου­σια­στι­κά κλεί­νει κάθε συ­ζή­τη­ση εσω­κομ­μα­τι­κής αμ­φι­σβή­τη­σης του νέου προ­έ­δρου. Μια νέα ηγε­τι­κή ομάδα έχει αρ­χί­σει να συ­γκρο­τεί­ται ήδη γύρω από τον Ν. Αν­δρου­λά­κη, με κομ­βι­κό το ρόλο στε­λε­χών που συμ­με­τέ­χουν στο επι­κοι­νω­νια­κό επι­τε­λείο της Χαρ. Τρι­κού­πη, καθώς και ορ­γα­νω­τι­κών στε­λε­χών με ση­μα­ντι­κή συμ­βο­λή στη δη­μιουρ­γία ενός πα­νελ­λα­δι­κού δι­κτύ­ου υπο­στή­ρι­ξης του νέου αρ­χη­γού, εδώ και αρ­κε­τά χρό­νια. Αυτός ο μη­χα­νι­σμός υπήρ­ξε άλ­λω­στε και το κα­θο­ρι­στι­κό στοι­χείο για τη σα­ρω­τι­κή επι­κρά­τη­ση Αν­δρου­λά­κη. 

Οι διευ­θε­τή­σεις στις βα­σι­κές θέ­σεις στην Κ.Ο. έγι­ναν με αξιο­ποί­η­ση βου­λευ­τών από όλες τις πε­ριό­δους ΠΑΣΟΚ, με κρι­τή­ριο την «ενό­τη­τα και την ανα­νέ­ω­ση». Ως επι­κε­φα­λής της Κ.Ο. του ΚΙΝΑΛ, επε­λέ­γη ο Μιχ. Κα­τρί­νης, που θα λει­τουρ­γεί ως «αντ’ αυτού», μέχρι τις επό­με­νες εκλο­γές. Μια επι­λο­γή ανα­με­νό­με­νη, καθώς μαζί με τον Ν. Αν­δρου­λά­κη υπήρ­ξαν ηγε­τι­κό δί­δυ­μο του άλ­λο­τε εκ­συγ­χρο­νι­στι­κού μπλοκ της νε­ο­λαί­ας ΠΑΣΟΚ.

Ο ίδιος ο Ν. Αν­δρου­λά­κης, παρά τη μακρά θη­τεία του στην κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή σκηνή, δεν μπο­ρεί ακόμη να συν­δε­θεί με μια κα­θα­ρή πο­λι­τι­κή γραμ­μή ή θέση. Επι­μέ­νει πά­ντως στην επί­κλη­ση της «πο­λι­τι­κής αυ­το­νο­μί­ας», προ­κει­μέ­νου να ανα­δει­χθεί το ΠΑΣΟΚ ως ένας εναλ­λα­κτι­κός πόλος, από­λυ­τα οριο­θε­τη­μέ­νος απέ­να­ντι στη ΝΔ και τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. 

Παρά τις δη­λώ­σεις του νέου προ­έ­δρου, για την υιο­θέ­τη­ση ενός προ­γράμ­μα­τος με στίγ­μα ευ­ρω­παϊ­κής σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, οι πρώ­τες κι­νή­σεις μαρ­τυ­ρούν μια αυ­στη­ρή προ­σή­λω­ση κα­θε­στω­τι­κής υπευ­θυ­νό­τη­τας. Η υπερ­ψή­φι­ση των εξο­πλι­σμών 7,5 δισ. ευρώ στη βουλή από το ΚΙΝΑΛ, μαζί με τη ΝΔ και την Ελ­λη­νι­κή Λύση (την ίδια ώρα που ο Αν­δρου­λά­κης με ερω­τή­σεις του και άλλες πρω­το­βου­λί­ες στο ευ­ρω­κοι­νο­βού­λιο, ζητά εμπάρ­γκο όπλων στην Τουρ­κία…), όπως και η ήπια κρι­τι­κή στις εγκλη­μα­τι­κές ευ­θύ­νες της κυ­βέρ­νη­σης Μη­τσο­τά­κη στο πεδίο της παν­δη­μί­ας, απο­τε­λούν τυ­πι­κά δείγ­μα­τα μιας αντι­πο­λι­τευ­τι­κής τα­κτι­κής που θα κι­νεί­ται στη λο­γι­κή της «εθνι­κής συ­νεν­νό­η­σης». 

Για αυτό και το «σπρώ­ξι­μο» του ΚΙΝΑΛ στις πρό­σφα­τες δη­μο­σκο­πή­σεις, εφό­σον κόμ­μα­τα που υπη­ρε­τούν την ανά­γκη «ευ­ρύ­τε­ρων συ­ναι­νέ­σε­ων» και πο­λι­τι­κής στα­θε­ρό­τη­τας, μπρο­στά στις πολ­λα­πλές δυ­σκο­λί­ες του ελ­λη­νι­κού κα­πι­τα­λι­σμού, είναι πάντα κα­λο­δε­χού­με­να για το αστι­κό πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα.  Δεν ξέ­ρου­με αν θα πε­τύ­χουν στη Χαρ. Τρι­κού­πη, μετά την επι­στρο­φή του πρά­σι­νου ήλιου, την επι­στρο­φή των ψη­φο­φό­ρων από τη με­γά­λη «δε­ξα­με­νή» ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και όσων στρά­φη­καν προς τον Μη­τσο­τά­κη.  Σε καμία πε­ρί­πτω­ση πά­ντως, η επι­στρο­φή ενός ακόμα πιο συ­ντη­ρη­τι­κού ΠΑΣΟΚ, δεν μπο­ρεί να εκ­προ­σω­πή­σει απο­τε­λε­σμα­τι­κά τα συμ­φέ­ρο­ντα των πολ­λών. 

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά