Το εισαγωγικό σημείωμα της σύνταξης
Αυτό το τεύχος του περιοδικού «Κόκκινο» κυκλοφορεί σε μια νέα πολιτική συγκυρία, όπως αυτή διαμορφώνεται μετά το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιούλη. Ένα κείμενο της σύνταξης παρουσιάζει τις εκτιμήσεις μας και το πώς στεκόμαστε σε αυτήν την καινούργια κατάσταση.
Καθώς τυπωνόταν το «Κ», εξελισσόταν μια κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής που περιλάμβανε το Brexit στην ατζέντα της, λίγο πριν τη λήξη της προθεσμίας. Ο Πέτρος Τσάγκαρης γράφει για τις πολιτικές και κοινωνικές αντιφάσεις που χαρακτήρισαν την ταραχώδη πορεία από το δημοψήφισμα του 2016 μέχρι τη σημερινή κρίση.
Ένα άλλο ζήτημα που έχει εγκατασταθεί στη δημόσια συζήτηση, με δραματικό τρόπο (ως απειλή) αλλά και με ελπιδοφόρο (με τη γέννηση ενός νέου διεθνούς κινήματος) είναι αυτό της κλιματικής αλλαγής. Ο Χρήστος Σταυρακάκης παρουσιάζει μια μαρξιστική προσέγγιση για τα αίτια του φαινομένου και σκιαγραφεί την πρόταση-τακτική της Αριστεράς για την πάλη ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή.
Ακολουθεί το αφιέρωμα αυτού του τεύχους, που αφορά ένα άλλο ελπιδοφόρο διεθνές κίνημα που κάνει τα πρώτα του σημαντικά βήματα και στην Ελλάδα: το νέο, ριζοσπαστικό, κύμα φεμινισμού. Ο «φάκελος» ξεκινά με μια «εφ’ όλης της ύλης» συνέντευξη της Νάνσι Φρέιζερ, που συν-έγραψε μαζί με άλλες αγωνίστριες το εμβληματικό μανιφέστο «για ένα φεμινισμό του 99%». Ακολουθεί ένα άρθρο της Ορόρ Λανσερό, που παρουσιάζει συνοπτικά τη θεωρία της κοινωνικής αναπαραγωγής ως εργαλείο στη συνδυασμένη πάλη ενάντια στον καπιταλισμό και την κυριαρχία επί των γυναικών και των μειονοτήτων φύλου κι εξετάζει τα στρατηγικά συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτήν. Πρόκειται για δύο κείμενα που παρουσιάζουν την αναζωογόνηση της θεωρητικής συζήτησης και την εμφάνιση ενός «ζωντανού» μαρξιστικού φεμινισμού, που είναι πολύτιμα εργαλεία για τις φεμινίστριες αγωνίστριες. Τέλος, ένα άρθρο της Ρεμπέκα Μαρτίνες παρουσιάζει την εμπειρία της φεμινιστικής απεργίας του 2018 στην Ισπανία αλλά και την προετοιμασία που έγινε στο δρόμο για τη συγκλονιστική κινητοποίηση του Μάρτη του 2019. Το δημοσιεύουμε σήμερα, πιστεύοντας ότι μπορεί να λειτουργήσει ως έμπνευση και ως οδηγός καθοδόν για την επόμενη φεμινιστική απεργία στην Ελλάδα.
Το τεύχος συνεχίζει με ένα άρθρο του Γουίλιαμ Κιτς για το Ιταλικό Καυτό Φθινόπωρο του 1969. Πενήντα χρόνια μετά την πιο παρατεταμένη και πιο ριζοσπαστική εκδοχή του «Παγκόσμιου Μάη», που συντάραξε τον ιταλικό καπιταλισμό για μια δεκαετία και γέννησε μαζικές επαναστατικές οργανώσεις, μια συγκλονιστική εργατική μαχητικότητα στους χώρους δουλειάς και μάχιμα κοινωνικά κινήματα, αξίζει να θυμόμαστε, να εμπνεόμαστε, αλλά και να μαθαίνουμε από τις νίκες και τις ήττες του μεγάλου ιταλικού κινήματος.
Ακολουθεί ένα άρθρο για τη μικρασιατική εκστρατεία και την επακόλουθη καταστροφή, 100 χρόνια μετά την απόβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη. Ο Παναγιώτης Λίλλης παρουσιάζει τα αίτια και τα κίνητρα της πολεμικής εξόρμησης και το πώς αυτή κατέληξε στη συντριβή. Πέρα από την ιστορική αξία, σε μια εποχή που εμφανίζεται μια νέα «Μεγάλη Ιδέα» (στην ανατολική Μεσόγειο), είναι πολύτιμο να θυμόμαστε τι συνέβη με την προηγούμενη.
Τέλος, η Εύα Παπατζανή γράφει για τις επιπτώσεις της Airbnb βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων και τις πολιτικές γύρω από αυτή. Είναι μια από τις πλέον κρίσιμες όψεις του συνολικότερου ζητήματος της στέγης στην Ελλάδα και χρειάζεται η ριζοσπαστική Αριστερά, τα δημοτικά της σχήματα, τα κινήματα να «εξοπλιστούν» για την παρέμβασή τους και σε αυτό το κοινωνικό μέτωπο.
Στις βιβλιοκριτικές αυτού του τεύχους, ο Αντώνης Νταβανέλος γράφει για το βιβλίο του Κωνσταντίνου Ζαγάρα «Η κατάρρευση του “υπαρκτού” και η διάσπαση του ΚΚΕ – Η κομβική στιγμή του 1991», που κυκλοφορεί στην επέτειο του (ελληνικού και διεθνούς) 1989.
