Το λάθος τους…

Γε­λά­στη­καν όμως από το σα­ρω­τι­κό απο­τέ­λε­σμα νίκης του ΟΧΙ, που κά­λυ­ψε ανε­ξαί­ρε­τα όλες της πε­ρι­φέ­ρειες της πα­τρί­δας μας! Ένας Λαός που απά­ντη­σε λε­βέ­ντι­κα ξε­περ­νώ­ντας τον τρόμο που έσπει­ραν οι «τηλ-ερ­πύ­στριες» των κρα­τι­κο­δί­αι­των ολι­γαρ­χών, των κλει­σμέ­νων τρα­πε­ζών οι στρό­φιγ­γες και των γε­λοί­ων πλα­στών ψη­φο­δελ­τί­ων που δεν κα­τά­φε­ραν να αλ­λοιώ­σουν το εκ­πλη­κτι­κό πο­σο­στό νίκης!

Έγρα­ψε στα μα­λα­κά του μόρια τα «λα­θε­μέ­να» προ­γνω­στι­κά των ακρι­βο­πλη­ρω­μέ­νων δη­μο­σκο­πή­σε­ων και με τα­ξι­κά και ηλι­κια­κά κρι­τή­ρια έδωσε δη­μο­ψη­φι­σμα­τι­κό απο­τέ­λε­σμα τέ­τοιου με­γέ­θους που δη­μιούρ­γη­σε πολ­λα­πλά προ­βλή­μα­τα αλλά και συ­ναι­σθή­μα­τα σε διά­φο­ρες κα­τευ­θύν­σεις και σε ποι­κί­λων απο­χρώ­σε­ων απο­δέ­κτες…

Γνω­στά τα θερμά συγ­χα­ρη­τή­ρια από μα­κρι­νές χώρες και από εμ­βλη­μα­τι­κούς πα­γκό­σμιας εμ­βέ­λειας συ­ντρό­φους! Όπως επί­σης και τα ξι­νι­σμέ­να πρό­σω­πα όχι μόνο κο­μι­σά­ριων «εταί­ρων» και κα­ρα­μπι­νά­των δε­ξιών, τε­λι­κά τώρα… συ­μπε­θέ­ρων , αλλά κυ­ρί­ως εκεί­νων του στε­νού πρω­θυ­πουρ­γι­κού πε­ρι­βάλ­λο­ντος συ­ντρό­φων! Είναι πρό­βλη­μα για όσους έχουν συ­νη­θί­σει να απο­φα­σί­ζουν «εν στενό» για το Λαό χωρίς αυτόν , και εν τέλει υπο­γρά­φο­ντας μνη­μο­νια­κές πρά­ξεις ενα­ντί­ον του, να σκο­ντά­φτουν σε ένα τε­ρά­στιο ΟΧΙ ενώ πε­ρί­με­ναν να δια­χει­ρι­στούν μια βε­λου­τέ κα­τά­λη­ξη…

«Αλέξη, πε­ρί­με­νέ μας, ερ­χό­μα­στε κι εμείς. Και τότε θα εί­μα­στε πιο ισχυ­ροί στην πάλη για την αλ­λα­γή των συ­σχε­τι­σμών σε μια Ευ­ρώ­πη που θέλει να κάνει την Ελ­λά­δα προ­τε­κτο­ρά­το...” Βρο­ντο­φώ­να­ξε ο Πά­μπλο Ιγκλέ­σιας μετά το θριαμ­βι­κό δη­μο­ψή­φι­σμα και λίγο πριν πε­τά­ξει ο Τσί­πρας το με­γα­λείο την νίκης του ΟΧΙ στα πόδια των λυ­καν­θρώ­πων του γερ­μα­νι­κού διευ­θυ­ντη­ρί­ου, υπο­γρά­φο­ντας την ήττα…

Γυρ­νώ­ντας στην πα­τρί­δα με μια «συμ­φω­νία - τυ­ρα­γνία» απεί­ρως χει­ρό­τε­ρη από αυτή του Γιούν­γκερ που ο Λαός κα­τα­ψή­φι­σε στο δη­μο­ψή­φι­σμα της 5ης Ιου­λί­ου… Μετά από αυτή την ελ­λη­νι­κή ήττα, τα μα­ντά­τα που έρ­χο­νται πλέον από την Ισπα­νία για το “Podemos” σκου­ραί­νουν ανη­συ­χη­τι­κά… Το γνω­στό δι­θυ­ραμ­βι­κό του Τσί­πρα: «θ’ αλ­λά­ξου­με την Ευ­ρώ­πη…» με­τα­βάλ­λε­τε άρδην με τις αλ­λε­πάλ­λη­λες υπο­χω­ρή­σεις απο­δο­χής και νέων προ­α­παι­τού­με­νων και προ­σω­πο­ποιεί­ται φρι­κια­στι­κά με την άφιξη των γκρί­ζων Γκα­ου­λάι­τερ του κουαρ­τέ­του…

Είναι κοινή άποψη ότι το τρίτο μνη­μο­νια­κό πρό­γραμ­μα και τα συ­νε­χώς νέα προ­α­παι­τού­με­να δεν είναι δυ­να­τόν τε­λι­κά να εφαρ­μο­στούν, και ο Σύ­ρι­ζα που κά­πο­τε γνω­ρί­ζα­με, κα­τε­βαί­νει ανε­πι­στρε­πτί πλέον τη σκάλα της από­λυ­της δε­ξιάς συ­ντή­ρη­σης… Ασφα­λώς και το με­γά­λο τους Λάθος ήταν η από­φα­ση τους για τη διε­νέρ­γεια δη­μο­ψη­φί­σμα­τος…

Το με­γά­λο ΟΧΙ ανοί­γει προ­ϋ­πο­θέ­σεις αγώ­νων για πραγ­μα­τι­κή αρι­στε­ρή ρι­ζο­σπα­στι­κή ανα­τρο­πή. Ενός αγώνα που πρέ­πει να στη­ρί­ζε­ται αυτή τη φορά στην επι­κοι­νω­νία με τον κόσμο που βα­σα­νί­ζε­ται τώρα, έκτος από τα παλιά και από τα νέα προ­α­παι­τού­με­να του Σόι­μπλε και της Μέρ­κελ, γραμ­μά­τια ασή­κω­τα με «αρι­στε­ρές» τώρα υπο­γρα­φές… Επι­κοι­νω­νία άμεση και συ­νε­χής προ­κει­μέ­νου αυτή να επι­κε­ντρω­θεί κυ­ρί­ως στην εκλαϊ­κευ­μέ­νη πλη­ρο­φό­ρη­σή ενός εμπε­ρι­στα­τω­μέ­νου σχε­δί­ου εξό­δου από την κό­λα­ση του ευρώ.

Μια πλή­ρης πο­λι­τι­κή συ­μπύ­κνω­ση αυτού του σχε­δί­ου και με τις επι­πτώ­σεις του στη κα­θη­με­ρι­νή ζωή χωρίς υπεκ­φυ­γές και ωραιο­ποι­ή­σεις, αλλά και με τις δυ­να­τό­τη­τες όσο το δυ­να­τόν κε­ντρι­κής απο­τε­λε­σμα­τι­κής αντι­με­τώ­πι­σης των δυ­σκο­λιών… Κα­νέ­νας δρό­μος προς την ελευ­θε­ρία δεν είναι στρω­μέ­νος με ρο­δο­πέ­τα­λα, αλλά είναι από­λυ­τα ανα­γκαί­ος προ­κει­μέ­νου να στα­μα­τή­σει ο συ­νε­χής ακρω­τη­ρια­σμός που οδη­γεί τε­λι­κά στο θά­να­το το πλη­θυ­σμό της χώρας και το σπου­δαιό­τε­ρο να απο­φευ­χθεί η πλή­ρης κα­το­χή της πα­τρί­δας μας από τους οι­κο­νο­μι­κούς κα­τα­κτη­τές που θα εγκα­τα­στα­θούν εδώ, ιδιο­κτή­τες και αφε­ντι­κά κυ­ρί­αρ­χα…

Όλα τώρα αρ­χί­ζουν , ο δρό­μος του ΟΧΙ είναι ορ­θά­νοι­χτος, η Ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά δεν ήταν ποτέ πα­ρέν­θε­ση στη Ζωή του Λαού και ιδιαί­τε­ρα σή­με­ρα! Πα­ρέν­θε­ση ασφα­λώς και σύ­ντο­μα θα απο­τε­λέ­σουν όσοι οδη­γούν έναν Λαό σε ένα τρίτο ακόμα πιο επα­χθές των προη­γου­μέ­νων μνη­μό­νιο, σε αντί­θε­ση με προ­γραμ­μα­τι­κές δη­λώ­σεις, απο­φά­σεις συ­νε­δρί­ων, κε­ντρι­κών επι­τρο­πών και ιδε­ο­λο­γι­κών δε­σμεύ­σε­ων…

Είναι βέ­βαιο αυτό γιατί η γνω­στή κα­τά­λη­ξη των προ­κα­τό­χων μνη­μο­νια­κών δια­χει­ρι­στών προ­δια­γρά­φει και τη συ­νέ­χεια… Μια συ­νέ­χεια με κα­τα­δί­κη σε υφε­σια­κή κό­λα­ση λι­τό­τη­τας με τους ψή­φους και των δε­ξιών νε­κρα­να­στη­μέ­νων κομ­μά­των, δια­λύ­ο­ντας τον κά­πο­τε αντι­μνη­μο­νια­κό Ρι­ζο­σπα­στι­κό Αρι­στε­ρό Σύ­ρι­ζα με πρό­σχη­μα το χι­λιοει­πω­μέ­νο ψευ­δές, στο να μην οδη­γη­θεί η χώρα σε χρε­ο­κο­πία… Χρε­ο­κο­πώ­ντας όμως του Λαού τη Ζωή και ξε­που­λώ­ντας τη χώρα στους οι­κο­νο­μι­κούς επι­κυ­ρί­αρ­χους, νο­μο­τε­λεια­κά η πα­ρέν­θε­ση τους, θα είναι γε­γο­νός!