Ledra Athens: Οι εργαζόμενοι μπορούν να διαχειριστούν το ξενοδοχείο

«Όμως ο κα­θη­με­ρι­νός αγώ­νας, ακόμα και για τα πιο μικρά, για να έχει διάρ­κεια, αντο­χή και να μη μένει με­τέ­ω­ρος, πρέ­πει να έχει κα­τεύ­θυν­ση την ανα­τρο­πή του βάρ­βα­ρου εκ­με­ταλ­λευ­τι­κού συ­στή­μα­τος, που φέρ­νει μόνο ανερ­γία, φτώ­χεια και πο­λέ­μους».
(Δη­μή­τρης Κου­τσού­μπας, Γεν. Γραμ­μα­τέ­ας ΚΚΕ, Τα Νέα, 20/5/2017)

Με­ρι­κές μέρες αρ­γό­τε­ρα, δια­βά­ζου­με στον Ρι­ζο­σπά­στη (23/5/2017):

 «...Οι ερ­γα­ζό­με­νοι του ξε­νο­δο­χεί­ου Ledra Athens είναι απλή­ρω­τοι για 14 μήνες, ενώ την 1η Ιούνη συ­μπλη­ρώ­νε­ται ένας χρό­νος από τη μέρα που η ερ­γο­δο­σία προ­χώ­ρη­σε σε ανα­στο­λή λει­τουρ­γί­ας του ξε­νο­δο­χεί­ου. Πα­ράλ­λη­λα, τις επό­με­νες μέρες στα­μα­τά η χο­ρή­γη­ση του επι­δό­μα­τος επί­σχε­σης, εξέ­λι­ξη που ση­μαί­νει πως θα στε­ρη­θούν ακόμα και τα στοι­χειώ­δη για την επι­βί­ω­ση των ίδιων και των οι­κο­γε­νειών τους...»      

Τα αι­τή­μα­τα των συν­δι­κα­λι­στών

Στο ίδιο δη­μο­σί­ευ­μα πα­ρου­σιά­ζο­νται απο­σπά­σμα­τα του υπο­μνή­μα­τος που κα­τέ­θε­σαν στη Βουλή το επι­χει­ρη­σια­κό σω­μα­τείο των ερ­γα­ζο­μέ­νων και το κλα­δι­κό σω­μα­τείο Επι­σι­τι­σμού-Του­ρι­σμού-Ξε­νο­δο­χεί­ων Ατ­τι­κής. Σύμ­φω­να με το ρε­πορ­τάζ του Ρι­ζο­σπά­στη:

«...Στο υπό­μνη­μα που κα­τέ­θε­σαν τα σω­μα­τεία διεκ­δι­κούν μια σειρά από μέτρα για την προ­στα­σία των δι­καιω­μά­των όχι μόνο των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο «Athens Ledra», αλλά κάθε απλή­ρω­του ή ανέρ­γου, κάθε ερ­γα­ζό­με­νου που βρί­σκε­ται σε επί­σχε­ση, που διεκ­δι­κεί δε­δου­λευ­μέ­να και απο­ζη­μιώ­σεις από την ερ­γο­δο­σία.

»Η πε­ρί­πτω­ση του ξε­νο­δο­χεί­ου "Athens Ledra" είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή του τρό­που που αντι­με­τω­πί­ζο­νται οι ερ­γα­ζό­με­νοι από τους ερ­γο­δό­τες υπό τη σκέπη της επί­ση­μης πο­λι­τεί­ας»,

 ανα­φέ­ρουν με­τα­ξύ άλλων τα σω­μα­τεία. Και συ­νε­χί­ζουν:

«Στους με­γα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες που κλεί­νουν τις επι­χει­ρή­σεις τους έχο­ντας αφή­σει συ­νή­θως απλή­ρω­τους για με­γά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα τους ερ­γα­ζό­με­νους και αφή­νο­ντας με­γά­λα φέσια στα ασφα­λι­στι­κά τα­μεία που ποτέ δεν τα πλη­ρώ­νουν, το κρά­τος συ­νει­δη­τά πα­ρέ­χει δυ­να­τό­τη­τες απαλ­λα­γής από το "βάρος" των ερ­γα­ζο­μέ­νων για να ξα­ναρ­χί­σουν να στή­νουν νέες επι­χει­ρή­σεις και να κερ­δο­φο­ρούν, είτε δη­μιουρ­γώ­ντας τους το κα­τάλ­λη­λο νο­μο­θε­τι­κό πλαί­σιο είτε αφή­νο­ντάς τους να κα­τα­στρα­τη­γούν το ισχύ­ον σε βάρος των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

»Με­τα­ξύ άλλων, τα σω­μα­τεία διεκ­δι­κούν: Να επι­βάλ­λο­νται κυ­ρώ­σεις σε κάθε επι­χεί­ρη­ση που πα­ρα­βιά­ζει την ερ­γα­τι­κή και ασφα­λι­στι­κή νο­μο­θε­σία, δεν κα­τα­βάλ­λει εμπρό­θε­σμα μι­σθούς ή ασφα­λι­στι­κές ει­σφο­ρές. Ενί­σχυ­ση των ελεγ­κτι­κών μη­χα­νι­σμών για τον έλεγ­χο της τή­ρη­σης της ερ­γα­τι­κής και ασφα­λι­στι­κής νο­μο­θε­σί­ας. Μέτρα προ­στα­σί­ας των ανέρ­γων. Απλού­στευ­ση των δια­δι­κα­σιών για τη διεκ­δί­κη­ση από τους ερ­γα­ζό­με­νους των δι­καιω­μά­των τους (δε­δου­λευ­μέ­να, απο­ζη­μιώ­σεις, ασφά­λι­ση). Από­λυ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα στην ικα­νο­ποί­η­ση των ερ­γα­τι­κών απαι­τή­σε­ων (δε­δου­λευ­μέ­να, απο­ζη­μιώ­σεις κ.λπ.) σε πε­ρι­πτώ­σεις πτώ­χευ­σης επι­χει­ρή­σε­ων, πλει­στη­ρια­σμών πε­ριου­σια­κών τους στοι­χεί­ων κ.λπ. Οι ερ­γο­δό­τες να ευ­θύ­νο­νται με την ατο­μι­κή τους πε­ριου­σία για κάθε οφει­λή προς ερ­γα­ζό­με­νο ή ασφα­λι­στι­κό τα­μείο. Κα­νέ­να φυ­σι­κό πρό­σω­πο που απο­δε­δειγ­μέ­να δεν έχει εξο­φλή­σει ερ­γα­ζό­με­νους και ασφα­λι­στι­κά τα­μεία από προη­γού­με­νη επι­χει­ρη­μα­τι­κή του δρα­στη­ριό­τη­τα να μην μπο­ρεί να δη­μιουρ­γή­σει από μόνο του νέα δρα­στη­ριό­τη­τα ή να συμ­με­τά­σχει σε οποιο­δή­πο­τε εται­ρι­κό σχήμα μέχρι την πλήρη και ολο­σχε­ρή εξό­φλη­ση». (Ρι­ζoσπά­στης 23/5/2017)

Γιατί δεν μι­λούν για εθνι­κο­ποί­η­ση και ερ­γα­τι­κό έλεγ­χο-δια­χεί­ρι­ση;

Με βάση τα όσα είπε στη συ­νέ­ντευ­ξη που πα­ρα­χώ­ρη­σε στα «Νέα» ο Γε­νι­κός Γραμ­μα­τέ­ας του ΚΚΕ, θα πε­ρι­μέ­να­με το κόμμα του να προ­τεί­νει στους ερ­γα­ζό­με­νους να απαι­τή­σουν μαζί με τα πα­ρα­πά­νω «μικρά», από­λυ­τα σωστά και από­λυ­τα δί­καια αι­τή­μα­τα, και τα ακό­λου­θα:

·         Δια­χει­ρι­στι­κό έλεγ­χο με την απο­φα­σι­στι­κή συμ­με­το­χή τους

·         Εθνι­κο­ποί­η­ση του ξε­νο­δο­χεί­ου με δική τους δια­χεί­ρι­ση

·         Και σε τε­λευ­ταία ανά­λυ­ση να ακο­λου­θή­σουν το πα­ρά­δειγ­μα της ΒΙΟΜΕ

Δια­φο­ρε­τι­κά ο αγώ­νας των ερ­γα­ζο­μέ­νων δεν

«έχει κα­τεύ­θυν­ση την ανα­τρο­πή του βάρ­βα­ρου εκ­με­ταλ­λευ­τι­κού συ­στή­μα­τος που φέρ­νει μόνο ανερ­γία...»

όπως δή­λω­σε στην προ­α­να­φε­ρό­με­νη συ­νέ­ντευ­ξη του στα «Νέα» ο Δ.Κου­τσού­μπας.

Όμως ο Ρι­ζο­σπά­στης δεν κάνει καμία ανα­φο­ρά σε τέ­τοια αι­τή­μα­τα.

Η ση­μα­σία του ερ­γα­τι­κού ελέγ­χου και δια­χεί­ρι­σης

Φυ­σι­κά δεν μι­λά­με και δεν προ­τεί­νου­με μια κά­ποιου εί­δους «σο­σια­λι­στι­κή νη­σί­δα» στα πλαί­σια του κα­πι­τα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος (κάτι τέ­τοια είναι μη βιώ­σι­μα, ου­το­πι­κά) αλλά για το ξε­κί­νη­μα μιας δια­δι­κα­σί­ας που πέρα από το να επι­τρέ­ψει στους ερ­γα­ζό­με­νους να δια­τη­ρή­σουν τις θέ­σεις ερ­γα­σί­ας τους θα κα­τα­λή­γει στην ανα­τρο­πή του κα­πι­τα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος.

Αυτό που προ­τεί­νου­με είναι αυτό ακρι­βώς που πρό­τει­νε και υπο­στή­ρι­ζε ο Μαρξ στην ιδρυ­τι­κή δια­κή­ρυ­ξη της 1ης Διε­θνούς:

«Υπήρ­χε και μια ακόμα με­γα­λύ­τε­ρη νίκη της πο­λι­τι­κής οι­κο­νο­μί­ας της ερ­γα­σί­ας ενά­ντια στην πο­λι­τι­κή οι­κο­νο­μία του κε­φα­λαί­ου.

»Εν­νο­ού­με το συ­νε­ται­ρι­στι­κό κί­νη­μα, ιδιαί­τε­ρα τα συ­νε­ται­ρι­στι­κά ερ­γο­στά­σια που ιδρύ­θη­καν με τις προ­σπά­θειες λίγων τολ­μη­ρών «χε­ριών» (hands) χωρίς καμιά υπο­στή­ρι­ξη. Η αξία των με­γά­λων αυτών κοι­νω­νι­κών πει­ρα­μα­τι­σμών είναι αδύ­να­το να υπε­ρε­χτι­μη­θεί. Στην πράξη, κι όχι με επι­χει­ρή­μα­τα, από­δει­ξαν ότι η πα­ρα­γω­γή σε με­γά­λη κλί­μα­κα και σε αρ­μο­νία με τις επι­τα­γές της σύγ­χρο­νης επι­στή­μης, μπο­ρεί να πάει μπρο­στά χωρίς την ύπαρ­ξη μιας τάξης αφε­ντι­κών (masters) που χρη­σι­μο­ποιεί μια τάξη ερ­γα­τών, ότι τα μέσα ερ­γα­σί­ας δε χρειά­ζε­ται να μο­νο­πω­λη­θούν σαν μέσα κυ­ριαρ­χί­ας πάνω στον ερ­γά­τη και σαν μέσα εκ­με­τάλ­λευ­σης του ίδιου του ερ­γά­τη, και ότι όπως η δου­λειά του σκλά­βου, όπως η δου­λειά του δου­λο­πά­ροι­κου, έτσι και η μι­σθω­τή ερ­γα­σία δεν είναι παρά μια με­τα­βα­τι­κή και κα­τώ­τε­ρη κοι­νω­νι­κή μορφή, που είναι προ­ο­ρι­σμέ­νη να εξα­φα­νι­στεί μπρος στη συ­νε­ται­ρι­σμέ­νη ερ­γα­σία, που εκ­πλη­ρώ­νει το έργο της θε­λη­μα­τι­κά, με ρω­μα­λέο πνεύ­μα και με χα­ρού­με­νη καρ­διά».

Με­τα­βα­τι­κά αι­τή­μα­τα

Πα­ράλ­λη­λα με τα πιο πάνω αι­τή­μα­τα για το συ­γκε­κρι­μέ­νο ξε­νο­δο­χεια­κό χώρο, το ΚΚΕ, και συ­νο­λι­κά η Αρι­στε­ρά, θα έπρε­πε να προ­βάλ­λουν την ανά­γκη της πάλης για εθνι­κο­ποί­η­ση συ­νο­λι­κά των στρα­τη­γι­κών το­μέ­ων της οι­κο­νο­μί­ας και το σχε­δια­σμό της οι­κο­νο­μί­ας από και για τους ερ­γα­ζό­με­νους – με την εξή­γη­ση φυ­σι­κά ότι τέ­τοια μέτρα προ­ϋ­πο­θέ­τουν την ανα­τρο­πή της εξου­σί­ας του κε­φα­λαί­ου.

Είναι με τέ­τοιου εί­δους με­τα­βα­τι­κά αι­τή­μα­τα που προ­χω­ρά η συ­νεί­δη­ση και η πάλη των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Χρειά­ζε­ται οι κομ­μου­νι­στές να δί­νουν την δυ­να­τό­τη­τα και να πεί­θουν τους ερ­γά­τες ότι μπο­ρούν να δια­χει­ρι­στούν τα μέσα πα­ρα­γω­γής. Αυτή είναι η αξία του Με­τα­βα­τι­κού Προ­γράμ­μα­τος το οποίο αρ­νεί­ται πει­σμα­τι­κά να υιο­θε­τή­σει το ΚΚΕ.