Μαυρογιαλούροι και αφιλότιμοι

Κυκλοφορεί στο ελλαδικό διαδίκτυο ένα πολυδιαβασμένο άρθρο του διευθυντή της «Καθημερινής», Αλέξη Παπαχελά, σχετικά με το φιλότιμο στην πολιτική και το κατάλληλο σύστημα, που μέσα από αυτό αναδεικνύεται. Αν διαβαστεί το άρθρο ως «έκθεση ιδεών», έχει τη σημασία του, ως «έκθεση ιδεών» και μόνο και μάλιστα κάπως «εκτός εποχής». Και αυτό επειδή από την «Καθημερινή» και τον τηλεοπτικό σταθμό του Σκάι, προέρχονται πάρα πολλοί «τηλεμαϊντανοί» που έγιναν βουλευτές της ΝΔ και του Κυριάκου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, χωρίς να έχουν αισθανθεί «τον κίνδυνο της απόλυσης», είτε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος από την οποία συνταξιοδοτήθηκαν στα 43 τους, με συντάξιμες αποδοχές διευθυντή καταστήματος, είτε στη ραδιοτηλεοπτική – «εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος» – καριέρα τους, ελέω συγκεκριμένων «εκσυγχρονιστών» γκουρού του οικονομικού ρεπορτάζ, που κανοναρχούσαν πρώτα στον ΔΟΛ και μετά στο Φάληρο, είτε στην προπαγανδιστική εκστρατεία του «βάστα, Σόιμπλε» ή του «ο τόπος χρειάζεται μια σοβαρή Χρυσή Αυγή» ή του «γκρεμίστε τα δημόσια νοσοκομεία, δεν τα χρειαζόμαστε».

Και από τη στιγμή που αυτοί οι «τηλεμαϊντανοί» έβρισκαν μικρόφωνο, οθόνη και πληκτρολόγιο να τα πούνε και να τα γράψουνε, φαντάζομαι ότι και οι διευθυντές των ΜΜΕ που τους έδιναν μικρόφωνο, οθόνη και πληκτρολόγιο, συμφωνούσαν με τις «τηλεμαϊντανιές» τους. Οπότε, ας λείπουν οι «εκθέσεις ιδεών» περί φιλότιμου ή περί συστήματος.

Ο Μαυρογιαλούρος είναι μια παρεξηγημένη, κινηματογραφική φιγούρα, την οποία ενσάρκωσε μοναδικά ο Λάμπρος Κωνσταντάρας – όταν διαπίστωσε το σπιθαμιαίο ύψος των συνεργατών του και το απύθμενο βάθος της διαφθοράς, παραιτήθηκε από υπουργός και από την πολιτική, στην αξέχαστη κωμωδία πολιτικών καταστάσεων του Αλέκου Σακελλάριου, η οποία δημιουργήθηκε, ας μην το ξεχνάμε, μέσα στο πανάθλιο κλίμα της αποστασίας (βλέπε Ουάσιγκτον, Ανάκτορα, Μητσοτάκης πατήρ, «γαργάλατας», «κατεψυγμένος» και «μαμάκιας»). (παρένθεση : Στην Ελλάδα, μόνο ο Μανώλης Δρεττάκης ακολούθησε το φιλότιμο του Μαυρογιαλούρου και έκανε κάτι ανάλογο, όταν ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου και η πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρνήθηκαν να υποστηρίξουν τη φορολογική του μεταρρύθμιση που θα έβαζε τους πλούσιους να πληρώσουν).

Οι σημερινοί κυβερνώντες στη ΝΔ του Κυριάκου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη δεν είναι Μαυρογιαλούροι – είναι της συνομοταξίας Γκρούεζα. Ανεπάγγελτοι, απαίδευτοι, «παιδάκια για τα θελήματα», διεφθαρμένοι, κουτοπόνηροι και ανίκανοι. Τιποτένιοι. Γιουσουφάκια του ερυθρόλευκου ολιγάρχη ή του μελανόλευκου βογιάρου, παπαδοπαίδια των μητροπολιτών και του Ιερώνυμου Λιάπη, ντελίβερυ μπόις και γκερλς του Φέσσα και της ACSτου ΣΕΒ. «Εγώ, είμαι του κόμματος!», όπως έλεγε και ο μεγάλος Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, που στην πραγματική του ζωή, υπήρξε φανατικός δεξιός και μάλιστα από τους «γνώστες» των αδύτων της μετεμφυλιακής Δεξιάς και του παρακράτους της καρφίτσας.

«Εγώ είμαι του κόμματος (και του Θρύλου, και του μΠΑΟΚ, και της Εκκλησίας, και του ΣΕΒ και του κάθε παπάρα με ένα ΜΜΕ- σφραγίδα στην κάθε εκλογική περιφέρεια της χώρας, που έχει λεφτά για πέταμα στις εφημερίδες, τα κανάλια και το διαδίκτυο της δεκάρας και όχι για δεύτερη ΜΕΘ ή αναπνευστήρες και τεστ στην επαρχία και τα νησιά)» και μέχρι εκεί – εξάλλου και το «καλύτερο βιογραφικό της χώρας», λόγω του κόμματος και του μπαμπάκα του έγινε πρώτα αμερικανοσπουδαγμένος με τα λεφτά του ελληνικού λαού, μετά υπάλληλος της Εθνικής Τράπεζας, με τα ρουσφέτια του Καρατζά, κατόπιν βουλευτής με την πελατεία της λεβεντογέννας στη Β’ Αθηνών και υπουργός έτοιμος για κάθε νεοφιλελεύθερη αντιμεταρρύθμιση, βασιζόμενος στις παρασκηνιακές συνεννοήσεις με τον εκ Πύλου βλαχοδήμαρχο της μακεδονοφροσύνης – με άλλα λόγια, πανάξιος και… αυτοδημιούργητος! Σαν την Καρδερίνα που τοποθέτησε πρόεδρο στις νεραντζιές της Ηρώδου Αττικού.

Για να μην θυμηθούμε πως το «καλύτερο βιογραφικό της Ελλάδας» έγινε πρόεδρος της ΝΔ στους δυο γύρους του 2016, κόβοντας με τον ακροδεξιό μπαλτά είτε του τότε τέως υπουργού υγείας και νοβάρτις είτε του περιφερειάρχη, όλες εκείνες τις ψήφους που λογικά θα πήγαιναν στον Βαγγέλα, ο οποίος υποχρεώθηκε κατόπιν στην τιμητική, πολιτική «αποστρατεία» των Βρυξελλών. Έτσι, δεν είναι; Γι΄αυτό βρέθηκαν σήμερα κάποιες γκρανκάσες αλαλάζουσες της άκρας δεξιάς με αντιπροεδριλίκι και χαρτοφυλάκια επενδύσεων στη… φιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτή ήταν η… έντιμή και… φιλότιμη «ανταμοιβή» τους. Έτσι φτιάχνονται οι καλοί «τηλεμαϊντανοί» που «ευωδιάζουν» στο «αφήγημα» των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ και της αρθρογραφίας των διευθυντών τους.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει φιλότιμο, δεν έχει τσίπα, δεν απαρτίζεται από ικανούς.

Δεν διαθέτει την έξωθεν καλή μαρτυρία – εκτός και αν αυτή έχει χρυσοπληρωθεί και έχει εξαγοραστεί στα ΜΜΕ και τις δημοσκοπήσεις.  Δεν είναι Μαυρογιαλούροι – είναι Γκρούεζες και κατά κύριο λόγο, Γιωργάκηδες (όχι ο ΓΑΠ, ο Ανδρέας Ντούζος). Και στην κοινοβουλευτική ομάδα και στην κυβέρνηση. Και στη δικαιοσύνη, και στις ένοπλες δυνάμεις. Και στη δημόσια διοίκηση, και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Και με Τσιόδρα στο ψαλτήρι και με Χαρδαλιά στα πρόστιμα. Και στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, στο οποίο ανταμείφθηκε με γενικό γραμματιλίκι ο Κωνσταντίνος Τσουβάλας της ΕΛΑΣ και της πυρκαγιάς στο Μάτι, με τους 102 απανθρακωμένους. Μην τα ξεχνάμε αυτά, ε; τέτοιες ώρες, ειδικά.

Ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη απαρτίζεται από Γκρούεζες, το απέδειξε και η «πριν-την-εμφάνιση-του-κορωνοϊού» δήλωση του πρωθυπουργού ότι οι «χρυσοπληρωμένες» φυλακές μεταναστών στα νησιά έπρεπε να χτιστούν τάχα για να μην φέρουν οι πρόσφυγες από το Ιράν τον ιό στην Ελλάδα – ρατσιστικός λαϊκισμός ακροδεξιού Γκρούεζα β’ εθνικής κατηγορίας. Αλλά, δεν άνοιξε μύτη, ούτε απαιτήθηκε η παραίτηση του πρωθυπουργού που διαψεύστηκε τόσο πανηγυρικά στις ξενοφοβικές προβλέψεις του. Δεν υπάρχουν Πιέρ Μπερεκοβουά στην Ελλάδα…

Οι «επιτυχίες» της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην πανδημία, όπως όλα τα ψέματα, έχουν κοντά ποδάρια. Τόσο κοντά και λίγα, όσα δεν θα είναι τα πλήθητων τεστ και των μέτρων στην «με-τον-κορωνοϊό» εποχή, που ορισμένοι θέλουν να την «επισπεύσουν» και μάλιστα υποσχόμενοι σαν άλλοι Γκρούεζες ή Μαυρογιαλούροι πριν τη φώτιση και τα φάσκελα, σύντομη, αλλά κερδοφόρα περίοδο στον τουρισμό!

Την ώρα που δεν έχει διοριστεί ούτε ένας, νέος γιατρός στις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα, την Κέρκυρα ή την Κρήτη! Την ώρα, που δεν έχει ανοίξει ούτε ένα, νέο κέντρο υγείας στο Αιγαίο ή τη Χαλκιδική! Για να περιοριστούμε μόνο στις πιο τουριστικές περιοχές της Ελλάδας. Την ώρα που σε αντίθεση για παράδειγμα με την Ολλανδία, που φτιάχνει δυο νοσοκομεία και δυο εξεταστικά κέντρα στο Ρότερνταμ και το Άμστερνταμ, μόνο για τουρίστες, ασθενείς του κορωνοϊού, δεν έχει διαμορφωθεί ούτε ένα, νέο νοσοκομείο στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», στο λιμάνι του Πειραιά, τα αεροδρόμια και τα λιμάνια της Κρήτης, της Μυκόνου, της Ρόδου, της Κέρκυρας, της Σύρου, της Σαντορίνης και πάει λέγοντας. Την ώρα, που δεν υπάρχει επιχειρησιακό σχέδιο υγειονομικών ζωνών, κέντρων υγείας κορωνοϊού και εξεταστικών κέντρων και απομονωτηρίων τουριστών και επισκεπτών σε καμία από τις πύλες της χώρας! Έτσι θα κάνουν… τουριστική περίοδο οι κυβερνώντες του «Μένουμε Μαξίμου».

Κατά τα άλλα, οι «φιλότιμοι» και «ικανοί» της κυβέρνησης Μητσοτάκη κάνουν… θαύματα και είναι… παράδειγμα προς μίμηση στο εξωτερικό! Με γκεσέμι το… «καλύτερο βιογραφικό της χώρας»! Ή μήπως, τον καλύτερο Γκρούεζα της χώρας;

΄ντάξει, μας κάνατε και γελάσαμε κομμάτι στην «Καθημερινή». Και το γέλιο, θεραπευτικό ρόλο έχει στην εποχή του κορωνοϊού. Αλλά κρίμα που τα γράφουν αυτά, ορισμένοι ως διευθυντές ΜΜΕ και όχι ως επόμενοι Σακελλάριοι.