Στο συμβούλιο των υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ, στις 12 Ιούνη

Σ το κα­πι­τα­λι­στι­κό έτος 2014, που η ανά­πτυ­ξη της επι­στή­μης έχει εκτι­να­χθεί, οι κυ­βερ­νή­σεις της ΕΕ, με πρω­τερ­γά­τρια την ελ­λη­νι­κή, απο­φα­σί­ζουν να αγνο­ή­σουν τα επι­στη­μο­νι­κά, αντι­κει­με­νι­κά κρι­τή­ρια για την έγκρι­ση ή μη ΓΤΟ (Γε­νε­τι­κά Τρο­πο­ποι­η­μέ­νων Ορ­γα­νι­σμών) στα εδάφη τους. Σύμ­φω­να με την προ­ω­θού­με­νη πρό­τα­ση της ελ­λη­νι­κής προ­ε­δρί­ας, μόνο υπο­κει­με­νι­κούς λό­γους (κοι­νω­νι­κούς, οι­κο­νο­μι­κούς, ιδε­ο­λο­γι­κούς) θα μπο­ρεί ένα κρά­τος μέλος να επι­κα­λε­στεί προ­κει­μέ­νου να απα­γο­ρεύ­σει την καλ­λιέρ­γεια με­ταλ­λαγ­μέ­νων φυτών.

Έτσι, συ­νει­δη­τά επι­χει­ρούν να απο­δυ­να­μώ­σουν την εξου­σία και το δη­μό­σιο συμ­φέ­ρον των κρα­τών, ενώ ισχυ­ρο­ποιούν στο έπα­κρο τις εται­ρεί­ες βιο­τε­χνο­λο­γί­ας, τους αγρο­βιο­μη­χα­νι­κούς κο­λοσ­σούς όπως οι Monsanto, Bayer, Du Pont, Dow Chemicals, Basf κ.ά.

Με τον πα­ρα­πλα­νη­τι­κό χα­ρα­κτη­ρι­σμό που έβαλε ο υπουρ­γός Πε­ρι­βάλ­λο­ντος Γιάν­νης Μα­νιά­της στην πρό­τα­σή του για το νέο θε­σμι­κό πλαί­σιο της ΕΕ «νόμος που κλεί­νει την πόρτα στα με­ταλ­λαγ­μέ­να», η ελ­λη­νι­κή προ­ε­δρία μαζί με τα άλλα κράτη μέλη υλο­ποιούν το ακρι­βώς αντί­θε­το: τα κράτη μέλη θα επα­φί­ε­νται στις ορέ­ξεις των με­γα­λο­α­γρο­βιο­μη­χά­νων για το αν θα καλ­λιερ­γούν ΓΤ σπό­ρους στην επι­κρά­τειά τους.

Αν ψη­φι­στεί η πρό­τα­ση της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης στο συμ­βού­λιο υπουρ­γών της ΕΕ, στις 12 Ιούνη, η ΕΕ θα εγκρί­νει συ­νο­λι­κά έναν ΓΤΟ κι αν στη συ­νέ­χεια ένα κρά­τος μέλος θέλει να τον απα­γο­ρεύ­σει, οι μόνοι λόγοι που θα μπο­ρεί να επι­κα­λε­στεί θα είναι οι αντιε­πι­στη­μο­νι­κοί (οι­κο­νο­μι­κο­κοι­νω­νι­κοί, δε­ο­ντο­λο­γί­ας κ.λπ.) και όχι οι επι­στη­μο­νι­κοί. Τα διε­θνή δι­κα­στή­ρια και ο ΠΟΕ (Πα­γκό­σμιος Ορ­γα­νι­σμός Εμπο­ρί­ου), όμως, δεν δέ­χο­νται τέ­τοιους λό­γους. Έτσι, τα κράτη μέλη θα βρε­θούν «ένοχα» μπρο­στά στις διώ­ξεις των πο­λυ­ε­θνι­κών γε­νε­τι­κής μη­χα­νι­κής και στην «κα­λύ­τε­ρη» πε­ρί­πτω­ση θα ανα­γκα­στούν να τις απο­ζη­μιώ­νουν, εφαρ­μό­ζο­ντας ρή­τρες με ασύλ­λη­πτα πρό­στι­μα προ­κει­μέ­νου να μην καλ­λιερ­γεί­ται κά­ποια με­ταλ­λαγ­μέ­νη ποι­κι­λία.

Η προ­στα­σία του πε­ρι­βάλ­λο­ντος και της δη­μό­σιας υγεί­ας αφή­νο­νται στον ευ­ρω­παϊ­κό θεσμό της ΕFSA (Ευ­ρω­παϊ­κή Αρχή Ασφά­λειας Τρο­φί­μων), που ποτέ μέχρι σή­με­ρα δεν έχει γνω­μο­δο­τή­σει αρ­νη­τι­κά για κά­ποιον ΓΤΟ.

Το συμ­βού­λιο υπουρ­γών Πε­ρι­βάλ­λο­ντος της ΕΕ θα έπρε­πε να ασχο­λη­θεί με την κα­λυ­τέ­ρευ­ση της δια­δι­κα­σί­ας και με­θο­δο­λο­γί­ας της επι­στη­μο­νι­κής αξιο­λό­γη­σης των ΓΤΟ.

Τα οφέλη των ΓΤΟ δεν έχουν απο­δει­χτεί επι­στη­μο­νι­κά.

Αύ­ξη­ση της πα­ρα­γω­γής δεν επι­φέ­ρουν, ενώ είτε δρουν ως εντο­μο­κτό­να τα ίδια τα φυτά, είτε είναι αν­θε­κτι­κά στην υπερ­βο­λι­κή χρήση φυ­το­φαρ­μά­κων, αντι­βιο­τι­κών κ.λπ.

Η ρύ­παν­ση του υδρο­φό­ρου ορί­ζο­ντα, η ανά­πτυ­ξη στε­λε­χών εντό­μων-ζι­ζα­νί­ων αν­θε­κτι­κών σε φάρ­μα­κα, η δρα­μα­τι­κή απει­λή της βιο­ποι­κι­λό­τη­τας, η το­ξι­κό­τη­τα στα όρ­γα­να πει­ρα­μα­τό­ζω­ων που κα­τα­νά­λω­σαν με­ταλ­λαγ­μέ­νες τρο­φές, η άγνω­στη και ανε­ξέ­λεγ­κτη πι­θα­νή «με­τά­θε­ση» του «με­τα­φε­ρό­με­νου» γε­νε­τι­κού υλι­κού σε άλ­λους ορ­γα­νι­σμούς, απο­τε­λούν τα τε­ρά­στια βιο­λο­γι­κά και οι­κο­λο­γι­κά προ­βλή­μα­τα. 

Η οι­κο­νο­μι­κή και δια­τρο­φι­κή εξάρ­τη­ση ολό­κλη­ρου του πλα­νή­τη από 5-6 σού­περ πο­λυ­ε­θνι­κές απο­τε­λεί το πρό­βλη­μα δια­βί­ω­σης της συ­ντρι­πτι­κής πλειο­νό­τη­τας του πλη­θυ­σμού της υδρο­γεί­ου.