Μετά τις εκλογές: Προοπτικές του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχει ολοκληρωθεί πανελλαδικά η εκλογική διαδικασία και τις επόμενες ημέρες θα υπάρχει σαφέστερη εικόνα για τα αποτελέσματα των φετινών εκλογών. Παρόλαυτα, οι πρώτες εικόνες, δείχνουν ότι στο Σωματείο έχουν αυξηθεί κατά πολύ οι ψηφίσαντες σε σχέση με την  προηγούμενη φορά. Το παραπάνω, ισχύει τόσο στο πανελλαδικό τμήμα της Αθήνας αλλά ακόμη και στα παραρτήματα, στα οποία αποτυπώθηκε μικρή άνοδος των ψηφισάντων.

Τα πρώτα αποτελέσματα από τα παραρτήματα του Σωματείου, δείχνουν επικράτηση του ενωτικού ψηφοδελτίου της ριζοσπαστικής αριστεράς τόσο στο Παράρτημα του Σωματείου στο Ηράκλειο αλλά και στα Χανιά.  Στο πανελλαδικό τμήμα του Σωματείου, συμμετέχουν οι δυνάμεις της Αριστερής Πρωτοβουλίας Τεχνικών (Α.Π.Τ.), η ΕΣΑΚ Μισθωτών Τεχνικών, η Αγωνιστική Ριζοσπαστική Παρέμβαση που στηρίζεται από τη Ριστάρτ και αριστερές δυνάμεις του ΣΜΤ, η Ταξική Πορεία, η Συνάρτηση και η Συσπείρωση Τεχνικών. Όπως γράφαμε στο προηγούμενο φύλλο, η Αγωνιστική Ριζοσπαστική Παρέμβαση αποτελεί μία νέα συλλογικότητα του Σωματείου με βασικό στόχο την ανασυγκρότηση και στην ενίσχυση του Σωματείου, τη δράση και τη λειτουργία του, που θέλει να δώσει μέσα και έξω από το Διοικητικό Συμβούλιο τον αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του κλάδου στους χώρους εργασίας. Με βάση αυτό το πρόγραμμα διεκδικεί την ψήφο των τεχνικών και πάνω σε αυτούς τους άξονες επιδιώκει να συνεργαστεί με δυνάμεις σε κινηματικό επίπεδο, σε συνελεύσεις, στο Διοικητικό Συμβούλιο.

Εργοδοτική επιθετικότητα

Από την επόμενη κιόλας ημέρα των εκλογών, ο κλάδος των τεχνικών έχει να αντιμετωπίσει πληθώρα ζητημάτων που βιώνουν ήδη στην ζωή τους οι εργαζόμενοι, αλλά θα κληθούν να αντιμετωπίσουν και με την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη. Η κοινωνική και οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, και ειδικότερα στον κλάδο των τεχνικών, είναι μία δύσκολη πραγματικότητα για χιλιάδες εργαζομένους του κλάδου. Η περίοδος της πανδημίας δεν ήταν μια φάση εργασιακού μορατόριουμ, αλλά αντίθετα, ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη, η πλατιά εφαρμογή της τηλεργασίας, η μη εφαρμογή μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, η απογείωση της ατομικής ευθύνης, έχουν αφήσει έντονο το αποτύπωμα τους, τώρα που κυβέρνηση και εργοδότες ετοιμάζονται για την μεγάλη επάνοδο.

Ένα αποτύπωμα που γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτό από τις συνθήκες εργασίας και τις ψεύτικες αναστολές, ως τους καθηλωμένους μισθούς την ώρα που η ακρίβεια και τα ενοίκια καλπάζουν και τα οικονομικά μεγέθη των επιχειρήσεων αυξάνονται. Από την αξιοποίηση της πανδημίας από την κυβέρνηση για να περάσει νόμους που χτυπάνε κατοχυρωμένα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στους χώρους εργασίας. Από τον ασφαλιστικό νόμο του Χατζηδάκη που μετέτρεψε την επικουρική ασφάλιση σε χρηματιστηριακό προϊόν. Κατάσταση που οφείλεται και στη γενικότερη συναίνεση της συστημικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ).

Στον αντίποδα αυτού, υπήρξε αναζωπύρωση των κοινωνικών αντιστάσεων, από τις μαζικές απεργίες ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη και τους αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς ως τις νίκες σε e-food και Cosco, τις μεγάλες διαδηλώσεις σε κάθε γειτονιά απέναντι στην αστυνομική βία την άνοιξη του 2021, το ελληνικό “me-too” και τον ερχομό του φεμινιστικού κινήματος στο προσκήνιο, τις μεγαλειώδεις πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις αλλά και τις κινητοποιήσεις των υγειονομικών.

Μάχη για Συλλογική Σύμβαση

Σε αυτό το περιβάλλον και έχοντας μπροστά μας τη δριμεία επίθεση της κυβέρνησης, είναι κομβική η μάχη για την κατοχύρωση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που να κατοχυρώνει ξανά τον κατώτατο μισθό, τα ωράρια και τις συνθήκες εργασίας. Ακόμη, η ανασυγκρότηση του Σωματείου μέσα από την καθημερινή λειτουργία του, την αλληλεπίδραση με τα μέλη του, αποτελεί  την προϋπόθεση για ένα Σωματείο πραγματικά γειωμένο που θα μπορεί να εξοπλίζει τους τεχνικούς και να δίνει μάχες από καλύτερη θέση. Ειδικά σε αυτή τη συγκυρία, της «ανόδου» της δουλειάς και της αύξησης κερδών, είναι απαραίτητη η διεκδίκηση για την αύξηση των μισθών που εδώ και χρόνια παραμένουν παγωμένοι και ιδιαίτερα χαμηλοί.

Το εργατικό ατύχημα στην Cosco αλλά και τα δεκάδες άλλα που συμβαίνουν καθημερινά στα εργοτάξια, αναδεικνύουν την ανάγκη για τη διεκδίκηση μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, αφορά όλους τους χώρους εργασίας σε κάθε περίοδο, από τις κατασκευές που είναι έτσι κι αλλιώς πιο επικίνδυνες, ως τις μακροχρόνιες επιπτώσεις της γραφειακής δουλειάς με υπερωρίες και χωρίς τα απαραίτητα διαλείμματα. 

Εκτός των άλλων ελαστικών μορφών εργασίας, στον κλάδο των τεχνικών επικρατεί το μπλοκάκι. Ο νικηφόρος αγώνας των ντελιβεράδων της e-food, ανέδειξε με τον πιο πραγματικό τρόπο σε όλη την κοινωνία, του τι σημαίνει η «συνεργασία» με τον εργοδότη. Η κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας με πρώτο και κύριο το μπλοκάκι, οφείλει να είναι από τις βασικές διεκδικήσεις της επόμενης ημέρας και μάλιστα προϋπόθεση για την εφαρμογή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο των τεχνικών.

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, μπορεί και πρέπει να γεννήσει νικηφόρους αγώνες, αμέσως μετά τις εκλογές. Η νέα γενιά τεχνικών  που βιώνει καθημερινά τα ζητήματα του κλάδου, δείχνει ότι δυναμώνει το σωματείο και αρχίζει να καταλαβαίνει τη σημασία του συλλογικού αγώνα. Οι νίκες των εργαζομένων είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το συντονισμό των Σωματείων, των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε συλλογικά, ακόμη και μέσα στο ίδιο το Σωματείο να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες της περιόδου.

*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά