Τους μήνες που ακολούθησαν την «επιτυχημένη» επιχείρηση καραντίνας, η κυβέρνηση ευλογούσε τα γένια της και συνέχαιρε το λαό της για την υπακοή του να μείνει σπίτι και να διαφυλάξει τη δημόσια υγεία.

Το αφή­γη­μα της όμως, δεί­χνει στα­δια­κά να κα­ταρ­ρέ­ει και βρί­σκε­ται θο­ρυ­βη­μέ­νη μπρο­στά σε ένα ορ­γι­σμέ­νο, ανα­δυό­με­νο μα­θη­τι­κό κί­νη­μα που ρί­χνει φως στην κο­ροϊ­δία και τα­ρα­κου­νά­ει ολό­κλη­ρη την κοι­νω­νία.  

Το φόβο της μαρ­τυ­ρούν  τα σκλη­ρό­τα­τα-εκ­δι­κη­τι­κά μέτρα που εξήγ­γει­λε χθες η υπουρ­γός παι­δεί­ας. Σύμ­φω­να με την κυρία Κε­ρα­μέ­ως «ο διά­λο­γος δε γί­νε­ται με κλει­στά σχο­λεία». Το συ­γκε­κρι­μέ­νο όμως θέμα δε ση­κώ­νει διά­λο­γο, παρά μόνο διεκ­δί­κη­ση, η οποία ναι γί­νε­ται με όπλο τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις, την κα­τά­λη­ψη και τα συν­θή­μα­τα των μα­θη­τών. Άλ­λω­στε ούτε η κυ­βέρ­νη­ση ζή­τη­σε τη γνώμη των μα­θη­τών, όταν στε­ρώ­ντας λεφτά από την μόρ­φω­ση τους αγό­ρα­ζε πα­νά­κρι­βους πο­λε­μι­κούς εξο­πλι­σμούς, με τους οποί­ους αύριο θα τους ζη­τή­σει να σκο­τώ­σουν έναν άλλον μα­θη­τή ή μα­θή­τρια.

Τό­νι­σε ακόμα, ότι οι υπη­ρε­σί­ες του υπουρ­γεί­ου και του Διό­φα­ντου, ερ­γά­ζο­νταν όλο το κα­λο­καί­ρι για την εξέ­λι­ξη της τη­λεκ­παί­δευ­σης, τη στιγ­μή που απέ­κλειε εκ­παι­δευ­τι­κούς, λόγω πα­ρα­βό­λου. Αντί να σχε­διά­ζε­ται δη­λα­δή, η ασφα­λέ­στε­ρη εί­σο­δος στη δια ζώσης μόρ­φω­ση, με αύ­ξη­ση των αι­θου­σών και συρ­ρί­κνω­ση του αριθ­μού μα­θη­τών των τά­ξε­ων, με προ­μη­θεύ­ση πε­ρισ­σό­τε­ρων θερ­μο­μέ­τρων και test στα σχο­λεία, επι­κε­ντρώ­θη­καν στην ενί­σχυ­ση της εναλ­λα­κτι­κής μορ­φής μα­θη­τεί­ας. Το γε­γο­νός αυτό, ίσως απο­δει­κνύ­ει ότι μάλ­λον δεν είναι και τόσο εναλ­λα­κτι­κή για την κυ­βέρ­νη­ση, δεν ξε­χνιέ­ται εξάλ­λου και η φράση που ακου­γό­ταν συχνά επί κα­ρα­ντί­νας, «η τη­λεκ­παί­δευ­ση ήρθε για να μεί­νει».

Δε δι­στά­ζει λοι­πόν, να τη θέσει σε εφαρ­μο­γή και μά­λι­στα στο­χο­ποιώ­ντας τους αγω­νι­στές μα­θη­τές, αφού θα τους απα­γο­ρεύ­ε­ται η πα­ρα­κο­λού­θη­ση του μα­θή­μα­τος. Επι­δί­ω­ξη της από­φα­σης αυτής η αχρή­στευ­ση του αγω­νι­στι­κού μέσου της κα­τά­λη­ψης και άρα η φί­μω­ση των νέων και η τι­μω­ρία των υπο­στη­ρι­κτών των λου­κέ­των. Το τε­λευ­ταίο, απο­δει­κνύ­ε­ται ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο από την πρό­σθε­ση σε αυτό των απου­σιών στα μα­θή­μα­τα, που ου­σια­στι­κά ση­μα­το­δο­τεί την υπέρ­βα­ση του ορίου απου­σιών των μα­θη­τών που συμ­με­τέ­χουν στην κα­τά­λη­ψη. Η επί­θε­ση αυτή είναι απα­ρά­δε­κτη, ακόμα από την πλευ­ρά του ρόλου των εκ­παι­δευ­τι­κών, οι οποί­οι κα­λού­νται να πα­τά­νε απόρ­ρι­ψη στα αι­τή­μα­τα παι­διών για εί­σο­δο στο δια­δι­κτυα­κό μά­θη­μα. Κα­τα­πα­τούν δη­λα­δή τον όρκο τους για την ελεύ­θε­ρη πρό­σβα­ση στη μόρ­φω­ση και ανα­γκά­ζο­νται να παί­ξουν τον ρόλο του χαφιέ που θα καρ­φώ­νει τους «κα­τα­λη­ψί­ες».

Μία φράση κλει­δί της υπουρ­γού ήταν «η δια­φύ­λα­ξη του αγα­θού της εκ­παί­δευ­σης», που φα­ντά­ζει πραγ­μα­τι­κά τρα­γε­λα­φι­κή. Εσείς πως δια­φυ­λάτ­τε­τε την παι­δεία; Κα­ταρ­γώ­ντας σχε­δόν ολο­κλη­ρω­τι­κά την γε­νι­κή παι­δεία από το λύ­κειο; Εντεί­νο­ντας ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο την εντα­τι­κο­ποί­η­ση με τις επι­πλέ­ον εξε­τά­σεις και την τρά­πε­ζα θε­μά­των και κα­ταρ­γώ­ντας τα καλ­λι­τε­χνι­κά μα­θή­μα­τα από τα σχο­λεία; Ή που μπρο­στά στην υπό­κλι­ση στο ΝΑΤΟ και την αύ­ξη­ση των στρα­τιω­τι­κών δυ­νά­με­ων της χώρας, δεν βά­ζε­τε το χέρι στα τα­μεία για κα­θη­γη­τές, νο­ση­λευ­τές, κα­θα­ρι­στές και οδη­γούς μέσων μα­ζι­κής με­τα­φο­ράς για την προ­στα­σία της υγεί­ας και του δη­μό­σιου σχο­λεί­ου;

Οι σπα­σμω­δι­κές και βια­στι­κές τους κι­νή­σεις, επι­βε­βαιώ­νουν τους μα­θη­τές για την δύ­να­μη τους. Οι εκ­βια­σμοί δεν θα πε­ρά­σουν γιατί οι αγώ­νες τους είναι δί­καιοι. Η δράση γεννά αντί­δρα­ση, πόσο μάλ­λον όταν αυτή κα­τα­πα­τά δι­καιώ­μα­τα και κα­τα­κτή­σεις χρό­νων. Οι μα­θη­τές-τριες, έχουν κα­τα­φέ­ρει να ξε­σκε­πά­σουν ου­σια­στι­κά την γύ­μνια της κυ­βέρ­νη­σης και ανοί­γουν τον δρόμο για διεκ­δι­κή­σεις από όλους τους ερ­γα­ζο­μέ­νους. Αυτόν τον δρόμο πρέ­πει να ακο­λου­θή­σου­με.

Ετικέτες