Ένα ορμητικό ποτάμι χιλιάδων διαδηλωτών, αψηφώντας την αστυνομοκρατία, μετέτρεψαν την καθιερωμένη πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου, σε μαζικότατο συλλαλητήριο κατά της κυβέρνησης, των μνημονίων και του φασισμού.
Η διαδήλωση της Αθήνας ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών, αποδεικνύοντας ότι το δυναμικό της αντίστασης στην επίθεση του Σαμαρά και των δανειστών είναι πάντα παρόν και σε κάθε ευκαιρία εκφράζει την αγωνιστική του διάθεση.
Σχεδόν 60.000 διαδηλωτές κατέκλεισαν τους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας, αν και τα δελτία ειδήσεων είτε δεν αναφέρθηκαν καθόλου στην πορεία, που κύλησε ειρηνικά, είτε αφιέρωσαν ελάχιστα δευτερόλεπτα τηλεοπτικού χρόνου.
Παρά το γεγονός ότι οι μοναδικοί σταθμοί του Μετρό που ήταν ανοιχτοί στο κέντρο της πόλης ήταν η Ομόνοια και το Μοναστηράκι και πολλοί δρόμοι ήταν αποκλεισμένοι για τα οχήματα, παρά την τεράστιας κλίμακας αστυνομική κινητοποίηση ένστολων και ασφαλιτών, από νωρίς το μεσημέρι η Σταδίου άρχισε να γεμίζει με συγκεντρωμένους. Λίγο μετά τις 4.30μμ τα μπλοκ των διαδηλωτών ξεκίνησαν από την Κλαυθμώνος για την αμερικανική πρεσβεία.
Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις είχαν αποκλείσει την Γεωργίου Α', μπροστά από το ξενοδοχείο Μ. Βρετανία, με αποτέλεσμα να υπάρξει μικροένταση με τα μέλη του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέτων του 1967-1974. Τελικά η πορεία κατευθύνθηκε προς τη βουλή μέσω της Όθωνος.
Χιλιάδες νεολαίοι βρέθηκαν κάτω από τα πανό των φοιτητικών τους συλλόγων. «Η φλόγα της εξέγερσης δε σβήνει» έγραφε το κεντρικό πανό του Πολυτεχνείου. Ξεχωριστό τόνο στη διαδήλωση έδωσαν οι απεργοί διοικητικοί των ΑΕΙ, οι καθηγητές που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα και οι απολυμένοι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, που συνέχισαν μέχρι το ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής!
Μαζικά και δυναμικά ήταν τα μπλοκ οργανώσεων και κομμάτων της Αριστεράς, κοινοβουλευτικής και μη, ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, με δεκάδες χιλιάδες κόσμου στις γραμμές του, μεγαλύτερο από κάθε άλλη φορά. Διακριτή ήταν και η παρουσία του αντιεξουσιαστικού χώρου. Ξεχωριστή πορεία έκανε το ΚΚΕ.
«Το πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή, ήτανε εξέγερση και πάλη ταξική», «1, 2, 3, πολλά Πολυτεχνεία, η συγκυβέρνησή τους, να βγει στην εφεδρεία», «το αίμα του Παύλου, δε θα ξεχαστεί, τσακίστε τα μνημόνια και τους νεοναζί», «μία μόνο λύση ρεαλιστική, κόκκινη Ευρώπη, σοσιαλιστική», ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν.
Στη Θεσσαλονίκη περίπου 15.000 κόσμου, ανάμεσά τους και οι κάτοικοι των Σκουριών, πραγματοποίησαν πορεία προς το αμερικανικό προξενείο, για να καταλήξουν στο προαύλιο της ΕΡΤ, όπου υπήρχε συναυλία. Πολυπληθής διαδήλωση έγινε και στην Πάτρα με ρίψεις χημικών από την αστυνομία, όταν ομάδα διαδηλωτών πέταξε αντικείμενα έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής.
Η απουσία κοινωνικής συναίνεσης στη μνημονιακή βαρβαρότητα επιχειρήθηκε για ακόμα μια φορά να υποκατασταθεί με την κρατική καταστολή και την καλλιέργεια κλίματος φόβου. Πάνω από 180 «προληπτικές» προσαγωγές και 14 συλλήψεις, ήταν ο απολογισμός του κυβερνητικού δόγματος "νόμος και τάξη", ενώ μετά το τέλος της πορείας ΜΑΤ και ΔΙΑΣ εφόρμησαν στην πλατεία Εξαρχείων, κυνηγώντας κόσμο ακόμα και μέσα σε καφενεία, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό 3 ατόμων.
Στην Πάτρα πάνω από 6.000 κόσμου πλημμύρισαν τους δρόμους δηλώνοντας το πραγματικό νόημα του Πολυτεχνείου στο σήμερα.
Με συνθήματα όπως το "Πολυτεχνείο δεν ήταν γιορτή, ήταν εξέγερση και πάλη ταξική", "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία, εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία" ο κόσμος που αυτή τη στιγμή υποφέρει από την μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης έκανε ξεκάθαρο ότι το Πολυτεχνείο δεν είναι απλά μια επέτειος ιστορικής μνήμης αλλά ένας αγώνας ο οποίος φέρνει μέχρι και σήμερα το εξής μήνυμα: "Οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις και οι χούντες ανατρέπονται με εξεγέρσεις".
Το τί ακριβώς σημαίνει το Πολυτεχνείο για τους κυβερνώντες φαίνεται από το γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά από σαράντα χρόνια, ο χώρος ο οποίος συμβολίζει τον αντιδικτατορικό αγώνα στην Πάτρα, ήταν τσιμεντωμένος, με τις ευλογίες του Δένδια και του δήμαρχου της πόλης, Δημαρά.
Το πώς τιμάει την "μνήμη του Πολυτεχνείου" το τί σχεδιάζει για το μέλλον η κυβέρνηση φαίνεται από το γεγονός ότι στο τέλος της πορείας, τα ΜΑΤ επιτέθηκαν με λύσσα σε μεγάλο κομμάτι της πορείας, ρίχνοντας χημικά και κηνυγώντας και χτυπώντας με γκλομπ διαδηλωτές για αρκετή ώρα.
Οι φετινές διαδηλώσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, έστειλαν μήνυμα ανατροπής του Σαμαρά και των πολιτικών που εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Τώρα είναι η στιγμή του συντονισμού όλων των κατακερματισμένων αγώνων που δίνουν τον τόνο της κοινωνικής αντίστασης ενάντια σε αυτές τις πολιτικές. Της κλιμάκωσης των αγώνων αυτών και της ενωτικής δράσης των δυνάμεων της Αριστεράς. Αυτές είναι οι ελάχιστες προϋποθέσεις για να υπερασπιστούμε αποτελεσματικά τα δικαιώματά μας, για την ανατροπή της συγκυβέρνησης και την ανάδειξη μιας κυβέρνησης της Αριστεράς με ορίζοντα το σοσιαλισμό. Μια τέτοια διαδικασία, θα είναι και η καλύτερη δικαίωση των οραμάτων εκείνου του Νοέμβρη.
