Το ερώτημα που τίθεται είναι πως γίνεται να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη δύσκολη μάχη βασισμένος σε διάφορους Βουδούρηδες, Καρυπίδηδες και λοιπές πολιτικές δυνάμεις εθισμένες χρόνια στον παραγοντισμό, τη σοσιαλδημοκρατική λογική της διαπραγμάτευσης και των δημοσίων σχέσεων και με ένα πολιτικό παρελθόν που απέχει πολύ από τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς.

Είναι αναμ­φι­σβή­τη­το  ότι υπάρ­χει ένα έντο­να υπέρ του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ευ­νοϊ­κό κλίμα στην ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία, το οποίο ανα­μέ­νε­ται να έχει και την αντί­στοι­χη αντα­νά­κλα­ση στην επερ­χό­με­νη εκλο­γι­κή ανα­μέ­τρη­ση. Είναι επί­σης αναμ­φι­σβή­τη­το ότι τόσο οι αυ­το­διοι­κη­τι­κές όσο και οι ευ­ρω­ε­κλο­γές που θα διε­ξα­χθούν ταυ­τό­χρο­να θα απο­τε­λέ­σουν μια πρόβα τζε­νε­ρά­λε για τις εθνι­κές εκλο­γές, θα κα­τα­δεί­ξουν τις δια­θέ­σεις και την αντί­δρα­ση του χει­μα­ζό­με­νου ελ­λη­νι­κού λαού και θα επι­δρά­σουν κα­θο­ρι­στι­κά στη δια­μόρ­φω­ση  των εξε­λί­ξε­ων και του πο­λι­τι­κού στά­τους κβο της ερ­χό­με­νης πε­ριό­δου στη χώρα μας.

ΣΥ­ΝΤΑ­ΓΗ  ΝΙΚΗΣ

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κα­λεί­ται να δώσει μια εκλο­γι­κή μάχη η οποία εκτός των άλλων απο­τε­λεί και ένα τεστ για την ικα­νό­τη­τα του να με­τα­τρέ­ψει αυτό το ευ­νοϊ­κό κλίμα και την κοι­νω­νι­κή απο­δο­χή σε εκλο­γι­κή νίκη. Κι εδώ δι­καί­ως  μπαί­νει το ζή­τη­μα των  κα­τάλ­λη­λων χει­ρι­σμών και των πο­λι­τι­κά ορθών επι­λο­γών  που αφο­ρούν όχι μόνο τους επι­κε­φα­λής των πα­ρα­τά­ξε­ων, (κυ­ρί­ως όμως αυ­τούς), αλλά και το σύ­νο­λο των υπο­ψη­φί­ων που θα απαρ­τί­σουν τα ψη­φο­δέλ­τια του.

Η βα­σι­κή αντί­λη­ψη που δια­χέ­ε­ται αυτή τη στιγ­μή σε όλα τα ορ­γα­νω­μέ­να μέλη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εδρά­ζε­ται στην άποψη ότι οι υπο­ψη­φιό­τη­τες πρέ­πει να ανα­τε­θούν σε δο­κι­μα­σμέ­να κομ­μα­τι­κά στε­λέ­χη με στέ­ρε­ες πο­λι­τι­κές βά­σεις, ικανά να πε­ρά­σουν το πο­λι­τι­κό μή­νυ­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στα πλα­τιά στρώ­μα­τα της κοι­νω­νί­ας.

Από εδώ ξε­κι­νούν τα πα­ρά­πο­να και οι εν­στά­σεις για την κομ­μα­τι­κή στή­ρι­ξη σε διά­φο­ρες πο­λι­τι­κές «περ­σό­νες» που το μο­να­δι­κό πράγ­μα για το οποίο έχουν δια­κρι­θεί το προη­γού­με­νο διά­στη­μα ήταν ότι υπήρ­ξαν κομ­μα­τι­κοί γυ­ρο­λό­γοι με ασα­φείς πο­λι­τι­κές από­ψεις, δί­νο­ντας σε κά­ποιες πε­ρι­πτώ­σεις ακόμη και την ψήφο τους σε μνη­μο­νια­κά νο­μο­σχέ­δια.

Κά­ποιοι μι­λούν για επι­βε­βλη­μέ­νο άνοιγ­μα σε άλ­λους χώ­ρους, σε μια λο­γι­κή να κερ­δί­σου­με τους συ­ντη­ρη­τι­κούς και κε­ντρώ­ους ψη­φο­φό­ρους. Προ­φα­νώς δεν αντι­λαμ­βά­νο­νται ούτε την έντο­νη ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποί­η­ση της συ­ντρι­πτι­κής πλειο­ψη­φί­ας των πάλαι ποτέ μι­κρο­α­στι­κών στρω­μά­των που προ­λε­τα­ριο­ποιού­νται με κα­ται­γι­στι­κούς ρυθ­μούς, ούτε την έντα­ση της κοι­νω­νι­κής δυ­να­μι­κής που έχει ανα­πτύ­ξει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Ψά­χνουν σαν σύγ­χρο­νοι Διο­γέ­νη­δες με το φα­νά­ρι να ανα­κα­λύ­ψουν τον ανύ­παρ­κτο κε­ντρώο χώρο.

Αναμ­φι­σβή­τη­τα στις μι­κρές το­πι­κές κοι­νω­νί­ες  υπάρ­χουν  ιδιο­μορ­φί­ες που θα κα­θο­ρί­σουν σε κά­ποιο βαθμό το εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα όπως είναι οι συγ­γε­νι­κοί,  επαγ­γελ­μα­τι­κοί  και  φι­λι­κοί δε­σμοί με­τα­ξύ με­ρί­δας ψη­φο­φό­ρων και υπο­ψη­φί­ων. Η πο­λύ­χρο­νη τριβή με τα δη­μο­τι­κά πράγ­μα­τα και η εκλο­γι­κή εμπει­ρία  κά­ποιων το­πι­κών πα­ρα­γό­ντων είναι ένα θέμα που επί­σης πρέ­πει  να λη­φθεί σο­βα­ρά υπ’ όψη στην αντι­πα­ρά­θε­ση μαζί τους. Χρη­σι­μο­ποιώ­ντας τους μη­χα­νι­σμούς και τις υπη­ρε­σί­ες των δήμων καθώς και το­πι­κά έντυ­πα και ηλε­κτρο­νι­κά ΜΜΕ, στή­νουν δια­φό­ρων ειδών «σκη­νι­κά» για τη  προ­σω­πι­κή τους προ­βο­λή, επι­διώ­κο­ντας να κερ­δί­σουν την ψήφο των δη­μο­τών με δια­φο­ρε­τι­κούς τρό­πους μιας και δεν μπό­ρε­σαν να το κα­τα­φέ­ρουν με το έργο τους.

Αυτό ση­μαί­νει ότι παρά το ευ­νοϊ­κό κλίμα, οι συ­γκε­κρι­μέ­νες εκλο­γές δεν θα είναι ένας απλός και υγιει­νός πε­ρί­πα­τος αλλά θα χρεια­στεί υπο­δειγ­μα­τι­κή και έγκαι­ρη προ­ε­τοι­μα­σία, σω­στές επι­λο­γές και μια σο­βα­ρή προ­ε­κλο­γι­κή κα­μπά­νια από τη μεριά μας. Το βα­σι­κό κρι­τή­ριο όμως που θα παί­ξει και τον πρω­τεύ­ο­ντα ρόλο μέσα στις συ­γκε­κρι­μέ­νες συν­θή­κες δεν θα είναι τα ανα­γνω­ρί­σι­μα πρό­σω­πα αμ­φι­βό­λου πο­λι­τι­κής το­πο­θέ­τη­σης αλλά η καλά συ­ντο­νι­σμέ­νη συλ­λο­γι­κή δου­λειά. Μέσα στο δε­δο­μέ­νο πο­λι­τι­κό κλίμα, η επι­λο­γή των προ­σώ­πων απο­κτά  διά­στα­ση ιδιαι­τέ­ρως πο­λι­τι­κή και ελά­χι­στα επι­κοι­νω­νια­κή.

ΜΕ­ΤΩ­ΠΙ­ΚΗ ΣΥ­ΓΚΡΟΥ­ΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΪ­ΚΑ

Αυτή όμως είναι η μία πλευ­ρά του ζη­τή­μα­τος και αφορά την εκλο­γι­κή τα­κτι­κή. Η άλλη είναι το ευ­ρύ­τε­ρο πο­λι­τι­κό σχέ­διο που έχει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για την το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση η οποία βρί­σκε­ται αυτή τη στιγ­μή σε κα­τά­στα­ση απα­ξί­ω­σης, χωρίς πό­ρους, εγκλω­βι­σμέ­νη στους σχε­δια­σμούς της τρόι­κα και των το­πο­τη­ρη­τών της μέσω του «πα­ρα­τη­ρη­τη­ρί­ου» που έχει εγκα­τα­στή­σει στη χώρα μας, με απώ­τε­ρο σκοπό αυτή να κα­τα­στεί απλά αγω­γός και πεδίο επι­χει­ρη­μα­τι­κών δρα­στη­ριο­τή­των ντό­πιων και αλ­λο­δα­πών εται­ρειών. Οι οποιεσ­δή­πο­τε υπη­ρε­σί­ες που θα προ­σφέ­ρει από εδώ και πέρα θα έχουν αντα­πο­δο­τι­κό χα­ρα­κτή­ρα με υψηλό χρη­μα­τι­κό κό­στος για τον δη­μό­τη. Την ίδια ώρα μειώ­νε­ται δρα­μα­τι­κά ο αριθ­μός των ερ­γα­ζο­μέ­νων σε αυτή με τη θε­σμο­θέ­τη­ση επο­χια­κής, ενοι­κια­ζό­με­νης ή με­ρι­κής απα­σχό­λη­σης και κα­ταρ­γού­νται στα­δια­κά οι θέ­σεις μο­νί­μων που αδειά­ζουν λόγω συ­ντα­ξιο­δο­τή­σε­ων.

 Ήδη έχει δρο­μο­λο­γη­θεί η απο­κο­μι­δή και αξιο­ποί­η­ση των απορ­ριμ­μά­των από τον γνω­στό «εθνι­κό» μας επι­χει­ρη­μα­τία και θα ακο­λου­θή­σουν και άλλες κερ­δο­φό­ρες δρα­στη­ριό­τη­τες. Ακόμη, ότι τε­χνι­κό έργο σχε­διά­ζε­ται από εδώ και στο εξής θα υλο­ποιεί­ται μέσω των πε­ρί­φη­μων ΣΔΥΤ (συ­μπρά­ξε­ων του ελ­λη­νι­κού δη­μο­σί­ου με ιδιω­τι­κές εται­ρεί­ες) στη βάση φω­το­γρα­φι­κών ανα­θέ­σε­ων, προς όφε­λος βε­βαί­ως των ιδιω­τι­κών εται­ρειών και πάντα υπό την υψηλή επο­πτεία των Γερ­μα­νών «γκα­ου­λάι­τερς».

Έτσι γί­νε­ται κα­θο­ρι­στι­κό πλέον και ζή­τη­μα επι­βί­ω­σης για την το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση να κα­τα­γά­γει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πε­ρι­φα­νή νίκη σε όσες πε­ρισ­σό­τε­ρες πε­ρι­φέ­ρειες και δή­μους είναι δυ­να­τόν και στη συ­νέ­χεια να πα­λέ­ψει να αλ­λά­ξει το κα­θε­στώς που έχει επι­βλη­θεί στην το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση από τους μνη­μο­νια­κούς πά­τρω­νες. Αυτό που δια­φαί­νε­ται για το άμεσο μέλ­λον είναι η πι­θα­νό­τη­τα μιας  με­τω­πι­κής σύ­γκρου­σης σε όλα τα επί­πε­δα απέ­να­ντι στην τρόι­κα και όχι η συ­νή­θης «βε­λού­δι­νη» δια­πραγ­μά­τευ­ση διεκ­δί­κη­σης κά­ποιων κον­δυ­λί­ων. Και αυτό είναι που δίνει τη ζω­τι­κής ση­μα­σί­ας ιδιαι­τε­ρό­τη­τα, κάτω από τις πα­ρού­σες συν­θή­κες, στην επι­λο­γή των υπο­ψη­φί­ων δη­μάρ­χων και πε­ρι­φε­ρειαρ­χών  καθώς και στη σωστή στε­λέ­χω­ση των συν­δυα­σμών τους. Για να μπεις σε μια τέ­τοια μάχη πρέ­πει να έχεις τον ανά­λο­γο στρα­τό.

ΑΜ­ΦΙ­ΒΟ­ΛΕΣ ΕΠΙ­ΛΟ­ΓΕΣ ΜΕ «ΔΥ­ΣΑ­ΝΕ­ΚΤΙ­ΚΕΣ» ΣΥ­ΝΕ­ΠΕΙΕΣ

Ως εκ τού­του, το ερώ­τη­μα που τί­θε­ται είναι πως γί­νε­ται να δώσει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ αυτή τη δύ­σκο­λη μάχη βα­σι­σμέ­νος σε διά­φο­ρους Βου­δού­ρη­δες, Κα­ρυ­πί­δη­δες και λοι­πές πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις εθι­σμέ­νες χρό­νια στον πα­ρα­γο­ντι­σμό, τη σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή λο­γι­κή της δια­πραγ­μά­τευ­σης και των δη­μο­σί­ων σχέ­σε­ων και με ένα πο­λι­τι­κό πα­ρελ­θόν που απέ­χει πολύ από τις αρχές και τις αξίες της Αρι­στε­ράς. Είναι  καί­ριο το ερώ­τη­μα και θα πρέ­πει άμεσα να απα­ντη­θεί από αυ­τούς που είναι υπέρ­μα­χοι του «κε­ντρώ­ου» ανοίγ­μα­τος και οι οποί­οι δεν αντι­λαμ­βά­νο­νται ή δεν επι­θυ­μούν να αντι­λη­φθούν ότι οι υπο­τι­θέ­με­νοι εκ­πρό­σω­ποι του συ­γκε­κρι­μέ­νου ανύ­παρ­κτου χώρου δεν αντι­προ­σω­πεύ­ουν κα­νέ­να κομ­μά­τι του πλη­θυ­σμού παρά μόνο τον εαυτό τους.

Αν οι συ­γκε­κρι­μέ­νοι σύ­ντρο­φοι θε­ω­ρούν ότι εμείς οι υπό­λοι­ποι που δεν στη­ρί­ζου­με αυτή την αντί­λη­ψη κα­τε­χό­μα­στε από πα­σο­κο­φο­βία, φα­κε­λώ­νου­με τους «νε­ο­φερ­μέ­νους»,  κου­βα­λά­με «αρι­στε­ρο­με­τρη­τή» ή πά­σχου­με από «πο­λι­τι­κή δυ­σα­νε­ξία» (όλες αυτές οι εκ­φρά­σεις ακού­στη­καν κατά και­ρούς), μάλ­λον θα πρέ­πει να ψα­χτούν γιατί υπάρ­χει πολύ με­γά­λη πι­θα­νό­τη­τα οι ίδιοι να πά­σχουν από «πο­λι­τι­κή ανε­πάρ­κεια». Αλ­λιώς πως να εξη­γη­θεί η πρό­σφα­τη δή­λω­ση κο­ρυ­φαί­ου στε­λέ­χους που σε στυλ ια­τρι­κού ανα­κοι­νω­θέ­ντος, μί­λη­σε περί «δυ­σα­νε­ξί­ας» κά­ποιων μελών επει­δή απλά και μόνο αυτά «δεν κα­τα­πί­νουν αμά­ση­τες» ορι­σμέ­νες, του­λά­χι­στον πε­ρί­ερ­γες, επι­λο­γές που «σερ­βί­ρει» η ηγε­σία και που επί­σης δεν πε­τά­νε τη σκού­φια τους από εν­θου­σια­σμό σε κάθε άνοιγ­μα χωρίς πο­λι­τι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις προς τον συ­ντη­ρη­τι­κό χώρο.

Αν ορι­σμέ­νοι στη ηγε­σία επι­θυ­μούν, όπως λένε, να ση­κώ­σου­με τα μα­νί­κια και να πα­λέ­ψου­με από κοι­νού για νίκη στις εκλο­γές, καλό θα είναι να αρ­χί­σουν να σέ­βο­νται τις πο­λι­τι­κές απο­φά­σεις του κόμ­μα­τος, την άποψη των το­πι­κών και νο­μαρ­χια­κών Ορ­γα­νώ­σε­ων Μελών και  τη θέ­λη­ση της πλα­τιάς  βάσης των υπο­στη­ρι­κτών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και να στα­μα­τή­σουν να παί­ζουν παι­γνί­δια «ρε­α­λι­στι­κής προ­σέγ­γι­σης» στο σύ­στη­μα και τους εκ­προ­σώ­πους του, μέρος των οποί­ων είναι και οι πε­ρί­ερ­γες όσο και ακα­τα­νό­η­τες τις πε­ρισ­σό­τε­ρες φορές επι­λο­γές υπο­ψη­φί­ων από άλ­λους πο­λι­τι­κούς χώ­ρους.

Ετικέτες