Διαδήλωση στη ΔΕΘ, Σάββατο 7 Σεπτέµβρη
Στον απόηχο ενός ακόµη καλοκαιριού που χαρακτηρίστηκε από αδιάκοπες επιθέσεις στον κόσµο της εργασίας και καταστροφικές πυρκαγιές για την αντιµετώπιση των οποίων δεν πάρθηκε απολύτως κανένα προληπτικό µέτρο, λίγο πριν την αρχή µιας χρονιάς που θα είναι ακόµα πιο δύσκολη από αυτή που προηγήθηκε, η ανάγκη να οργανωθεί εργατική και κοινωνική αντεπίθεση σε όσα βιώνουµε και όσα ξέρουµε πως έρχονται είναι απολύτως επιτακτική! Και το πρώτο βήµα αυτής πρέπει και µπορεί να γίνει η προετοιµασία για την οργάνωση της διαδήλωσης στη ΔΕΘ.
Μόνο στους καλοκαιρινούς µήνες – την υποτιθέµενη περίοδο αναψυχής, όπως την γνωρίζαµε παλιότερα τουλάχιστον – οι επιθέσεις και οι απειλές που βιώσαµε σε όλα τα επίπεδα διαµορφώνουν συνθήκες ασφυξίας. Η πρόσφατη πυρκαγιά στην Αττική – και όχι µόνο – ανέδειξε για άλλη µια φορά την αδιαφορία της Κυβέρνησης για την προστασία των δασών, του περιβάλλοντος, των ζωών µας, αλλά και κάθε ζωής. Πίσω από την προκλητική επανάληψη της προπαγάνδας για τα «ακραία καιρικά φαινόµενα», η απάντηση βρίσκεται στις πολιτικές των µνηµονίων και του νεοφιλελευθερισµού, που έχουν ως συνέπεια τις χιλιάδες κενές θέσεις δασολόγων, δασεργατών, πυροσβεστών, στη µη µονιµοποίηση των εποχιακών, όπως και στην εκτενέστατη εµπορευµατοποίηση των δασών και κάθε ελεύθερου χώρου προς όφελος του «ακραίου» τουρισµού, της «ανάπτυξης» των τόνων τσιµέντου για τις νέες οικοδοµές, της απάτης για τις ΑΠΕ µε τα υπερκέρδη των εταιριών ενέργειας. Παράλληλα µε την καταστροφή των πυρκαγιών, έχει οργανωθεί και υλοποιείται µια νέα καταστροφή, αυτή του Ελληνικού (µε ουρανοξύστες και µια καινούρια πόλη στο µέγεθος της Πάτρας), του Πάρκου Γουδή και µιας σειράς χώρων που θα µπορούσαν να αποτελέσουν πνεύµονα για την άµεση αντιµετώπιση των συνεπειών της κλιµατικής αλλαγής. Αντίστοιχα, η υποτιθέµενη «βαριά βιοµηχανία» του τουρισµού έφερε για τους λίγους άλλο ένα ρεκόρ εσόδων, ενώ ένας στους δύο κατοίκους της Ελλάδας (από την εργαζόµενη πλειοψηφία) δεν ήταν δυνατό να κάνει καθόλου διακοπές, οι περιοχές/ τουριστικοί προορισµοί διαβρώνονται και το περιβάλλον βιάζεται, ενώ το ρεύµα στα κλιµατιστικά «έκαιγε» όσες/ους έµειναν πίσω (αυτό που χυδαία ονοµάστηκε “staycation”).
Ακόµα χειρότερα, συµπληρωµατικά µε τα παραπάνω, οι επιθέσεις στα εργασιακά δικαιώµατα και σε ό,τι έχει αποµείνει από το κοινωνικό κράτος συνεχίστηκαν µεθοδικά και µε ένταση (6ήµερη εργασία, ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης και της ψυχικής υγείας, τα νοσοκοµεία και ειδικά αυτά της περιφέρειας σε τραγική κατάσταση, ενώ προετοιµάζεται το έδαφος για νέα αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και νέα µείωση στη συνταξιοδοτική δαπάνη-µε νέα µείωση των εργοδοτικών εισφορών). Η αύξηση των εργατικών «ατυχηµάτων» και η πλήρης απαξίωση της ζωής των εργαζοµένων, ελλήνων και µεταναστών, είναι απολύτως ενδεικτικά για την αµετακίνητα σκληρή στάση κάθε πτυχής του συστήµατος!
Όλα αυτά εν τω µέσω θηριώδους ακρίβειας στα είδη µαζικής/λαϊκής κατανάλωσης και πλήρους άρνησης ελέγχου των ενεργειακών καρτέλ, όλα αυτά την ώρα που δροµολογείται νέα αγορά F-35 και οι στρατιωτικοί εξοπλισµοί την περίοδο 2014-2023 έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα 50 δισ. ευρώ, µε την Ελλάδα να αποτελεί στρατηγικό υποστηρικτή και συνεργάτη του κράτους του Ισραήλ, συµβάλλοντας ενεργά και υλικά στη συντελούµενη γενοκτονία των παλαιστίνιων.
Η κυβέρνηση και ολόκληρο το «καθεστώς» είναι αποφασισµένα να κόβουν από κάθε λαϊκή-εργατική ανάγκη, για να δηµιουργούν και να λειτουργούν µια τεράστια και επικίνδυνη πολεµική µηχανή, ικανή να τορπιλίσει την ειρήνη σε όλη τη «γειτονιά» της ανατολικής Μεσογείου. Επίσης, είναι εξίσου αποφασισµένα να συµπράττουν στο έγκληµα της άλλης πολεµικής µηχανής, του Ισραήλ, που µε τη βοήθεια των ΗΠΑ και της ΕΕ, δολοφονούν ασταµάτητα, επί 1 χρόνο σχεδόν, τις παλαιστίνιες και τους παλαιστίνιους στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Τα ψέµατα, η συγκάλυψη και η προπαγάνδα ενάντια σε κάθε λογική συνοδεύουν τον άκρατο κυνισµό που επικρατεί στις δυτικές κυβερνήσεις, µε τη «δική µας» να διεκδικεί µία από τις… πρώτες θέσεις στη λίστα των φίλων του εγκληµατικού Ισραήλ!
Απέναντι σε αυτή την ταξική επέλαση, η οργάνωση των κοινωνικών αντιστάσεων είναι ο µόνος αποτελεσµατικός τρόπος να απαντήσουµε. Και χρειάζεται να έχουµε υπόψη ότι η Κυβέρνηση κατανοεί και φοβάται την προοπτική ξεσπάσµατος µαζικών κινητοποιήσεων, όπως προκύπτει και από τα ρεπορτάζ για την αναζήτηση αφηγήµατος για τη φετινή ΔΕΘ, για την αποφυγή της κατακραυγής, από τις αλλεπάλληλες συνδικαλιστικές διώξεις όσων επιµένουν αγωνιστικά, αλλά και από το νοµικό οπλοστάσιο απενεργοποίησης των σωµατείων και ποινικοποίησης των εργατικών αγώνων, που όλες οι κυβερνήσεις δηµιουργούν ακατάπαυστα, τα τελευταία χρόνια.
Οι τεράστιες, σε συµµετοχή και όγκο, απεργίες µετά το έγκληµα των Τεµπών, όπως και στον ένα χρόνο από αυτό, έδειξαν καθαρά και συµπυκνωµένα πως οι κοινωνικές διαθέσεις, που συνήθως µένουν στο παρασκήνιο, µπορούν να εκφραστούν µε εκρηκτικό τρόπο. Και στις «ενδιάµεσες» στιγµές όµως, µικρότεροι και µεγαλύτεροι αγώνες κάνουν την εµφάνισή τους και ενίοτε αλλάζουν την ατζέντα (όπως ο πολύµηνος αγώνας του φοιτητικού κινήµατος και οι µαζικές κινητοποιήσεις των αγροτών, αλλά και οι απεργιακοί αγώνες ενάντια στην αξιολόγηση στη εκπαίδευση και συνολικά στο Δηµόσιο, οι κινητοποιήσεις των υγειονοµικών, οι πολυεθνοτικοί αγώνες ντόπιων και µεταναστών εργαζοµένων στην Teleperformance και σε άλλους εργασιακούς χώρους, οι µαζικότατες κινητοποιήσεις αλληλεγγύης – ειδικά στους πρώτους µήνες έναρξης της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη κ.α.).
Εν όψει της χρονιάς που ξεκινά, επειγόµαστε να επαναφέρουµε την προοπτική των αγώνων. Η έλλειψη σοβαρής και φιλολαϊκής κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης δεν γίνεται να αποτελεί δικαιολογία για κανέναν και καµία ώστε να µη συµβάλλει επί του πρακτέου στην απαραίτητη αναζωπύρωση της ταξικής πάλης.
Απέναντί µας βρίσκεται µια εξαιρετικά αποφασισµένη, αλλά και πολύ πιο αδύναµη Κυβέρνηση, ειδικά µετά το στραπάτσο των ευρωεκλογών και της κατάρρευσης του αφηγήµατος για το ακλόνητο «41%».
Χρειάζεται να ανοίξουµε αυτή τη συζήτηση σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε περιοχή. Να βοηθήσουµε να ξεπεραστεί η απογοήτευση και να εκφραστεί συλλογικά και οργανωµένα, η οργή για όσα ζούµε. Να οικοδοµήσουµε συλλογικές αντιστάσεις και διεκδικήσεις, να αµφισβητήσουµε το κυβερνητικό-συστηµικό αφήγηµα, να αγωνιστούµε για να βγουν στο δρόµο το δίκιο και οι ανάγκες µας.
Σε αυτήν την προοπτική θέλουµε να αξιοποιήσουµε κάθε δυνατό βήµα, µε πρώτο σταθµό τη διαδήλωση στη ΔΕΘ.
Τα αιτήµατά µας δεν µπορούν να περιµένουν άλλο:
• Αυξήσεις στους µισθούς
Ελεύθερες Συλλογικές Συµβάσεις Εργασίας - Έλεγχος της αγοράς – Φορολογήστε τους πλούσιους
• Προσλήψεις σε µόνιµες και σταθερές θέσεις εργασίας
Stop στις ιδιωτικοποιήσεις - Ενίσχυση της δηµόσιας υγείας και παιδείας - Προστασία του περιβάλλοντος
• Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη
Τέλος στη δολοφονική σύµπραξη της Ελλάδας µε το Ισραήλ - Άµεση απεµπλοκή της χώρας από τις πολεµικές επεµβάσεις ΝΑΤΟ και ΕΕ – Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για στρατιωτικές δαπάνες και αστυνοµία - Ελεύθερη Παλαιστίνη!
Το Σάββατο 7 Σεπτέµβρη, στις 17:30, καλούµε να διαδηλώσουµε στη Θεσσαλονίκη, µε τη ΜΑΧΗ (Ανεξάρτητη Ταξική Ενωτική Κίνηση), στην ενιαία, ενωτική, συγκέντρωση και πορεία, από το Συντριβάνι µέχρι την είσοδο της ΔΕΘ.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά
