Νέα αντεργατικά μέτρα παίρνει η κυβέρνηση

Κι ενώ η «δια­πραγ­μά­τευ­ση» με τους δα­νει­στές, την ΕΕ και το ΔΝΤ συ­νε­χί­ζε­ται, η υπουρ­γός απα­σχό­λη­σης Έφη Αχτσιό­γλου, ήταν ιδιαί­τε­ρα απο­κα­λυ­πτι­κή για τις προ­θέ­σεις της κυ­βέρ­νη­σης σε ό,τι αφορά τα μέτρα που θα συ­νο­δεύ­ουν τη δόση για τη δεύ­τε­ρη αξιο­λό­γη­ση στα ερ­γα­σια­κά.

Μι­λώ­ντας στο Πρα­κτο­ρείο FM 104,9 η υπουρ­γός είπε ορθά κοφτά ότι τα μέτρα που θέλει η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση να παρ­θούν είναι αυτά που πε­ρι­γρά­φο­νται στο πό­ρι­σμα της επι­τρο­πής των «σοφών». «Η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση επι­μέ­νει να εφαρ­μο­στούν όσα συμ­φω­νή­θη­καν τον Αύ­γου­στο του 2015 για ομα­δι­κές απο­λύ­σεις, συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις και συν­δι­κα­λι­στι­κό νόμο. Η επι­τρο­πή -των «σοφών»- κα­τέ­λη­ξε σε ένα πό­ρι­σμα το οποίο υπο­στη­ρί­ζει τις θέ­σεις της ελ­λη­νι­κής πλευ­ράς», δή­λω­σε η υπουρ­γός.

Για να θυ­μη­θού­με λοι­πόν με­τα­ξύ άλλων τι είναι αυτό το πό­ρι­σμα των σοφών για το οποίο πε­ρη­φα­νεύ­ε­ται η κυ­βέρ­νη­ση και το οποίο από «υπό δια­πραγ­μά­τευ­ση», όπως δή­λω­νε ο πρώην υπουρ­γός απα­σχό­λη­σης Γ. Κα­τρού­γκα­λος, γί­νε­ται τώρα, οι θέ­σεις της ελ­λη­νι­κής πλευ­ράς:

Πρώ­τον απα­γο­ρεύ­ει την οποια­δή­πο­τε επι­στρο­φή σε μι­σθούς και δι­καιώ­μα­τα στα προ κρί­σης επί­πε­δα. Δεύ­τε­ρο προ­βλέ­πει την αύ­ξη­ση του ορίου των ομα­δι­κών απο­λύ­σε­ων ως και απε­λευ­θέ­ρω­σή τους αν η κυ­βέρ­νη­ση όπως είναι υπο­χρε­ω­μέ­νη νο­μο­θε­τή­σει με βάση και την τε­λευ­ταία σχε­τι­κή από­φα­ση του Ευ­ρω­παϊ­κού δι­κα­στη­ρί­ου το άρθρο 49 της Συν­θή­κης Λει­τουρ­γί­ας της ΕΕ που απα­γο­ρεύ­ει τους πε­ριο­ρι­σμούς στην ελευ­θε­ρία των επι­χει­ρή­σε­ων, και κατ’ επέ­κτα­ση και στο «δι­καί­ω­μά» τους να απο­λύ­ουν όποτε και όσο θέ­λουν.

Τρί­τον για τους νέους κάτω των 25 ετών προ­βλέ­πει πε­ραι­τέ­ρω μεί­ω­ση των μι­σθών, στο 90% του ση­με­ρι­νού (586 μει­κτά) για τον πρώτο χρόνο απα­σχό­λη­σης και στο 95% για τον δεύ­τε­ρο χρόνο. Δη­λα­δή 527 ευρώ μει­κτά τον πρώτο χρόνο και 556 τον δεύ­τε­ρο. Τέ­ταρ­τον επι­τρέ­πο­νται οι επι­χει­ρη­σια­κές συμ­βά­σεις να έχουν όρους χει­ρό­τε­ρους από την αντί­στοι­χη εθνι­κή ή από αντί­στοι­χες κλα­δι­κές συμ­βά­σεις. Τέλος θολό αφή­νει το πό­ρι­σμα των σοφών το ζή­τη­μα της αντα­περ­γί­ας των ερ­γο­δο­τών (λοκ-άουτ) και τον τρόπο με τον οποίο κη­ρύσ­σο­νται οι απερ­γί­ες, αφή­νο­ντας στην κυ­βέρ­νη­ση να απο­φα­σί­σει αν θα γίνει αυ­στη­ρό­τε­ρο το πλαί­σιο για την πραγ­μα­το­ποί­η­ση των απερ­γιών.

Πέρα από το κυ­ρί­αρ­χο ζή­τη­μα, που είναι ότι το πό­ρι­σμα προ­βλέ­πει μέτρα στα οποία η κυ­βέρ­νη­ση είχε δε­σμευ­τεί προς την αντί­θε­τη κα­τεύ­θυν­ση, ει­δι­κά το Γε­νά­ρη του 2015, και σε με­ρι­κές πε­ρι­πτώ­σεις, όπως οι συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις και τον Σε­πτέμ­βρη του 2015 για να υφαρ­πά­ξει την ψήφο του λαού, τί­θε­ται ξε­κά­θα­ρα ζή­τη­μα ότι μια «αρι­στε­ρή» κυ­βέρ­νη­ση δεν μπο­ρεί να εφαρ­μό­σει φι­λερ­γα­τι­κή πο­λι­τι­κή. Αυτό κα­τα­δει­κνύ­ει ξε­κά­θα­ρα ότι μέσος δρό­μος δεν υπάρ­χει. Αυτή τη στιγ­μή όποιος κυ­βερ­νά­ει δε­χό­με­νος και εφαρ­μό­ζο­ντας τα μνη­μό­νια, τάσ­σε­ται αυ­τό­μα­τα με τη μεριά του νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού, των δα­νει­στών, του κε­φα­λαί­ου και των ερ­γο­δο­τών.

Φο­ρο­κα­ται­γί­δα

Και αυτά δεν είναι τα μόνα μέτρα που θα έχουν να αντι­με­τω­πί­σουν οι ερ­γα­ζό­με­νοι. Ήδη από τα προ­α­παι­τού­με­να έχουν ψη­φι­στεί και από την πρω­το­χρο­νιά εφαρ­μό­ζο­νται, μια σειρά φο­ρο­λο­γι­κών μέ­τρων που θα συρ­ρι­κνώ­σουν εντε­λώς το πε­νι­χρό ερ­γα­τι­κό ει­σό­δη­μα. Αυτά είναι η επι­βο­λή τέ­λους συν­δρο­μη­τών στα­θε­ρής τη­λε­φω­νί­ας 5%, επι­βο­λή φόρου κα­τα­νά­λω­σης στα υγρά ανα­πλή­ρω­σης ηλε­κτρο­νι­κού τσι­γά­ρου, επι­βο­λή φόρου κα­τα­νά­λω­σης στον καφέ, αύ­ξη­ση σε 26% από 20% του συ­ντε­λε­στή του ανα­λο­γι­κού φόρου τσι­γά­ρων, αύ­ξη­ση του ει­δι­κού φόρου κα­τα­νά­λω­σης στα καύ­σι­μα.

Ακο­λου­θούν βέ­βαια τα αυ­ξη­μέ­να έσοδα που πε­ρι­μέ­νει η κυ­βέρ­νη­ση από το φόρο ει­σο­δή­μα­τος (716 εκατ. ευρώ) και την ει­σφο­ρά αλ­λη­λεγ­γύ­ης (668 εκατ. ευρώ). Ενώ υπάρ­χουν και οι πε­ρι­κο­πές στις συ­ντά­ξεις (βλέπε ανα­λυ­τι­κά στο προη­γού­με­νο φύλλο της εφη­με­ρί­δας μας, 374, 21/12/2016 σελ. 5) και η αύ­ξη­ση των ασφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών. Ακο­λου­θεί η πλή­ρης κα­τάρ­γη­ση των επι­δο­μά­των στους μι­σθούς στο όνομα του κα­τώ­τα­του εγ­γυ­η­μέ­νου ει­σο­δή­μα­τος.

Ερ­γα­σια­κά

Η μνη­μο­νια­κή λαί­λα­πα, όπως κα­τα­λα­βαί­νου­με, έρ­χε­ται για όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους, είτε αυτοί δου­λεύ­ουν στον ιδιω­τι­κό τομέα είτε ερ­γά­ζο­νται στο Δη­μό­σιο. Και επει­δή πε­ρι­γρά­ψα­με πα­ρα­πά­νω ποιες είναι οι αλ­λα­γές στα ερ­γα­σια­κά που αφο­ρούν τον ιδιω­τι­κό τομέα, να δούμε και τι έρ­χε­ται στο Δη­μό­σιο: Ακο­λου­θώ­ντας το δρόμο που άνοι­ξε ο Κυ­ριά­κος Μη­τσο­τά­κης, η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα εμ­φα­νί­ζει ξανά την απει­λή για κα­ταρ­γή­σεις-συγ­χω­νεύ­σεις φο­ρέ­ων και ορ­γα­νι­σμών ή και υπη­ρε­σιών του Δη­μο­σί­ου.

Η πρό­σφα­τη εγκύ­κλιος (29/12/2016) της υπουρ­γού Διοι­κη­τι­κής Ανα­συ­γκρό­τη­σης, Όλγας Γε­ρο­βα­σί­λη μι­λά­ει για «ανα­συ­γκρό­τη­ση των κρα­τι­κών δομών διοί­κη­σης» με «κα­θο­ρι­στι­κή ση­μα­σία για την ευ­ρύ­τε­ρη πο­ρεία υλο­ποί­η­ση του κυ­βερ­νη­τι­κού προ­γράμ­μα­τος» και γι’ αυτό, πα­ρα­κα­λούν να απο­στεί­λουν όλα τα υπουρ­γεία, «άμεσα στην υπη­ρε­σία του Υπ. Διοι­κη­τι­κής Ανα­συ­γκρό­τη­σης, το αρ­γό­τε­ρο έως 15 Φε­βρουα­ρί­ου 2017 τα σχέ­δια των σχε­τι­κών προ­ε­δρι­κών δια­ταγ­μά­των, συ­νο­δευό­με­νων, απα­ραι­τή­τως, από τις οι­κεί­ες εκ­θέ­σεις αξιο­λό­γη­σης, όπως σχε­τι­κά προ­βλέ­πε­ται από τις δια­τά­ξεις του άρ­θρου 54 του Ν. 4178/2013». Αυτό βέ­βαια που δεν λέει η εγκύ­κλιος είναι ότι μετά την επα­να­ξιο­λό­γη­ση των δομών, έρ­χε­ται η αξιο­λό­γη­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Δη­μό­σιο.

Μια αξιο­λό­γη­ση για την οποία δεν έχει ακόμη πάρει θέση για το τι θα γί­νε­ται με το 15% των «κακών» ερ­γα­ζο­μέ­νων και η οποία, σε συν­δυα­σμό με την κι­νη­τι­κό­τη­τα, οδη­γεί σε πε­ρι­κο­πή των ορ­γα­νι­κών θέ­σε­ων. Και μπο­ρεί να μην πε­ρι­γρά­φο­νται οι απο­λύ­σεις, όμως επει­δή η πο­λι­τι­κή που εφαρ­μό­ζει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ φέρ­νει με τα­χύ­τη­τα στην κυ­βέρ­νη­ση τον Κ. Μη­τσο­τά­κη και τη ΝΔ, τότε οι απο­λύ­σεις μπο­ρούν να γί­νουν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα.

Συν­δι­κά­τα και Αρι­στε­ρά

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι και τα συν­δι­κά­τα δεν μπο­ρού­με να πε­ρι­μέ­νου­με το αν θα ξυ­πνή­σει από το καλό του πλευ­ρό αύριο ο Σόι­μπλε ή το ΔΝΤ, κάτι που δεν πρό­κει­ται να γίνει κιό­λας, ούτε βέ­βαια το πότε θα γίνει πρω­θυ­πουρ­γός ο Μη­τσο­τά­κης για να αρ­χί­σου­με να αντι­στε­κό­μα­στε. Τα μνη­μό­νια, μπο­ρούν να τα ανα­τρέ­ψουν μόνο οι αγώ­νες μας και οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις μας. Όπως βέ­βαια και την επά­νο­δο του Μη­τσο­τά­κη στην κυ­βέρ­νη­ση.

Οι πα­ρα­τά­ξεις της Αρι­στε­ράς χρειά­ζο­νται να πά­ρουν πρω­το­βου­λία άμεσα. Σε κάθε χώρο να γί­νουν γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις και πε­ριο­δεί­ες ενη­μέ­ρω­σης των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Με αί­τη­μα να υπάρ­ξουν κι­νη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στα μέτρα καλά ορ­γα­νω­μέ­νες και συ­ντο­νι­σμέ­νες.

Ει­δι­κά βέ­βαια για τον συ­ντο­νι­σμό, απαι­τεί­ται εκτός του ΜΕΤΑ που το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα έχει αντα­πο­κρι­θεί στο κα­θή­κον της προ­σπά­θειας για ενω­τι­κή δράση στους χώ­ρους, σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση να κι­νη­θούν και οι δυ­νά­μεις του ΠΑΜΕ αλλά και κυ­ρί­ως αυτές της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ που τε­λευ­ταία, με την άρ­νη­σή τους στο συ­νέ­δριο της ΑΔΕΔΥ και σε εκλο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες Ομο­σπον­διών και συν­δι­κά­των για κοινά κα­τε­βά­σμα­τα, το μόνο που πε­τυ­χαί­νουν είναι να δί­νουν ανά­σες στον μνη­μο­νια­κό γρα­φειο­κρα­τι­κό, κυ­βερ­νη­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και των δυ­νά­με­ων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Ταυ­τό­χρο­να αντί­στοι­χες κα­μπά­νιες χρειά­ζε­ται να κι­νη­θούν από τα κόμ­μα­τα και τις ορ­γα­νώ­σεις της Αρι­στε­ράς σε κάθε πόλη και κάθε γει­το­νιά σε συ­ντο­νι­σμό με τα σω­μα­τεία, όπου αυτό είναι εφι­κτό.