Ενίσχυση του ελεγκτικού έργου του Σ.ΕΠ.Ε και της συνεπούς επιχειρηματικότητας βαφτίζει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείο Εργασίας της εμφανέστατη ελάφρυνση των προστίμων που επιβάλλονται στους παραβάτες της εργατικής νομοθεσίας. Πίσω από εύηχες λέξεις όπως «απλότητα», «διαφάνεια», «αντικειμενικότητα», καλύπτουν συγκεκριμένες αλλαγές που κλείνουν το μάτι σε όσους εργοδότες βλέπουν την μαύρη εργασία ως …αποδοτικό συντελεστή παραγωγής και την πιθανή κύρωση-πρόστιμο ως …μικρό παράπλευρο κόστος.

Το νέο σύ­στη­μα προ­στί­μων εξα­λεί­φει τα υπο­κει­με­νι­κά κρι­τή­ρια.

Ποια ήταν όμως αυτά συ­γκε­κρι­μέ­να;

Τα εξής τρία:

Η δυ­να­τό­τη­τα της Επι­θε­ώ­ρη­σης Ερ­γα­σί­ας να ανε­βά­ζει κατά δύο και όχι μια  κλί­μα­κα το επι­βαλ­λό­με­νο πρό­στι­μο σε πε­ρί­πτω­ση υπο­τρο­πής

Η δυ­να­τό­τη­τα ανα­προ­σαρ­μο­γής προς τα πάνω του βα­σι­κού προ­στί­μου όταν συ­ντρέ­χουν ει­δι­κοί λόγοι που αφο­ρούν  το είδος της επι­χεί­ρη­σης (κλά­δος οι­κο­νο­μι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας), καθώς και το μέ­γε­θος της επι­χεί­ρη­σης προσ­διο­ρι­ζό­με­νο από συ­γκε­κρι­μέ­να οι­κο­νο­μι­κά στοι­χεία (π.χ. δη­μο­σιευ­μέ­νος ισο­λο­γι­σμός, κύ­κλος ερ­γα­σιών, φο­ρο­λο­γι­κά έντυ­πα, κ.τ.λ.) ή στην πε­ρί­πτω­ση δια­πί­στω­σης μη κα­τα­βο­λής πάσης φύ­σε­ως απο­δο­χών.

Και τέλος η συ­μπε­ρί­λη­ψη ως κρι­τη­ρί­ου για τον υπο­λο­γι­σμό του προ­στί­μου του βαθ­μού συ­νερ­γα­σί­ας, δη­λα­δή τυχόν επα­να­λαμ­βα­νό­με­νης μη συμ­μόρ­φω­σης σε υπο­δεί­ξεις- συ­στά­σεις, υπαι­τιό­τη­τα (βαθ­μός ευ­θύ­νης) του ερ­γο­δό­τη, πα­ρε­μπό­δι­ση του έργου του επι­θε­ω­ρη­τή κατά τη διε­νέρ­γεια του ελέγ­χου,  μη χο­ρή­γη­ση στοι­χεί­ων κατά τη διάρ­κεια της έρευ­νας, κ.τ.λ.

Κα­ταρ­γεί τις πα­ρα­πά­νω «ευ­ε­λι­ξί­ες» των Επι­θε­ω­ρη­τών, υπο­νο­ώ­ντας μά­λι­στα εμ­μέ­σως ότι αυτές ευ­θύ­νο­νται και για πι­θα­νή δια­φθο­ρά τους (!) και αντί αυτής ει­σά­γει ένα «δια­φα­νές» κρι­τή­ριο (την υπαι­τιό­τη­τα) που δεν εφαρ­μό­ζε­ται …όμως που­θε­νά, όπως θα δια­πι­στώ­σει ο προ­σε­κτι­κός ανα­γνώ­στης της από­φα­σης!  Είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό της προ­χει­ρό­τη­τας ή ίσως και της βια­σύ­νης να εκ­δο­θεί η συ­γκε­κρι­μέ­νη Υπουρ­γι­κή Από­φα­ση. Βια­σύ­νη που δι­καιο­λο­γεί­ται και από την τε­λευ­ταία διά­τα­ξη της ΥΑ που …σπεύ­δει να υπα­γά­γει όλες τις εκ­κρε­μείς πα­ρα­βά­σεις και υπο­θέ­σεις στο νέο σύ­στη­μα προ­στί­μων.

Τι άλλο αλ­λά­ζει με το νέο σύ­στη­μα; Κάτι ψιλά….

Η έν­νοια της «υπο­τρο­πής» αντι­κα­θί­στα­ται από την «επα­νει­λημ­μέ­νη επι­βο­λή κυ­ρώ­σε­ων». Η αλ­λα­γή ορο­λο­γί­ας κρύ­βει και ελά­φρυν­ση, καθώς στην πρώτη πε­ρί­πτω­ση υπο­τρο­πή ση­μαί­νει επι­βο­λή του­λά­χι­στον 2 ποι­νών για πα­ρό­μοια πα­ρά­βα­ση κατά την τε­λευ­ταία 4ετία ενώ στην δεύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση ση­μαί­νει του­λά­χι­στον 3 ποι­νές για ίδια πα­ρά­βα­ση κατά την τε­λευ­ταία 3ετία!

Και σαν κε­ρα­σά­κι στην τούρ­τα… το κρι­τή­ριο του αριθ­μού ερ­γα­ζο­μέ­νων της επι­χεί­ρη­σης υπο­βαθ­μί­ζε­ται,  καθώς πλέον αυτός ο αριθ­μός αφορά όσους απα­σχο­λού­νται με σύμ­βα­ση εξαρ­τη­μέ­νης ερ­γα­σί­ας μόνο στον ελεγ­χό­με­νο τόπο ερ­γα­σί­ας (έδρα, υπο­κα­τά­στη­μα, πα­ράρ­τη­μα, κτλ), στοι­χείο που κα­θο­ρί­ζει το μέ­γε­θος της επι­χεί­ρη­σης. Μια Τρά­πε­ζα συ­νε­πώς, θα τι­μω­ρη­θεί για πα­ρά­βα­ση που δια­πι­στώ­θη­κε σε υπο­κα­τά­στη­μα με 4 ερ­γα­ζό­με­νους, όπως ακρι­βώς και το κα­τά­στη­μα εν­δυ­μά­των της γει­το­νιάς μας.

Τέλος, ει­σά­γε­ται μια αμ­φι­λε­γό­με­νη διά­κρι­ση με­τα­ξύ γε­νι­κών και ατο­μι­κών πα­ρα­βά­σε­ων. Για πα­ρά­δειγ­μα, η μη κα­τα­βο­λή μι­σθών/ημε­ρο­μι­σθιών στο σύ­νο­λο του προ­σω­πι­κού τι­μω­ρεί­ται ως γε­νι­κή πα­ρα­βί­α­ση με 1800-8000€ (ανά­λο­γα με τον αριθ­μό ερ­γα­ζο­μέ­νων στον τόπο ερ­γα­σί­ας) αλλά και ως ατο­μι­κή με 800€ ανά θι­γό­με­νο.  Οι ποι­νές φυ­σι­κά δεν είναι σω­ρευ­τι­κές. Οπότε μια επι­χεί­ρη­ση που απα­σχο­λεί 3 ερ­γα­ζό­με­νους και τους αφή­νει όλους απλή­ρω­τους, με ποια διά­τα­ξη θα τι­μω­ρη­θεί;;;;;

Απλό­τη­τα, δια­φά­νεια, συ­νε­πής επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα…

Ας πά­ψουν οι επι­τε­λείς του Υπουρ­γεί­ου να βα­φτί­σουν την δική τους πρε­μού­ρα να εξυ­πη­ρε­τή­σουν τα ερ­γο­δο­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, ως εκ­συγ­χρο­νι­σμό και δια­φά­νεια του συ­στή­μα­τος και άλλα βα­ρύ­γδου­πα.

Η αλ­λα­γή αυτή έρ­χε­ται φυ­σι­κά ως συ­νέ­χεια στις αντερ­γα­τι­κές ανα­τρο­πές που θε­σπί­ζουν με τα πο­λυ­νο­μο­σχέ­δια όλες οι μνη­μο­νια­κές κυ­βερ­νή­σεις. Κα­ταρ­γούν-και με το νόμο- τις όποιες νο­μι­κές προ­στα­σί­ες υπέρ των ερ­γα­ζο­μέ­νων, αλλά και για όσους ερ­γο­δό­τες επι­μέ­νουν να πα­ρα­νο­μούν … «ε, δεν βα­ριέ­σαι, ένα προ­στι­μα­τά­κι και κα­θα­ρί­σα­με!»

Ως ερ­γα­ζό­με­νοι στο Υπουρ­γείο Ερ­γα­σί­ας και ως Επι­θε­ω­ρη­τές ερ­γα­σί­ας δεν κα­λύ­πτου­με με κα­νέ­να άλ­λο­θι «απλό­τη­τας, δια­φά­νειας, απλού­στευ­σης κτλ» αυτή την εμ­φα­νή από­πει­ρα πε­ραι­τέ­ρω υπο­βάθ­μι­σης της προ­στα­σί­ας των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Απαι­τού­με σύγ­χρο­να, απο­τε­λε­σμα­τι­κά, και ισχυ­ρά ερ­γα­λεία για να ασκή­σου­με το έργο μας, δη­λα­δή να υπε­ρα­σπί­σου­με τα δι­καιώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Απαι­τού­με να μην αντι­με­τω­πί­ζο­νται από το Κρά­τος, οι πα­ρα­νο­μού­ντες ερ­γο­δό­τες και οι ανυ­πε­ρά­σπι­στοι ερ­γα­ζό­με­νοι ως ισό­τι­μοι «κοι­νω­νι­κοί εταί­ροι», τους οποί­ους πρέ­πει να προ­στα­τεύ­σου­με από την δήθεν πο­λυ­πλο­κό­τη­τα των δια­δι­κα­σιών και την δια­κρι­τι­κή ευ­χέ­ρεια των Επι­θε­ω­ρη­τών να ….επι­βάλ­λουν υψη­λό­τε­ρα πρό­στι­μα.

Αιδώς…