Νίκησε η 10ημερη απεργία των Ναυτεργατών

Οι ναυτεργάτες στα λιμάνια της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας κατόρθωσαν παρά τις απειλές της κυβέρνησης και των εφοπλιστών, παρά τις συλλήψεις και την προσπάθεια τρομοκράτησης του αγώνα τους να νικήσουν. Νίκη που πέρα από τη δική τους μαχητική και αγωνιστική στάση με την καθοδήγηση του σωματείου τους, της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), οφείλεται και στην τεράστια συμπαράσταση που γνώρισε η απεργία τους από το Εργατικό Κέντρο Πάτρας (ΕΚΠ), άλλα σωματεία και εργαζόμενους στον κλάδο της ναυτιλίας, εργατικές παρατάξεις, οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς, φορείς, φοιτητικούς συλλόγους και το λαό της Πάτρας που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις τους.

Ήταν μια επιτυχία που δείχνει ότι οι αγώνες που είναι αποφασιστικοί και καλά οργανωμένοι μπορούν να λυγίσουν ακόμη και μεγαθήρια του καπιταλισμού όπως η εφοπλιστική εταιρεία Grimaldi και η Attica Group που κυρίως εκμεταλλεύονται τη γραμμή Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Ιταλία. Ήταν μια νίκη κόντρα στην ένωση των εφοπλιστών, τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) και την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που από την πρώτη μέρα της απεργίας ξαμόλυσε τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Βασίλη Κικίλια να εκτοξεύει απειλές σε βάρος των ναυτεργατών και της ΠΕΝΕΝ. Ήταν μια νίκη του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος που ενωμένο απάντησε στην παρουσία στο λιμάνι της Πάτρας από την πρώτη μέρα πάνοπλων μονάδων του λιμενικού σώματος και της αστυνομίας. Αυτή η αλληλεγγύη σταμάτησε τις συλλήψεις και τις απειλές, αυτή η αλληλεγγύη έκανε ορατό τον δίκαιο αγώνα των ναυτεργατών σε όλη την κοινωνία της Πάτρας και σε όλη την Ελλάδα.

Αυτή η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη μαζί με την αποφασιστική συμμετοχή στην απεργία των ίδιων των ναυτεργατών υποχρέωσαν όλους τους παραπάνω να υποχωρήσουν και να δεχθούν όπως ανακοίνωσε η ΠΕΝΕΝ τη ρύθμιση μιας σειράς προβλημάτων που ήταν στο επίκεντρο του δεκαήμερου αγώνα τους. Η συμφωνία ανάμεσα στους εργαζόμενους και τις εταιρείες ακτοπλοΐας περιλαμβάνει τη χορήγηση ενός μηνιαίου επιδόματος 300 ευρώ (10% αύξηση του μισθού) για όλους τους ναύτες από την 1/6/2025. Επίσης, θα υπάρχει μηνιαίο πληρωμένο ταξίδι ρεπό (διαρκώς 48 έως 72 ώρες), ενώ η εργοδοσία δεσμεύτηκε να προσλάβει έναν επιπλέον ναύτη ανά πλοίο, ώστε να μειωθεί ο φόρτος εργασίας.

Η κατάσταση που επικρατούσε πριν την απεργία είχε φτάσει την αντοχή των ναυτεργατών στα όρια της εξαθλίωσης. Οι μεγάλες εφοπλιστικές εταιρείες δίνανε μισθούς πείνας και επέβαλλαν ταυτόχρονα στους ναυτεργάτες και τα πληρώματα να δουλεύουν σε συνθήκες εργασίας που δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές των διεθνών συμβάσεων. Τα πράγματα χειροτέρευσαν μετά τη σύμβαση που υπέγραψε η ελεγχόμενη από τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό ηγεσία της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ), της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Σύμβαση που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των εφοπλιστών τα οποία άλλωστε έχουν στηρίξει τα τελευταία 50 χρόνια και από τις κυβερνήσεις που συμμετείχαν οι αντίστοιχες πολιτικά δυνάμεις (του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας) και που αυτή τη φορά ξεπέρασαν κάθε όριο καθώς η ΠΝΟ έφτασε στο σημείο να βγάλει ανακοίνωση με την οποία καταδίκαζε την απεργία των ναυτεργατών.

Η νικηφόρα απεργία των ναυτεργατών ξεκίνησε τη Δευτέρα 16 Ιούνη με διαδοχικές 24ωρες απεργίες. Ήταν σημαντική η απόλυτη (100%) συμμετοχή στην απεργία από την πρώτη μέρα. Συμμετοχή που οφειλόταν και στα ξεκάθαρα και εντελώς λογικά αιτήματα της απεργίας. Οι ναυτεργάτες απαιτούσαν την εξίσωση των μισθών σύμφωνα με τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας της Ακτοπλοΐας, ώστε να εξαλειφθούν οι ανισότητες σε αποδοχές για παρόμοια καθήκοντα. Διεκδικούσαν την επαναφορά των οργανικών θέσεων πληρωμάτων, όπως ορίζει το Προεδρικό Διάταγμα 177/1974, το οποίο καθορίζει τον απαιτούμενο αριθμό και την κατανομή του προσωπικού. Επίσης απαιτούσαν εγγύηση δύο ημερών ρεπό εκτός πλοίου ανά μήνα, για την ανάπαυση και την ψυχολογική αποφόρτιση των πληρωμάτων, την θεσμοθέτηση ρυθμίσεων για τα εξπρές δρομολόγια, με βάση τις ιδιαίτερες απαιτήσεις λειτουργίας τους και τον διπλασιασμό της αμοιβής για εργασία στο χώρο του γκαράζ, λόγω των αυξημένων κινδύνων και φορτίων εργασίας.

Η απεργία δεν σταμάτησε όταν την Παρασκευή 20 Ιούνη συνελήφθησαν 19 μέλη των πληρωμάτων καταστρώματος των πλοίων «SUPERFAST I» και «SUPERFAST IV», τα οποία συμμετείχαν στην απεργία, με την κατηγορία της «παρακώλυσης συγκοινωνιών», ούτε όταν τα Πρωτοδικεία Πειραιά και Πάτρας κήρυξαν την απεργία παράνομη σε επτά διαφορετικές αποφάσεις κάτω από την πίεση του ΣΕΕΝ. Συνεχίστηκε με την κάλυψη του ΕΚΠ και με τα ψηφίσματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης που ήρθαν από άλλα σωματεία, από τους αγρότες της περιοχής, από τους Φοιτητικούς συλλόγους της Πάτρας και από εργατικές παρατάξεις. Στην Επιτροπή αλληλεγγύης που σχηματίστηκε συμμετείχαν το Σωματείο Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΣΕΡΕΤΕ Αχαΐας), 5 Φοιτητικοί Σύλλογοι, η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα στο ΕΚΠ, η Ταξική Πορεία, η Αντεπίθεση εργαζομένων, η ΜΑΧΗ, ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης, το Αριστερό δίκτυο νεολαίας και η Αναρχική ομάδα Δυσήνιος Ίππος. Ενώ με ανακοινώσεις ή και επισκέψεις στο Λιμάνι της Πάτρας και στις συγκεντρώσεις που έγιναν την συμπαράσταση στον αγώνα των ναυτεργατών έδωσαν οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς, η ΔΕΑ, η Αναμέτρηση – οργάνωση για μια νέα κομμουνιστική αριστερά, η ΑΠΟ, η Μετάβαση – οργάνωση για την Κομμουνιστική Προοπτική, το Ξεκίνημα, το ΜΕΡΑ 25, το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΚΕΜΑ, η ΟΚΔΕ κ.ά.

Με αποφάσεις του ΕΚΠ η απεργία συνεχίστηκε και έφτασε στη νίκη. Μια νίκη που έδειξε ότι οι εργαζόμενοι και το εργατικό κίνημα ενωτικά και αποφασιστικά μπορούν να κερδίσουν κάθε αγώνα.