Το «no politica» το συναντάμε σε πολλούς χώρους μερικοί από αυτούς είναι τα γήπεδα, η αστυνομία, τα σχολεία, επίσης έχουν προσπαθήσει να το περάσουν και στις σχολές με τη γραμμή «έξω οι παρατάξεις». Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις αποδεικνύεται πως στρέφεται ενάντια στο δικαίωμα του λαού να οργανώνεται και να αντιπαρατίθεται στην ιδεολογία των καπιταλιστών. Σε αύτο το άρθο θα πούμε λίγα λόγια για τα γήπεδα.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουν γίνει σημαντικά γεγονότα όπως η δολοφονία του Γρηγόροπουλου, τα μνημόνια, απολύσεις από την ΕΡΤ, με το πιο κοντινό, την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Πόλλες ομάδες από την 1η ενθική σηκώσανε πανό στο γήπεδο για τα συγκεκριμένα γεγονότα αλλά κάτι παρόμοιο δεν έχει παρατηρηθεί από τον σύνδεσμο του Ολυμπιακού το Porto Leone. Μάλιστα μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα (ο οποίος υποστήριζε και τον Ολυμπιακό) υπήρξε και μια ένταση ανάμεσα στους συνδέσμους του Ολυμπιακού γιατί αντέδρασε η Θύρα 7 Εξαρχείων(αντιφασίστες) για την στάση του Porto Leone, ο οποίος είναι και ο μεγαλύτερος σύνδεσμος του Ολυμπιακού.
Η λογική του «no politica» γεννήθηκε υποτίθεται για να μην μπαίνουν πολιτικά πανό στο γήπεδο,στην λογική ότι είμαστε οπαδοί και μας ενώνει η ομάδα και δεν γίνεται να διαχωριζόμαστε πολιτικά γιατί η ομάδα είναι πάνω από ολα. Αύτο γίνεται για να κάνει τον οπαδό ένα άνθρωπο που θα ασχολείται μόνο με το ποδόσφαιρο και τίποτα άλλο έτσι ώστε να μην βλέπει τη γίνεται στην κοινωνία και να μην αντιδρά σε αυτά που συμαβαίνουν γύρω του, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά. Από την άλλη μεριά το «no politica» στρώνει ροδοπέταλα για να αναπτυχθούν ακροδεξιές αντιλήψεις στην κερκίδα,επιτρέπωντας σημαιές και πανό όπως «Ιμία 1996 Δεν ξεχνώ», «Kossovo is Serbia» για τους ενθικιστές του Ερυθρού Αστέρα (οι οποιοί ειναι αδελφοποιημένοι με του Ολυμπιακού).
Όλα τα παραπάνω δικαιολογούνται από την στενή συνεργασία των «κεφαλιών» των συνδέσμων με τις διοικήσεις. Στον Ολυμπιακό για παράδειγμα υπήρξε αυτή η συνεργασία αρχικά με τον Κόκκαλη και τώρα με τον Μαρινάκη. Οι πρόεδροι για να κρατήσουν κοντά τους οπαδούς, τους δίνουν δουλειές σε εταιρείες δικές τους (ναυτιλιακές συνήθως αλλά ακόμα και σε μαγαζιά για προστασία). Επίσης τους δίνουν και θέσεις στην διοίκηση της ομάδας μέχρι και σε εκμπομπές στην TV. Επιπλέον, στον Παναθηναικό πριν λίγα χρόνια ο Πατέρας είχε κάνει δώρο στον σύνδεσμο του Παναθηναικού ολόκληρο τριώροφο κτήριο. Για αυτό και στο γήπεδο σπάνια ακούς να γιουχάρεται ο πρόεδρος, μάλιστα πολύ οπαδοί λένε πως ο πρόεδρος είναι πάνω από ολα, ακόμα και αν ξέρουν ότι τα λεφτά είναι μαύρα ή αυτά τα λεφτά έχουν έρθει εκμεταλεύοντας τις ζωές κάποιων άλλων ανθρώπων λέγοντας πως σημασία έχει να πηγαίνουν στην ομάδα και να κερδίζει. Έτσι η ταξική ανισότητα ανάμεσα στο πρόεδρο(καπιταλιστής)και στον απλό οπαδό (εργάτη, φτωχό) καταλήγει να «εξαγοράζεται» και να μη φαίνεται. Συχρόνως οι προέδροι δημιουργούν τον στρατό τους από φαναντισμένους οπαδούς που κάνουν ό,τι αυτοί διατάξουν. Δεν είναι τυχαίο ότι το «no politica» αρχίζει να ακούγεται και στην Α.Ε.Κ. (με την ένταξη του Μελισσανίδη), η οποία πριν από λίγα χρόνια πήγαινε για συμπαράσταση στην Σερβία.
Τέλος,επειδή οι σύνδεσμοι μαζεύουν ένα από τα πιό δυναμικά και καταπιεσμένα κομμάτια της νεολαίας και είναι από τα πιο οργανωμένα της σύγχρονης κοινωνίας. Πρέπει για αυτό το λόγο η αριστερά να συνδεθεί με τους χώρους και να κινητοποιήσει αυτά τα άτομα ενάντια σε όποια υποταγή στους προέδρους (καπιταλιστές) που είναι οι ιδίοι που τους καταπιέζουν.Αυτό μπορεί να γίνει μέχρι και μέσα από το γήπεδο, το οποίο είναι πρώτης τάξης ευκαιρία για αντίδραση περνώντας πολλά μηνύματα στην κοινωνία αυτό δηλαδή που δεν θέλουν οι προέδροι και περνάνε το «no politica» στους οπαδούς. Επιπλέον, θα πρέπει να στοχεύοθμε στην κατάργηση του επαγγελματικού αθλητισμού, ο οποίος εμπορευματοποιεί τον αθλητισμό (για να κάνουν οι πρόεδροι το ξέπλημα του χρηματός τους) και έτσι χάνει την πραγματική του σημασία. Για αυτό θα πρέπει να περάσουμε μια νέα αντίληψη ενος υγιή, μαζικού, ερασιτεχνικού αθλητισμού, όπου ο αθλητής και οι φίλαθλοι θα ψυχαγωγούνται και ο στόχος δεν θα είναι τα τρόπαια, νίκες και τα φράγκα.
