Τον ένα μήνα πλησιάζει πια ο αγώνας των εργαζομένων της εταιρείας «Μαλαματίνα» με αιτήματα την ανάκληση των 15 αναίτιων και άδικων απολύσεων και την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι η εταιρεία με την επίκληση ενός σχεδίου εξυγίανσης προωθεί ένα μοντέλο που στηρίζεται στην φτηνή εργασία, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την είσοδο εργολάβων αλλά και την προσπάθεια κατάργησης των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
Αντιπροσωπεία της Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς και της ιστοσελίδας Rproject, ανταποκρινόμενη σε κάλεσμα του σωματείου των εργαζομένων παρευρέθηκε την Τρίτη 23/8 στη συνέντευξη τύπου που οργάνωσε το σωματείο τους μπροστά από το εργοστάσιο. Η αντιπροσωπεία της ΔΕΑ ανάρτησε πανό αλληλεγγύης ,με τη βοήθεια των εργαζομένων, στο χώρο μπροστά από το εργοστάσιο.
Στη συνέντευξη τύπου, οι εργαζόμενοι μίλησαν για όλα, όπως και για την πρόταση της εταιρείας για έναρξη διαλόγου. Μίλησαν για την «πλάτη που έβαλαν» στην προσπάθεια διάσωσης της εταιρείας τα τρία τελευταία χρόνια και την επαναλαμβανόμενη ετήσια μείωση κατά 20% των αποδοχών τους. Για τη διαγραφή χρεών που από τα 63 εκ. ευρώ έφτασαν τα 7 εκ. ευρώ ώστε η νέα διοίκηση να πάρει την εταιρεία απαλλαγμένη από χρέη. Αλλά και για την καλή προαίρεση με την οποία αντιμετώπισε το σωματείο την διαδικασία εξυγίανσης της εταιρείας που όμως δεν εμπόδισε τους νέους ιδιοκτήτες να ξεδιπλώσουν τα αντεργατικά σχέδιά τους για τα οποία δεν είχε γίνει η οποιαδήποτε αναφορά κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.
Η νέα διοίκηση επιδιώκει σύμφωνα με τον πρόεδρο του σωματείου την κατάργηση των τριετιών ώστε οι μισθοί να μειωθούν στα 713 ευρώ αλλά και το τμήμα που περιλαμβάνει τους οδηγούς φορτηγών και κλαρκ αρχικά να δοθεί σε εργολάβο. Η προσπάθεια να μετατραπεί, μετά από 27 χρόνια, η ΣΣΕ με ατομικές συμβάσεις εργασίας, παρά τις πιέσεις και τις υποσχέσεις, δεν οδήγησε παρά μόνο 11 εργαζόμενους από τα 56 μέλη του σωματείου να υπογράψουν ατομική σύμβαση (σε σύνολο 60 εργαζομένων στην εταιρεία). Αν οι παραπάνω σχεδιασμοί υλοποιηθούν, θα επικρατήσουν συνθήκες γαλέρας στην επιχείρηση σε ότι αφορά τόσο τους μισθούς όσο και τα ωράρια.
Οι εργαζόμενοι στην αντιπαράθεση με την εταιρεία έδειξαν μεγάλη αποφασιστικότητα. Η καθημερινή παρουσία τους στην πύλη, η απαγόρευση εισόδου στους απεργοσπάστες που προσπάθησαν να εισέλθουν κρυμμένοι μέσα στα αυτοκίνητα των στελεχών της εταιρείας, η έκκληση στο εργατικό κίνημα της Θεσσαλονίκης και στους πολιτικούς φορείς για συμπαράσταση δείχνουν έναν αγώνα που προσπαθεί να στηριχτεί στις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος. Η αλληλεγγύη που έχει δεχτεί από το σύνολο της Αριστεράς και ένα πλήθος εργατικών σωματείων δείχνει ότι έχει τη δυνατότητα να νικήσει.
Όμως και η εταιρεία προσπαθεί να επιβάλλει τους σχεδιασμούς της. Η αξιοποίηση του νόμου Χατζηδάκη ώστε να βγει παράνομη η απεργία, η παρουσία της αστυνομίας και των ΜΑΤ στην προσπάθεια να σπάσει η απεργιακή φρουρά, οι συλλήψεις του προέδρου Γιάννη Φραγκίδη και του μέλους της διοίκησης της ΓΣΕΕ και συνδικαλιστή της ΠΟΕΕΠ Γιάννη Νιβορλή, οι μηνύσεις σε εργαζόμενους και η προσπάθεια στησίματος απεργοσπαστικού μηχανισμού δείχνουν τις προθέσεις και τις επιδιώξεις της. Μόνο η αποφασιστικότητα των εργαζομένων και η αλληλεγγύη στον αγώνα τους έχουν έως τώρα αποκρούσει τις επιθέσεις κυβέρνησης και εργοδοσίας.
Η αποφασιστικότητα των εργαζομένων οδήγησε στην εν μέρει αναδίπλωση της διοίκησης της εταιρείας η οποία κάλεσε σε αναστολή της απεργίας και διάλογο διάρκειας ενός μήνα για υπογραφή ΣΣΕ, με την συμμετοχή ΣΕΒ και ΓΣΕΕ. Οι εργαζόμενοι αποδέχτηκαν την πρόταση με την προϋπόθεση της ανάκλησης των 15 απολύσεων. Μένει να φανεί πόσο επιθυμεί η διοίκηση το διάλογο.
Η ανακοίνωση στις 22 Αυγούστου της απόφασης του μονομελούς πρωτοδικείο Καβάλας για την ακύρωση των 130 ομαδικών απολύσεων της βιομηχανίας φωσφορικών λιπασμάτων Καβάλας, η έγκριση αποζημίωσης των εργαζομένων και η υποχρέωση της εταιρείας να τους επαναπροσλάβει ήταν ένα πολύ καλό νέο για το εργατικό κίνημα και τον αγώνα του σωματείου της Μαλαματίνα, αλλά και για όλους τους χώρους που έχουν υποστεί μαζικές απολύσεις όπως τα Πετρέλαια Καβάλας και η ΛΑΡΚΟ. Δείχνει ότι οι σκληροί και αποφασιστικοί εργατικοί αγώνες έχουν τη δυνατότητα να νικούν.
Ο νόμος Χατζηδάκη ψηφίστηκε για να εμποδίσει το εργατικό κίνημα να απαντάει στις επιθέσεις της κυβέρνησης και των αφεντικών και έχει αξιοποιηθεί κάθε φορά που το εργατικό κίνημα δείχνει τη διάθεση να συγκρουστεί με τις αντεργατικές πολιτικές. Η κατάργησή του περνάει μέσα από την αποφασιστικότητα του εργατικού κινήματος να συγκρουστεί με τις αντεργατικές πολιτικές, να συνδεθεί με τις καλύτερες παραδόσεις του και να κερδίζει νίκες. Ο αγώνας των εργαζομένων της Μαλαματίνα δείχνει σ’ αυτή την κατεύθυνση. Και γι’ αυτό το λόγο χρειάζεται την στήριξη όλων μας. Από την οικονομική ενίσχυση του απεργιακού τους ταμείου, την έκδοση ψηφισμάτων σωματείων, μέχρι την παρουσία στην πύλη του εργοστασίου και την οργάνωση δράσεων αλληλεγγύης. Είναι ένας αγώνας που μπορεί να νικήσει και θα νικήσει!
