Ο αυταρχικός Μακρόν στριμωγμένος: Θα μπορούσε η Γαλλία να εκραγεί;

Αφού ξόδεψε τις τελευταίες μέρες παρακαλώντας τους βουλευτές του παραδοσιακού δεξιού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος να απέχουν αντί να καταψηφίσουν το συνταξιοδοτικό του νομοσχέδιο, υποχρεώθηκε να αποφασίσει την τελευταία στιγμή να επιβάλει το νομοσχέδιο με διάταγμα, προκειμένου να αποφύγει μια κοινοβουλευτική ψηφοφορία την οποία θα έχανε. Ο Μακρόν έχει 39 έδρες λιγότερες από όσες χρειάζονται για την πλειοψηφία στη Βουλή, αλλά συνήθως μπορούσε να υπολογίζει στους 61 βουλευτές των Ρεπουμπλικάνων. Όχι αυτή τη φορά.

Οι Ρεπουμπλικάνοι είναι εχθροί των εργαζομένων εξίσου με τον Μακρόν, αλλά υπό την πίεση των εκατομμυρίων στους δρόμους και σε απεργία, και ιδιαίτερα την πίεση των μαζικών κινητοποιήσεων στις μεσαίου μεγέθους «συντηρητικές» πόλεις, περίπου η μισή Κοινοβουλευτική τους Ομάδα ξεκαθάρισε ότι σχεδίαζε να καταψηφίσει το νομοσχέδιο. Μετά την ενεργοποίηση του διατάγματος, το νομοσχέδιο πρόκειται να γίνει νόμος του κράτους, παρεκτός αν η πλειοψηφία της Βουλή αποφασίσει τη Δευτέρα να εγκρίνει μια πρόταση μομφής στην κυβέρνηση και την πρωθυπουργό Μπορν, κάτι που αναμφίβολα θα οδηγήσει σε νέες κοινοβουλευτικές εκλογές.

Με την ανακοίνωση του διατάγματος το βράδυ της Πέμπτης (το «49.3», όπως ονομάζεται από το άρθρο του γαλλικού Συντάγματος που επιτρέπει την παράκαμψη του κοινοβουλίου με αυτό τον τρόπο), ξέσπασαν αυθόρμητες διαδηλώσεις σε καμιά 10αριά πόλεις σε όλη τη Γαλλία. Στο Παρίσι, χιλιάδες συγκεντρώθηκαν 200 μέτρα έξω από το κοινοβούλιο. Η αστυνομία τους επιτέθηκε σύντομα με αύρες. Οι διαδηλωτές έστησαν οδοφράγματα με φλεγόμενους κάδους. Στο δρόμο μιας πόλης, σχημάτισαν το σύνθημα «Γαμιέται το 49.3» χρησιμοποιώντας… πλίνθους [λιθόστρωτου], το σύμβολο της κοινωνικής έκρηξης του Μάη του 1968. Σε μια άλλη, ένα τεράστιο γκράφιτι προειδοποιούσε «η σκιά της γκιλοτίνας πλησιάζει». Μέσα στη Βουλή, η πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν δεν ακουγόταν καθώς αριστεροί βουλευτές κατέπνιξαν την ομιλία της τραγουδώντας την Μασσαλιώτιδα: «Πολίτες, στα όπλα!».

Την Παρασκευή το πρωί, υψώθηκαν μπλόκα σε μεγάλους αυτοκινητόδρομους σε Παρίσι, Σαμπερί, Περπινιάν, Τουλόν και αλλού. Δεκάδες λύκεια και πανεπιστήμια έχουν επίσης αποκλειστεί, μεταξύ τους η Ναντέρ, η Σορβώνη και το Σεν Ντενί. Σε αρκετά μέρη, όπως στο Μπορντό, διαδηλωτές καταλαμβάνουν σιδηροδρομικές γραμμές και σταματάνε τα τρένα. Οι συνεχιζόμενες απεργίες για το συνταξιοδοτικό -στην αποκομιδή απορριμμάτων, τα διυλιστήρια, τα λιμάνια, την ενέργεια, μεταξύ άλλων- δείχνουν να σκληραίνουν. Τα σκουπίδια συσσωρεύονται στους δρόμους του Παρισιού και άλλων πόλεων. Οι εργαζόμενοι στην ενέργεια διαθέτουν δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα στα νοσοκομεία και άλλες κοινωνικά χρήσιμες εγκαταστάσεις.  

Δυστυχώς, οι δημόσιες συγκοινωνίες λειτουργούν και πάλι, μετά από αρκετές μέρες απεργίας. Εν τη απουσία μιας ξεκάθαρης έκκλησης για γενική απεργία [ανοιχτής διάρκειας] από τις πανεθνικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι εργαζόμενοι σε κάποιους κλάδους που βρίσκονταν σε παρατεταμένη απεργία αισθάνθηκαν ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν (οι χαμηλοί μισθοί και ο ψηλός πληθωρισμός προσέθεσαν επιπλέον πίεση).

Υπήρξαν πολύ περισσότερα απεργιακά ταμεία από ό,τι συνηθίζεται σε αυτήν τη χώρα (για παράδειγμα η Ανυπότακτη Γαλλία συγκέντρωσε 500.000 ευρώ), αλλά ως έχουν αυτήν τη στιγμή, τα απεργιακά ταμεία μπορούν να βοηθήσουν μόνο λίγο τους πιο φτωχούς απεργούς. Θα χρειαζόταν 100πλασιασμός αυτής της προσπάθειας για να είναι πιο χρήσιμη.

Συνδικαλιστική συμμαχία

Οι ηγεσίες των λιγότερο μαχητικών συνδικαλιστικών συνομοσπονδιών σχεδίαζαν λίγο-πολύ να αποκλιμακώσουν το κίνημα μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, αλλά το γεγονός ότι αυτό επιβλήθηκε με διάταγμα τις υποχρέωσε να παραμείνουν ενεργά στη συμμαχία όλων των συνομοσπονδιών που σε μεγάλο βαθμό διευθύνει το κίνημα. Η μεγαλύτερη αδυναμία αυτής της σπάνιας συμμαχίας ήταν ως τώρα η συμπαγής άρνησή της να καλέσει σε μια γενική απεργία ανοιχτής διάρκειας, προτιμώντας να χρησιμοποιεί αμφίσημη ρητορική όπως «Παραλύουμε τη Γαλλία την Τετάρτη!». Αυτή η διστακτικότητα στόχευε εν μέρει στο να διατηρήσει μέσα στο μέτωπο και τα λιγότερο μαχητικά συνδικάτα, αλλά είναι μια επικίνδυνη κι επιβλαβής στρατηγική απέναντι στην αποφασιστικότητα του Μακρόν και της συμμορίας του.   

Ακόμα και τώρα, αντί να καλέσει σε μια τεράστια κινητοποίηση την Δευτέρα, μέρα που θα συζητείται στη Βουλή η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, η συνδικαλιστική συμμαχία κάλεσε για μια 9η μέρα απεργιακής δράσης την ερχόμενη Πέμπτη 23 Μάρτη. Η καλύτερη ελπίδα για το κίνημα βρίσκεται στην ανάπτυξη των πιο ριζοσπαστικών πρωτοβουλιών που παίρνουν κυρίως συνδικαλιστές της βάσης και φοιτητές.  

Η κρίση αναδεικνύει τις διαφορές ανάμεσα στις διάφορες αριστερές οργανώσεις. Ενώ η Ανυπότακτη Γαλλία και ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν, δήλωσαν άμεσα την στήριξή τους στις αυθόρμητες διαδηλώσεις οργής, τις απεργίες και τα μπλόκα, όπως έκανε και το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα και άλλα ρεύματα της άκρας Αριστεράς, ο επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος δήλωσε ότι πλέον η βασική καμπάνια πρέπει να είναι αυτή για ένα δημοψήφισμα επί του νομοσχεδίου. Σε όλη τη χώρα έχουν κολληθεί αφίσες του ΚΚ που καλούν σε δημοψήφισμα. Το Σύνταγμα επιτρέπει σε όποιον συγκεντρώσει 185 υπογραφές βουλευτών και γερουσιαστών και 4,7 εκατομμύρια υπογραφές πολιτών να υποχρεώσει την κυβέρνηση να διεξάγει δημοψήφισμα. Αν και προφανώς κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει άμεσα με μια τέτοια ιδέα, είναι σοβαρό λάθος να δίνεται η έμφαση σε μια συνταγματική διαδικασία που θα διαρκούσε τουλάχιστον 9 μήνες, αντί για ένα ξεσηκωμένο κίνημα εδώ και τώρα.

Σε ένα αποκαλυπτικό σχόλιό του την Πέμπτη, ο Μακρόν ισχυρίστηκε ότι η πίεση από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφασή του να επιβάλει το νομοσχέδιο που θα αυξήσει το όριο συνταξιοδότησης κατά 2 χρόνια. Εξαρτάται από εμάς να δείξουμε στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και τους λακέδες του ότι θα πληρώσουν πολύ μεγάλο τίμημα και να στείλουμε καθαρό μήνυμα: «Δεν πρόκειται να δουλέψουμε 2 χρόνια επιπλέον!».

*Αντικαπιταλιστής ακτιβιστής που ζει στην περιοχή του Παρισιού και υποστηρικτής της Ανυπότακτης Γαλλίας. Το σάιτ του είναι το randombolshevik.org.