Ο φελλός και ο κορωνοϊός

Βαί­νο­μεν προς εκλο­γάς, δια­κή­ρυ­ξε ο Μη­τσο­τά­κης ο Πο­λι­τευό­με­νος (κατά τον γνω­στό Θα­να­σά­κη του Σα­κελ­λά­ριου) στο πέμ­πτο και φαρ­μα­κε­ρό διάγ­γελ­μα του από το Μέ­γα­ρο Μα­ξί­μου. Δεν πα­ρα­κο­λου­θώ συ­στη­μα­τι­κά τις στα­τι­στι­κές στο σύ­νο­λο της ΕΕ, αλλά υπο­θέ­τω ότι ο πρω­θυ­πουρ­γός της μι­κράς και ανε­ντί­μου έχει κα­τα­γρά­ψει και στα διαγ­γέλ­μα­τα, αξιο­πρό­σε­κτες επι­δό­σεις σε σχέση με τους ομο­λό­γους του, τους προ­έ­δρους ή και τους βα­σι­λείς της ηπεί­ρου που μας τα έχουν ζα­λί­σει από τη­λε­ο­ρά­σε­ως, ρα­διο­φώ­νου και δια­δι­κτύ­ου, νου­θε­τώ­ντας τον ευ­ρω­παϊ­κό λαό της ατο­μι­κής ευ­θύ­νης στον καιρό της παν­δη­μί­ας,  την εποχή του κο­ρω­νοϊ­ού και την απο­θέ­ω­ση της πα­τερ­να­λι­στι­κής ηγε­σί­ας με γρα­βα­τω­μέ­νες απο­χρώ­σεις του στρα­τιω­τι­κού χακί.

Βαί­νο­μεν (δη­λα­δή βαί­νε­τε στην Ελ­λά­δα) προς εκλο­γάς, κα­θό­τι ο Κυ­ριά­κος Κων­στα­ντί­νου Μη­τσο­τά­κης θε­ω­ρεί και δεν δι­στά­ζει να το υπο­νο­ή­σει ευ­θέ­ως, ότι η «δια­χεί­ρι­ση» της παν­δη­μί­ας εν Ελ­λά­δι και οι στα­τι­στι­κές σε σύ­γκρι­ση απο­κλει­στι­κά και μόνο με ορι­σμέ­νες πάλι και μόνο χώρες της Δυ­τι­κής Ευ­ρώ­πης, τον ευ­νο­ούν. Όπως βέ­βαια έλεγε και ο Ντισ­ρα­έ­λι, στην πο­λι­τι­κή υπάρ­χουν τριών λο­γιών ψέ­μα­τα – τα κα­θη­με­ρι­νά, τα με­γά­λα και οι στα­τι­στι­κές (και δεν είχε δει τα γρα­φή­μα­τα του Πέτσα, ε;).

Όπως και αν έχει, και με τον Γε­ρα­πε­τρί­τη, σε θέση ατο­μι­κής μάχης ενα­ντί­ον της επά­ρα­της όχι και τόσο απλής και σί­γου­ρα δυ­σα­να­λο­γι­κής που θέ­σπι­σε αρ­πα­κολ­λα­τζή­δι­κα και όχι τόσο προ­γραμ­μα­τι­κά η προη­γού­με­νη κυ­βέρ­νη­ση με κορμό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ο Κού­λης προ­βλέ­πει ότι πάνω στα κα­τα­γε­γραμ­μέ­να και όχι πραγ­μα­τι­κά «λίγα» κρού­σμα­τα του κο­ρω­νοϊ­ού και στους ξανά συ­γκρι­τι­κά «λί­γους» σε σχέση με τη Δυ­τι­κή Ευ­ρώ­πη, νε­κρούς από τη νόσο, θα κα­τα­φέ­ρει να απο­σπά­σει σε δυο, δια­δο­χι­κές εθνι­κές κάλ­πες, διπλή κυ­βερ­νη­τι­κή ανο­σία και πλειο­ψη­φία για την αγέλη των γα­λά­ζιων λύκων και τσα­κα­λιών, που δια­φε­ντεύ­ουν τον τόπο.

Είναι μια κω­λετ­τι­κή, κου­το­πό­νη­ρη και πα­λαιο­κομ­μα­τι­κή στά­σις και αυτή, και δεν νιώ­θε­ται ούτε και πρέ­πει να υπο­στη­ρί­ζε­ται.

 Κατά τα άλλα, ο Κού­λης και η ΝΔ δια­κή­ρυ­χναν έως προ­σφά­τως, ότι κάθε πρό­ω­ρη προ­σφυ­γή στην εθνι­κή κάλπη απο­τε­λεί μέ­γι­στο εθνι­κό κίν­δυ­νο για την ανά­πτυ­ξη και την ανά­τα­ξη της οι­κο­νο­μί­ας. Κά­ποιοι, μά­λι­στα, υπο­στή­ρι­ζαν εν­θέρ­μως την πλήρη «αραί­ω­ση» των εθνι­κών, βου­λευ­τι­κών εκλο­γών σε βάθος χρό­νου – ου μη και σε βάθος πε­ντα­ε­τί­ας, ή και εξα­ε­τί­ας, με την κα­τάλ­λη­λη ανα­θε­ώ­ρη­ση του συ­ντάγ­μα­τος. Δεν ήθε­λαν κά­πο­τε οι νε­ο­δη­μο­κρά­τες, πρό­ω­ρη διά­λυ­ση της βου­λής και κάλ­πες «κάθε τρεις, και λίγο». Πλην, βε­βαί­ως, της πρό­ω­ρης προ­σφυ­γής του πε­ρα­σμέ­νου κα­λο­και­ριού, που επα­νά­φε­ρε δια χει­ρός Τσί­πρα, τους γα­λά­ζιους κλε­πτο­κρά­τες της χώρας (ή έστω το με­γα­λύ­τε­ρο τμήμα τους, κα­θό­τι και άλλοι… αρμοί της εξου­σί­ας είχαν γα­λά­ζιο πα­ρελ­θόν και συ­ρι­ζαί­ι­κο παρόν) στη θέση εξου­σια­στι­κής ανευ­θυ­νό­τη­τας.

Τέλος πά­ντων, εκλο­γές θέλει ο Μη­τσο­τά­κης στο πέμ­πτο, αντι­κο­ρω­νοι­ϊ­κό διάγ­γελ­μα του – πέντε, όσα τα δά­χτυ­λα της ανοι­χτής πα­λά­μης, στον πα­ρα­δο­σια­κό ελ­λη­νι­κό χαι­ρε­τι­σμό επι­δο­κι­μα­σί­ας και συ­γκα­τά­βα­σης.

Σε ποια «με­τά-τον-κο­ρω­νο­ϊό» και για την ακρί­βεια, σε ποια «με-τον-κο­ρω­νο­ϊό» Ελ­λά­δα θα προ­κη­ρύ­ξει πρό­ω­ρες εκλο­γές ο Μη­τσο­τά­κης;

Στην Ελ­λά­δα, που  ένας στους τέσ­σε­ρις Έλ­λη­νες δη­λώ­νει πως τα λεφτά των ισχνών απο­τα­μιεύ­σε­ων, έπα­ψαν ήδη να υπάρ­χουν; Στην Ελ­λά­δα της κρα­τι­κής, επι­δο­μα­τι­κής πο­λι­τι­κής των 800 και 600 ευρώ και βγάλε, την πα­γί­ω­ση της οποί­ας απαι­τεί ο ΣΕΒ, ώστε να απο­τε­λέ­σει το νέο, μι­σθο­λο­γι­κό κα­θε­στώς στη χώρα; Στην ίδια Ελ­λά­δα, που ο ίδιος ΣΕΒ «προ­τεί­νει» (δη­λα­δή, επι­βάλ­λει) την έκρη­ξη της ανερ­γί­ας, τον αλ­λη­λο­δα­νει­σμό ερ­γα­ζο­μέ­νων ανά­με­σα σε επι­χει­ρή­σεις και τρά­πε­ζες, τη συ­ντρι­βή και των ση­με­ρι­νών, αναι­μι­κών αμοι­βών, με την εγ­γύ­η­ση του κρά­τους και της κυ­βέρ­νη­σης Μη­τσο­τά­κη;

Στην Ελ­λά­δα που η δη­μο­σκο­πι­κή αγω­νία των ερω­τώ­με­νων, οι οποί­οι κατά το 60% ζη­τούν μα­ζι­κά τεστ και εξαι­τί­ας του πα­νι­κού που έχει τρο­φο­δο­τη­θεί από τα ΜΜΕ των 31.000.000 ευρώ, κυ­βερ­νη­τι­κό δώρο και εξα­γο­ρά, παίρ­νει την απά­ντη­ση δια χει­λέ­ων Τσιό­δρα ότι η χώρα θα κάνει και τεστ, όχι μα­ζι­κά, αλλά «στα­δια­κά» και θα επι­στρέ­ψει στην όποια νέα αντι-κα­νο­νι­κό­τη­τα, ξανά «στα­δια­κά», ώστε να δια­πι­στω­θούν τα όποια επί­πε­δα «ανο­σί­ας της αγέ­λης» του πλη­θυ­σμού, ανε­ξάρ­τη­τα από την πραγ­μα­τι­κή, υγειο­νο­μι­κή κα­τά­στα­ση, ανε­ξάρ­τη­τα από την ακόμη ελ­λι­πέ­στα­τη και ανε­παρ­κέ­στα­τη προ­ε­τοι­μα­σία του ΕΣΥ­και ανε­ξάρ­τη­τα από την πραγ­μα­τι­κή δια­σπο­ρά του ιού στην Ελ­λά­δα;

Στην Ελ­λά­δα, που το ΔΝΤ προ­βλέ­πει (αυ­το­εκ­πλη­ρού­με­να) ανερ­γία στο 22,3% και ύφεση στο 10%; Σε αυτήν την Ελ­λά­δα θα προ­κη­ρύ­ξει πρό­ω­ρες και μά­λι­στα δι­πλές εκλο­γές, ο Μη­τσο­τά­κης για να παρα«Μεί­νει Μα­ξί­μου»;

Αυτή, κατά τη γνώμη μου, θα είναι μια Ελ­λά­δα, ηφαί­στειο, έτοι­μο να εκρα­γεί.

Θέλει ο Κού­λης, να παρα«Μεί­νει Μα­ξί­μου» σε μια Ελ­λά­δα, ηφαί­στειο; Ή σκέ­φτε­ται να απο­δρά­σει όχι και τόσο δια­κρι­τι­κά και αφού θα έχει τα­κτο­ποι­ή­σει όλες τις δου­λειές των Ελ­λή­νων και ξένων κα­πι­τα­λι­στών, με πρό­σχη­μα τον κο­ρω­νο­ϊό και τις επι­πτώ­σεις των πα­ρα­στρα­τιω­τι­κών μέ­τρων lockdownκαι ημια­πα­γό­ρευ­σης κυ­κλο­φο­ρί­ας, που διέ­τα­ξε; Θα ακο­λου­θή­σει το πα­ρά­δειγ­μα του Κώστα του Κα­ρα­μαν­λή και του Αλέξη του Τσί­πρα; Ή μετά την πρώτη, επό­με­νη εθνι­κή κάλπη της όχι και τόσο απλής δυ­σα­να­λο­γι­κής θα πε­τά­ξει την μπάλα και την καυτή πα­τά­τα του σχη­μα­τι­σμού οι­κου­με­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης στη λα­λί­στα­τη και ανοι­κο­νό­μη­τη Καρ­δε­ρί­να της προ­ε­δρί­ας της δη­μο­κρα­τί­ας και του τουί­τερ (πόσος Τραμπ χω­ρά­ει σε μια δι­κα­στί­να του ΣτΕ;); Ποιον θα κα­λέ­σουν για οι­κου­με­νι­κό πρω­θυ­πουρ­γό; Τον Στουρ­νά­ρα;

Άβυσ­σος, όχι η καρ­διά της γυ­ναί­κας (ή και της Μα­ρέ­βας), αλλά το μυαλό των Μη­τσο­τά­κη­δων, των κατά Πάνο Κόκκα, μπου­ντα­λά­δων – ποτέ δεν ξέ­ρεις πού μπο­ρεί να σε οδη­γή­σει και να σε βγά­λει, η κου­το­πό­νη­ρη μι­κρο­πο­λι­τι­κά­ντι­κη τα­κτι­κή τους. Συ­νή­θως, όπως έχει απο­δεί­ξει και το ιστο­ρι­κό πα­ρελ­θόν, σε κά­ποια, αδια­νό­η­τη (αυτο)κα­τα­στρο­φή.

Και το αν αυ­το­κα­τα­στρα­φεί ο Μη­τσο­τά­κης, ποσώς μας απα­σχο­λεί. Ας ανέ­βει και στον Λυ­κα­βητ­τό, να πέσει από τον Άι-Γιώρ­γη, με το κε­φά­λι, νο πρό­μπλεμ – τον κόσμο της ερ­γα­σί­ας, που έχει ήδη πάρει στον λαιμό του, σκε­φτό­μα­στε.

Αλλά από μια άλλη σκο­πιά, πι­στεύ­ει, αλή­θεια ο Μη­τσο­τά­κης ότι παρα«μέ­νο­ντας Μα­ξί­μου», είτε με πρό­ω­ρες εκλο­γές, είτε χωρίς πρό­ω­ρες εκλο­γές, μπο­ρεί να κα­τα­σι­γά­σει το ηφαί­στειο του ψευ­δο­ϋ­γειο­νο­μι­κού εκ­κρε­μούς ανά­με­σα στο lockdownκαι την «ανο­σία της αγέ­λης», της εκρη­κτι­κής ανερ­γί­ας, της εξα­νέ­μι­σης των ει­σο­δη­μά­των, της ενοι­κια­ζό­με­νης υπο­α­πα­σχό­λη­σης, της μι­σθω­τής εκ­με­τάλ­λευ­σης των 400 ευρώ, της ύφε­σης του 10% και βάλε, κατά τις προ­βλέ­ψεις του ΔΝΤ και τις στρα­τιω­τι­κές δια­τα­γές του ΣΕΒ;

Μπο­ρεί, αλή­θεια, κα­νείς να πι­στεύ­ει ότι ο κρα­τή­ρας ενός τέ­τοιου ηφαι­στεί­ου πω­μα­τί­ζε­ται με έναν πρω­θυ­πουρ­γι­κό φελλό; (αυτή η φράση δεν είναι του Τσώρ­τσιλ, ούτε του Ρού­σβελτ, ούτε του Μο­ντ­γκό­με­ρι, ούτε του Μα­κρόν… Ας ρω­τή­σουν τα παι­δά­ρια των υπο­γεί­ων του «Μέ­νου­με Μα­ξί­μου» τον Αλέξη τον Πα­πα­χε­λά ή τους αρ­χειο­φύ­λα­κες της «Κα­θη­με­ρι­νής» για να μά­θουν σε ποιον ανή­κει η δη­μο­σιο­γρα­φι­κή της πα­τρό­τη­τα­και σε ποιο πο­λι­τεια­κό πρό­σω­πο ανα­φε­ρό­ταν).