Επειδή ο κορωνοϊός δεν είναι – ή θα μπορούσε και να είναι - όσα θα διαβάσετε, γι’ αυτό ζούμε, ό,τι ζούμε.

Αν ο κορωνοϊός ήταν ο Ερντογάν, η γενικά η… προαιώνιος εχθρός Τουρκιά, θα είχε σημάνει γενικός, φιλοπόλεμος συναγερμός και το 1,5 δις ευρώ που προορίζεται για τα πολεμικά αεροσκάφη και τα άλλα τόσα κεφάλαια, που προορίζονται για τις φρεγάτες, θα είχαν πάει αμέσως και τελικά στους διορισμούς γιατρών και νοσηλευτών και στα εσπευσμένα εγκαίνια μονάδων εντατικής θεραπείας στην Ελλάδα. 

Αν ο κορωνοϊός ήθελε να μοιράσει ΑΟΖ και πετρέλαια στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας θα είχε δώσει τα όχι και τόσο καθαρά του χεράκια, κάνοντας χειραψία με έναν σοβαρό Χάφταρ της λοιμωξιολογίας, για να τερματιστούν οι βλέψεις του ιού εναντίον των… εθνικών δικαίων!

Αν ο κορωνοϊός πίστευε στην Ελλάδα της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας, δεν θα διορίζονταν από τις κυβερνήσει της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μπάτσοι, ειδικοί φρουροί και παπάδες, αλλά γιατροί, νοσηλευτές, ειδικευμένο προσωπικό, πραγματικοί επιστήμονες και σοβαροί και μετρημένοι άνθρωποι, και όχι κομματικά «παιντιά» και ρουσφέτια, για να αντιμετωπίσουν έγκαιρα και σοβαρά την πανδημία – αν και ποτέ δεν ξέρεις… 

Αν ο κορωνοϊός το είχε παίξει Κρόνος που τρώει τους επιστήμονες, παιδιά του, όπως η μνημονιακή Ελλάδα της τελευταίας δεκαετίας, θα μετρούσαμε χιλιάδες γιατρούς και νοσηλευτές σε άλλη γη, σε άλλα μέρη, σε άλλα συστήματα δημόσιας ή ιδιωτικοποιημένης περίθαλψης, στους δρόμους της μετανάστευσης, της ξενιτιάς και του brain drain. 

Αν ο κορωνοϊός ήταν ο γνωστός ερυθρόλευκος πρόεδρας του Νότου ή γνωστός μελανόλευκος πρόεδρας του Βορρά (πάνω και κάτω από τα Τέμπη), δεν θα αποκτούσε τηλεοπτικό κανάλι επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ και οι συριζαίοι με πρώτον τον Τσίπρα, δεν θα ανησυχούσαν για τις επόμενες εκλογές και τη μακροημέρευση τους στο Μαξίμου, αλλά για την επόμενη γενιά και την πραγματική ίδρυση, στελέχωση και χρηματοδότηση των μονάδων πρωτοβάθμιας υγείας και των ΤΟΜΥ. 

Αν ο κορωνοϊός ήταν τράπεζα, πολύ περισσότερο η ΕΚΤ, δεν υπήρχε περίπτωση να πετύχει τη διάσωση της, (αλλά, δεν παίρνω και όρκο) με τις πολιτικότατες και ταξικότατες αποφάσεις της ελίτ των… ουδέτερων τεχνοκρατών, στις διαδοχικές ανακεφαλαιοποιήσεις από το 2008 και εδώ, με τα λεφτά των γνωστών υποζυγίων των κρατικών προϋπολογισμών (μισθωτών, συνταξιούχων, εργαζομένων). 

Αν ο κορωνοϊός ήταν Έλληνας κοινοβουλευτικός τσαρλατάνος της Δεξιάς ευρέος φάσματος ή Έλληνας υπουργός Υγείας, δεν νομίζω ότι θα είχε κάνει κάτι διαφορετικό και χειρότερο από όσα έχουν κάνει ήδη οι εν λόγω θεσμικοί παράγοντες – είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι του ιού. 

Αν ο κορωνοϊός ήταν Έλληνας (παρα)κρατικός εργολάβος της οικοδομής, ειδικά επί ημερών ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, θα γέμιζε την Ελλάδα με Κέντρα Υγείας και νοσοκομεία, χωρίς να φροντίζει, ταυτόχρονα το γραφειοκρατικοποιημένο (παρα)κράτος, που τρέφει τον εργολάβο, για τη στελέχωση, τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό τους – λεφτά δεν θα υπήρχαν, πλέον, τα Κέντρα Υγείας θα ήταν αδειανά κουφάρια, με μία ξεχαρβαλωμένη ταμπέλα, να θυμίζει την άπιαστη Ιθάκη και την αποχαιρετισμένη Αλεξάνδρεια της δημόσιας υγείας, γιατί τα χρήματα θα τα είχαν φάει το μπετόν και η διαπλοκή. 

Αν ο κορωνοϊός είχε οργανώσει το δημόσιο σύστημα υγείας και περίθαλψης των περικοπών, της λιτότητας, των απολύσεων και της υποχρηματοδότησης σε όλη την Ευρώπη, δεν θα τα είχε καταφέρει καλύτερα, δηλαδή χειρότερα. 

Αν ο κορωνοϊός είχε υπογράψει ρηχό και αστόχαστο άρθρο στην «Καθημερινή της Κυριακής», υποσχόμενος μια αγνώριστη Ελλάδα, θα είχε αποδειχθεί συνεπής με τα υπεσχημένα, καθώς η Ελλάδα της… εξόδου από τα μνημόνια, θα έμπαινε σε καθεστώς πανικού, ραδιοτηλεοπτικής και διαδικτυακής τρομοκράτησης, καραντίνας και γενικευμένου φόβου για το οικονομικό και κοινωνικό αύριο, ειδικά της εργατικής ή και άνεργης τάξης, που μπορεί να κρατήσει άγνωστο πόσο. 

Αν ο κορωνοϊός ήταν η λιτότητα και ο νεοφιλελευθερισμός, ετοιμαστείτε να ζήσουμε για κάμποσα χρόνια μαζί του, με περιόδους έξαρσης της ταξικής εκμετάλλευσης, περιόδους σύντομης ύφεσης του ταξικού πολέμου και παρατεταμένα διαστήματα μιας φρικαλέα στρατιωτικοποιημένης κοινωνικής ζωής.

Ετικέτες