Μετά από 5 μήνες διαπραγμάτευσης, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κατέληξε στο τρίτο μνημόνιο. Ένα μνημόνιο που περιλαμβάνει τα μέτρα που δεν υλοποιήθηκαν από τα προηγούμενα δύο αλλά και νέα ακόμα σκληρότερα για τα λαϊκά στρώματα.
Ένα μνημόνιο που, με ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, «αυτόματη» περικοπή δημοσίων δαπανών για να βγαίνουν οι πλεονασματικοί προϋπολογισμοί και με ακόμα πιο σκληρή εποπτεία του κουαρτέτου, για κάθε ευρώ που θα δαπανάται, δεν αφήνει κανένα περιθώριο ελιγμών όπως υπόσχεται η κυβέρνηση. Αντίθετα, απαιτεί την ακόμα πιο βίαιη αναδιανομή του πλούτου από το πιάτο των φτωχών στην τσέπη των πλούσιων, ντόπιων και ξένων.
Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν από το 2010 και μετά, έριξαν τρεις κυβερνήσεις –των Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά- και δεν επέτρεψαν την εφαρμογή του 50% των πρώτων δύο μνημονίων. Η τύχη των κομμάτων που επέλεξαν να εκφράσουν αυτά τα συμφέροντα είναι γνωστή. Η ΝΔ, το παραδοσιακό κόμμα της άρχουσας τάξης, σε ιστορικά χαμηλά, το ΠΑΣΟΚ σε τροχιά εξαφάνισης, η ΔΗΜΑΡ διαλυμένη. Παρ’ όμοιες επιπτώσεις φαίνεται να έχουν και τα κόμματα της σημερινής κυβέρνησης πριν ακόμα εφαρμόσουν το νέο μνημόνιο, με τους ΑΝΕΛ, να βρίσκονται σε αβέβαιη ύπαρξη το επόμενο διάστημα, και τον ΣΥΡΙΖΑ στο δρόμο της διάσπασης, με το ένα κομμάτι του σε διαδικασία μετάλλαξης σε μνημονιακή κεντροαριστερά και το άλλο να σηκώνει το λάβαρο της συνέχισης του αντιμνημονιακού αγώνα. Σύμπτωμα όλων αυτών η προκήρυξη πρόωρων εκλογών.
Οι γενικές απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι λαϊκές επιτροπές γειτονιών, οι συνελεύσεις των πλατειών, αλλά και οι αγώνες για τα δικαιωμάτων των μεταναστών, των ομοφυλόφιλων, των Ρομά, η πάλη ενάντια στους φασίστες της Χρυσής Αυγής παρ’ όλο που η Αριστερά έπαιξε καταλυτικό ρόλο, δεν προέκυψαν από εξαγγελίες της αλλά από την ανάγκη του κόσμου να υπερασπιστεί τόσο το βιοτικό του επίπεδο, όσο και την αξιοπρέπειά του. Αυτός ο κόσμος έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και έδωσε το συντριπτικό 61% υπέρ του ΟΧΙ, ανανεώνοντας τη λαϊκή εντολή ενάντια στα μνημόνια και εμπνέοντας το κίνημα και την Αριστερά όλης της Ευρώπης. Αυτή η επιμονή του κόσμου δείχνει και την ετοιμότητά του να αντιληφθεί το αδιέξοδο του «πάση θυσία στο ευρώ» και να ξεπεράσει και το ψευτοδίλημμα που θέτει η κυβέρνηση “λιτότητα εντός ευρώ, ή λιτότητα με δραχμή.
Αυτός ο κόσμος θα ξαναπιάσει το νήμα των αγώνων, θα συγκρουστεί αναγκαστικά με αυτούς που εφαρμόζουν μνημόνια και θα αναζητήσει έναν νέο πολιτικό φορέα που θα εκφράσει και θα δώσει προοπτική στους αγώνες του. Έναν πολιτικό φορέα που θα συνεχίσει και θα εμβαθύνει την παράδοση του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, που θα χτίσει κινηματικές συμμαχίες με τους λαούς της Ευρώπης και θα εκφράσει όλους και όλες που αντιστάθηκαν στους εκβιασμούς, πρότειναν εναλλακτικές λύσεις, επέμειναν να συμμετέχουν στις συγκεντρώσεις του ΟΧΙ και των κινημάτων που παρέμειναν ζωντανά όπως των Σκουριών, της Κυριακάτικης αργίας, της υπεράσπισης των προσφύγων, των λιμανιών κ.α.
Στην αναζήτηση αυτή του κόσμου εγώ και άλλοι σύντροφοι και συντρόφισσες, από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και εκτός ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούμε καθήκον μας να ανταποκριθούμε άμεσα. ΑΓΩΝΑΣ για την υπεράσπιση της ζωής και της δημοκρατίας σήμερα, ως την οριστική ΑΝΑΤΡΟΠΗ της λιτότητας και αυτών που την επιβάλλουν.
*Η Ιωάννα Γαϊτάνη είναι βουλευτής της Α’ Θεσσαλονίκης της «Λαϊκής Ενότητας»
