"ΟΧΙ" μέχρι τέλους

Ένα μνη­μό­νιο που, με ξε­πού­λη­μα της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας, «αυ­τό­μα­τη» πε­ρι­κο­πή δη­μο­σί­ων δα­πα­νών για να βγαί­νουν οι πλε­ο­να­σμα­τι­κοί προ­ϋ­πο­λο­γι­σμοί και με ακόμα πιο σκλη­ρή επο­πτεία του κουαρ­τέ­του, για κάθε ευρώ που θα δα­πα­νά­ται, δεν αφή­νει κα­νέ­να πε­ρι­θώ­ριο ελιγ­μών όπως υπό­σχε­ται η κυ­βέρ­νη­ση. Αντί­θε­τα, απαι­τεί την ακόμα πιο βίαιη ανα­δια­νο­μή του πλού­του από το πιάτο των φτω­χών στην τσέπη των πλού­σιων, ντό­πιων και ξένων.

Οι αγώ­νες που ανα­πτύ­χθη­καν από το 2010 και μετά, έρι­ξαν τρεις κυ­βερ­νή­σεις –των Πα­παν­δρέ­ου, Πα­πα­δή­μου, Σα­μα­ρά- και δεν επέ­τρε­ψαν την εφαρ­μο­γή του 50% των πρώ­των δύο μνη­μο­νί­ων. Η τύχη των κομ­μά­των που επέ­λε­ξαν να εκ­φρά­σουν αυτά τα συμ­φέ­ρο­ντα είναι γνω­στή. Η ΝΔ, το πα­ρα­δο­σια­κό κόμμα της άρ­χου­σας τάξης, σε ιστο­ρι­κά χα­μη­λά, το ΠΑΣΟΚ σε τρο­χιά εξα­φά­νι­σης, η ΔΗΜΑΡ δια­λυ­μέ­νη. Παρ’ όμοιες επι­πτώ­σεις φαί­νε­ται να έχουν και τα κόμ­μα­τα της ση­με­ρι­νής κυ­βέρ­νη­σης πριν ακόμα εφαρ­μό­σουν το νέο μνη­μό­νιο, με τους ΑΝΕΛ, να βρί­σκο­νται σε αβέ­βαιη ύπαρ­ξη το επό­με­νο διά­στη­μα, και τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στο δρόμο της διά­σπα­σης, με το ένα κομ­μά­τι του σε δια­δι­κα­σία με­τάλ­λα­ξης σε μνη­μο­νια­κή κε­ντρο­α­ρι­στε­ρά και το άλλο να ση­κώ­νει το λά­βα­ρο της συ­νέ­χι­σης του αντι­μνη­μο­νια­κού αγώνα. Σύμ­πτω­μα όλων αυτών η προ­κή­ρυ­ξη πρό­ω­ρων εκλο­γών.

Οι γε­νι­κές απερ­γί­ες, οι δια­δη­λώ­σεις, οι λαϊ­κές επι­τρο­πές γει­το­νιών, οι συ­νε­λεύ­σεις των πλα­τειών, αλλά και οι αγώ­νες για τα δι­καιω­μά­των των με­τα­να­στών, των ομο­φυ­λό­φι­λων, των Ρομά, η πάλη ενά­ντια στους φα­σί­στες της Χρυ­σής Αυγής παρ’ όλο που η Αρι­στε­ρά έπαι­ξε κα­τα­λυ­τι­κό ρόλο, δεν προ­έ­κυ­ψαν από εξαγ­γε­λί­ες της αλλά από την ανά­γκη του κό­σμου να υπε­ρα­σπι­στεί τόσο το βιο­τι­κό του επί­πε­δο, όσο και την αξιο­πρέ­πειά του. Αυτός ο κό­σμος έφερε τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση και έδωσε το συ­ντρι­πτι­κό 61% υπέρ του ΟΧΙ, ανα­νε­ώ­νο­ντας τη λαϊκή εντο­λή ενά­ντια στα μνη­μό­νια και εμπνέ­ο­ντας το κί­νη­μα και την Αρι­στε­ρά όλης της Ευ­ρώ­πης. Αυτή η επι­μο­νή του κό­σμου δεί­χνει και την ετοι­μό­τη­τά του να αντι­λη­φθεί το αδιέ­ξο­δο του «πάση θυσία στο ευρώ» και να ξε­πε­ρά­σει και το ψευ­το­δί­λημ­μα που θέτει η κυ­βέρ­νη­ση “λι­τό­τη­τα  εντός ευρώ, ή λι­τό­τη­τα με δραχ­μή.

Αυτός ο κό­σμος θα ξα­να­πιά­σει το νήμα των αγώ­νων, θα συ­γκρου­στεί ανα­γκα­στι­κά με αυ­τούς που εφαρ­μό­ζουν μνη­μό­νια και θα ανα­ζη­τή­σει έναν νέο πο­λι­τι­κό φορέα που θα εκ­φρά­σει και θα δώσει προ­ο­πτι­κή στους αγώ­νες του. Έναν πο­λι­τι­κό φορέα που θα συ­νε­χί­σει και θα εμ­βα­θύ­νει την πα­ρά­δο­ση του αντι­μνη­μο­νια­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που θα χτί­σει κι­νη­μα­τι­κές συμ­μα­χί­ες με τους λαούς της Ευ­ρώ­πης και θα εκ­φρά­σει όλους και όλες που αντι­στά­θη­καν  στους εκ­βια­σμούς, πρό­τει­ναν εναλ­λα­κτι­κές λύ­σεις, επέ­μει­ναν να συμ­με­τέ­χουν στις συ­γκε­ντρώ­σεις του ΟΧΙ και των κι­νη­μά­των που πα­ρέ­μει­ναν ζω­ντα­νά όπως των Σκου­ριών, της Κυ­ρια­κά­τι­κης αρ­γί­ας, της  υπε­ρά­σπι­σης των προ­σφύ­γων, των λι­μα­νιών κ.α.

Στην ανα­ζή­τη­ση αυτή του κό­σμου εγώ και άλλοι σύ­ντρο­φοι και συ­ντρό­φισ­σες, από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ αλλά και εκτός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, θε­ω­ρού­με κα­θή­κον μας να αντα­πο­κρι­θού­με άμεσα. ΑΓΩ­ΝΑΣ για την υπε­ρά­σπι­ση της ζωής και της δη­μο­κρα­τί­ας σή­με­ρα, ως την ορι­στι­κή ΑΝΑ­ΤΡΟ­ΠΗ της λι­τό­τη­τας και αυτών που την επι­βάλ­λουν.

*Η Ιω­άν­να Γαϊ­τά­νη είναι βου­λευ­τής της Α’ Θεσ­σα­λο­νί­κης της «Λαϊ­κής Ενό­τη­τας»