Οι «δρόμοι» της Ισπανίας και το Podemos

Ο λαός της Ισπα­νί­ας,  παρά τη μικρή κάμψη των προη­γού­με­νων μηνών, σε γε­νι­κές γραμ­μές δεί­χνει να αντι­λαμ­βά­νε­ται, ότι η πα­ρου­σία του  στους δρό­μους, με­τρά­ει.  Με αφορ­μή την ψη­φο­φο­ρία στη βουλή για τον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, αλλά και τα νέα σκάν­δα­λα που βγή­καν πρό­σφα­τα στη δη­μο­σιό­τη­τα και αφο­ρούν το Λαϊκό κόμμα (P.P), οι Ισπα­νοί βρί­σκο­νται  στους δρό­μους αρ­κε­τές μέρες με μι­κρό­τε­ρες ή με­γα­λύ­τε­ρες δια­δη­λώ­σεις, με κο­ρυ­φαία τη δια­δή­λω­ση της 29ης Νο­έμ­βρη στη Μα­δρί­τη.

Πάνω από 250.000 άν­θρω­ποι, για τους διορ­γα­νω­τές ίσως και πε­ρισ­σό­τε­ροι, δια­δή­λω­σαν με βα­σι­κό σύν­θη­μα : «Ψωμί, δου­λειά, στέγη και αξιο­πρέ­πεια». Η κραυ­γή για αξιο­πρέ­πεια αντη­χεί μήνες τώρα  στους δρό­μους της Ισπα­νί­ας. Ας μη ξε­χνά­με άλ­λω­στε ότι το Podemos γεν­νή­θη­κε μέσα από το κί­νη­μα 15Μ και τις πο­ρεί­ες αξιο­πρέ­πειας που  πλημ­μύ­ρη­σαν τη χώρα τον προη­γού­με­νο Μάρτη.  Την πο­ρεία διορ­γά­νω­σαν πάνω από 100 συλ­λο­γι­κό­τη­τες, σω­μα­τεία, συν­δι­κά­τα,  επι­τρο­πές, ορ­γα­νώ­σεις και κόμ­μα­τα της αρι­στε­ράς. Και δεν είναι μόνο η ανερ­γία που για τους νέους και νέες έχει ξε­πε­ρά­σει το 54%.

Αφορ­μή για νέες κι­νη­το­ποι­ή­σεις έγινε ο νέος νόμος ενά­ντια στις δια­δη­λώ­σεις που ψη­φί­ζε­ται σή­με­ρα στη βουλή. Ο νόμος έχει ονο­μα­στεί από το κί­νη­μα ως  “ley mordaza” που ση­μαί­νει νό­μος-φί­μω­τρο. Η κα­τα­στο­λή που βιώ­νουν οι Ισπα­νοί στους δρό­μους είναι πολύ με­γά­λη, με την τε­λευ­ταία κι­νη­το­ποί­η­ση στις 29 Νο­έμ­βρη να πε­ρι­λαμ­βά­νει δε­κά­δες τραυ­μα­τί­ες. Ο νέος νόμος προ­βλέ­πει με­τα­ξύ άλλων ότι οι δια­δη­λω­τές θα πρέ­πει να παίρ­νουν άδεια πριν δια­δη­λώ­σουν για το οτι­δή­πο­τε. Οι ορ­γα­νώ­σεις της αρι­στε­ράς και το κί­νη­μα των πλα­τειών που στην Ισπα­νία είναι ακόμα ζω­ντα­νά έχουν ξε­κι­νή­σει κα­μπά­νια ενά­ντια στην κα­τα­στο­λή  εδώ και καιρό που κο­ρυ­φώ­θη­κε αυτές τις μέρες με δια­δη­λώ­σεις και χά­πε­νινγκ στους δρό­μους.

Εντω­με­τα­ξύ, το Podemos, έχει ξε­κι­νή­σει την ορ­γά­νω­ση μιας τε­ρά­στιας κι­νη­το­ποί­η­σης για την 31η Γε­νά­ρη κα­λώ­ντας τον κόσμο να υπο­στη­ρί­ξει το νέο πο­λι­τι­κό σχη­μα­τι­σμό στους δρό­μους. Πρό­κει­ται για μια επί­δει­ξη δύ­να­μης από τη μεριά του Podemos που το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα δέ­χε­ται πολύ σκλη­ρή επί­θε­ση από τα ΜΜΕ.

Όλη αυτή η ρευ­στή κα­τά­στα­ση έχει ανοί­ξει μια με­γά­λη συ­ζή­τη­ση μέσα στην αρι­στε­ρά και στο ίδιο το Podemos  για το πώς μπο­ρεί να υπάρ­ξουν νίκες. Με εξαί­ρε­ση τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις στα νο­σο­κο­μεία (mareas blancas) και τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων της coca cola δεν έχουν υπάρ­ξει εδώ και καιρό νίκες σε κι­νη­μα­τι­κό επί­πε­δο. Τα με­γά­λα πο­σο­στά του podemos είναι η συ­νέ­χεια των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων στους δρό­μους και από ότι φαί­νε­ται ένα με­γά­λο μέρος της κοι­νω­νί­ας έχει ενα­πο­θέ­σει τις ελ­πί­δες του στις επερ­χό­με­νες εκλο­γές. Ωστό­σο το Podemos πέρα από το γε­γο­νός ότι έχει με­τα­το­πι­στεί σε πιο ρε­α­λι­στι­κές θέ­σεις ενό­ψει εκλο­γών ταυ­τό­χρο­να δεί­χνει να χάνει τον ιδιαί­τε­ρο κι­νη­μα­τι­κό του χα­ρα­κτή­ρα.  

Όπως ση­μειώ­νει ο Brais Fernantez, μέλος της Izquierda Anticapitalista στο πε­ριο­δι­κό viento sur : « Το Podemos βρί­σκε­ται σε μια με­τα­βα­τι­κή φάση, ή θα έρθει σε ρήξη με το κί­νη­μα 15Μ ή θα συ­νε­χί­σει να απο­τε­λεί τη συ­νέ­χειά του. Το Podemos οδεύ­ο­ντας προς μια πι­θα­νή εκλο­γι­κή νίκη κου­βα­λά­ει ταυ­τό­χρο­να μια κι­νη­μα­τι­κή κλη­ρο­νο­μιά. Αυτό κάνει το Podemos ένα πα­ρά­γο­ντα που δεν έχει να πε­ρι­μέ­νει πα­θη­τι­κά το ξέ­σπα­σμα κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων αλλά έχει τη δυ­να­τό­τη­τα να τις προ­κα­λέ­σει, να τις υπο­κι­νή­σει. Η κι­νη­το­ποί­η­ση είναι ένα από τα πιο χρή­σι­μα ερ­γα­λεία για να χτι­στεί ένα κοι­νω­νι­κό μπλοκ ικανό να αντι­πα­ρα­τε­θεί με την κυ­βέρ­νη­ση, να συ­γκρου­στεί με την ελίτ που κρα­τά­ει τα προ­νό­μια της με νύχια και με δό­ντια. Αυτό το κοι­νω­νι­κό μπλοκ δεν είναι το podemos από μόνο του, όπως ακρι­βώς  και οι κύ­κλοι του Podemos δεν είναι οι πυ­ρή­νες της λαϊ­κής εξου­σί­ας. Το κοι­νω­νι­κό εκεί­νο μπλοκ που θα μας οδη­γή­σει στη νίκη θα το χτί­σουν χι­λιά­δες άν­θρω­ποι που δεν ανή­κουν απα­ραί­τη­τα σε κά­ποιο κόμμα, που είναι ακτι­βι­στές και αγω­νι­στές όλων των τά­σε­ων και απο­χρώ­σε­ων της αρι­στε­ράς  μέσα και έξω από τους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας(…). Οι πο­ρεί­ες αξιο­πρέ­πειας ήταν ένα καλό πα­ρά­δειγ­μα του πως χτί­ζε­ται ένα μα­ζι­κό κί­νη­μα από τα κάτω. Ένα απλό και ρι­ζο­σπα­στι­κό πρό­γραμ­μα: Ψωμί, στέγη, δου­λειά σε συν­δυα­σμό με την ενω­τι­κή δου­λειά βάσης ήταν αυτό που χρειά­στη­κε».

Πράγ­μα­τι στην Ισπα­νία ανοί­γο­νται όλες οι δυ­να­τό­τη­τες για να ανα­τρα­πεί η κυ­βέρ­νη­ση στους δρό­μους. Αν και όχι με την ίδια αρ­χι­κή έντα­ση ο κό­σμος συχνά πυκνά επι­λέ­γει τη δια­δή­λω­ση ως κύριο μέσο έκ­φρα­σης. Ταυ­τό­χρο­να έχου­με έναν νέο πο­λι­τι­κό σχη­μα­τι­σμό με ρι­ζο­σπα­στι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά, που παρ όλα τα προ­βλή­μα­τα σε αυτόν, έχουν ακόμα λόγο τα απλά μέλη. Η ρι­ζο­σπα­στι­κή αρι­στε­ρά στην Ισπα­νία  χρειά­ζε­ται από τη μια να δίνει τη μάχη εντός του Podemos για ένα ρι­ζο­σπα­στι­κό πρό­γραμ­μα και για ένα κόμμα πραγ­μα­τι­κά δη­μο­κρα­τι­κό, και από την άλλη να πα­λεύ­ει για ένα κί­νη­μα δυ­να­τό, ενω­μέ­νο, που θα χτί­ζει από  τα κάτω βήμα βήμα κα­θη­με­ρι­νά ένα πλατύ κοι­νω­νι­κό μέ­τω­πο ικανό να ανα­τρέ­ψει την κυ­βέρ­νη­ση. Και ενώ τα μάτια των Ισπα­νών είναι στραμ­μέ­να στην ελ­λη­νι­κή αρι­στε­ρά και στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, η καρ­διά μας χτυπά στους δρό­μους της Ισπα­νί­ας.