Συνέντευξη με εργαζόμενες στην συγκέντρωση της 28ης Σεπτέμβρη.
Το Rproject βρέθηκε στην κινητοποίηση των νοσοκομείων για την παύση των εργολάβων και την αποκατάσταση-μονιμοποίηση των εργολαβικών εργαζόμενων. Μιλήσαμε με καθαρίστριες από τα νοσοκομεία Σωτηρία, Αττικό και Άγιο Σάββα.
Έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε που η κυβέρνηση ψήφισε το νόμο για την αντικατάσταση των εργολαβιών με ατομικές συμβάσεις εργασίας απευθείας στα νοσοκομεία. Ισχυριζόταν ότι έτσι έλυνε τα προβλήματά σας. Πόσο έχει βελτιωθεί η κατάσταση για εσάς;
Σωτηρία: Δεν έχει λυθεί τίποτα! Τα πράγματα έχουν χειροτερέψει. Δίνονται άτυπες παρατάσεις στις συμβάσεις του εργολάβου, σε μας δίμηνες. Μας έχει αφαιρεθεί κάθε αξιοπρέπεια, παίρνουμε το 360-380 ευρώ το μήνα. Και έχουμε ήδη δυο μήνες απλήρωτοι. Σε άλλα νοσοκομεία μπορεί να είναι καλύτερα ή χειρότερα με τα δεδουλευμένα, π.χ. στο Ιπποκράτειο ακούμε ότι πληρώνονται, στο στρατιωτικό της αεροπορίας που είναι κοντά μας (το 251) ότι τους χρωστάνε τέσσερις μήνες. Αλλά γενικά η κατάσταση είναι κακή.
Αττικό: Το ίδιο και σε μας , μας χρωστά δυο μήνες ο εργολάβος που εξακολουθεί να δουλεύει κανονικά.
Αγ. Σάββας: Σε εμάς ο εργολάβος δεν χρωστά δεδουλευμένα μεν, αλλά δεν έχει βελτιωθεί τίποτα στις συνθήκες μας. Ο εργολάβος παραμένει σίγουρα ως τα τέλη Φλεβάρη στο νοσοκομείο και βλέπουμε…
Σωτηρία: Τα πράγματα σε μας έχουν χειροτερέψει πάρα πολύ μετά τον Ιούνιο που αρχίσαμε να κινητοποιούμαστε πιο πολύ. Τρομοκρατία εργοδοτική. Μας κόβει μέρες δουλειάς, μας φορτώνει περισσότερο, υπάρχουν απειλές και ψυχολογικός πόλεμος. Ο διοικητής είναι βέβαια προκλητικά αδιάφορος για όλα αυτά.
Αττικό: Σε μας έγινε φασαρία μετά την προηγούμενη κινητοποίηση και πιεζόμαστε να την συμμετέχουμε σε απεργίες και στάσεις, παρόλο που τυπικά είμαστε στο σωματείο και καλυπτόμαστε. Ο εργολάβος φοβερίζει με τη μη ανανέωση της σύμβασης και με αυτό αποθαρρύνει κόσμο να συμμετέχει.
Οπότε τώρα τι θα έπρεπε να γίνει; Ποια αιτήματα είναι τα πιο βασικά για εσάς;
Σωτηρία: Θέλουμε άμεση απομάκρυνση των εργολάβων. Και τουλάχιστον μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου. Θέλουμε όλα τα δικαιώματα, άδειες κλπ. Με αυτές τις ατομικές συμβάσεις με τα νοσοκομεία που προβλέπει η κυβέρνηση υπάρχει ζήτημα ότι δεν θα δικαιούμαστε άδειες…
Αττικό: Θέλουμε σταθερή δουλειά και μονιμότητα. Μόνο έτσι θα σπάσει ο φόβος και η ανασφάλεια. Γιατί αλλιώς και η ίδια η διοίκηση του νοσοκομείου μπορεί να μας απολύει μετά από ένα χρόνο.
Αγ. Σάββας: Αυτό είναι το βασικό. Η μονιμότητα να εξασφαλιστεί, να μπορούμε να οργανώσουμε τη ζωή μας. Να μην μας απολύουν κάθε χρόνο. Ζητάμε και πλήρες ωράριο, όχι τετράωρα που δεν παίρνουν ούτε βαρέα και ανθυγιεινά…
Και η ανακοίνωση του σωματείου λέει ότι δεν θέλετε το «μικρότερο κακό», αλλά το δίκαιο, πλήρη δικαιώματα, μονιμότητα για τις μόνιμες ανάγκες. Ωστόσο, ποιο είναι το κλίμα μεταξύ σας και στους άλλους εργαζόμενους;
Σωτηρία: Όπως είπαμε υπάρχει αρκετός φόβος στους εργολαβικούς. Στους υπόλοιπους εργαζόμενους δεν είναι κανείς αρνητικός απέναντί μας, κάποιοι θετικοί, κάποιοι αδιάφοροι. Έχουμε όμως ανάγκη την ενεργητική συμπαράσταση όλων. Θα βοηθούσε επίσης αν μας γράφανε κανονικά ως μέλη του σωματείου του νοσοκομείου. Από τον Αύγουστο έχουμε κάνει τις αιτήσεις και περιμένουμε.
Αττικό: Ο κίνδυνος της απογοήτευσης υπάρχει αν δεν προχωρήσει κάτι. Γενικά η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ απογοήτευσε πολύ κόσμο. Πολλοί εργαζόμενοι, ειδικά μόνιμοι, σου λένε τώρα «τι νόημα έχει να κινητοποιηθούμε, είναι άσκοπο» κλπ. Γι’αυτό πρέπει να τους αποδείξουμε ότι δεν είναι έτσι, ότι μπορούμε να κερδίσουμε με τον αγώνα. Εμείς είμαστε γραμμένες και στο σωματείο και αυτό μας στηρίζει.
Αγ. Σάββας: Εμείς δεν είμαστε γραμμένοι στο σωματείο. Αλλά μας βοηθάνε και μας υποστηρίζουν πολύ οι άλλοι εργαζόμενοι και το ΔΣ βέβαια.
Πώς βλέπετε τη συνέχεια του αγώνα; Έχετε επόμενο σταθμό;
Αγ. Σάββας: Το χειμώνα που είχαμε ξεκινήσει κινητοποιήσεις για να καταργηθεί τουλάχιστο το ατομικό μπλοκάκι για την μελλοντική ασφάλισή μας από το νοσοκομείο, είχαμε κερδίσει. Άρα πρέπει σίγουρα να συνεχίσουμε. Στις 6 Οκτώβρη είναι το Καραβάνι της Υγείας. Αυτός είναι ο επόμενος σταθμός. Από το δικό μας νοσοκομείο θα συγκεντρωθούμε Κηφισίας με Αλεξάνδρας και ελπίζω να είμαστε αρκετοί.
Σωτηρία: Εμείς είμαστε αποφασισμένες να συμμετέχουμε σε ό,τι πει το σωματείο. Δεν θα σταματήσουμε τώρα. Στη συνέλευση που θα γίνει θα αποφασιστεί πώς θα προχωρήσουμε.
Αττικό: Αυτό που θα χρειαζόταν είναι να υπάρξει μεγαλύτερη μαζικότητα και μάλιστα σε όλα τα νοσοκομεία. Η καθαριότητα είναι τελείως απαραίτητη για τα νοσοκομεία, έχουμε δύναμη. Παλιότερα με μια μαζική παράσταση στην πύλη και αποχή από τη δουλειά είχαμε καταφέρει ο εργολάβος να μας πληρώσει τα δεδουλευμένα άμεσα. Τώρα για όλα τα αιτήματά μας, μπορούμε να σταματήσουμε τη δουλειά για μία μέρα σε όλα τα νοσοκομεία ταυτόχρονα; Να δεις τι θα γίνει!
---
Η συγκέντρωση έληξε μετά τη συνάντηση μιας αντιπροσωπείας συνδικαλιστών με τον αναπληρωτή του υπουργού. Όμως εκεί έγινε γνωστό ότι η κυβέρνηση παγώνει τις προσλήψεις των εργολαβικών από τα νοσοκομεία μέχρι να καταθέσει σύντομα νομοθετική ρύθμιση που θα προβλέπει συμβάσεις 24 μηνών. Η κυβέρνηση απορρίπτει ούτως ή άλλως το βασικό αίτημα των εργαζομένων για μονιμότητα με προκήρυξη οργανικών θέσεων (ενώ οι ανάγκες που εξυπηρετούν οι εργολάβοι είναι πάγιες) ή για συμβάσεις αορίστου χρόνου. Σκοπός της είναι, όπως συνομολογεί μαζί την τρόικα στα Μνημόνια, να μειώσει το προσωπικό με σταθερή εργασία και όχι να το αυξήσει. Η νέα «υπόσχεση» της κυβέρνησης διαμορφώνεται λοιπόν ως εξής: όσοι προσληφθούν με τις 24μηνες συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας θα απολυθούν μετά από το πολύ δυο χρόνια, ενώ ταυτόχρονα δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι αυτές τις θέσεις θα καλύψουν έστω στην αρχή οι νυν εργολαβικοί. Μένει να δούμε αν και αυτό το απαράδεκτο εγχείρημα «διορθωθεί» από την τρόικα που δεν συμφωνεί ούτε καν με τη σχέση εξαρτημένης εργασίας (προτιμά μάλλον μπλοκάκι). Επομένως, η μαζικοποίηση, η κλιμάκωση και το άπλωμα των κινητοποιήσεων σε άλλους χώρους είναι μονόδρομος, όχι μόνο για τους εργολαβικούς αλλά και για το υπόλοιπο προσωπικό των νοσοκομείων που θα δεχτεί επίσης επιθέσεις με τα εναπομείναντα 81 προαπαιτούμενα της αξιολόγησης από τον επόμενο μήνα. Για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας και του ΕΣΥ, τελικά όλων των εργατικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών υπηρεσιών που υφίστανται σήμερα.