Οι νέες «υγειονομικές βόμβες»

Ο δρόμος για τον φασισμό είναι συνήθως στρωμένος με άσχετες πολιτικές προθέσεις. Κι απ’ ό,τι φαίνεται, η πολιτική μας ηγεσία είτε δεν έμαθε τίποτα από τα διδάγματα της τελευταίας δεκαετίας είτε τα αφομοίωσε δημιουργικά προς άκρως ανησυχητική κατεύθυνση.

Το διαπιστώνουμε τούτες τις μέρες με τη συστηματική προσπάθεια της κυβέρνησης και των προπαγανδιστικών δικτύων της να επιρρίψουν την ευθύνη για το δεύτερο κύμα του κορονοϊού στη νεολαία και -κυρίως- στους ξένους μετανάστες.

Το μοντέλο του 2012

Την άνοιξη του 2012, λίγο πριν από τις πρώτες μεταμνημονιακές εκλογές, τα υπουργεία Υγείας και «Προστασίας του Πολίτη» εξαπέλυσαν επικοινωνιακή καμπάνια για την «υγειονομική βόμβα» των μεταναστών που συνωστίζονταν σε πολυκατοικίες του αθηναϊκού κέντρου. Το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε ανήμερα Πρωταπριλιά, με συνέντευξη Τύπου των υπουργών Χρυσοχοΐδη, Λοβέρδου και του υφυπουργού Λευτέρη Οικονόμου.

Ακολούθησαν εισβολές της ΕΛ.ΑΣ. με υγειονομικά και τηλεοπτικά συνεργεία σε διαμερίσματα μεταναστών, μαζικές συλλήψεις και νέες δηλώσεις Χρυσοχοΐδη (24/4): «Εχουμε αποφασίσει να αντιμετωπίσουμε δυναμικά και αποτελεσματικά το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης με όλες μας τις δυνάμεις και σε όλες του τις διαστάσεις. Διαχειριζόμαστε μια ανθρωπιστική κρίση με επικίνδυνες παρενέργειες για τη δημόσια ασφάλεια και τη δημόσια υγεία. [...] Χιλιάδες άνθρωποι που συρρέουν στην Ελλάδα, κυκλοφορούν στους δρόμους χωρίς να έχουν τα απαραίτητα πιστοποιητικά υγείας. Προέρχονται από χώρες που συνήθως έχουν λοιμώδεις ασθένειες, οι οποίες μεταδίδονται σε όποιον έρχεται σε επαφή μαζί τους. [...] Υπάρχουν φαινόμενα, όπου μένουν μαζικά παράνομοι μετανάστες, 30 και 50 άνθρωποι σε ένα χώρο από 50 έως 100 τετραγωνικά. Σε άθλιες συνθήκες που προσβάλλουν τον ανθρωπισμό μας και την ηθική μας. Στις ίδιες πολυκατοικίες μένουν οικογένειες Ελλήνων ή μεταναστών, που κινδυνεύουν κυριολεκτικά από αυτήν την υγειονομική βόμβα. Δεν υπάρχουν περιθώρια για αναβολές και καθυστερήσεις. Απειλείται η κοινωνική ειρήνη, απειλείται η δημόσια υγεία».

Η κορύφωση ήρθε με τον τραγικό διασυρμό δώδεκα οροθετικών γυναικών, δέκα από τις οποίες αποδείχτηκαν τελικά Ελληνίδες, στο πλαίσιο της καμπάνιας υπουργών και ΚΕΕΛΠΝΟ (νυν ΕΟΔΥ) κατά της «εισαγόμενης πορνείας».

Μιλώντας στον «ΣΚΑΪ» (2/5), ο Λοβέρδος υπερασπίστηκε τον διασυρμό σαν μέθοδο προστασίας της κοινωνίας από «κακουργηματικές ενέργειες», ισχυρίστηκε πως οι τοξικομανείς «κολλάνε επίτηδες AIDS για να μπουν σε μηχανισμούς προστασίας» κι επανέλαβε την περίφημη ανάλυσή του (15/12/2011), σύμφωνα με την οποία το AIDS μεταδίδεται «από την παράνομη μετανάστρια στον Ελληνα πελάτη, στην ελληνική οικογένεια».

Τα περισσότερα ΜΜΕ όχι μόνο δεν αμφισβήτησαν, αλλά διόγκωσαν ακόμη περισσότερο το ανθρωποφάγο μήνυμα: «Αυτό που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και 15 χρόνια, έγινε υποκριτικά σε λιγότερο από τρεις μέρες», αποφάνθηκε λ.χ. η «Δημοκρατία» (2/5), διά χειρός Στέφανου Χίου.

Οφθαλμοφανής στόχος των υπουργών ήταν να διασκεδάσουν τη διάχυτη δυσφορία για την πολιτική των μνημονίων, παροχετεύοντάς την ενάντια σε βολικούς αποδιοπομπαίους τράγους. Τελικά, δεν έσωσαν βέβαια το ΠΑΣΟΚ, που στις εκλογές της 6ης Μαΐου καταποντίστηκε από το 43,9% στο 13,2%. Φούντωσαν όμως την ξενοφοβία, με τελικό αποτέλεσμα τη στροφή μιας μερίδας του εκλογικού σώματος στη Χρυσή Αυγή, ως αυθεντική εκπρόσωπο της ελληνόψυχης ανθρωποφαγίας.

Οκτώ χρόνια μετά

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται σήμερα η προσπάθεια της κυβέρνησης και των ΜΜΕ της να διασκεδάσουν τη διάχυτη δυσαρέσκεια για την άθλια διαχείριση της πανδημίας μετά την «έξοδο» του περασμένου Μαΐου από την καραντίνα και τις κοινωνικές επιπτώσεις της. Τον πανικό των κυβερνώντων μετά τις πρώτες δημοσκοπήσεις διαδέχτηκε η καμπάνια στοχοποίησης των μεταναστών που κατοικούν στις «επιδημιολογικά επιβαρημένες» συνοικίες του κέντρου, σαν υπεύθυνων για το «δεύτερο κύμα».

Μπορεί ο κορονοϊός να μας ήρθε μέσω Αμερικανικού Κολεγίου, επιδείξεων υψηλής ραπτικής στο Μιλάνο και θρησκευόμενων προσκυνητών στους Αγίους Τόπους, να επανέκαμψε δε χάρη στους «δειγματοληπτικούς» (μόνο) ελέγχους των πολυπόθητων τουριστών εξ Εσπερίας· οι πολιτικές ανάγκες της κυβέρνησης υπαγορεύουν όμως την έγκαιρη παροχέτευση της αναδυόμενης οργής σε πολιτικά βολικές εκδοχές εσωτερικού εχθρού.

Στην «ανεύθυνη» νεολαία, κατ’ αρχάς -που «δεν κολλάει» όταν στοιβάζεται σε αίθουσες των 25 ατόμων, αλλά αποτελεί δημόσιο κίνδυνο όταν ξαναβρίσκεται στα πάρκα με μπίρες από το περίπτερο. Κυρίως, όμως, στους πιο αδύναμους: τους μετανάστες, που όλο και περισσότερο υποδεικνύονται ως υπαίτιοι της εξάπλωσης του ιού στο κέντρο της πρωτεύουσας. Με μισόλογα από τα επίσημα χείλη, απροκάλυπτα από ΜΜΕ και ειδησεογραφικά πόρταλ.

Μπροστάρηδες σ’ αυτόν τον επικοινωνιακό πόλεμο δεν είναι μόνο παραδοσιακοί ρατσιστές, αλλά και φιλελεύθεροι συνοδοιπόροι. Χαρακτηριστικό δείγμα, το ολοσέλιδο άρθρο του Ηλία Κανέλλη στα «Νέα» (15/9) με τον εύγλωττο τίτλο «Ο κορωνοϊός και οι ξένοι», που δεν αφορούσε φυσικά τους τουρίστες από τη Βρετανία ή τη Σουηδία: «Δεν το συζητάμε συχνά επειδή είναι θέμα ταμπού για τους ρέκτες της πολιτικής ορθότητας, αλλά αξίζει να μας απασχολήσει - και πρωτίστως χρειάζεται να απασχολήσει το κράτος: οι μετανάστες στην Ελλάδα, είτε λόγω της πίεσης που υφίστανται είτε διότι δεν προσέχουν, συνιστούν ακόμα μια εστία αναπαραγωγής και διάδοσης της πανδημίας».

Τη ρηξικέλευθη αυτή αποκάλυψη επισφράγισε η αλληλεγγύη του συντάκτη προς τους «περιοίκους» της πλατείας Βικτωρίας, που «εύκολα αποκλήθηκαν από διαχειριστές του επαναστατικού λυρισμού ρατσιστές και φασίστες» επειδή «ζητούσαν από το κράτος να τους προστατεύσει από την υγειονομική βόμβα» των ανεξέλεγκτων μεταναστών.

Για τη συλλογή των «αποδεικτικών» στοιχείων που τροφοδοτούν την καμπάνια, καθοριστική είναι φυσικά η ταξική μεροληψία του αρμόδιου μηχανισμού. Οταν τα μπλόκα του ΕΟΔΥ (τέως ΚΕΕΛΠΝΟ) γίνονται στοχευμένα σε περιοχές όπως η Κυψέλη και τα Πατήσια, επόμενο είναι αυτές να βρεθούν στην κορυφή της «επικινδυνότητας». Μάλλον απίθανο, βέβαια, να εκδράμουν στην Εκάλη, το Παλιό Ψυχικό ή το Κολωνάκι· στα επώνυμα σχολεία της «ελίτ», τα σχετικά κρούσματα αποσιωπώνται, άλλωστε, με τη συνήθη σ’ αυτές τις περιπτώσεις διακριτικότητα.

Μια πτυχή αυτής της μεροληψίας επιβεβαιώνεται πάλι από τα στοιχεία που δημοσιοποίησε την περασμένη Τρίτη ο Νίκος Χαρδαλιάς: ενώ στα χερσαία σύνορα έχει ελεγχθεί από την 1η Ιουλίου ένας στους 4,2 εισερχόμενους (112.147 στους 470.197), στα αεροδρόμια το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις ένας στους 8,54 (430.186 στους 3.673.859) - κι αυτό, παρ' όλο που οι χώρες προέλευσης των αερομεταφερομένων ήταν πολύ πιο «επιβαρημένες επιδημιολογικά» από τη βαλκανική γειτονιά μας.

Πολύ αμφίβολο βέβαια αν οι εγχώριοι ναζί, αυτοεξευτελισμένοι και πολυδιασπασμένοι, είναι σε θέση να καρπωθούν και τούτη τη φορά την κατευθυνόμενη μεταναστοφοβία. Αργά ή γρήγορα, αυτή η τελευταία θα βρει πάντως πολιτική έκφραση. Ποιος ξέρει; Ισως οι κυβερνώντες μας να έχουν κατά βάθος αποφασίσει να μετατραπούν οι ίδιοι στη «σοβαρή Χρυσή Αυγή», που κάποιοι απ’ αυτούς αναζητούσαν παλιότερα δημοσίως.