Το πιο τραγικό με την κυβέρνηση και την ηγετική ομάδα υπό τον Τσίπρα είναι η άρνησή της να αποδεχθεί την πραγματικότητα. Συνεχίζει να έχει όλων των ειδών τις ψευδαισθήσεις πράγμα που σε συνθήκες κοινωνικής και οικονομικής κρίσης (και μάλιστα τέτοιου μεγέθους όπως αυτή που περνάει η Ελλάδα) είναι συνταγή για καταστροφή και αυτοκαταστροφή.
Συνεχίζει να υποστηρίζει και να εφαρμόζει μια εντελώς μη ρεαλιστική και αδιέξοδη πολιτική. Ισχυρίζεται ότι έχει δυο «επιτυχίες»:
Ι. Κατέστησε το ζήτημα του χρέους «ευρωπαϊκή συνείδηση» που τη ζητά «ακόμα και η Λαγκάρντ και οι Αμερικάνοι» και ότι «αυτό αντικειμενικά βάζει το ζήτημα του κουρέματος του χρέους στο τραπέζι».
Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση ζει στον κόσμο του φαντασιακού.
Κανένα κούρεμα του χρέους δεν πρόκειται να διασώσει την ελληνική οικονομία ούτε και την κυβέρνηση.
Πρώτον, το κούρεμα θα είναι στην καλύτερη περίπτωση μετριοπαθές και δειλό. Αυτό είναι σίγουρο και ξεκαθαρισμένο από όλες τις πλευρές. Θα αλλάξει μόνο σε μια περίπτωση: στην (και επίσημα) ελληνική χρεοκοπία.
Δεύτερον, εκεί που έχει φτάσει η ελληνική οικονομία ακόμα και ένα σχετικά τολμηρό (;) κούρεμα δεν διασώζει τα πράγματα. Η ελληνική οικονομία μετά από πέντε μήνες παράλυσης και πέντε χρόνια μνημόνια θα παρουσιάσει σύμφωνα με εκτιμήσεις ύφεση 2-4% το 2015 και από 0,5% έως 1,7% για του χρόνου. Ο ELA δεν προσφέρει «φρέσκο» χρήμα στην οικονομία, η οικονομία θα συνεχίσει να ασφυκτιά, η αύξηση του ΦΠΑ δεν θα συνεισφέρει χρήματα στα κρατικά ταμεία γιατί απλούστατα ο μπατίρης δεν μπορεί να πληρώσει ούτε το 23% αλλά ούτε και το 13% σε ΦΠΑ. Τα μικρομεσαία στρώματα, που ούτως ή άλλως φοροδιαφεύγουν, θα φοροδιαφεύγουν με ακόμα μεγαλύτερη συνέπεια. Το ίδιο και το κεφάλαιο ανεξαρτήτου μεγέθους.
Το κλείσιμο των τραπεζών θα είναι μακρότατο επί της ουσίας: οι έλεγχοι στην κίνηση των κεφαλαίων και των αναλήψεων δεν πρόκειται να σταματήσουν για αρκετούς μήνες τουλάχιστον. Που σημαίνει, κανείς δεν θα καταναλώνει ούτε θα επενδύει, η οικονομία θα βυθίζεται διαρκώς και χαμηλότερα.
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω επιπλέον σε αυτά:
Καλά θα έκαναν στην κυβέρνηση, και όσοι στον ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνουν τις «επιτυχίες», να διαβάσουν τους λόγους του Τσίπρα για την οικονομία και τα μνημόνια πριν γίνει πρωθυπουργός. Θα μάθαιναν την αλήθεια και θα έβλεπαν την πραγματικότητα της οικονομίας κατάματα…
ΙΙ. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι επέτυχε να ανοίξει ένα ρήγμα στη «γερμανική Ευρώπη» και ότι ανέδειξε τις αντιθέσεις μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Πρόκειται για οικτρές φαντασιώσεις.
Αν κάτι απέδειξε η κρίση της Ελλάδας είναι η εκπληκτική σύμπλευση όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε. στο νεοφιλελευθερισμό (και επομένως και στο σκληρό ευρώ) με πρωτοπόρες τις χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο. Ήταν οι χώρες του νότου (πλην Ιταλίας) και οι ανατολικές που ήσαν οι πλέον σκληρές με την ελληνική κυβέρνηση. Η δε «στήριξη» από Γαλλία-Ιταλία ήταν του είδους «αν έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς;». Οι ευχαριστίες του Δραγασάκη σε Ομπάμα και οι άθλιες ελπίδες στις εκθέσεις του ΔΝΤ δείχνουν την τραγική κατάσταση της κυβέρνησης. Αναζητά σωτηρία σε παραισθήσεις πλέον. Ταυτόχρονα με τα «θετικά» του Ομπάμα και του ΔΝΤ, προτείνεται από τους ίδιους ένα θανατηφόρο μίγμα νεοφιλελευθερισμού που εκτός του οικονομικού οδηγούν στον πολιτικό θάνατο την κυβέρνηση Τσίπρα.
Για ακόμα μια φορά: καλά θα έκαναν στην κυβέρνηση, και όσοι στον ΣΥΡΙΖΑ τα επαναλαμβάνουν, να διαβάσουν τους λόγους του Τσίπρα πριν γίνει πρωθυπουργός για τον Ολανδρέου.
Στην πραγματικότητα, το σκληρό νεοφιλελεύθερο μπλοκ κέρδισε κατά κράτος με την νέα Συνθήκη των Βερσαλλιών που επέβαλε. Και σε αυτό συνέβαλλαν όλοι, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, από την Μέρκελ, μέχρι τον Ολάντ και τον Ρέντσι. Η κυβερνητική ταχτική στις διαπραγματεύσεις στην Ε.Ε. κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.
ΙΙΙ. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι «διέσωσε την οικονομία και τα λαϊκά στρώματα από μια άτακτη χρεωκοπία». Για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση βρίσκεται στον κόσμο του φαντασιακού.
Δεν διέσωσε απολύτως τίποτα. Η ελληνική οικονομία είναι χρεοκοπημένη (για άλλη μια φορά: ας διαβάσουν τους λόγους του Τσίπρα πριν γίνει πρωθυπουργός). Η άταχτη χρεοκοπία και η έξοδος από το ευρώ θα επανέλθουν λίαν συντόμως. Το χειρότερο είναι για την κυβέρνηση Τσίπρα να υποστεί τον απόλυτο εξευτελισμό:
Και να έχει υπογράψει και εφαρμόσει το χειρότερο μνημόνιο, και να πεταχτεί η χώρα από το ευρώ με πρωτοβουλία πλέον των μελών-κρατών της ευρωζώνης. Τότε οι νυν σύμμαχοί του ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι δεν θα τον αναθεματίζουν απλά, θα ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι. Και τότε θα συνειδητοποιήσει το προφανές σε όλους πλην του ιδίου: οι μόνοι πραγματικοί υπερασπιστές που θα του έχουν απομείνει θα είναι η σημερινή αριστερά εντός του κόμματός του. Αλλά, θα είναι πλέον αργά για τον ίδιον…
Όσο πιο γρήγορα ξυπνήσει η κυβέρνηση Τσίπρα στην πραγματικότητα τόσο περισσότερα θα διασώσει. Όσο περισσότερο μένει στο φανταστικό κόσμο των «επιτυχιών» τόσο μεγαλύτερη θα είναι η καταστροφή της.
Η μόνη διέξοδος είναι η έξοδος από την ευρωζώνη και η επιστροφή στη δραχμή, γιατί απλούστατα είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ. Αλλά για αυτό έχω ήδη γράψει ένα άρθρο και θα επανέλθω στο μέλλον.