Ψήφισμα ΟΜ Νοσοκομείου «Αλεξάνδρα» για το ζήτημα των συμμαχιών και της διεύρυνσης μπροστά στην εκλογική αναμέτρηση και την προοπτική Κυβέρνησης της Αριστεράς

Στο εδά­φιο #15 της Πο­λι­τι­κής Από­φα­σης του Συ­νε­δρί­ου μας ανα­φέ­ρο­νται με σα­φή­νεια τα εξής:

«Στην πο­ρεία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για την κοι­νω­νι­κή, πο­λι­τι­κή ανα­τρο­πή και την αρι­στε­ρή δια­κυ­βέρ­νη­ση θα δια­φυ­λά­ξου­με τη φε­ρεγ­γυό­τη­τα και αξιο­πι­στία μας. Πρό­σω­πα και δυ­νά­μεις του χρε­ο­κο­πη­μέ­νου και υπό­λο­γου πο­λι­τι­κού κό­σμου, ιδίως όσοι απο­δέ­χθη­καν την πο­λι­τι­κή του μνη­μο­νια­κού μο­νό­δρο­μου και έπαι­ξαν ενερ­γό ρόλο σε μνη­μο­νια­κές κυ­βερ­νή­σεις από θέ­σεις ευ­θύ­νης, δεν μπο­ρεί να έχουν ρόλο στην κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς.»

Είναι λοι­πόν ξε­κά­θα­ρο ότι δεν έχουν θέση στην προ­σπά­θειά μας άν­θρω­ποι που ψή­φι­σαν, υπο­στή­ρι­ξαν, ή ανέ­χθη­καν με υπο­κρι­τι­κή «ου­δε­τε­ρό­τη­τα» την επι­βο­λή των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών. Είναι επί­σης ξε­κά­θα­ρο ότι δεν έχουν θέση στην προ­σπά­θειά μας «πρό­σω­πα και δυ­νά­μεις του χρε­ο­κο­πη­μέ­νου και υπό­λο­γου πο­λι­τι­κού κό­σμου», όλοι αυτοί δη­λα­δή που επί δε­κα­ε­τί­ες προ­ε­τοί­μα­σαν με τις αντι­λαϊ­κές πο­λι­τι­κές τους, συ­νή­θως με οι­κο­νο­μι­κό όφε­λος των ιδίων και των πα­τρώ­νων τους, το έδα­φος για την έλευ­ση των μνη­μο­νί­ων.

Η ΟΜ του Νο­σο­κο­μεί­ου «Αλε­ξάν­δρα» κρού­ει τον κώ­δω­να του κιν­δύ­νου εν όψει της συ­γκρό­τη­σης των ψη­φο­δελ­τί­ων μας. Επι­ση­μαί­νει ότι, ακόμη και σε πε­ρί­πτω­ση αυ­το­δυ­να­μί­ας, οι πιέ­σεις που θα ασκη­θούν από τα, εντός και εκτός συ­νό­ρων, κέ­ντρα εξου­σί­ας θα είναι ασφυ­κτι­κές. Οι βου­λευ­τές μας θα πρέ­πει να πα­ρέ­χουν τα εχέγ­γυα, με το πα­ρελ­θόν τους, το ιστο­ρι­κό των αγώ­νων τους και την ιδε­ο­λο­γι­κή τους ταυ­τό­τη­τα, ότι μπο­ρούν να τις αντέ­ξουν.

Όλα αυτά δεν έρ­χο­νται σε καμία αντί­θε­ση με την επι­διω­κό­με­νη διεύ­ρυν­ση. Το κά­λε­σμά μας είναι διαρ­κές και ει­λι­κρι­νές, προς όλους τους έντι­μους απλούς αν­θρώ­πους, που δεν ήταν παλιά στις τά­ξεις μας ή που μπο­ρεί και να δρα­στη­ριο­ποιού­νταν σε άλλα κόμ­μα­τα, και οι οποί­οι πεί­σθη­καν από τις θέ­σεις μας, το απέ­δει­ξαν έμπρα­κτα και βλέ­πουν το ενω­τι­κό κά­λε­σμα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σαν την μόνη ελ­πί­δα για τη χώρα και τον λαό, και όχι σαν αντι­κεί­με­νο συ­ναλ­λα­γής, πο­λι­τι­κής επι­βί­ω­σης ή σαν κο­λυμ­βή­θρα του Σι­λω­άμ.
Τους κα­λού­με να ενώ­σου­με, ει­λι­κρι­νά και ισό­τι­μα, τις προ­σπά­θειες μας προς αυτή την κα­τεύ­θυν­ση. Εξάλ­λου, αυτό είναι και το κά­λε­σμα που βρο­ντο­φω­νά­ζει η Πο­λι­τι­κή Από­φα­ση του Συ­νε­δρί­ου μας.

Η Ελ­λά­δα είναι μι­κρός τόπος. Γνω­ρι­ζό­μα­στε, λίγο ως πολύ, με­τα­ξύ μας. Το ποιόν και το πα­ρελ­θόν όλων είναι γνω­στό, ανε­ξάρ­τη­τα από τις εκ των υστέ­ρων βα­ρύ­γδου­πες δη­λώ­σεις με­τά­νοιας ή αφε­λείς δι­καιο­λο­γί­ες.
Τα μάτια του λαού είναι καρ­φω­μέ­να επάνω μας, με ελ­πί­δα αλλά και αυ­στη­ρό­τη­τα. Τυχόν συν­διαλ­λα­γές με άτομα του εί­δους που πε­ρι­γρά­ψα­με πα­ρα­πά­νω (πέρα από το ότι είναι αντί­θε­τες με τις συ­νε­δρια­κές απο­φά­σεις μας, την ιστο­ρία μας και την ιδε­ο­λο­γία μας) θα γί­νουν αμέ­σως αντι­λη­πτές από τον λαό και θα οδη­γή­σουν με μα­θη­μα­τι­κή ακρί­βεια, αντί προς την προσ­δο­κώ­με­νη εκλο­γι­κή άνοδο, στην ηθική απα­ξί­ω­ση αλλά και την εκλο­γι­κή κα­τα­στρο­φή.

Το τω­ρι­νό υψηλό πο­σο­στό του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κερ­δή­θη­κε χάρις στις ρι­ζο­σπα­στι­κές θέ­σεις του, την κι­νη­μα­τι­κή του δράση και το ήθος της Αρι­στε­ράς που δια­πνέ­ει τα στε­λέ­χη του, και όχι χάρις σε μι­κρο­πο­λι­τι­κά «πά­ρε-δώ­σε» πα­λαιο­κομ­μα­τι­κού τύπου και συ­ναλ­λα­γές με­τα­ξύ κομ­μα­τι­κών στε­λε­χών.

Όσοι τυχόν πα­ρα­σύ­ρο­νται από την εκλο­γι­κή πίεση και θε­ω­ρούν απο­δο­τι­κό­τε­ρο τον δεύ­τε­ρο δρόμο ας μην ξε­χνούν ότι το 27% είναι τόσο ψη­λό­τε­ρα από το 4%, όσο ακρι­βώς και το 4% είναι χα­μη­λό­τε­ρα από το 27%.