«Ικανοποιητική» και «σημαντική» χαρακτήρισε ο Υπουργός Οικονομικών Χ. Σταϊκούρας την πολυαναμενόμενη απόφαση του Eurogroup για το πακέτο στήριξης των ευρωπαϊκών χωρών λόγω των επιπτώσεων της φονικής πανδημίας του Covid-19. Απόφαση για την οποία, όμως, εγείρονται πολλά καίρια ερωτήματα:

Πρώτον, είναι πράγματι ικανοποιητική μια απόφαση, που ελήφθη μετά κόπων και βασάνων τη νύχτα της 9ης Απρίλη, όταν ο κορονοϊός, κηρύχθηκε πανδημία ήδη από τις 11 Μάρτη και έχει φτάσει τα εκατομμύρια κρούσματα και δεκάδες χιλιάδες νεκρούς;

Πόσο ακόμη έπρεπε να περιμένουμε για να θεωρηθεί η παρέμβαση της ΕΕ για τα συστήματα υγείας καθυστερημένη;

Όσο οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών ανταλλάσσαν επιστολές για να αποφύγουν την αμοιβαιοποίηση του κόστους αντιμετώπισης της πανδημίας, χιλιάδες άνθρωποι πετάχτηκαν εκτός της αναγκαίας εντατικής θεραπείας, με τα δραματικά αποτελέσματα που γνωρίσαμε στην Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και αλλού, όπου άνθρωποι πέθαιναν αβοήθητοι στο σπίτι τους.

Δεύτερον, είναι πράγματι η χρηματοδότηση ικανοποιητική και επαρκής;

Οι πρώτες εκτιμήσεις μιλούν για ένα ποσό της τάξης του 1δις που αντιστοιχεί στην Ελλάδα. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά ειδικά αν αναλογιστούμε ότι μόνο το κόστος του επιδόματος των 800 ευρώ για 45 ημέρες ξεπερνάει τα 3δις ευρώ;

Τρίτον, αντιμετωπίζει η απόφαση του Eurogroup τις επιπτώσεις της πανδημίας στις οικονομίες των πληττόμενων κρατών;

Ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι πως θα χρηματοδοτηθούν τα τεράστια ελλείμματα που θα προκύψουν στους κρατικούς προϋπολογισμούς.

Η ρήτρα χρήσης της ενίσχυσης αποκλειστικά για δαπάνες υγείας, αφήνει στο έλεος των αγορών το βασικότερο κομμάτι του κρατικού ελλείμματος: τα διαφυγόντα φορολογικά έσοδα και τις τεράστιες κρατικές δαπάνες στήριξης της οικονομίας. Χαρακτηριστικά, από το πακέτο των 6-8 δις που έχει ανακοινώσει μέχρι στιγμής η κυβέρνηση, μόνο ελάχιστα εκατομμύρια αφορούν το σύστημα υγείας. Συνεπώς, το δάνειο του ESM ούτε στο ελάχιστο δε θα καλύψει τις έκτακτες κρατικές δαπάνες λόγω πανδημίας.

Πέραν των 240 δις. του ESM και του απροσδιορίστου ακόμη ποσού «μέχρι 100 δις.» που θα δώσει η Κομισιόν για την απασχόληση, τα υπόλοιπα 200 δισ. ευρώ θα δοθούν από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων απευθείας ως δάνεια σε επιχειρήσεις. Οι κρατικοί προϋπολογισμοί δεν θα δουν ούτε cent από αυτό το ποσό.

Που θα βρει, λοιπόν, η Ελλάδα και ο υπόλοιπος Νότος τα χρήματα για να καλύψουν τα ελλείμματα των προϋπολογισμών τους, στα οποία πλέον θα συνυπολογίζονται και οι υποχρεώσεις αποπληρωμής ενός ακόμη δανείου; Μήπως με νέο δανεισμό και νέο μνημόνιο;

Τέταρτον, είναι η περίφημη χρηματοδότηση άνευ όρων;

Κυβέρνηση και ΜΜΕ έσπευσαν να μας ενημερώσουν ότι με βάση την απόφαση του Eurogroup τα χρήματα θα δοθούν από τους μηχανισμούς στης ΕΕ «με μοναδική προϋπόθεση να δοθούν για τη στήριξη των συστημάτων υγείας και των δαπανών που σχετίζονται με τον κορονοϊό». Είναι όμως πράγματι έτσι;

Λίγο παρακάτω στην ίδια απόφαση διαβάζουμε: «Θα τηρηθούν οι διατάξεις της Συνθήκης του ESΜ».

Η χρηματοδότηση θα δοθεί στα κράτη με τη μορφή της προληπτικής πιστωτικής γραμμής ενισχυμένων όρων ECCL. Η προσφυγή στον ESM, σημαίνει ή όχι, με βάση το άρθρο 13 παρ. 3 της Συνθήκης του, ότι η χορήγηση του δανεισμού εξαρτάται από την τήρηση μνημονίου προσαρμογής της οικονομίας και ενισχυμένη εποπτεία ανά τρίμηνο από τους μηχανισμούς της ΕΕ και το ΔΝΤ για την τήρηση των όρων του μνημονίου;

Είναι στάση σοβαρής κυβέρνησης να αναλαμβάνει νέες δανειακές δεσμεύσεις και να διαδίδει, ότι για να δοθούν τα λεφτά «οι όροι θα είναι μόνο για το θεαθήναι»;

Και τελικά, ποιόν καλούμαστε να πιστέψουμε, την κυβέρνηση που πανηγυρίζει ότι έφερε από την Ευρώπη ζεστό χρήμα χωρίς προϋποθέσεις ή την επικεφαλής της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έχει ξεκαθαρίσει πως τα χρήματα «θα δεσμεύσουν πολλές γενιές ευρωπαίων πολιτών»;

Άνθρακας, λοιπόν, τα δώρα των Ευρωπαίων εταίρων!

Η απόφαση του Eurogroup ήταν μια ξεκάθαρη νίκη των «βορείων», οπαδών της δημοσιονομικής πειθαρχίας, έναντι του Νότου που βρίσκεται στο επίκεντρο των επιπτώσεων και αυτής της κρίσης. Όταν η Ιταλία, η Ισπανία μετρούν εκατόμβες νεκρών καθημερινά και το σύνολο των χωρών του ευρωπαϊκού νότου, που ήταν στο στόχαστρο των τιμωρητικών μνημονίων, βρέθηκαν μπροστά στην πανδημία με διαλυμένα συστήματα υγείας που δεν καλύπτουν ούτε το ελάχιστο ποσοστό των νοσούντων, άλλες ισχυρές χώρες όπως η Γερμανία διαθέτουν πολλαπλάσιες κατά κεφαλή ΜΕΘ από το μέσο όρο της Ευρωζώνης και την άνεση να διαθέσουν πακέτα οικονομικής στήριξης σε ασύγκριτα μεγαλύτερα ποσοστά του ΑΕΠ. Φρόντισαν, λοιπόν, ξεχειλίζοντας «αλληλεγγύη», να μη βρεθούν με το «μουτζούρη».

Από την πικρή πείρα μας, γνωρίζουμε καλά ότι μία νέα μνημονιακή περιπέτεια διαγράφεται ορατή στον ορίζοντα για το λαό. Η γνωστή συνταγή της λιτότητας, που στην Ελλάδα μόνο μείωσε τις ετήσιες δημόσιες δαπάνες υγείας κατά 50%, θυσίασε για την αποπληρωμή του χρέους και τα αιματηρά πλεονάσματα την επάρκεια του ΕΣΥ σε υγειονομικό προσωπικό κλίνες ΜΕΘ, εξοπλισμό.

Ίσως όταν έρθει η ώρα του λογαριασμού, να βγει πάλι ο κ. Χαρδαλιάς να μας μαλώσει για την «ατομική μας ευθύνη». Όμως τότε, δεν θα κάθεται δίπλα του λοιμωξιολόγος Τσιόδρας αλλά οι γνωστοί οικονομικοί δολοφόνοι των θεσμών και δεν θα ανακοινώνουν μέτρα περιορισμού κυκλοφορίας, αλλά νέες περικοπές.

Η ελληνική κυβέρνηση είναι υπόλογη για ό,τι ακολουθήσει για το λαό. Όχι μόνο γιατί αποκρύπτει τελείως το σοβαρό ενδεχόμενο και τις επιπτώσεις ενός νέου μνημονιακού δανεισμού, αλλά γιατί τον επικροτεί ως σάρκα εκ της σαρκός της.

Ο κόσμος της εργασίας, η μεγάλη πλειοψηφία του λαού πρέπει να ορθώσει ανάστημα και να αποτρέψει ένα νέο γύρο λιτότητας, όπου πάλι οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν και αυτήν την κρίση.

Δεσμευόμαστε, ότι θα είμαστε εκεί. Αυτή τη φορά θα μείνουμε στους δρόμους.

Ετικέτες