Ακόμα πιο στενή η συνεργασία της κυβέρνησης Τσίπρα με το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ. Ενίσχυση του αντιδραστικού άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ (και Αιγύπτου), στο όνομα του «αντιτουρικισμού» και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του δυτικού ιμπεριαλισμού.
Παρέα με το μισό υπουργικό συμβούλιο, ο Α. Τσίπρας, βρέθηκε για άλλη μια φορά στο Ισραήλ. Η στενή συνεργασία με τους σφαγείς τους παλαιστινιακού λαού, επικυρώθηκε με την υπογραφή μιας σειράς οικονομικών συμφωνιών, που αφορούν τον τομέα της παραγωγής και μεταφοράς ενέργειας, των υποδομών και μεταφορών, του τουρισμού, της διαχείρισης υδάτινων πόρων, της «ασφάλειας» (η πολεμική μηχανή του Ισραήλ και οι μέθοδοι καταστολής των Παλαιστίνιων, έχουν να προσφέρουν πολύτιμη «τεχνογνωσία» στα σχέδια στρατιωτικοποίησης της μνημονιακής κοινωνίας και αποτροπής προσφύγων και μεταναστών) κ.α.
Παρόμοιες «επωφελείς» συμφωνίες υπογράφθηκαν και στην Κύπρο, στο πλαίσιο της «ιστορικής» (όπως πανηγυρίζουν τα συστημικά ΜΜΕ) τριμερούς συνάντησης Κύπρου-Ελλάδας-Ισραήλ. «Κύριο μενού» η δημιουργία αγωγού φυσικού αερίου, που θα ενώνει τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων Κύπρου - Ισραήλ, και τα οποία μέσω Ελλάδας θα μεταφέρονται στην υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά και η κατασκευή υποθαλάσσιου ηλεκτρικού καλωδίου που θα συνδέει τα δίκτυα ηλεκτρισμού των τριών κρατών.
Σε τόνους υπεραισιοδοξίας, ο ισραηλινός υπουργός Ενέργειας Γ.Στάινιτζ είπε ότι ειδικοί εκτιμούν ότι υπάρχουν 10.000 με 15.000 δισ. κυβικά μέτρα αερίου στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου (περιλαμβάνοντας αυτά του Ισραήλ, της Αιγύπτου και της Κύπρου) που μπορούν να τροφοδοτήσουν τις εγχώριες ανάγκες και να εξαχθούν και στην Ευρώπη.
Η ηλεκτρική διασύνδεση με υπόγειο καλώδιο μήκους 1.500 χιλιομέτρων θα μεταφέρει στην Ευρώπη, μέσω Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας, έως και 2.000 μεγαβάτ (MW) που θα παράγονται από τα κοιτάσματα αερίου.
Η «εμβάθυνση» των σχέσεων με την ισραηλινή κυβέρνηση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που πριν λίγο καιρό, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, εμφανίστηκε ως υπερασπιστής του Ισραήλ, επιχειρώντας να «βελτιώσει» ανακοίνωση της ΕΕ ενάντια στους ισραηλινούς εποικισμούς στην παλαιστινιακή Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ! Και όλα αυτά τα ντροπιαστικά, από μια κυβέρνηση που καμώνεται την «αριστερά», όταν η πραγματική Αριστερά αγωνίζεται διαχρονικά για μια ελεύθερη Παλαιστίνη και παλεύει (τουλάχιστον) για την καταδίκη των ισραηλινών εγκλημάτων ή για την επιβολή εμπορικού εμπάργκο ενάντια στο Ισραήλ, ως τον μόνο αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης της αιμοσταγούς βαρβαρότητας με την οποία το σιωνιστικό κράτος αντιμετωπίζει τους Παλαιστίνιους.
Την ίδια ώρα ενισχύεται και η στρατιωτική συνεργασία με καθεστώς Νετανιάχου. Μετά τις πρόσφατες κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, στην Αθήνα βρέθηκε την περασμένη Τρίτη, ο υπουργός «Άμυνας» του Ισραήλ Μ. Γιαλόν. Για τον εθνικιστή Καμμένο και τον ομόλογό του, η Τουρκία «βρίσκεται πίσω από το Ισλαμικό Κράτος» και μάλιστα επιτρέπει τη διέλευση «τζιχαντιστών» στην Ευρώπη (!), ενώ ψηλά στην ατζέντα τους βρέθηκε η ανταλλαγή πληροφοριών για την αντιμετώπιση της «ισλαμικής τρομοκρατίας». Όλο αυτό το ακροδεξιό παραλήρημα επικυρώθηκε με τη συμφωνία για αύξηση των κοινών στρατιωτικών ασκήσεων και συνεργασία στο πεδίο της πολεμικής βιομηχανίας.
Η συνέχιση της πολιτικής των Σαμαρά-Βενιζέλου, που συνοψίζεται στη λογική «οι εχθροί του εχθρού μου είναι φίλοι μου» και της «ανακήρυξης ΑΟΖ» σε βάρος της Τουρκίας, με όχημα την οικοδόμηση του άξονα Αθήνα-Λευκωσία-Τελαβίβ-Κάιρο, το μόνο που μπορεί να φέρει είναι όξυνση των ανταγωνισμών στην περιοχή (σε μια περίοδο που οι συρράξεις με επίκεντρο τη Συρία και το γεωπολιτικό παιχνίδι εντείνουν την αστάθεια στη ΝΑ Μεσόγειο).
Για τους «τουρκοφάγους» ή τους νεομνημονιακούς κυβερνώντες, που ονειρεύονται απομόνωση της Τουρκίας και ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου «αστυνόμου» από την Ελλάδα στη γειτονιά μας, για λογαριασμό του αμερικανικού ιμπεριαλισμού φυσικά, μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί την (επι)στροφή του Ερντογάν στο δυτικό στρατόπεδο και την επαναπροσέγγιση με το κράτος του Ισραήλ. Μέσα σε αυτό το κουβάρι αντιθέσεων, δρομολογείται και η λύση του Κυπριακού, με αναβαθμισμένη θέση για το ελληνοκυπριακό κεφάλαιο.
Οι συμμαχίες Τσίπρα με ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και βάρβαρα αντιδραστικά καθεστώτα -όπως το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ και η χούντα του Σίσι-φυσικά και δεν οδηγούν σε καμία βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των κατώτερων τάξεων, ούτε σε καμία έξοδο από τη λαίλαπα των εξοντωτικών μέτρων λιτότητας. Αντίθετα μόνο κινδύνους εγκυμονούν για τον ελληνικό λαό και αυξημένα κέρδη για ορισμένους έλληνες καπιταλιστές που θα λάβουν μέρος στην υλοποίηση των «αιματοβαμμένων» συμφωνιών.
