Το σχέδιο Μητσοτάκη για την επανεκκίνηση του τουρισμού, προμηνύει μια ασύλληπτη ανθρωπιστική και οικονομική καταστροφή.
Κασσάνδρες, Αμφιάραοι, μάντεις κακών που δικαιώνονταν πικρά στις προβλέψεις τους. Οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού, Κυριάκου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της κυβέρνησης της ΝΔ για το σχέδιο επανεκκίνησης του τουρισμού στην Ελλάδα δεν αφήνει και πολλά περιθώρια «συγκατάνευσης» - πολύ απλά, είναι ένα σχέδιο προμελετημένου, υγειονομικού εγκλήματος και μακροχρόνιας ανατίναξης του ελλαδικού τουρισμού.
Εν αρχή, είναι τα τεστ. Με πρόσχημα το απολύτως υπαρκτό γεγονός πως τα τεστ, είτε μοριακά είτε αντισωμάτων, αποτυγχάνουν σε ένα ποσοστό 25-28% να αποκαλύψουν τον ασθενή από τον κορωνοϊό, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφασίζει να μην πραγματοποιούνται καν τεστ σε όλους όσοι θέλουν να ταξιδέψουν και να επισκεφτούν την Ελλάδα. Είναι, απλά, αδιανόητο – γι’ αυτό πραγματοποιούνται τα επαναληπτικά τεστ στις εξαιρετικά ύποπτες περιπτώσεις, και από την άλλη, το ποσοστό του 72-75% επιτυχίας μεταξύ των ασθενών όχι μόνο δεν μπορεί να παραγνωριστεί, αλλά οφείλει να είναι πυξίδα στην ταχύτητα και την εγκυρότητα αποκάλυψης και απομόνωσης των πραγματικών κρουσμάτων, ανεξαρτήτως συμπτωμάτων.
Κανονικά, η μικρά και ανέντιμος Ελλάς θα έπρεπε να σχεδιάζει, να προωθεί και να πραγματοποιεί τεστ, τουλάχιστον δύο, πριν από την άφιξη των τουριστών , περιοδικά στη διάρκεια των διακοπών τους και πριν από την επάνοδο τους, στις χώρες τους. Αυτό επιτάσσουν η σοβαρότητα και ο σεβασμός στους τουρίστες, τους επισκέπτες, αλλά και τον γηγενή πληθυσμό της χώρας. Ταυτόχρονα, μαζικά τεστ θα πρέπει να πραγματοποιηθούν, καταρχάς και ανάμεσα στους εργοδότες και τους εργαζόμενους του τουρισμού. Σε όλους όσοι θα έρθουν σε επαφή από άποψη επαγγελματικής εμπλοκής με όσους και όποιους τουρίστες καταφθάσουν στη χώρα. Πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου, περιοδικά, στη διάρκεια της, και μετά τη λήξη της.
Αυτό επιτάσσουν η σοβαρότητα και ο σεβασμός στους κόπους των εργαζομένων και τους εύλογους φόβους τους. Και φυσικά, το κόστος για αυτά τα μαζικά τεστ θα έπρεπε να βαρύνει ειδικό κονδύλι του κρατικού προϋπολογισμού σε συγχρηματοδότηση με τους επιχειρηματίες του κλάδου, από τους αιθέρες έως το τελευταίο ξενοδοχείο (αυτοί εξάλλου υπολογίζουν διάσωση της κερδοφορίας τους) – η Ελλάς ανοίγει τις πύλες της και «καλωσορίζει» τουρίστες εν μέσω πρόσκαιρης ύφεσης της πανδημίας, η Ελλάς και οι καπιταλιστές του τουρισμού οφείλουν να δείξουν ότι αναλαμβάνουν το κόστος της υγειονομικής προστασίας και κάλυψης αυτών των ανθρώπων, καθώς και των εργαζόμενων και των κατοίκων των ίδιων τουριστικών περιοχών. Έτσι ώστε να επιβληθεί όπου χρειαστεί είτε εξατομικευμένη είτε γενική απομόνωση και καραντίνα, με την ανάλογη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και παρακολούθηση.
Εν συνεχεία, είναι το δημόσιο σύστημα υγείας. Στις τουριστικές περιοχές και τα νησιά, πολύ απλά, η κατάσταση είναι σε γενικές γραμμές, οικτρή και άθλια, και για τον γηγενή πληθυσμό και για τους επισκέπτες. Στις ανακοινώσεις του Μητσοτάκη και των υπουργών του, πρυτάνευσαν αποσιωπήσεις, κουτοπόνηρες υπεκφυγές, αρπακολλατζήδικος καθησυχασμός, εγκληματικός εφησυχασμός – οι 600 κλίνες για περιστατικά covid-19 «θα» γίνουν, δεν είναι έτοιμες και «θα» αναπτυχθούν «όταν» και «αν» και «εφόσον» κτλ πάλι στα ίδια νοσοκομεία αναφοράς. Ούτε ένα μέτρο ουσιαστικής ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας στα νησιά ανακοινώθηκε ή προγραμματίζεται. Όλα επαφίονται, ξανά (!), στην ταχύτητα των αεροδιακομιδών προς την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη! Πραγματικά, η κυβέρνηση της ΝΔ παίζει με τα νεύρα των ακροατών της και με τις ζωές αθώων ανθρώπων. Ούτε προσλήψεις, ούτε κινητές μονάδες, ούτε νέες ΜΕΘ, ούτε επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας στα νησιά. Ούτε καν ένας προγραμματισμένος προσδιορισμός των ξενοδοχείων, που θα μετατραπούν σε νοσηλευτικές μονάδες έκτακτης ανάγκης, με το πρώτο κρούσμα κορωνοϊού τον Ιούλιο και στην αντίστοιχη περιοχή! Ασύλληπτα πράγματα.
Εν κατακλείδι, είναι οι μακροχρόνιες συνέπειες της κυβερνητικής προχειρότητας και εφιαλτικής απρονοησίας, στο οικονομικό σκέλος του τουρισμού. Ενώ και τάχα και δήθεν, η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ψευδοπροφήτης Μωυσής από τα Lidl παλεύουν να δώσουν «σωσίβιο» στον τουρισμό στην πρόσκαιρη ύφεση της πανδημίας, μια παταγώδης και θανατηφόρα αποτυχία θα δυναμιτίσει τον τουρισμό για πάρα πολλά χρόνια – όσα, θα κρατήσει και η εξάπλωση του κορωνοϊού, με τις εξάρσεις και τις υφέσεις του, ανάμεσα μας (κατά άλλες πηγές, δύο χρόνια, κατά ορισμένες, τουλάχιστον πέντε).
Φέτος η μικρά και ανέντιμος Ελλάς δίνει ουσιαστικά εξετάσεις σε συνθήκες ιατρικού τουρισμού μαζικής κλίμακας και έκτακτης ανάγκης – από το διάγγελμα Μητσοτάκη και τις ανακοινώσεις των υπουργών του γίνεται αντιληπτό πως ούτε ο Μωυσής ούτε οι κολαούζοι του έχουν καταλάβει το μέγεθος του εγχειρήματος και τα επακόλουθα μιας αποτυχίας του, ήδη «με τον πρώτο νεκρό».
Τις επόμενες χρονιές, τα επόμενα καλοκαίρια, όταν ο κορωνοϊός δεν θα έχει τιθασευτεί ή εξαλειφθεί ανάμεσα μας, οι τουρίστες θα τιμωρήσουν άγρια τη χώρα που τους ενέπαιξε – όπως έχουν κάνει ήδη οι τουρίστες του χειμώνα με την Αυστρία, από την οποία απαιτούν τεράστιες υλικές και ηθικές αποζημιώσεις για την εξάπλωση του ιού στα τουριστικά θέρετρα των Άλπεων.
Σε μια τέτοια περίπτωση, το υγειονομικό έγκλημα θα λάβει την τουριστική του τιμωρία. Εκτός, και αν συναυτουργοί με την κυβέρνηση, opinion makers, ιδιοκτήτες ΜΜΕ και «δημοσιογράφοι» φροντίσουν να συγκαλύψουν την πραγματικότητα, αδρά αμειβόμενοι και εξαγορασμένοι, όπως συμβαίνει και στις ΗΠΑ.
Τέλος, θα άξιζε να πληροφορηθούν οι Συνέλληνες που περιμένουν τους τουρίστες, ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί στα αεροδρόμια της Ευρώπης όχι μόνο λόγω της κατάρρευσης των αεροπορικών εταιρειών. Οι έλεγχοι υγείας και θερμομέτρησης, τα πρωτόκολλα παρακολούθησης, το κόστος ταξιδιού με τα μέσα αυτοπροστασίας (μία απλή, ιατρική μάσκα από αυτόματους πωλητές στα αεροδρόμια Σαρλ ντε Γκωλ του Παρισιού και Σίπχολ του Άμστερνταμ, στοιχίζει 5 ευρώ (!) και ο κάθε ταξιδιώτης είναι υποχρεωμένος να αγοράζει αποστειρωμένη μάσκα αποκλειστικά μέσα στον χώρο του αεροδρομίου – η ίδια μάσκα στις 20 του Μάρτη στη Γαλλία και την Ολλανδία στοίχιζε 16 λεπτά του ευρώ) καθιστούν το ταξίδι για τουριστικούς λόγους, κανονική Οδύσσεια, σχεδόν απαγορευτικό, από κάθε άποψη.
ΥΓ. Διαβάζοντας τα πόθεν έσχες των υπουργών και των βουλευτών , διαπιστώνει κανείς ότι ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, ομογενής εκδότης εξ Αμερικής με το fake βιογραφικό σπουδών, Αντώνης Διαματάρης, διαθέτει, μεταξύ άλλων, μετοχές στην εφημερίδα της Νέας Υόρκης, New York Times. Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής : Αυτή η μετοχική ιδιότητα ενός πρώην υπουργού της ΝΔ συνδυάζεται με τα αλλεπάλληλα, κολακευτικά για τον Κυριάκο Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, δημοσιεύματα στην ίδια εφημερίδα; Απλή περιέργεια, όπως θα τόνιζε και ο μεγάλος αμερικανός δημοσιογράφος, Νταν Ράδερ. Και ας θυμηθούμε σε αυτό το σημείο ότι οι New York Times υπήρξαν η εφημερίδα των ΗΠΑ που παραδέχτηκε με καθυστέρηση έξι ετών, όλα τα ψέματα, που φιλοξένησε στην αρθρογραφία της, περί των πυρηνικών όπλων του Σαντάμ Χουσεΐν όπως αυτά είχαν χαλκευτεί από τους Ρεπουμπλικάνους του Τζωρτζ Ντάμπλουγιου Μπους, στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας από το 2002 και μετά. Απλή υπενθύμιση, όπως θα έλεγε πάλι ο μεγάλος Νταν Ράδερ.
ΥΓ 2. Επειδή σε ορισμένους επικοινωνιολόγους και συνεργάτες του «Μένουμε Μαξίμου» αρέσουν οι παραπομπές και τα τσιτάτα από μεγάλες μορφές του αστικού, πολιτικού κόσμου του παρελθόντος, επειδή συνάμα κατά καιρούς, η πανδημία χαρακτηρίστηκε «πόλεμος» και επειδή, τέλος, η κυβέρνηση Μητσοτάκη στο θέμα του τουρισμού έπρεπε να διαλέξει ουσιαστικά ανάμεσα στην υγεία και την οικονομία και τελικά και ολοφάνερα διαλέγει τη δεύτερη, ας θυμηθούν οι επιτελείς του πρωθυπουργού τούτο : Όταν ο βρετανός πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλεν επέστρεψε αεροπορικώς από το Μόναχο κουβαλώντας μαζί του το κατάπτυστο αντίγραφο της ομώνυμης συμφωνίας, που παρέδιδε την Τσεχοσλοβακία, βορά στον Χίτλερ, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ σχολίασε ως εξής «Ο Νέβιλ έπρεπε να διαλέξει ανάμεσα στον εξευτελισμό και τον πόλεμο. Διάλεξε τον εξευτελισμό, θα πάρει και τον πόλεμο». Στο θέμα του τουρισμού, ο Μητσοτάκης διάλεξε την πρόσκαιρη και αναιμική στήριξη της οικονομίας, ξορκίζοντας την απειλή της δημόσιας υγείας – και δυστυχώς, θα πάρει και τη δεύτερη.