Μετά από δύο χρόνια πανδημίας και σχεδόν 26.000 θανάτους, η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να πανηγυρίζει το -ακόμα ένα- «τέλος της πανδημίας», μετά τη σχετική αποκλιμάκωση των σκληρών δεικτών, προαναγγέλλοντας παράλληλα την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ.

Με το υπερ­με­τα­δο­τι­κό στέ­λε­χος Όμι­κρον να κυ­ριαρ­χεί, παρά το γε­γο­νός ότι ο ιός δεν έχει γίνει εν­δη­μι­κός και πα­ρα­μέ­νει φο­νι­κός, στην Ελ­λά­δα και στην υπό­λοι­πη Ευ­ρώ­πη, τα κράτη προ­χω­ρούν στη στα­δια­κή άρση όλων των (ανε­παρ­κών) μέ­τρων προ­στα­σί­ας, εν­στερ­νι­ζό­με­να το νέο δόγμα του Μπ. Τζόν­σον στη Βρε­τα­νία: «living with Covid». Και αυτό, πα­ρό­λο που  δεν υπάρ­χει ακόμα το εμ­βό­λιο που θα μας προ­στα­τεύ­ει για με­γά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα, ενώ η πι­θα­νό­τη­τα νέων εξάρ­σε­ων ή ακόμα πιο επι­κίν­δυ­νων με­ταλ­λά­ξε­ων, πα­ρα­μέ­νει ισχυ­ρή. Είναι προ­φα­νές ότι πα­ντού στον κόσμο, οι κρα­τού­ντες βά­ζουν τα κέρδη του κε­φα­λαί­ου, πάνω από την ανά­γκη για προ­στα­σία της κοι­νω­νί­ας. 

Όπως εύ­στο­χα ση­μειώ­νει και ο Μπεν Χί­λιερ (βλ. "Πέντε πράγ­μα­τα που μά­θα­με από την παν­δη­μία"), “όταν οι πο­λι­τι­κοί χρη­σι­μο­ποιούν τη φράση «να μά­θου­με να ζούμε με τον ιό», αυτό που πραγ­μα­τι­κά εν­νο­ούν είναι ότι πρέ­πει να μά­θου­με να απο­δε­χτού­με ως «φυ­σιο­λο­γι­κό» ένα υψη­λό­τε­ρο επί­πε­δο ασθέ­νειας και θα­νά­του στην κοι­νω­νία. Πρέ­πει να μά­θου­με να ζούμε με τον COVID όπως μα­θαί­νου­με να απο­στρέ­φου­με το βλέμ­μα μας από την ύπαρ­ξη άστε­γων ή από οποιο­δή­πο­τε απε­χθές πα­ρά­γω­γο της κα­πι­τα­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας. Θέ­λουν να αγνο­ή­σου­με τον COVID και τα βά­σα­να που προ­κα­λεί στους αν­θρώ­πους”.

Με τις προ­ε­τοι­μα­σί­ες για το άνοιγ­μα του Του­ρι­σμού από το Μάρ­τιο να υπε­ρι­σχύ­ουν της αν­θρώ­πι­νης ζωής, η κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη βα­δί­ζει με την ίδια κυ­νι­κή στρα­τη­γι­κή, δύο χρό­νια μετά τη διά­γνω­ση του πρώ­του κρού­σμα­τος κο­ρο­νοϊ­ού. Τα όποια κον­δύ­λια στή­ρι­ξης της δη­μό­σιας υγεί­ας και των ερ­γα­ζό­με­νων που υπο­φέ­ρουν από την ακρί­βεια, «πρέ­πει» να πε­ριο­ρι­στούν στο ελά­χι­στο. Έτσι, πο­λύ­τι­μοι οι­κο­νο­μι­κοί πόροι κα­τευ­θύ­νο­νται στην ελ­λη­νι­κή εμπλο­κή στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς ή επι­δο­τούν τα επεν­δυ­τι­κά πλάνα κρα­τι­κο­δί­αι­των κα­πι­τα­λι­στών, που ορέ­γο­νται τα δισ. ευρώ του Τα­μεί­ου Ανά­καμ­ψης. Πίσω από την τε­χνο­κρα­τι­κή γλώσ­σα της «πρά­σι­νης με­τά­βα­σης» και του «ψη­φια­κού με­τα­σχη­μα­τι­σμού», κρύ­βο­νται τα χρή­μα­τα που λεί­πουν από τα νο­σο­κο­μεία και την ΠΦΥ. 

Στη συ­νά­ντη­ση με αντι­προ­σω­πεί­ες της ΠΟ­Ε­ΔΗΝ και της ΟΕΝΓΕ, που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε μετά την απερ­για­κή κι­νη­το­ποί­η­ση των υγειο­νο­μι­κών στις 23/2, ο Υπουρ­γός Υγεί­ας Θ. Πλεύ­ρης ξε­δί­πλω­σε όλες τις αντερ­γα­τι­κές επι­λο­γές της κυ­βέρ­νη­σης, που στο­χεύ­ουν στην πε­ραι­τέ­ρω  εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της Υγεί­ας, νέες ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις υπη­ρε­σιών και απο­λύ­σεις. Συ­γκε­κρι­μέ­να, ο υπουρ­γός έκανε σαφές ότι επι­λο­γή της κυ­βέρ­νη­σης είναι να επα­νέλ­θουν οι ερ­γο­λά­βοι στις υπο­στη­ρι­κτι­κές υπη­ρε­σί­ες (κα­θα­ριό­τη­τα, φύ­λα­ξη, εστί­α­ση, τε­χνι­κές κλπ), επέ­μει­νε ότι οι ανεμ­βο­λί­α­στοι ερ­γα­ζό­με­νοι που είναι σε ανα­στο­λή θα πε­τα­χτούν στο δρόμο και φυ­σι­κά δεν θα υπάρ­ξει καμία νο­μι­μο­ποί­η­ση συμ­βα­σιού­χου.  

«Νέο ΕΣΥ»

Μά­λι­στα, επα­νέ­λα­βε και τον σχε­δια­σμό που πρό­σφα­τα απο­κά­λυ­ψε, για να αντι­με­τω­πι­στούν τα εκα­το­ντά­δες χι­λιά­δες χει­ρουρ­γεία που ανα­βλή­θη­καν τα τε­λευ­ταία δύο χρό­νια, εξαι­τί­ας της με­τα­τρο­πής του συ­στή­μα­τος Υγεί­ας σε σύ­στη­μα μιας νόσου: τη λει­τουρ­γία απο­γευ­μα­τι­νών χει­ρουρ­γεί­ων, στο πρό­τυ­πο των απο­γευ­μα­τι­νών ια­τρεί­ων, δη­λα­δή επί πλη­ρω­μή, από για­τρούς του ΕΣΥ και όχι μόνο. Γιατί το με­γά­λο παι­χνί­δι είναι η με­γα­λύ­τε­ρη εί­σο­δος των ιδιω­τών της Υγεί­ας στα δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία, μέσα από τις πε­ρί­φη­μες «συ­μπρά­ξεις» με το Δη­μό­σιο. Συ­νε­χί­ζε­ται έτσι η προ­κλη­τι­κή κυ­βερ­νη­τι­κή υπο­στή­ρι­ξη στους εμπό­ρους της Υγεί­ας. Οι ιδιω­τι­κές μο­νά­δες υγεί­ας και τα δια­γνω­στι­κά κέ­ντρα, όχι μόνο δεν επι­τά­χθη­καν χωρίς απο­ζη­μί­ω­ση μπρο­στά στην υγειο­νο­μι­κή κρίση, αλλά έχουν κυ­ριο­λε­κτι­κά θη­σαυ­ρί­σει την τε­λευ­ταία διε­τία, τόσο από το κρα­τι­κό χρήμα, όσο και από την πε­λα­τεία των non covid πε­ρι­στα­τι­κών. 

Αν κάτι μας δί­δα­ξε η παν­δη­μία είναι η ανά­γκη για την ου­σια­στι­κή ενί­σχυ­ση και στε­λέ­χω­ση των δη­μό­σιων δομών Υγεί­ας, αλλά και τη δη­μιουρ­γία νέων, με έμ­φα­ση στην Πρω­το­βάθ­μια Φρο­ντί­δα Υγεί­ας. Απέ­να­ντι όμως στην ανα­γκαιό­τη­τα πα­ρο­χής ποιο­τι­κών υπη­ρε­σιών Υγεί­ας για τους πολ­λούς, οι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ροι κα­νί­βα­λοι που μας κυ­βερ­νούν, βρή­καν την τέ­λεια ευ­και­ρία για να δρο­μο­λο­γή­σουν το δια­βό­η­το «νέο ΕΣΥ». Ο αντι­δρα­στι­κός σχε­δια­σμός ανα­διάρ­θρω­σης του ΕΣΥ που πε­ρι­λαμ­βά­νει κα­ταρ­γή­σεις-συγ­χω­νεύ­σεις νο­σο­κο­μεί­ων, που θα λει­τουρ­γούν ως αυ­το­χρη­μα­το­δο­τού­με­νες επι­χει­ρή­σεις, με την απο­θέ­ω­ση των ΣΔΙΤ και των ελα­στι­κών ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων. Με άλλα λόγια, από­συρ­ση του κρά­τους από κρί­σι­μες κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες και εξα­σφά­λι­ση σί­γου­ρης κερ­δο­φο­ρί­ας για τον ιδιω­τι­κό τομέα.

Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα απο­τε­λεί το Νο­σο­κο­μείο Σα­ντο­ρί­νης, υπό τη δια­χεί­ρι­ση της Ανώ­νυ­μης Εται­ρεί­ας Μο­νά­δων Υγεί­ας ΑΕ (ΑΕΜΥ ΑΕ), που εγκαι­νιά­στη­κε επί κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και τώρα πα­ρου­σιά­ζε­ται ως πρό­τυ­πο από τη ΝΔ για την επέ­κτα­ση αυτού του «ευ­έ­λι­κτου μο­ντέ­λου λει­τουρ­γί­ας» και σε άλλες δη­μό­σιες μο­νά­δες Υγεί­ας. Ένα νο­σο­κο­μείο που λει­τουρ­γεί χωρίς το απα­ραί­τη­το ια­τρι­κό και νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό (που άλ­λο­τε αντι­με­τω­πί­ζο­νται ως ερ­γα­ζό­με­νοι ιδιω­τι­κού δι­καί­ου και άλ­λο­τε δη­μό­σιου δι­καί­ου), με ελ­λεί­ψεις σε εξο­πλι­σμό και χωρίς να μπο­ρεί να αντι­με­τω­πί­σει σο­βα­ρά πε­ρι­στα­τι­κά, ιδιαί­τε­ρα τους κα­λο­και­ρι­νούς μήνες που ο πλη­θυ­σμός του νη­σιού αυ­ξά­νε­ται. Αυτό το «πε­τυ­χη­μέ­νο» μο­ντέ­λο αφαί­μα­ξης των ασθε­νών και λει­τουρ­γί­ας μέσω ΣΔΙΤ, θέ­λουν να γε­νι­κεύ­σουν ο Πλεύ­ρης και οι φίλοι του επι­χει­ρη­μα­τί­ες. 

Οι κα­πι­τα­λι­στές και οι κυ­βερ­νή­σεις τους κα­τά­φε­ραν την τε­λευ­ταία διε­τία να με­τα­τρέ­ψουν ακόμα μια κρίση, σε ευ­και­ρία κερ­δο­φο­ρί­ας, επι­χει­ρώ­ντας να φορ­τώ­σουν τις επι­πτώ­σεις στις πλά­τες των «από κάτω». Η τάξη μας πλή­ρω­σε τε­ρά­στιο τί­μη­μα σε αν­θρώ­πι­νες ζωές, σε ει­σο­δή­μα­τα και δου­λειές, σε ερ­γα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα και δη­μο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες. Τα δη­μό­σια συ­στή­μα­τα υγεί­ας, ρη­μαγ­μέ­να από την  δια­χρο­νι­κή πο­λι­τι­κή της λι­τό­τη­τας και των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, δέ­χτη­καν τρο­μα­κτι­κή πίεση, χει­ρουρ­γεία και θε­ρα­πεί­ες ακυ­ρώ­θη­καν και μόνο η ηρω­ι­κή στάση των υγειο­νο­μι­κών πε­ριό­ρι­σε σε κά­ποιο βαθμό την δρα­μα­τι­κή κα­τά­στα­ση. Την ίδια ώρα, ο ιδιω­τι­κός το­μέ­ας απο­λάμ­βα­νε πα­χυ­λές κρα­τι­κές ενι­σχύ­σεις. 

Η μα­ζι­κή και ενω­τι­κή δράση σω­μα­τεί­ων, συλ­λο­γι­κών φο­ρέ­ων και της Αρι­στε­ράς, με συ­ντο­νι­σμέ­νες πρω­το­βου­λί­ες και καλά προ­ε­τοι­μα­σμέ­νες κι­νη­το­ποι­ή­σεις, είναι η μόνη που μπο­ρεί να εξα­σφα­λί­σει την προ­στα­σία της υγεί­ας και της ζωής του κό­σμου μας. Για αυτό και τα αι­τή­μα­τα για δη­μό­σια και δω­ρε­άν Υγεία και ενά­ντια στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του ΕΣΥ, ήταν από τις βα­σι­κές αιχ­μές στην με­γά­λη κι­νη­το­ποί­η­ση των συν­δι­κά­των στην Αθήνα και σε άλλες πό­λεις, το Σάβ­βα­το 26/2, όπως και στα υπό­λοι­πα κι­νη­μα­τι­κά ρα­ντε­βού αντί­στα­σης, τα τε­λευ­ταία δύο χρό­νια. Γιατί είναι βέ­βαιο, πώς μια κα­λύ­τε­ρη δη­μό­σια Υγεία, δεν πρό­κει­ται να μας δοθεί από αυ­τούς που την οδη­γούν στη διά­λυ­ση και την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση. Όπως και για τις άλλες ζω­τι­κές ανά­γκες μας, χρειά­ζε­ται να πα­λέ­ψου­με επί­μο­να και ορ­γα­νω­μέ­να για αυτή. 

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά

Ετικέτες