Ανθρώπινη ασπίδα προστασίας του δημόσιου νερού

Η εται­ρεία

Η Εται­ρεία  Ύδρευ­σης & Απο­χέ­τευ­σης Πρω­τεύ­ου­σας (ΕΥΔΑΠ) έχει την απο­κλει­στι­κή αρ­μο­διό­τη­τα υδρο­δό­τη­σης, απο­χέ­τευ­σης και επε­ξερ­γα­σί­ας λυ­μά­των στην ευ­ρύ­τε­ρη πε­ριο­χή της πρω­τεύ­ου­σας. Είναι η με­γα­λύ­τε­ρη Εται­ρεία στην Ελ­λά­δα που δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στη δια­χεί­ρι­ση νερού και λυ­μά­των εδώ και πολ­λές δε­κα­ε­τί­ες. Εξυ­πη­ρε­τεί πε­ρί­που 4.500.000 κα­τοί­κους στην ύδρευ­ση(2.100.000 συν­δέ­σεις) και 3.500.000 κα­τοί­κους στην απο­χέ­τευ­ση. Έχει στην ιδιο­κτη­σία της τα δί­κτυα και τις εγκα­τα­στά­σεις, ενώ οι τα­μιευ­τή­ρες (Μόρ­νος, Λίμνη Μα­ρα­θώ­να, Υλίκη) ανή­κουν στην ΕΥΔΑΠ ΠΑ­ΓΙΩΝ. Το μήκος των αγω­γών ύδρευ­σης είναι πε­ρί­που 9.500 χλμ. και της απο­χέ­τευ­σης πε­ρί­που 8.500 χλμ. Έχει δυ­να­τό­τη­τα επε­ξερ­γα­σί­ας 1.700.00 κ.μ. νερού την ημέρα, που προ­μη­θεύ­ε­ται ακα­τέρ­γα­στο κυ­ρί­ως από επι­φα­νεια­κούς υδα­τι­κούς πό­ρους.Οι μο­νά­δες επε­ξερ­γα­σί­ας νερού βρί­σκο­νται σε Ασπρό­πυρ­γο, Αχαρ­νές,Πο­λυ­δέν­δρι και Γα­λά­τσι. Οι εγκα­τα­στά­σεις απο­χέ­τευ­σης βρί­σκο­νται στην Ψυτ­τά­λεια (από τις με­γα­λύ­τε­ρες στην Ευ­ρώ­πη), στο Θριά­σιο και τη Με­τα­μόρ­φω­ση και η μέση πα­ρο­χή λυ­μά­των είναι 750.000 κ.μ./ημέρα

Το 2012, µε την ψή­φι­ση του ν.4053/2012, δό­θη­κε στην ΕΥ∆ΑΠ η δυ­να­τό­τη­τα να πα­ρέ­χει τις υπη­ρε­σί­ες της σε όλη την Ελ­λά­δα, µέσω θυ­γα­τρι­κών εται­ρειών και­µέ­σω σύ­να­ψης προ­γρα­µµα­τι­κών­συ­µβά­σε­ων µε τους ΟΤΑ, με ανο­μο­λό­γη­το σκοπό να απο­τε­λέ­σει τον «δού­ρειο ίππο» για την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση και των το­πι­κών δη­μο­τι­κών δι­κτύ­ων.

 Η αξία της ΕΥΔΑΠ

Η ΕΥΔΑΠ ασχο­λεί­ται ολο­κλη­ρω­μέ­να με τον κύκλο του νερού στην Ατ­τι­κή και η εμπει­ρία της στο επί­πε­δο δια­χεί­ρι­σης δι­κτύ­ων και εγκα­τα­στά­σε­ων ύδρευ­σης και απο­χέ­τευ­σης είναι με­γά­λη. Παρά το χα­μη­λό κό­στος των υπη­ρε­σιών της (το χα­μη­λό­τε­ρο στην Ευ­ρώ­πη) πα­ρέ­χει υπη­ρε­σί­ες υψη­λής ποιό­τη­τας. Δίνει αδια­λεί­πτως, λει­τουρ­γι­κές και βιώ­σι­μες λύ­σεις στα θέ­μα­τα ύδρευ­σης και απο­χέ­τευ­σης της Ατ­τι­κής.Εδώ και δε­κα­ε­τί­ες, ακόμη και σε πε­ριό­δους με­γά­λης λει­ψυ­δρί­ας που αντι­με­τώ­πι­σε η χώρα μας, οι πε­λά­τες της είχαν και έχουν νερό στη βρύση τους σε επάρ­κεια και σε άρι­στη ποιό­τη­τα.

Είναι κερ­δο­φό­ρα Εται­ρεία και ου­δέ­πο­τε υπήρ­ξε ελ­λειμ­μα­τι­κή. Δεν επι­βα­ρύ­νει τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό και δε χρη­μα­το­δο­τεί­ται από το κρά­τος, αλλά το ενι­σχύ­ει ετη­σί­ως με αρ­κε­τά εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ από με­ρί­σμα­τα και φό­ρους.

Η αξία της ΕΥ­ΔΑ­Πεί­ναι ανυ­πο­λό­γι­στη για το κοι­νω­νι­κό σύ­νο­λο. Όμως και η απο­τί­μη­σή της είναι πάρα πολύ υψηλή: τα δί­κτυα ύδρευ­σης και απο­χέ­τευ­σης, οι εγκα­τα­στά­σεις επε­ξερ­γα­σί­ας νερού και λυ­μά­των, τα πλη­ρο­φο­ρια­κά συ­στή­μα­τα, το πε­λα­το­λό­γιο, η εμπει­ρία και τε­χνο­γνω­σία του προ­σω­πι­κού της απο­τε­λούν πε­ριου­σία της ΕΥΔΑΠ αλλά και του Ελ­λη­νι­κού Λαού. Εάν θέ­λα­με να κα­τα­σκευά­σου­με εξαρ­χής τα υφι­στά­με­να δί­κτυα και τις εγκα­τα­στά­σεις εκτι­μά­ται ότι θα απαι­τού­νταν πάνω από 6,5 δις.

Ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της ΕΥΔΑΠ. Από το 38% στο 100%

Η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της ΕΥΔΑΠ ξε­κί­νη­σε το 2000με την ει­σα­γω­γή της στο Χρη­μα­τι­στή­ριο και την πώ­λη­ση του 38% των με­το­χών. Το 2011 με­τα­βι­βά­στη­κε το 27% των με­το­χών στο ΤΑΙ­ΠΕΔ, ενώ τον Μάιο του 2012 με­τα­βι­βά­στη­κε το υπό­λοι­πο 34%. Μετά από προ­σφυ­γή των πο­λι­τών, το ΣτΕμε την 1906/2014 από­φα­σή του απέ­τρε­ψε προ­σω­ρι­νά την προσ­δο­κία για ξε­πού­λη­μα της ΕΥΔΑΠ, υπο­χρε­ώ­νο­ντας το ΤΑΙ­ΠΕΔ να επι­στρέ­ψει στο Δη­μό­σιο το 34% των με­το­χών.

Παρά την από­φα­ση του ΣτΕ, η οποία δια­σφα­λί­ζει τον δη­μό­σιο και κοι­νω­νι­κό χα­ρα­κτή­ρα της ΕΥΔΑΠ και απο­τε­λεί τε­λε­σί­δι­κο για οποια­δή­πο­τε ενέρ­γεια ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης, η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ με το 3ο μνη­μό­νιο α) επα­να­βε­βαί­ω­σε το businessplanτου ΤΑΙ­ΠΕΔ για την πώ­λη­ση του 11% της ΕΥΔΑΠ β)προ­χώ­ρη­σε στην έντα­ξη του συ­νό­λου των με­το­χών του Δη­μο­σί­ου στην την Εται­ρεία Δη­μο­σί­ου Συμ­με­το­χών που ανή­κει στο Υπερ­τα­μείο και γ)υλο­ποί­η­σε την μνη­μο­νια­κή υπο­χρέ­ω­ση λε­η­λα­σί­ας των απο­θε­μα­τι­κών της ΕΥΔΑΠ με­τα­φέ­ρο­ντας τον Ια­νουά­ριο του 2017, 40 εκατ. Ευρώ από τα τα­μεία της ΕΥΔΑΠ στους με­τό­χους.

Η έντα­ξη της ΕΥΔΑΠ στο υπερ­τα­μεί­ο­α­πο­τε­λεί 100% απο­κρα­τι­κο­ποί­η­ση, είναι πλή­ρης ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση. Με σα­φή­νεια ανα­φέ­ρε­ται στον ιδρυ­τι­κό νόμο του υπερ­τα­μεί­ου, το Ν. 4389/2016  ότι: «Η Εται­ρεία (δηλ. το υπερ­τα­μείο) δεν ανή­κει στο δη­μό­σιο ή ευ­ρύ­τε­ρο δη­μό­σιο τομέα, όπως αυτός εκά­στο­τε ορί­ζε­ται». Η πώ­λη­ση ακόμα και του 100% σε ιδιώ­τες απαι­τεί τη σύμ­φω­νη γνώμη μόνο του εκά­στο­τε υπουρ­γού Οι­κο­νο­μι­κών, και όχι της Βου­λής, όπως κυ­νι­κά πα­ρα­δέ­χτη­κε ο κ. Τσα­κα­λώ­τος.

Συ­νέ­πειες της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης 

Μήπως οι συ­νέ­πειες με την έμ­με­ση ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση ή με το υπερ­τα­μείο δεν είναι τόσο τρα­γι­κές, όσο στις πε­ρι­πτώ­σεις άμε­σων κα­τευ­θεί­αν ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων.  Η πα­γκό­σμια εμπει­ρία μας οδη­γεί στο συ­μπέ­ρα­σμα ότι οι συ­νέ­πειες και για τα τι­μο­λό­για, και για την ποιό­τη­τα νερού και των λυ­μά­των, και για το πε­ρι­βάλ­λον, και για τις υπο­δο­μές δι­κτύ­ων και εγκα­τα­στά­σε­ων (συ­ντή­ρη­ση, επέ­κτα­ση), και ως προς τους κα­τό­χους της τε­χνο­γνω­σί­ας και για την οι­κο­νο­μι­κή κα­τά­στα­ση των εται­ριών που ιδιω­τι­κο­ποιού­νται, και για τις θέ­σεις ερ­γα­σί­ας (εντός της ιδιω­τι­κο­ποιού­με­νης εται­ρί­ας αλλά και στον κύκλο εται­ριών που συμ­βάλ­λο­νται μαζί της) και για τα ερ­γα­σια­κά, μι­σθο­λο­γι­κά και άλλα δι­καιώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων και για την επι­βά­ρυν­ση κρα­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού (επι­δό­τη­ση κοι­νω­νι­κής πο­λι­τι­κής, υδρο­δό­τη­ση «δύ­σκο­λων» πε­ριο­χών, πραγ­μα­το­ποί­η­ση επεν­δύ­σε­ων) είναι δρα­μα­τι­κές.

Όλες αυτές οι συ­νέ­πειες εκτός αυτής κα­θαυ­τής της κάθε επί­πτω­σης ξε­χω­ρι­στά μπο­ρούν να συ­μπυ­κνω­θούν σε δύο κρί­σι­μες λέ­ξεις: ΕΛΕΓ­ΧΟΣ – ΠΡΟ­ΣΒΑ­ΣΙ­ΜΟ­ΤΗ­ΤΑ.

Ποιος κερ­δί­ζει τον έλεγ­χο; Ποιος χάνει την προ­σβα­σι­μό­τη­τα; 

ΕΛΕΓ­ΧΟΣ: Από αρ­χαιο­τά­των χρό­νων γί­νο­νταν μάχες για τον έλεγ­χο των νερών. Σχε­δόν το σύ­νο­λο των πο­λι­τι­σμών ανα­πτύ­χθη­καν σε πε­ριο­χές κοντά στις πηγές κα­θα­ρού νερού. Ενώ προ­ϊ­ό­ντος του χρό­νου, έγι­ναν τε­ρά­στια έργα για τον έλεγ­χο και την με­τα­φο­ρά επαρ­κών πο­σο­τή­των πό­σι­μου νερού ώστε, με­τα­ξύ άλλων, να μπο­ρεί να στη­ρι­χτεί το αστι­κό μο­ντέ­λο ανά­πτυ­ξης που όλοι γνω­ρί­ζου­με και στο οποίο ζούμε. Η Ατ­τι­κή είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή από αυτή την άποψη.

Πολ­λοί υπο­στη­ρί­ζουν ότι ο επό­με­νος Πα­γκό­σμιος Πό­λε­μος θα είναι ο Πό­λε­μος του Νερού. Ενώ και στους πρό­σφα­τους πό­λε­μους στο Ιράκ, στη Συρία, στις εμ­φύ­λιες συρ­ρά­ξεις στην Ινδία, στον πό­λε­μο των Ισ­ραη­λι­νών ενά­ντια στους Πα­λαι­στι­νί­ους είναι όχι σπά­νιες πρα­κτι­κές και ανα­φο­ρές για τη χρήση, άμεσα ή ως πα­ρε­πό­με­νη συ­νέ­πεια, του νερού ως όπλου, με απο­τε­λέ­σμα­τα επι­κίν­δυ­να  και κα­τα­στρο­φι­κά για τους λαούς.

Πα­ράλ­λη­λα είναι τε­ρά­στιες οι επεν­δύ­σεις που γί­νο­νται από ιδιω­τι­κά (κυ­ρί­ως δια­τρο­φι­κά) κε­φά­λαια ή και κράτη σε αρ­δεύ­σι­μη γη, κυ­ρί­ως στην αμε­ρι­κα­νι­κή και στην αφρι­κα­νι­κή ήπει­ρο. Υπο­λο­γί­ζε­ται ότι τα τε­λευ­ταία χρό­νια έχουν αγο­ρα­στεί τε­ρά­στιες τέ­τοιες εκτά­σεις, με­γα­λύ­τε­ρες από την έκτα­ση της Γαλ­λί­ας.

Ταυ­τό­χρο­να τα διε­θνή ιδιω­τι­κά κε­φά­λαια που προ­σα­να­το­λί­ζο­νται στη δια­χεί­ρι­ση των υδα­τι­κών ή και δια­τρο­φι­κών πόρων, με όχημα τις στρα­τιω­τι­κές αλλά και οι­κο­νο­μι­κές, εσχά­τως, επεμ­βά­σεις των διε­θνών το­κο­γλυ­φι­κών ορ­γα­νι­σμών του ΔΝΤ, της Πα­γκό­σμιας Τρά­πε­ζας αλλά και της ΕΕ πλέον, απαι­τούν και δυ­στυ­χώς απο­κτούν πολ­λές φορές, πλή­ρως ή με­ρι­κώς, τη δια­χεί­ρι­ση και τον έλεγ­χο των δι­κτύ­ων ύδρευ­σης –απο­χέ­τευ­σης σε πό­λεις του πλα­νή­τη.

Αυτό θέ­λουν να γίνει και στην Ελ­λά­δα με το Υπερ­τα­μείο. Αυτό γί­νε­ται όχι μόνο, για λό­γους δη­μο­σιο­νο­μι­κούς, οι­κο­νο­μι­κούς ή διαρ­θρω­τι­κούς, αλλά γιατί:

Απο­κτά­ται πλή­ρης έλεγ­χος επί των κοι­νω­νιών. Απο­κτά­ται δι­καί­ω­μα επί της ζωής. Επί της δια­τρο­φής, επί της υδρο­δό­τη­σης και γε­νι­κά επί της επι­βί­ω­σης των λαών.

Είναι τρο­μα­κτι­κή η δύ­να­μη επιρ­ρο­ής κι εκ­βια­σμού από αυτόν που ελέγ­χει νερό και ενέρ­γεια στις σύγ­χρο­νες πό­λεις (φα­ντα­στεί­τε μια με­γα­λού­πο­λη όπως η Αθήνα χωρίς νερό, ή με την απει­λή να μεί­νει χωρίς νερό, για 3, 5 ή 7 μέρες. Προ­κα­λεί­ται κα­τάρ­ρευ­ση όλων των δομών ορ­γά­νω­σης της ζωής, όπως είναι έως σή­με­ρα).

ΠΡΟ­ΣΒΑ­ΣΙ­ΜΟ­ΤΗ­ΤΑ: Η δια­σφά­λι­ση της προ­σβα­σι­μό­τη­τας όλων στο πό­σι­μο νερό είναι η θε­με­λιώ­δης προ­ϋ­πό­θε­ση ανα­γνώ­ρι­σης του νερού ως αν­θρώ­πι­νου δι­καιώ­μα­τος και η πιο βα­σι­κή ενέρ­γεια έμπρα­κτης αντι­με­τώ­πι­σης του νερού ως κοι­νω­νι­κό αγαθό και όχι ως εμπό­ρευ­μα. Είναι δε, η μέ­γι­στη συμ­βο­λή στη διαρ­κή μάχη ενά­ντια στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση, άμεση και έμ­με­ση, των υπη­ρε­σιών ύδρευ­σης-απο­χέ­τευ­σης.

Πα­ντού όπου υπήρ­ξε εξέ­λι­ξη, με διείσ­δυ­ση ιδιω­τι­κών κε­φα­λαί­ων στη δια­χεί­ρι­ση των δι­κτύ­ων,  αυ­ξή­θη­κε κα­τα­κό­ρυ­φα το πο­σο­στό του πλη­θυ­σμού που δεν είχε πλέον πρό­σβα­ση σε επαρ­κείς πο­σό­τη­τες κα­θα­ρού, πό­σι­μου νερού, καθώς και η ανι­σό­τη­τα στην πρό­σβα­ση.

Υπάρ­χει κά­ποιο όφε­λος από μια με­ρι­κή ή πλήρη ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του Νερού;

• Η πα­γκό­σμια εμπει­ρία ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων πηγών και δι­κτύ­ων δια­χεί­ρι­σης του κύ­κλου νερού δεί­χνει μόνο ΖΗΜΙΑ για τις κοι­νω­νί­ες:

• Χει­ρο­τέ­ρευ­ση της ποιό­τη­τας πα­ρο­χής υπη­ρε­σιών.

• Αύ­ξη­ση της τιμής.

• Επι­δεί­νω­ση των πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών όρων.

• Ανορ­θο­λο­γι­κή δια­χεί­ρι­ση του κύ­κλου του νερού υπο­ταγ­μέ­νη στη λο­γι­κή ελά­χι­στου κό­στους-μέ­γι­στου κέρ­δους.

• Απα­ξί­ω­ση των υπο­δο­μών.

• Επι­βά­ρυν­ση των κρα­τι­κών προ­ϋ­πο­λο­γι­σμών με κόστη συ­ντή­ρη­σης- επεν­δύ­σε­ων και κοι­νω­νι­κής πο­λι­τι­κής.

• Αύ­ξη­ση ανερ­γί­ας (καμία ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση, ούτε πα­γκο­σμί­ως, ούτε στην Ελ­λά­δα, δεν μεί­ω­σε, αντι­θέ­τως αύ­ξη­σε την ανερ­γία).

• Χει­ρο­τέ­ρευ­ση των ερ­γα­σια­κών όρων για τους ερ­γα­ζό­με­νους.

ΔΕΝ ΥΠΑΡ­ΧΕΙ, ΤΕ­ΛΙ­ΚΑ, ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΠΙ­ΧΕΙ­ΡΗ­ΜΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΙΔΙΩ­ΤΙ­ΚΟ­ΠΟΙ­Η­ΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ εκτός ίσως, λόγων ιδε­ο­λη­πτι­κής προ­σέγ­γι­σης ή πο­λι­τι­κού ελέγ­χου επί των κοι­νω­νιών και φυ­σι­κά, σί­γου­ρης και με­γά­λης κερ­δο­φο­ρί­ας για τα με­γά­λα ιδιω­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα.

Τι να κά­νου­με;

Αυτή είναι λοι­πόν η κα­τά­στα­ση. Τα ιδιω­τι­κά κε­φά­λαια προ­ε­λαύ­νουν, οι  υπε­ρε­θνι­κοί θε­σμοί επι­τί­θε­νται, οι κυ­βερ­νή­σεις υπο­τάσ­σο­νται και εμείς Τι μπο­ρού­με να κά­νου­με;

Η πα­γκό­σμια εμπει­ρία εκτός από τις συ­νέ­πειες της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης απο­δει­κνύ­ει ότι όπου δό­θη­κε η μάχη του Νερού κερ­δή­θη­κε τε­λι­κά από τις κοι­νω­νί­ες και τους λαούς. Είναι βε­βαί­ως μια σκλη­ρό­τα­τη μάχη επει­δή υπάρ­χει και κοι­νω­νι­κή ευαι­σθη­σία και κι­νη­μα­τι­κή εμπει­ρία από τη μεριά των πο­λι­τών και των κοι­νω­νιών αλλά και προ­ε­τοι­μα­σία, συμ­μα­χί­ες και αδιαλ­λα­ξία από την πλευ­ρά των ιδιω­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων, όμως τε­λι­κά νι­κη­φό­ρα.

Στη Βο­λι­βία η μάχη του Νερού που ξε­κί­νη­σε στη Κο­τσα­μπά­μπα, έφτα­σε στην ένο­πλη εξέ­γερ­ση και οδή­γη­σε όχι μόνο στην εκ­δί­ω­ξη της ιδιω­τι­κής εται­ρί­ας αλλά και στην αλ­λα­γή του πο­λι­τι­κού σκη­νι­κού και συ­σχε­τι­σμού.

Στην Ιρ­λαν­δία των μνη­μο­νί­ων όπου δεν υπήρ­χαν με­τρη­τές και αντί­τι­μο για το νερό μια από τις βα­σι­κές απαι­τή­σεις της Τρόι­κα ήταν η το­πο­θέ­τη­ση με­τρη­τών και η έναρ­ξη πλη­ρω­μής αντι­τί­μου για το νερό. Στην Ιρ­λαν­δία, εν πολ­λοίς το αντι­μνη­μο­νια­κό κί­νη­μα ήταν κί­νη­μα ενά­ντια στη φο­ρο­λό­γη­ση του Νερού και στην άρ­νη­ση το­πο­θέ­τη­σης με­τρη­τών. Τε­λι­κά μετά από πέντε χρό­νια, «πά­γω­σε» η το­πο­θέ­τη­ση με­τρη­τών και η τι­μο­λό­γη­ση του νερού. Ενώ και εδώ εν πολ­λοίς η αύ­ξη­ση της  επιρ­ρο­ής του Σιν­Φέι στα μνη­μο­νια­κά χρό­νια στη­ρί­χθη­κε στο κί­νη­μα του Νερού.

Στην Ιτα­λία πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε δη­μο­ψή­φι­σμα το 2011 κα­τα­κτώ­ντας ένα 95% ΟΧΙ στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του Νερού, το οποίο ο δε­ξιός Μπερ­λου­σκό­νι σε­βά­στη­κε φρε­νά­ρο­ντας τα σχέ­δια ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης.

Έχου­με τρεις συμ­βο­λι­κές επα­να­δη­μο­τι­κο­ποι­ή­σεις. Αυτές του Πα­ρι­σιού το 2010, του Βε­ρο­λί­νου το 2014, στις οποί­ες το το­πι­κό, ευ­ρω­παϊ­κό και πα­γκό­σμιο κί­νη­μα δη­μό­σιου Νερού έπαι­ξαν ση­μα­ντι­κό ρόλο και της Βαρ­κε­λώ­νης το 2016. Να ση­μειώ­σου­με ότι η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του Βε­ρο­λί­νου είχε γίνει με 49,9%, δηλ με μειο­ψη­φι­κό πα­κέ­το (για όσους πι­στεύ­ουν ότι οι ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις απαι­τούν 50% +1 με­το­χή).

Πολύ με­γά­λη νίκη των κι­νη­μά­των νε­ρούη από­φα­ση της Σλο­βε­νί­ας να κη­ρύ­ξει το νερό ως αγαθό μη εμπο­ρεύ­σι­μο. Το άρθρο που προ­στέ­θη­κε στο σύ­νταγ­μα της Σλο­βε­νί­ας λέει: (Άρθρο 70α -Δι­καί­ω­μα σε πό­σι­μο νερό- «Όλοι έχουν δι­καί­ω­μα σε πό­σι­μο νερό. Οι υδά­τι­νες πηγές είναι δη­μό­σιο αγαθό που δια­χει­ρί­ζε­ται το κρά­τος. Οι υδά­τι­νες πηγές χρη­σι­μο­ποιού­νται κυ­ρί­ως για την βιώ­σι­μη πα­ρο­χή πό­σι­μου νερού οι­κια­κής χρή­σης και σε σχέση με αυτήν τους τη χρήση δεν θε­ω­ρού­νται εμπο­ρεύ­σι­μο προ­ϊ­όν. Το πό­σι­μο νερό πα­ρέ­χε­ται προς το δη­μό­σιο και τα νοι­κο­κυ­ριά από το κρά­τος μέσω των το­πι­κών κοι­νο­τή­των απευ­θεί­ας και χωρίς κέρ­δος».

Στην Ελλά έχου­με το δη­μο­ψή­φι­σμα της Θεσ­σα­λο­νί­κης το 2014 με το 98% ΟΧΙ στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του νερού.

Στην ΕΥΔΑΠ κάτω από την πίεση ενά­ντια στην άμεση και έμ­με­ση ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση, εί­χα­με ανά­κτη­ση, τα τε­λευ­ταία τρία χρό­νια, από το μό­νι­μο προ­σω­πι­κό, ση­μα­ντι­κών δρα­στη­ριο­τή­των που εκτε­λού­σαν ερ­γο­λά­βοι, όπως το (ΚΕΛ) Κέ­ντρο Επε­ξερ­γα­σί­ας Λυ­μά­των του Θρια­σί­ου πε­δί­ου και των δι­κτύ­ων ύδρευ­σης της Δυ­τι­κής Ατ­τι­κής. Κα­τα­δει­κνύ­ο­ντας ότι η πίεση φέρ­νει και άμεσα ση­μα­ντι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα και ότι οι ερ­γα­ζό­με­νοι μπο­ρούν να αντα­πο­κρι­θούν σε ρό­λους και κα­θή­κο­ντα λει­τουρ­γί­ας των μο­νά­δων και των δι­κτύ­ων χωρίς «αφε­ντι­κά».

Τέλος έχου­με ση­μα­ντι­κές απο­φά­σεις και ψη­φί­σμα­τα ορ­γα­νι­σμών υπέρ του Νερού και των υπη­ρε­σιών ύδρευ­σης-απο­χέ­τευ­σης ως αν­θρώ­πι­νο δι­καί­ω­μα και ως κοι­νω­νι­κό αγαθό. Απο­φά­σεις και ψη­φί­σμα­τα του ΟΗΕ, του Συμ­βου­λί­ου της Ευ­ρώ­πης, του ΣτΕ, κλπ. Από μόνες τους αυτές οι απο­φά­σεις δε δια­σφα­λί­ζουν τί­πο­τα. Είναι εν­δει­κτι­κές όμως της πα­γκό­σμιας πί­ε­σης που ασκεί­ται από τα κι­νή­μα­τα για το Νερό.

Μπρο­στά μας έχου­με ση­μα­ντι­κές και κρί­σι­μες στιγ­μές

Δε δί­νου­με τη μάχη ενά­ντια στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της ΕΥΔΑΠ για την τιμή των όπλων, θε­ω­ρώ­ντας ότι όλα έχουν τε­λειώ­σει. Δί­νου­με τη μάχη για να την κερ­δί­σου­με. Για να μην πε­ρά­σει η ΕΥΔΑΠ στο υπερ­τα­μείο. Έχου­με κη­ρύ­ξει ανέν­δο­το μέχρι τε­λι­κής δι­καί­ω­σης. 

Υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε αδια­πραγ­μά­τευ­τα την πρό­σβα­σης όλων στο νερό, απαι­τώ­ντας να στα­μα­τή­σουν ΤΩΡΑ οι δια­κο­πές υδρο­δό­τη­σης χωρίς οι­κο­νο­μι­κά, κοι­νω­νι­κά και υγειο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια.

Αγω­νι­ζό­μα­στε ενά­ντια στην λε­η­λα­σία των απο­θε­μα­τι­κών της ΕΥΔΑΠ με προ­σφυ­γή στα δι­κα­στή­ρια η οποία θα εκ­δι­κα­στεί στις 20 Μαρ­τί­ου. Η ΕΥΔΑΠ έχει με­γά­λη τα­μεια­κή ρευ­στό­τη­τα. Αντί να γί­νουν επεν­δύ­σεις σε δί­κτυα και υπο­δο­μές, αντί­να εξα­σφα­λι­στεί η πρό­σβα­ση όλων στο πό­σι­μο νερό, αντί να γί­νουν προ­σλή­ψεις και αντί να αυ­ξη­θούν οι πα­ρο­χές στου ερ­γα­ζό­με­νους παίρ­νουν τη ρευ­στό­τη­τα και τη χα­ρί­ζουν στους με­τό­χους.

Αγω­νι­ζό­μα­στε ενά­ντια στη με­τα­βί­βα­ση των με­το­χών της ΕΥΔΑΠ στο υπερ­τα­μείο.

Κα­λού­με όλους σε ετοι­μό­τη­τα, στις απα­ραί­τη­τες δρά­σεις, ώστε να χτί­σου­με την αν­θρώ­πι­νη ασπί­δα προ­στα­σί­ας του δη­μό­σιου Νερού και νίκης της κοι­νω­νί­ας.

Κη­ρύτ­του­με Ανέν­δο­το για το Νερό.

*μέλος ΔΣ Συλ­λό­γου Προ­σω­πι­κού ΕΥΔΑΠ, μέ­λους γραμ­μα­τεί­ας ΣΕΚΕΣ για δη­μό­σια ΕΥΔΑΠ