Σε αγωνιστική τροχιά ξανά οι Φοιτητικοί Σύλλογοι!

Έτσι, λοιπόν, σε τροχιά κινητοποιήσεων και αγωνιστικών αποφάσεων µπήκαν ξανά πολλοί φοιτητικοί σύλλογοι πανελλαδικά. Η νεοφιλελεύθερη επίθεση και η αστυνοµική τροµοκρατία βρήκαν απέναντί τους χιλιάδες φοιτητές που ξαναζωντάνεψαν τις γενικές συνελεύσεις και τους δρόµους.

Ξαναζωντάνεµα Συλλόγων

Είναι πολύ σηµαντικό το ότι µετά από µια περίοδο κινηµατικής ύφεσης και κάµψης των αγώνων, αρκετοί φοιτητικοί σύλλογοι ενεργοποιήθηκαν ξανά σε ριζοσπαστική κατεύθυνση. Ο Οκτώβρης ξεκίνησε µε µαζικές συνελεύσεις, καταλήψεις, επανοικειοποίηση των σχολών, διαδηλώσεις και επαναφορά της πολιτικής στα φοιτητικά αµφιθέατρα. Τα σχέδια για κατάργηση του ασύλου στην πράξη, για διαγραφές φοιτητών και όρια φοίτησης, για περεταίρω επιβολή διδάκτρων και είσοδο ιδιωτών στο δηµόσιο πανεπιστήµιο ώθησαν µεγάλη µερίδα φοιτητών/τριών να ανακαλύψουν εκ νέου την ουσία της πολιτικής συµµετοχής και ενεργοποίησης.

Στην Αθήνα µάλιστα πραγµατοποιήθηκε µαζική και δυναµική διαδήλωση το πρωί της Πέµπτης 17/10, στην οποία καλούσαν µε αποφάσεις τους πάρα πολλοί Σύλλογοι. Από το ΕΚΠΑ συµµετείχαν στο κάλεσµα η Πληροφορική, το Μαθηµατικό, το Φυσικό, το Γεωλογικό, το Χηµικό και η Νοµική. Από το ΕΜΠ οι Μεταλλειολόγοι Μηχανικοί, οι Χηµικοί Μηχανικοί, η ΣΕΜΦΕ και οι Μηχανολόγοι Μηχανικοί. Εντύπωση προκαλεί ότι απόφαση πήραν ακόµη και Σύλλογοι που για χρόνια αδυνατούσαν να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις και ήταν ανενεργοί κινηµατικά όπως αυτοί της ΑΣΟΕΕ και του Παντείου. Οι παραπάνω εικόνες κάνουν ξεκάθαρο ότι ο Μητσοτάκης και η Κεραµέως δε θα έχουν ένα εύκολο έργο. Υπό πολύ πιο δύσκολες συνθήκες ιστορικά, το φοιτητικό κίνηµα έχει αποδείξει ότι µπορεί να αναπτύξει δυναµικές που µπορούν ακόµη και να οδηγήσουν σε τραγική υποχώρηση υπουργούς και κυβερνήσεις.

Συστηµική προπαγάνδα

Το γεγονός ότι επιστρέφει η πολιτική στα πανεπιστήµια προφανώς ενοχλεί. Αυτός είναι και ο λόγος που ολόκληρο το σύστηµα µέσα από πολλές πτυχές του στέκεται απέναντι στα αιτήµατα και τον αγώνα των φοιτητών/τριων. Κατευθυνόµενα ΜΜΕ, διοικήσεις σχολών και καθεστωτικές παρατάξεις, συντάσσονται µε τα σχέδια του Υπουργείου και προσπαθούν να απονοµιµοποιήσουν µε κάθε τρόπο τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων. Άρθρο της «Καθηµερινής» µε τίτλο «Συνέλευση-παρωδία στη Νοµική» έβαλε κατά της απόφασης για κατάληψη της σχολής αµφισβητώντας την εγκυρότητα της καταµέτρησης και κάνοντας λόγο για διαπληκτισµούς κατά τη διάρκειά της. Η απάντηση της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης ήταν άµεση τονίζοντας: «για όποιον δεν γνωρίζει για ποιον λόγο τα όργανα των συλλόγων και των σωµατείων συγκροτούνται αυτοτελώς και ανεξάρτητα από το κράτος και τις κυβερνήσεις µπορεί να ανατρέξει στην πρόσφατη ιστορία».

Την ίδια στιγµή η διοίκηση του Οικονοµικού Πανεπιστηµίου Αθηνών αρνούνταν να αναγνωρίσει την επίσηµη απόφαση του Φοιτητικού Συλλόγου, εκδίδοντας ανακοίνωση στην οποία ανέφερε ότι το πανεπιστήµιο «τελεί υπό κατάληψη από οµάδα που δηλώνει ότι εκπροσωπεί το Σύλλογο Φοιτητών ΑΣΟΕΕ». Η απάντηση των φοιτητών ήταν και πάλι άµεση αναφέροντας: «Χθες ο φοιτητικός σύλλογος ΑΣΟΕΕ «Σωτήρης Πέτρουλας» πήρε αγωνιστική απόφαση µέσα από την αµεσοδηµοκρατική διαδικασία της γενικής του συνέλευσης. (…) Όσο και αν αυτά δεν αρέσουν στην πρυτανεία και τους υποστηρικτές της συνεχίζουµε δυναµικά µε διάφορες δράσεις. Κρατάµε τη σχολή µας ζωντανή». Όσο συµβαίνουν τα παραπάνω, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σε πληθώρα σχολών επιλέγει να µην µπαίνει καν στις εν εξελίξει Γενικές Συνελεύσεις προσπαθώντας να τις υποβαθµίσει και να τις απονοµιµοποιήσει στα µάτια των φοιτητών. Πρόκειται για µια πρακτική που εξυπηρετεί τα σχέδια της κυβέρνησης και παράλληλα στέκεται απέναντι στην πολιτικοποίηση των Φοιτητικών Συλλόγων. Η τελευταία φαίνεται πως ενοχλεί πολύ, γι’ αυτό και πρόθεση της κυβέρνησης είναι η αποπαραταξιοποίηση των πανεπιστηµίων και διεξαγωγή φοιτητικών εκλογών µε ενιαία ψηφοδέλτια µε βάση πρόσφατες δηλώσεις στελεχών της.

Ανάγκη αγώνα

Είναι προφανές ότι ανοίγει ένας νέος κύκλος αγώνων και δυναµικής επανεµφάνισης του φοιτητικού κινήµατος στο κινηµατικό προσκήνιο. Το ζήτηµα είναι οι κινητοποιήσεις των φοιτητών να µην περιοριστούν στους τέσσερις τοίχους των σχολών αλλά να συνδεθούν µε τα αγωνιζόµενα τµήµατα της υπόλοιπης κοινωνίας. Η οικοδόµηση ενός µαζικού πανεκπαιδευτικού µετώπου µαθητών-φοιτητών-εργαζοµένων αποτελεί ένα πρώτο βήµα απέναντι στα νεοφιλελεύθερα και αυταρχικά µέτρα που πάει να επιβάλει η κυβέρνηση. Από το άσυλο µέχρι τις προσλήψεις εκπαιδευτικών, η εκπαιδευτική κοινότητα πρέπει να συσπειρωθεί και να συντονιστεί τόσο µέσα στους κοινωνικούς χώρους των σχολείων και των σχολών, όσο και στους δρόµους.

Τα πρώτα δείγµατα είναι θετικά και αναµένεται και συνέχεια. Ήδη στην πλειοψηφία των σχολών έχει οριστεί νέος γύρος Γενικών Συνελεύσεων στις οποίες υπό το βάρος των προηγούµενων αποτελεσµάτων, αναµένεται να µπουν πολύ πιο δυναµικά συστηµικές παρατάξεις και µπλοκ αντικατάληψης. Απέναντί τους φοιτητές-καθηγητές-εργαζόµενοι πρέπει να απαντήσουν δυναµικά, µαζικά και ριζοσπαστικά. Μόνο έτσι το δηµόσιο πανεπιστήµιο θα κρατηθεί όρθιο και τα ζητήµατα της δηµόσιας εκπαίδευσης θα συνδεθούν µε τα αιτήµατα και τους αγώνες της υπόλοιπης κοινωνίας…

*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά