5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

ΔΕΝ υλο­ποί­η­σαν το πρό­γραμ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης, ΔΕΝ συ­γκρού­στη­καν με  ΕΕ και ΔΝΤ, ΔΕΝ προ­χώ­ρη­σαν στη δια­γρα­φή χρέ­ους, ΔΕΝ απεί­λη­σαν με έξοδο από το ευρώ, ΔΕΝ στη­ρί­χθη­καν στη λαϊκή κι­νη­το­ποί­η­ση, ΔΕΝ προ­ε­τοι­μά­στη­καν για τί­πο­τα! Οι ευ­θύ­νες της ηγε­τι­κής ομά­δας υπό τον Τσί­πρα στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αλλά και της εσω­κομ­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης.

ΤΑ ΣΤΟΙ­ΧΕΙΑ, ΟΙ ΠΑ­ΡΑ­ΓΟ­ΝΤΕΣ, ΤΟ ΠΑ­ΡΑ­ΣΚΗ­ΝΙΟ 

Ο Ερίκ Του­σέν, συ­ντο­νι­στής της Επι­τρο­πής Ελέγ­χου του Χρέ­ους της ελ­λη­νι­κής βου­λής το 2015, στην το­πο­θέ­τη­σή  του στην εκ­δή­λω­ση της ΔΕΑ: Υπήρ­χε άλλος δρό­μος (29/6 στην Θεσ­σα­λο­νί­κη), με αφορ­μή την επέ­τειο του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος και ττην έκ­δο­ση του βι­βλί­ου του: ΣΥΝ­ΘΗ­ΚΟ­ΛΟ­ΓΗ­ΣΗ ΕΝΗ­ΛΙ­ΚΩΝ.

[ΑΚΟ­ΛΟΥ­ΘΟΥΝ ΒΙ­ΝΤΕΟ ΚΑΙ ΚΕΙ­ΜΕ­ΝΟ]

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙ­ΝΤΕΟ

ΑΚΟ­ΛΟΥ­ΘΕΙ ΤΟ ΚΕΙ­ΜΕ­ΝΟ ΤΗΣ ΤΟ­ΠΟ­ΘΕ­ΤΗ­ΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΙΚ ΤΟΥ­ΣΕΝ

Θεωρώ ότι είναι πολύ ση­μα­ντι­κό σε αυτό το βι­βλίο «Συν­θη­κο­λό­γη­ση Ενη­λί­κων», που οι εκ­δό­σεις redmarks εξέ­δω­σαν στα ελ­λη­νι­κά, να σκε­φτού­με πάνω στη στρα­τη­γι­κή που οδή­γη­σε στην ήττα στην Ελ­λά­δα το 2015 , να σκε­φτού­με τους λό­γους για τους οποί­ους αυτή η στρα­τη­γι­κή ήταν η κακή στρα­τη­γι­κή, ποιες ήταν οι ευ­θύ­νες του πε­ρι­βάλ­λο­ντος Τσί­πρα, ποια ήταν η ευ­θύ­νη του Υπουρ­γού Οι­κο­νο­μι­κών Γιάν­νη Βα­ρου­φά­κη, μιας και ο Γιάν­νης Βα­ρου­φά­κης  δη­μο­σί­ευ­σε τη δική του εκ­δο­χή που αι­τιο­λο­γού­σε τον ρόλο του δεί­χνο­ντας, και δη­λώ­νο­ντας ότι αν είχε ακο­λου­θη­θεί  η δική του κα­τεύ­θυν­ση, η απο­τυ­χία που έλαβε χώρα δεν θα είχε γίνει και προ­φα­νώς το ζή­τη­μα ήταν να αρ­νη­θού­με το ρόλο των ευ­ρω­παϊ­κών θε­σμών που έκα­ναν τα πάντα για να πα­ρα­χθεί αυτή η  απο­τυ­χία, αλλά σε αυτό το τε­λευ­ταίο ση­μείο προ­φα­νώς βρί­σκε­ται ένα στοι­χείο απο­λύ­τως κα­θα­ρό.

Δεν έπρε­πε να υπάρ­χουν ψευ­δαι­σθή­σεις για τις προ­θέ­σεις των ευ­ρω­παϊ­κών θε­σμών, για τις προ­θέ­σεις των κυ­βερ­νή­σε­ων των δια­φό­ρων χώρων. Όχι μόνο για τη Γερ­μα­νία, αλλά υπήρ­χαν εντε­λώς ίδιες προ­θέ­σεις από τη γαλ­λι­κή κυ­βέρ­νη­ση από την ισπα­νι­κή, από την πορ­το­γα­λι­κή. Οι κυ­βερ­νή­σεις της Πορ­το­γα­λί­ας και Ισπα­νί­ας φο­βό­ντου­σαν ότι το ελ­λη­νι­κό πα­ρά­δειγ­μα του 2015 μπο­ρού­σε να εξα­πλω­θεί στην Πορ­το­γα­λία και την Ισπα­νία. Ήταν αυτές οι δύο χώρες που υπήρ­χε η με­γα­λύ­τε­ρη πι­θα­νό­τη­τα η ρι­ζο­σπα­στι­κή αρι­στε­ρά να βγει στη κυ­βέρ­νη­ση και έτσι αντέ­δρα­σαν αυτές  οι κυ­βερ­νή­σεις μαζί με τη Γερ­μα­νία,  τη Φιν­λαν­δία , την Αυ­στρία , το Βέλ­γιο , την Ολ­λαν­δία,  τη Γαλ­λία και την Ιτα­λία οι οποί­ες ήθε­λαν όλες την απο­τυ­χία του ελ­λη­νι­κού πει­ρά­μα­τος. Αλλά αυτό θα έπρε­πε να μπο­ρεί να προ­βλε­φθεί και η ηγε­σία γύρω από τον Τσί­πρα δεν το προ­έ­βλε­ψε.

Το  δεύ­τε­ρο πράγ­μα που μου φαί­νε­ται εξαι­ρε­τι­κά ση­μα­ντι­κό είναι το πρό­γραμ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης. Το πρό­γραμ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης που ανα­κοι­νώ­θη­κε το Σε­πτέμ­βριο του 2014 και με αυτό ο Τσί­πρας οδή­γη­σε  όλη την εκλο­γι­κή κα­μπά­νια του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αυτό  είναι που οδή­γη­σε και στη νίκη στις 25 Ια­νουα­ρί­ου του 2015. Αυτό το πρό­γραμ­μα είχε προ­φα­νείς αδυ­να­μί­ες, αλλά ταυ­τό­χρο­να έτσι όπως πα­ρου­σιά­στη­κε στον ελ­λη­νι­κό πλη­θυ­σμό ήταν πολύ ρι­ζο­σπα­στι­κό επει­δή έλεγε τα εξής ση­μεία που συ­νο­ψί­ζω: ότι από την ημέρα που θα γί­νου­με κυ­βέρ­νη­ση, την ίδια ή την επό­με­νη θα βά­λου­με τέλος στο μνη­μό­νιο και θα το αντι­κα­τα­στή­σου­με από ένα σχέ­διο εθνι­κής ανα­συ­γκρό­τη­σης. Ήταν το βα­σι­κό ση­μείο, το πρώτο ση­μείο του προ­γράμ­μα­τος.

Το δεύ­τε­ρο ση­μείο που εμ­φα­νι­ζό­ταν αμέ­σως και βρι­σκό­ταν από κάτω από το πρό­γραμ­μα και τους δια­λό­γους του Τσί­πρα ήταν η  ακύ­ρω­ση του με­γα­λύ­τε­ρου πο­σο­στού του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους. Το τρίτο ση­μείο, χρειά­ζο­νται μία σειρά από έκτα­κτα μέτρα ανά­γκης. Να αυ­ξη­θούν οι μι­σθοί και να γυ­ρί­σουν στο επί­πε­δο του 2010, να επι­στρέ­ψουν οι συ­ντά­ξεις στα πα­λιό­τε­ρα επί­πε­δα, μέτρα για 300.000 νοι­κο­κυ­ριά των οποί­ων το ρεύμα είχε κοπεί, γε­νι­κό­τε­ρα μία σειρά από κοι­νω­νι­κά μέτρα τρο­με­ρά ση­μα­ντι­κά. Κατά τέ­ταρ­το λόγο το πρό­γραμ­μα έλεγε ότι θα ξα­να­πά­ρου­με τον πλήρη έλεγ­χο των ελ­λη­νι­κών τρα­πε­ζών γιατί στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα  το ελ­λη­νι­κό κρά­τος μέσω της ανα­κε­φα­λαιο­ποί­η­σης των ελ­λη­νι­κών τρα­πε­ζών από το ελ­λη­νι­κό δη­μό­σιο τα­μείο ήταν ο βα­σι­κός μέ­το­χος των τεσ­σά­ρων με­γά­λων ελ­λη­νι­κών τρα­πε­ζών και ήταν εύ­κο­λο στη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα να ξα­να­πά­ρεις τον έλεγ­χο. Επί­σης υπήρ­χε η αναγ­γε­λία για μία τρά­πε­ζα ανά­πτυ­ξης αλλά τα μέτρα που ξε­κί­νη­σαν, λέω συ­νο­πτι­κά, ήταν ρι­ζο­σπα­στι­κά, ήταν μία ρήξη με την τρόι­κα , μία ρήξη με το μνη­μό­νιο,

η επι­στρο­φή στην αγο­ρα­στι­κή δύ­να­μη που είχε χτυ­πη­θεί και στην ερώ­τη­ση του χρέ­ους και των τρα­πε­ζών.

Λοι­πόν, μετά από μόλις τρεις βδο­μά­δες, ο Βα­ρου­φά­κης και το πε­ρι­βάλ­λον γύρω από τον Τσί­πρα αρ­νή­θη­καν στην ουσία όλα αυτά τα βα­σι­κά ση­μεία του προ­γράμ­μα­τος. Το μνη­μό­νιο το απο­δέ­χτη­καν,  έγινε επι­μή­κυν­ση για 4 μήνες στις 20 Φε­βρουα­ρί­ου του 2015. Στη συμ­φω­νία που έγινε στο Eurogroup στις 20 Φλε­βά­ρη, η Ελ­λά­δα δε­σμεύ­τη­κε να απο­πλη­ρώ­σει όλους τους πι­στω­τές της εξο­λο­κλή­ρου.  Έπρε­πε να πλη­ρώ­σει 7 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ανά­με­σα στις αρχές Φλε­βά­ρη και στο τέλος  Ιου­νί­ου,  ενώ για τους μήνες Ιού­λιο και Αύ­γου­στο, η Ελ­λά­δα έπρε­πε να πλη­ρώ­σει αλλά εφτά  δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ στην Ευ­ρω­παϊ­κή κε­ντρι­κή τρά­πε­ζα.

Τα μέτρα σχε­τι­κά με τις ελ­λη­νι­κές τρά­πε­ζες εγκα­τα­λεί­φθη­καν και ο Βα­ρου­φά­κης απο­δέ­χτη­κε ένα με­γά­λο τμήμα του μνη­μο­νί­ου και έλεγε ότι το 70% είναι απο­δε­κτό και μόνο ένα 30% ήταν κακό και ότι μπο­ρού­σαν να δια­τη­ρη­θούν κά­ποιες ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις. Όμως το πρό­γραμ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης – δεν το είπα πριν σε αυτή τη σύ­νο­ψη των ση­μεί­ων- έλεγε ότι δεν θα έπρε­πε να γίνει καμία νέα ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση, ενώ θα πρέ­πει να παρ­θούν πίσω και αυτές που εί­χα­νε γίνει. Τα πράγ­μα­τα λοι­πόν έγι­ναν πάρα πολύ γρή­γο­ρα.

Αν συ­νο­ψί­σω τις τέσ­σε­ρις πρώ­τες εβδο­μά­δες της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ. Στις 4 Φε­βρουα­ρί­ου η Ευ­ρω­παϊ­κή Κε­ντρι­κή Τρά­πε­ζα δη­λώ­νει ότι θα μειώ­σει την ρευ­στό­τη­τα στην οποία οι ελ­λη­νι­κές τρά­πε­ζες έχουν πρό­σβα­ση. Και πράγ­μα­τι το έκανε που ση­μαί­νει ότι η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση δεν είχε την δυ­να­τό­τη­τα να χρη­μα­το­δο­τεί αυτά που ήθελε.  Κατά πρώ­τον.

Κατά δεύ­τε­ρον, η Ευ­ρω­παϊ­κή Κε­ντρι­κή Τρά­πε­ζα δη­λώ­νει ότι δεν θα επέ­στρε­φε 2 δις ευρώ κερ­δών από τους ελ­λη­νι­κούς τί­τλους  που η Ευ­ρω­παϊ­κή Κε­ντρι­κή Τρά­πε­ζα είχε αγο­ρά­σει το 2011 και 2012. Τρί­τον οι ευ­ρω­παϊ­κοί θε­σμοί ανα­κοι­νώ­νουν ότι τα 11 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ που βρί­σκο­νταν στο τα­μείο ανα­κε­φα­λαιο­ποί­η­σης  των τρα­πε­ζών θα επα­να­πα­τρί­ζο­νταν στο Λου­ξεμ­βούρ­γο και έτσι η Ελ­λά­δα δεν θα είχε πρό­σβα­ση. Τρία μέτρα εκ­πλη­κτι­κά σκλη­ρά που πάρ­θη­καν από τους ευ­ρω­παϊ­κούς θε­σμούς, από την Ευ­ρω­παϊ­κή Κε­ντρι­κή Τρά­πε­ζα, από την Ευ­ρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή και από τον Daiselbloom τον πρό­ε­δρο του Eurogroup τον Ολ­λαν­δό και τον Σόι­μπλε το Γερ­μα­νό κλπ. Υπήρ­χε λοι­πόν μία τε­ρά­στια επι­θε­τι­κό­τη­τα.

Για μένα λοι­πόν οι αι­τί­ες της απο­τυ­χί­ας του 2015 είναι ότι σχε­δόν αμέ­σως μετά την εκλο­γι­κή νίκη, το πε­ρι­βάλ­λον του Τσί­πρα παίρ­νει την από­φα­ση να μην υπε­ρα­σπι­στεί κα­θό­λου το πρό­γραμ­μα, το οποίο ψή­φι­σε ο ελ­λη­νι­κός λαός και για αυτό έφερε τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση. Και μ’ αυτό πε­τυ­χαί­νει την πρώτη συν­θη­κο­λό­γη­ση στις 20 Φε­βρουα­ρί­ου του 2015, δη­λα­δή η πρώτη με­γά­λη συν­θη­κο­λό­γη­ση γί­νε­ται σε λι­γό­τε­ρο από ένα μήνα από τότε που βγήκε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση.

Αυτό που μου έρ­χε­ται στο μυαλό τώρα, αυτά που θυ­μά­μαι από εκεί­νη την εποχή, γιατί ο ίδιος έζησα τρεις μήνες στην Ελ­λά­δα εκεί­νο το διά­στη­μα, επει­δή ήρθα στην Επι­τρο­πή Χρέ­ους κα­τό­πιν προ­σκλή­σε­ως της Προ­έ­δρου της Βου­λής τότε, είναι ότι υπήρ­χε μία με­ρί­δα αγω­νι­στών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που έλε­γαν ότι εντά­ξει είναι αρχή, ο Τσί­πρας και ο Βα­ρου­φά­κης κά­νουν κά­ποιες πα­ρα­χω­ρή­σεις, αλλά σε μία επό­με­νη στιγ­μή θα αλ­λά­ξουν κα­τεύ­θυν­ση θα πά­ρουν στρο­φή και θα ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποι­η­θούν όταν όλος ο κό­σμος ανα­κά­λυ­πτε ότι η Ευ­ρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή δεν πρό­κει­ται να κάνει καμιά  πα­ρα­χώ­ρη­ση, ότι  είναι πολύ κακή και τα λοιπά.

Και αυτό ήταν λάθος, να πι­στεύ­ει κα­νείς ότι ο Τσί­πρας θα έκανε αυτή τη στρο­φή. Φυ­σι­κά δεν μπο­ρού­σε κα­νείς να το απο­κλεί­σει, αλλά τώρα όπως το βλέ­που­με μετά, όταν ξανά κοι­τά­με πίσω τι έγινε, βλέ­που­με ση­μά­δια ότι όταν ο Τσί­πρας έλεγε στην Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα ότι τώρα δια­πραγ­μα­τεύ­ο­μαι αλλά μία δε­δο­μέ­νη στιγ­μή θα στρί­ψω το τι­μό­νι και θα κάνω άλλα πράγ­μα­τα, αρι­στε­ρά, αυτά δεν ήταν πάρα μόνο λόγια αφού ο Τσί­πρας καθ’ όλη τη διάρ­κεια δια­πραγ­μα­τευό­ταν και υπο­χω­ρού­σε στις Βρυ­ξέλ­λες και επι­πλέ­ον ήταν σύμ­φω­νος με τον Βα­ρου­φά­κη να διε­ξά­γο­νται μυ­στι­κές κρυ­φές συ­νο­μι­λί­ες και δια­πραγ­μα­τεύ­σεις.

Που ση­μαί­νει ότι αντί να κάνει δη­μό­σια γνω­στό στο ελ­λη­νι­κό κοινό και στους ευ­ρω­παϊ­κούς λαούς αυτό που γι­νό­ταν στις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις στις Βρυ­ξέλ­λες  και να αρ­νη­θεί σε κάθε πτυχή τους εκ­βια­σμούς που εξα­πέ­λυαν οι Βρυ­ξέλ­λες και τα επι­θε­τι­κά μέτρα που έπαιρ­ναν οι Βρυ­ξέλ­λες απέ­να­ντι στην Ελ­λά­δα,  έλεγε ότι οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις συ­νε­χί­ζο­νται, φυ­σι­κά υπάρ­χουν δυ­σκο­λί­ες κα­τα­νό­η­σης αλλά τα πράγ­μα­τα προ­χω­ρούν με έναν τρόπο και κάτι θα γίνει στο τέλος.

Τα ίδια έλεγε και ο Βα­ρου­φά­κης ότι δη­λα­δή οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις παρά τις δυ­σκο­λί­ες πρέ­πει να είναι το πρώτο μας  μέ­λη­μα και στο τέλος θα προ­κύ­ψει μία συμ­φω­νία. Και φυ­σι­κά δεν κά­λε­σαν κα­θό­λου σε κι­νη­το­ποί­η­ση τον ελ­λη­νι­κό λαό.  Δεν απευ­θύν­θη­καν καν ο Τσί­πρας και ο Βα­ρου­φά­κης στις ευ­ρω­παϊ­κές ορ­γα­νώ­σεις, κυ­ρί­ως στα πο­λι­τι­κά κόμ­μα­τα της Ευ­ρώ­πης που ήταν συγ­γε­νι­κά με το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και πού έδει­χναν συ­μπά­θεια να συ­μπα­ρα­στα­θούν με  κι­νη­το­ποι­ή­σεις, ούτε ακόμα και στις διά­φο­ρες επι­τρο­πές αλ­λη­λεγ­γύ­ης  που είχαν δη­μιουρ­γη­θεί σε πάρα πολ­λές χώρες δεν ζή­τη­σαν επι­σή­μως να κι­νη­το­ποι­η­θούν για τη στή­ρι­ξή του ελ­λη­νι­κού λαού απέ­να­ντι στις τους ευ­ρω­παϊ­κούς θε­σμούς .

Στη χώρα μου, στο Βέλ­γιο υπήρ­χε μία τέ­τοια επι­τρο­πή ενερ­γή. Κι­νη­το­ποι­ή­θη­κε μόνη της και συ­γκέ­ντρω­σε 5.000 αν­θρώ­πους.  Ακόμη και στη Γερ­μα­νία, στη Φραν­κφούρ­τη και στο Πα­ρί­σι έγι­ναν κι­νη­το­ποι­ή­σεις χωρίς να έχουν ζη­τη­θεί επί­ση­μα από τον Τσί­πρα και τον Βα­ρου­φά­κη. Στη Γερ­μα­νία  και στη Γαλ­λία γί­νο­νταν κι­νη­το­ποι­ή­σεις κό­ντρα  στην Ευ­ρω­παϊ­κή Κε­ντρι­κή Τρά­πε­ζα. Στο Πα­ρί­σι, στην Ισπα­νία και στην Ιτα­λία και στην Πορ­το­γα­λία έγι­ναν κι­νη­το­ποι­ή­σεις.

Επο­μέ­νως δεν έχου­με κα­νέ­να σε­βα­σμό στο  πρό­γραμ­μα όπως είπα, δεύ­τε­ρον μυ­στι­κή δι­πλω­μα­τία, άρ­νη­ση να κα­λέ­σουν τον ελ­λη­νι­κό λαό σε κι­νη­το­ποι­ή­σεις αλλά και την ευ­ρω­παϊ­κή αλ­λη­λεγ­γύη των λαών  που θα μπο­ρού­σε να έχει κάνει πολύ με­γά­λες δια­δη­λώ­σεις με δε­κά­δες χι­λιά­δες αν­θρώ­πους στις ευ­ρω­παϊ­κές πρω­τεύ­ου­σες 40 και 50 χι­λιά­δες δια­δη­λω­τές θα μπο­ρού­σαν να εκ­φρά­σουν την αλ­λη­λεγ­γύη τους στον ελ­λη­νι­κό λαό το Μάρ­τιο , τον Απρί­λιο,  τον Μάιο,  τον Ιού­νιο θα μπο­ρού­σαν να έχουν κι­νη­το­ποι­η­θεί πάρα πολ­λοί δια­δη­λω­τές στις Ευ­ρω­παϊ­κές πρω­τεύ­ου­σες δεί­χνο­ντας την αλ­λη­λεγ­γύη τους αν επί­σης ταυ­τό­χρο­να έπαιρ­νε η κυ­βέρ­νη­ση και άλλα μέτρα στή­ρι­ξης.

Αυτό που θα έπρε­πε οπωσ­δή­πο­τε και βα­σι­κά να κάνει η κυ­βέρ­νη­ση  ήταν να ανα­στεί­λει την πλη­ρω­μή του χρέ­ους. Το όπλο που είχε στο χέρι της η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση ήταν να πει στο Διε­θνές Νο­μι­σμα­τι­κό Τα­μείο στο οποίο έπρε­πε να δώσει έξι δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια μέχρι το τέλος του Ιου­νί­ου και στην Ευ­ρω­παϊ­κή κε­ντρι­κή τρά­πε­ζα στην οποία έπρε­πε να δώσει 6,5 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ τον Ιού­λιο-Αύ­γου­στο έπρε­πε να πει με δε­δο­μέ­να τα μέτρα που πήρε η Ευ­ρω­παϊ­κή κε­ντρι­κή τρά­πε­ζα στις 4 Φε­βρουα­ρί­ου, επί­σης με δε­δο­μέ­νο ότι θέ­λε­τε να επι­μη­κύ­νε­τε το μνη­μό­νιο κάτι που είναι σε αντί­θε­ση με τη θέ­λη­ση του ελ­λη­νι­κού λαού ανα­στέλ­λου­με την πλη­ρω­μή του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους, ξα­ναρ­χί­ζου­με τη δια­πραγ­μά­τευ­ση για το χρέος, και στη βάση των δικών σας αντι­δρά­σε­ων αν κά­νε­τε πα­ρα­χω­ρή­σεις αξιό­λο­γες κι αν δεν κά­νε­τε υπο­χω­ρή­σεις εμείς θα ακυ­ρώ­σου­με με μο­νο­με­ρή τρόπο τους τί­τλους που η Ευ­ρω­παϊ­κή κε­ντρι­κή τρά­πε­ζα αξιώ­νει από την Ελ­λά­δα, γιατί είναι στη δι­καιο­δο­σία του ελ­λη­νι­κού κοι­νο­βου­λί­ου και της Ελ­λά­δας και αυτό σή­μαι­νε 30 δις ευρώ .

Έτσι η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα μπο­ρού­σε πολύ καλά να πάει προς την ανα­στο­λή πλη­ρω­μής του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους αφού αυτοί οι τί­τλοι ήταν ελ­λη­νι­κοί, να ανα­στεί­λει την πλη­ρω­μή και έτσι να δη­μιουρ­γή­σει και να υπο­λο­γί­σει το συ­σχε­τι­σμό δυ­νά­με­ων. Αν πας σε μία μάχη και η μία  από τις δυ­νά­μεις σ’ ένα πό­λε­μο δεν είναι ικανή να πάρει πρω­το­βου­λία να φέρει τον εχθρό στο έδα­φος της μάχης στο ση­μείο που αυτή είναι δυ­να­τή στην προ­κει­μέ­νη πε­ρί­πτω­ση στην ανα­στο­λή πλη­ρω­μής του χρέ­ους τότε προ­φα­νώς η μάχη είναι χα­μέ­νη.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα οι συν­θή­κες χει­ρο­τέ­ρε­ψαν το Μάρ­τιο – Απρί­λιο,  Μάιο,- Ιού­νιο αφού η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση για να χρη­μα­το­δο­τή­σει το χρέος άδεια­σε όλες των ελ­λη­νι­κές δομές. Υπήρ­χε μά­λι­στα η πίεση του Τσί­πρα πάνω στον υπεύ­θυ­νο υπουρ­γό για τις συ­ντά­ξεις υπουρ­γό ερ­γα­σί­ας το Δη­μή­τρη Στρα­τού­λη να με­τα­φέ­ρει τα λεφτά  που υπήρ­χαν στις ελ­λη­νι­κές τρά­πε­ζες για τις συ­ντά­ξεις στη χρη­μα­το­δό­τη­ση του χρέ­ους. Στη Ζωή Κων­στα­ντο­πού­λου, την πρό­ε­δρο του Κοι­νο­βου­λί­ου, ο Τσί­πρας ζή­τη­σε να με­τα­φέ­ρει τα χρή­μα­τα που υπήρ­χαν στο ελ­λη­νι­κό κοι­νο­βού­λιο πάλι για την πλη­ρω­μή του χρέ­ους και έτσι άδεια­σαν τα τα­μεία.

Και έτσι τα μέτρα που είχε υπο­σχε­θεί στον ελ­λη­νι­κό λαό να αυ­ξή­σει τους μι­σθούς, τις συ­ντά­ξεις για να τα οδη­γή­σει στα­δια­κά στα επί­πε­δα του 2010 δεν πάρ­θη­καν ποτέ. Υπήρ­ξε ένα καλό που πα­ρα­χω­ρή­θη­κε. Τα μέτρα για το ηλε­κτρι­κό ρεύμα κλπ, αλλά τε­λι­κά ένα πάρα πολύ με­γά­λο μέρος από αυτά που ανα­φέ­ρο­νταν και που ανα­κοι­νώ­θη­καν στο πρό­γραμ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης έκα­ναν πάρα πολύ καιρό να πραγ­μα­το­ποι­η­θούν.

Και στη συ­νέ­χεια υπήρ­ξε στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα μία στρο­φή, δεν τη λέω στο βι­βλίο μου αλλά μπο­ρού­με να μι­λή­σου­με για μία θε­α­τρι­κή πα­ρά­στα­ση. Είναι η θε­α­μα­τι­κή στρο­φή του Τσί­πρα στα τέλη Ιου­νί­ου.  Ο Τσί­πρας ενώ πραγ­μα­το­ποιού­σε μία σειρά πα­ρα­χω­ρή­σε­ων οι ευ­ρω­παϊ­κοί θε­σμοί και το ΔΝΤ ήθε­λαν ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρες πα­ρα­χω­ρή­σεις. Γιατί όταν κά­νεις πα­ρα­χω­ρή­σεις ο εχθρός  ζη­τά­ει ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρες και αυτό έγινε.

Σε αυτό το ση­μείο ο Τσί­πρας κα­τά­λα­βε ότι έπρε­πε να κάνει κάτι για να έχει ένα μέσο να κάνει την τε­λι­κή δια­πραγ­μά­τευ­ση μετά από 4 μήνες  μία συμ­φω­νία. Για αυτό εξήγ­γει­λε το δη­μο­ψή­φι­σμα. Έχου­με συ­ζη­τή­σει αρ­κε­τά για το ποια ήταν η πραγ­μα­τι­κή πρό­θε­ση του Τσί­πρα.  Ο Βα­ρου­φά­κης στο βι­βλίο του γρά­φει ότι ο Τσί­πρας εξήγ­γει­λε το δη­μο­ψή­φι­σμα αφού είχε πει­στεί ότι θα το χάσει.

Η πλειο­ψη­φία των Ελ­λή­νων θα ακο­λου­θού­σε το ΠΑΣΟΚ , το Πο­τά­μι και τη Νέα Δη­μο­κρα­τία και τους ευ­ρω­παϊ­κούς θε­σμούς και θα ψή­φι­ζε ναι ενώ ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κα­λού­σε για το όχι. Όπως λέει ο Βα­ρου­φά­κης λοι­πόν ο Τσί­πρας εξήγ­γει­λε το δη­μο­ψή­φι­σμα έχο­ντας τη σι­γου­ριά ότι θα το χάσει και έτσι θα είχε τη δι­καιο­λο­γία,  θα είχε τη νο­μι­μο­ποί­η­ση για να συν­θη­κο­λο­γή­σει.

Υπάρ­χουν όμως και άλλες πλη­ρο­φο­ρί­ες. Εγώ λοι­πόν προ­σω­πι­κά έχω την τάση να πι­στεύω ότι ο Τσί­πρας εξήγ­γει­λε το δη­μο­ψή­φι­σμα και γιατί σε κά­ποιο μέρος του κε­φα­λιού του είχε μπου­χτί­σει είχε αγα­να­κτή­σει με αυτό που συ­νέ­βαι­νε στις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις και με την κα­κο­με­τα­χεί­ρι­ση την οποία ασκού­σαν οι ευ­ρω­παϊ­κοί θε­σμοί – γιατί ήταν κα­κο­με­τα­χεί­ρι­ση- και έτσι προ­κά­λε­σε το δη­μο­ψή­φι­σμα.

Όμως στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα κατά τη διάρ­κεια της εβδο­μά­δας μέχρι το δη­μο­ψή­φι­σμα και ενώ δεν διε­ξή­γα­γε η κυ­βέρ­νη­ση και οι υπουρ­γοί της μία δυ­να­μι­κή κα­μπά­νια υπέρ του όχι, πα­ρό­λο που πα­ντού όπου πή­γαι­ναν γί­νο­νταν  με­γά­λες συ­γκε­ντρώ­σεις, θυ­μά­στε πολύ καλά, υπήρ­ξε μία πάρα πολύ με­γά­λη συ­γκέ­ντρω­ση στο Σύ­νταγ­μα. Ο Τσί­πρας ήταν έκ­πλη­κτος από το μέ­γε­θος της συ­γκέ­ντρω­σης και συ­ντό­μευ­σε  την ομι­λία του και έτσι όλη αυτή η κα­μπά­νια των στε­λε­χών της κυ­βέρ­νη­σης  δεν χα­ρα­κτη­ρι­ζό­ταν από μία με­γά­λη μα­χη­τι­κό­τη­τα.

Έτσι πι­στεύω ότι ο Τσί­πρας έχο­ντας κάνει και μία  τέ­τοιου τύπου χλια­ρή κα­μπά­νια τε­λι­κά πί­στευε ότι θα χάσει το δη­μο­ψή­φι­σμα και θα ψη­φί­σει ο κό­σμος ναι. Έτσι θα είχε πολύ κα­λούς λό­γους για να συν­θη­κο­λο­γή­σει. Έχου­με σαν από­δει­ξη ότι το βράδυ της νίκης, δεν ήμουν αυ­τό­πτης μάρ­τυ­ρας, αλλά η πρό­ε­δρος της Βου­λής μου με­τέ­φε­ρε, ότι όταν μπήκε στο γρα­φείο του Τσί­πρα στο οποίο βρι­σκό­ταν ο Παπάς,  ο Πα­πα­δη­μού­λης και άλλοι, αντί να γιορ­τά­ζουν για τη νίκη είχαν μία θλιμ­μέ­νη έκ­φρα­ση γιατί ήταν ένα πρό­βλη­μα για αυ­τούς  η νίκη του όχι που ήταν η νίκη του λαού του ελ­λη­νι­κού λαού που είχε απο­φα­σί­σει να αντι­στα­θεί στη δι­κτα­το­ρία των πι­στω­τών.

Ακο­λού­θη­σε η πα­ραί­τη­ση του Βα­ρου­φά­κη, αλλά αν ο Βα­ρου­φά­κης δεν είχε πα­ραι­τη­θεί θα  τον έδιω­χναν έτσι κι αλ­λιώς,  θα του έλεγε ο Τσί­πρας να πα­ραι­τη­θεί, γιατί στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ο Βα­ρου­φά­κης δεν απο­τε­λού­σε πλέον μέρος της δια­πραγ­μα­τευ­τι­κής ομά­δας.

Το βράδυ της 6ης Ιου­λί­ου κιό­λας ο Τσί­πρας συ­να­ντή­θη­κε με τις τρεις πλευ­ρές που έχα­σαν το δη­μο­ψή­φι­σμα. Το ξέ­ρε­τε πολύ καλά και έκανε μία συμ­φω­νία με αυτές τις τρεις πλευ­ρές και σε αυτό το ση­μείο δεν πρό­κει­ται απλώς για μία συν­θη­κο­λό­γη­ση αλλά πρό­κει­ται για μία προ­δο­σία.  Μία προ­δο­σία, γιατί είχε ζη­τή­σει από τον ελ­λη­νι­κό λαό να ψη­φί­σει όχι, ο ελ­λη­νι­κός λαός ψή­φι­σε όχι.  Είχε πει ότι θα σε­βα­στώ τη θέ­λη­ση του λαού και προ­δί­δει την θέ­λη­ση του λαού. Βρί­σκε­ται μαζί με τις πλευ­ρές που έχα­σαν το δη­μο­ψή­φι­σμα και υπο­βάλ­λει ένα νέο σχέ­διο το οποίο είναι κα­τα­στρο­φι­κό, που πή­γαι­νε ακόμη πιο μα­κριά και από το σχέ­διο που ήθε­λαν οι δα­νει­στές.

Υιο­θε­τή­θη­κε από την ελ­λη­νι­κή βουλή με τη δεξιά που ψή­φι­σε υπέρ και την επό­με­νη Δευ­τέ­ρα πη­γαί­νει στις Βρυ­ξέλ­λες και υπο­γρά­φει αυτή την συμ­φω­νία που είναι μία συν­θη­κο­λό­γη­ση, προ­δο­σία ολο­κλη­ρω­τι­κή. Θυ­μά­μαι καλά ήμουν στο κοι­νο­βού­λιο το βράδυ της 15ης – 16ης Ιου­λί­ου  που υπήρ­χε ένα κά­λε­σμα για να ψη­φί­σουν υπέρ της συμ­φω­νί­ας και οι 30 βου­λευ­τές της Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας, η Ζωή Κων­στα­ντο­πού­λου και ο Βα­ρου­φά­κης ψή­φι­σαν όχι στη συμ­φω­νία που θα οδη­γού­σε στο νέο μνη­μό­νιο.

Δεν θα ξε­χά­σω την ώρα της ψη­φο­φο­ρί­ας που ήταν πριν να φύγει ο Τσί­πρας για τις Βρυ­ξέλ­λες, δεν θυ­μά­μαι αν ήταν 9 ή 10 Ιου­λί­ου, εκεί ο Βα­ρου­φά­κης απεί­χε από την ψη­φο­φο­ρία με το πρό­σχη­μα ότι ήθελε να δει την κόρη του και έτσι δεν ψή­φι­σε ενά­ντια στην εντο­λή που είχε δοθεί από τη δεξιά, από ένα τμήμα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και από τους ΑΝΕΛ στον Τσί­πρα, για να δια­πραγ­μα­τευ­τεί μία συμ­φω­νία πραγ­μα­τι­κά απα­ρά­δε­κτη. Επί­σης, αν θυ­μά­μαι καλά στις 23 Ιου­λί­ου όταν ήταν να ψη­φι­στούν κά­ποια μέτρα στο ελ­λη­νι­κό κοι­νο­βού­λιο που αφο­ρού­σαν τη δι­καιο­σύ­νη ο Βα­ρου­φά­κης δυ­στυ­χώς ψή­φι­σε υπέρ, ενώ ευ­τυ­χώς οι βου­λευ­τές της αρι­στε­ρής πλατ­φόρ­μας ψή­φι­σαν όχι.

Αν συ­νο­ψί­σω τους λό­γους της ήττας είναι: ο μη σε­βα­σμός του προ­γράμ­μα­τος της Θεσ­σα­λο­νί­κης. Επα­να­λαμ­βά­νω ότι  το πρό­γραμ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης θα μπο­ρού­σε να είναι κα­λύ­τε­ρο και πιο ρι­ζο­σπα­στι­κό. Αυτό είναι σί­γου­ρο. Όμως ήταν ένα πρό­γραμ­μα ρι­ζο­σπα­στι­κό  και είχε απή­χη­ση στον ελ­λη­νι­κό λαό και έπρε­πε να το έχουν σε­βα­στεί και έτσι να κα­ταρ­γή­σουν το μνη­μό­νιο και να ξε­κι­νή­σει το σχέ­διο της ανα­συ­γκρό­τη­σης και επει­δή υπήρ­χαν μέτρα ενά­ντια στην Ελ­λά­δα από την Ευ­ρω­παϊ­κή κε­ντρι­κή τρά­πε­ζα και για αυτό έπρε­πε να γίνει ανα­στο­λή πλη­ρω­μής του χρέ­ους , να δοθεί με­γά­λη προ­σο­χή  στον έλεγ­χο του χρέ­ους και έπρε­πε η κυ­βέρ­νη­ση να μπει σε μία κα­τά­στα­ση συ­γκρου­σια­κή  ταυ­τό­χρο­να με κι­νη­το­ποι­ή­σεις, και έτσι να αρ­νη­θούν τη μυ­στι­κή δι­πλω­μα­τία και να χτί­σουν μία σχέση δυ­νά­με­ων που θα συν­δύ­α­ζε την ανα­στο­λή πλη­ρω­μής του χρέ­ους με την λαϊκή κι­νη­το­ποί­η­ση και την αυ­τό-ορ­γά­νω­ση. Λαϊκή κι­νη­το­ποί­η­ση στην Ελ­λά­δα και εκτός Ελ­λά­δας.

Οι άλλοι λόγοι είναι η από­λυ­τη έλ­λει­ψη από την πλευ­ρά του πυ­ρή­να γύρω από τον Τσί­πρα  που  ήταν ο Πάπας , ο Δρα­γα­σά­κης και άλλοι, οι οποί­οι στην πλάτη της κε­ντρι­κής επι­τρο­πής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αλλά και του ελ­λη­νι­κού λαού διε­ξά­γουν μία πο­λι­τι­κή λέ­γο­ντας ψέ­μα­τα για αυτά που πραγ­μα­τι­κά κά­νουν και έλε­γαν ότι θα αλ­λά­ξουν τα πράγ­μα­τα και θα ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποιού­σαν την πο­λι­τι­κή τους. Και σε αυτό το ση­μείο επί­σης έπρε­πε  να αρ­νη­θούν τη μυ­στι­κή δι­πλω­μα­τία και τη χει­ρα­γώ­γη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Προ­σθέ­τω κάτι που είχα την ευ­και­ρία να το πω και σε ένα κα­λο­και­ρι­νό camp της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας τον Ιού­λιο του 2016. Είπα λοι­πόν εκεί ότι αυτό που πραγ­μα­τι­κά δεν έγινε και είναι κακό που δεν έγινε,  είναι ότι οι υπουρ­γοί της Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας δεν είπαν δη­μό­σια ήδη από τον Απρί­λιο και το Μάιο ότι δεν ήταν σύμ­φω­νοι, και έτσι να δεί­ξουν στον ελ­λη­νι­κό λαό ότι χρεια­ζό­ταν μία με­γά­λη δια­μά­χη και έτσι να προ­κα­λέ­σουν μία με­γά­λη σύ­γκρου­ση μέσα στην ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση. Η αρι­στε­ρή πλατ­φόρ­μα δρού­σε πολύ δια­κρι­τι­κά, πολύ πει­θαρ­χη­μέ­νη  και το πά­λευε μόνο στο εσω­τε­ρι­κό της κε­ντρι­κής επι­τρο­πής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Φο­βό­ταν επί­σης να χάσει τις θέ­σεις των υπουρ­γών, ενώ θα έπρε­πε να ήταν έτοι­μη να χάσει τις θέ­σεις των υπουρ­γών, αν η κυ­βέρ­νη­ση συ­νέ­χι­ζε  να έχει αυτή την κακή πο­ρεία. Όπως και ο Βα­ρου­φά­κης αν ήθελε να είναι συ­νε­πής με αυτό που λέει ότι ήταν οι πραγ­μα­τι­κές του θέ­σεις, αφού δη­λώ­νει ότι ήταν υπέρ της ανα­στο­λής πλη­ρω­μής του χρέ­ους αλλά δεν το δή­λω­σε ποτέ ξε­κά­θα­ρα όσο ήταν υπουρ­γός, αν λοι­πόν πραγ­μα­τι­κά ήταν συ­νε­πής και είχε το κου­ρά­γιο, θα έπρε­πε να το έχει πει δη­μό­σια στον ελ­λη­νι­κό πλη­θυ­σμό και να πιέ­σει τον Τσί­πρα να απα­ντή­σει σε αυτό και να πα­ραι­τη­θεί αν δεν μπο­ρού­σε να κάνει την πο­λι­τι­κή που πί­στευε.

Έτσι πι­στεύω ότι οι αρι­στε­ροί υπουρ­γοί σε μία αρι­στε­ρή κυ­βέρ­νη­ση όταν βλέ­πουν ότι τα πράγ­μα­τα δεν πάνε καλά πρέ­πει να το πούν δη­μό­σια και πρέ­πει να είναι έτοι­μοι να πα­ραι­τη­θούν αφού θα έχουν δώσει τη μάχη προ­φα­νώς. Γιατί πρέ­πει να δί­νεις τη μάχη πρώτα. Γιατί δεν μπο­ρού­με να απο­κλεί­σου­με ότι αν οι αρι­στε­ροί υπουρ­γοί είχαν πιέ­σει να γίνει με­γά­λη δια­μά­χη στην κυ­βέρ­νη­ση από τον Απρί­λιο – Μάιο και αρχές Ιου­νί­ου, δεν μπο­ρού­με να απο­κλεί­σου­με ότι αυτή η δη­μό­σια δια­μά­χη θα είχε πιέ­σει τον Τσί­πρα να πάρει μία στρο­φή και να δώσει μία άλλη τροπή στην ελ­λη­νι­κή κρίση.

Έτσι το ζή­τη­μα του προ­γράμ­μα­τος είναι ση­μα­ντι­κό, το ζή­τη­μα της μυ­στι­κής δι­πλω­μα­τί­ας που έπρε­πε προ­φα­νώς να την έχουν αρ­νη­θεί είναι τρο­με­ρά ση­μα­ντι­κό,  το ζή­τη­μα των θε­τι­κών μέ­τρων που είχαν αναγ­γελ­θεί έπρε­πε να τε­θούν άμεσα σε εφαρ­μο­γή, η σύ­γκρου­ση με την Ευ­ρώ­πη, το ζή­τη­μα δη­λα­δή της σύ­γκρου­σης με την Ευ­ρώ­πη έπρε­πε να έχει έρθει γρή­γο­ρα και έπρε­πε να υπάρ­χει προ­ε­τοι­μα­σία για να διε­ξα­χθεί αυτή η μάχη και να κερ­δη­θεί στην κοινή γνώμη. Να υπάρ­χουν συ­γκε­κρι­μέ­νες δρά­σεις. Και οπωσ­δή­πο­τε ή η λαϊκή κι­νη­το­ποί­η­ση και αυ­τό-ορ­γά­νω­ση. Αυτά είναι τα με­γά­λα μα­θή­μα­τα για μένα.

Και αν έγρα­ψα αυτό το βι­βλίο είναι βέ­βαια για την Ελ­λη­νι­κή Δη­μο­κρα­τία, αλλά και για την αρι­στε­ρά στην Ευ­ρώ­πη. Να σκε­φτούν πάνω στα μα­θή­μα­τα της Ελ­λά­δας , να κα­τα­λά­βουν πραγ­μα­τι­κά τι συ­νέ­βη και έτσι η ρι­ζο­σπα­στι­κή αρι­στε­ρά στην υπό­λοι­πη Ευ­ρώ­πη­να πάρει μα­θή­μα­τα ώστε να μην επα­να­λά­βει τα λάθη που έγι­ναν στην Ελ­λά­δα, την προ­δο­σία που έγινε στην Ελ­λά­δα το 2015.

Έγρα­ψα αυτό το βι­βλίο ώστε οι αγω­νι­στές της Αρι­στε­ράς, οι Αντι­κα­πι­τα­λί­στας για πα­ρά­δειγ­μα που βρί­σκο­νται στο Podemos να το δια­βά­σουν, για να το δια­βά­σουν επί­σης οι σύ­ντρο­φοι που βρί­σκο­νται στο Μπλό­κο της Αρι­στε­ράς και στο Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμμα στην Πορ­το­γα­λία, για να το δια­βά­σουν οι αγω­νι­στές στην Aνυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία, στο NPA και των συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων της Γαλ­λί­ας, για  να το δια­βά­σει ακόμα και για να μάθει η νε­ο­λαία τι έγινε αλλά και για να εί­μα­στε δί­καιοι με τον ελ­λη­νι­κό λαό γιατί υπήρ­ξαν πάρα πολύ με­γά­λα ψέ­μα­τα στην πλάτη του ελ­λη­νι­κού λαού που ει­πώ­θη­κε ότι είναι τε­μπέ­λης και πρέ­πει πραγ­μα­τι­κά κά­ποια στιγ­μή να ει­πω­θεί η αλή­θεια για όσα επι­βλή­θη­καν με δρα­μα­τι­κό τρόπο στον ελ­λη­νι­κό λαό.

Και τώρα για να τε­λειώ­σω με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, εί­μα­στε σε μία κα­τά­στα­ση εκ­πλη­κτι­κή. Θα μπο­ρού­σα­τε να φα­ντα­στεί­τε,  θα ήσα­σταν ικα­νοί να φα­ντα­στεί­τε το 2015 ότι η διεύ­θυν­ση της ευ­ρω­παϊ­κής κε­ντρι­κής Τρά­πε­ζας θα έλεγε το 2020, κοι­τάξ­τε το δη­μό­σιο έλ­λειμ­μα δεν είναι και τόσο ση­μα­ντι­κό, μπο­ρεί­τε να έχετε δη­μό­σιο έλ­λειμ­μα,  μπο­ρεί­τε να αυ­ξή­σε­τε το δη­μό­σιο χρέος χωρίς να το υπο­λο­γί­ζε­τε γιατί η προ­τε­ραιό­τη­τα είναι να σωθεί η  Ευ­ρω­παϊ­κή οι­κο­νο­μία.

Σή­με­ρα πα­ντού στην Ευ­ρώ­πη όλα τα εμπό­δια, όλες οι κλει­δα­ριές ασφα­λεί­ας για την δη­μο­σιο­νο­μι­κή πει­θαρ­χία υπερ­πη­δή­θη­καν. Το δη­μό­σιο έλ­λειμ­μα δεν το υπο­λο­γί­ζουν σε πάρα πολ­λές Ευ­ρω­παϊ­κές χώρες. Πάρα πολ­λές Ευ­ρω­παϊ­κές χώρες έχου­νε 8-10%  δη­μό­σιο έλ­λειμ­μα από τώρα μέχρι το τέλος της χρο­νιάς, ενώ είχαν επι­βά­λει στην Ελ­λά­δα, την Πορ­το­γα­λία και σε άλλες χώρες το δη­μό­σιο έλ­λειμ­μα να είναι κάτω από 3% και να έχουν επι­πλέ­ον ένα πλε­ό­να­σμα 3,5% αυτές οι χώρες.

Έτσι βλέ­που­με ότι όταν πρό­κει­ται να σωθεί το με­γά­λο κε­φά­λαιο γιατί αυτό είναι το ζή­τη­μα

η διεύ­θυν­ση της ευ­ρω­παϊ­κής κε­ντρι­κής Τρά­πε­ζας σή­με­ρα το 2020 και η αγω­νία  της ευ­ρω­παϊ­κής επι­τρο­πής και της προ­έ­δρου της Ούρ­σου­λα Φον ντερ Λάιεν δεν είναι βέ­βαια η υγεία των ευ­ρω­παϊ­κών λαών. Θέ­λουν να ξα­να­βά­λουν στη δου­λειά τους πλη­θυ­σμούς της Ευ­ρώ­πης. όλων των  με­γά­λων ευ­ρω­παϊ­κών επι­χει­ρή­σε­ων και αυτές είναι που θέ­λουν να σώ­σουν Αυτό που πραγ­μα­τι­κά τους απα­σχο­λεί είναι η υγεία της Volkswagen, της Siemens, της Τίσεν, η υγεία της Airbus, της Renault με εκα­το­ντά­δες δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια και νέα με­γά­λα δη­μό­σια χρέη που έρ­χο­νται  και δη­μιουρ­γού­νται για να βοη­θη­θούν οι με­γά­λοι κα­πι­τα­λι­στές.

Αυτό που θα γίνει λοι­πόν σε πάρα πολ­λές χώρες είναι νέες πε­ρι­κο­πές στους ερ­γα­ζό­με­νους. Φα­ντά­ζο­μαι θα έχετε ακού­σει την πε­ρί­πτω­ση της Ryanair που πραγ­μα­το­ποιεί πτή­σεις στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, στην Αθήνα και σε άλλες πό­λεις. Η Ryanair λοι­πόν έχει ήδη επι­βά­λει σε θυ­γα­τρι­κή της μεί­ω­ση των μι­σθών κατά 30% του προ­σω­πι­κού. Ακόμα και στους πι­λό­τους των γραμ­μών της έχει επι­βά­λει να χρη­μα­το­δο­τή­σουν ένα τμήμα του μι­σθού τους κατά τη διάρ­κεια των δύο τριών μηνών του εγκλει­σμού. Οι επι­θέ­σεις λοι­πόν θα είναι εκ­πλη­κτι­κά σκλη­ρές σε όλη την Ευ­ρώ­πη με την αύ­ξη­ση του δη­μό­σιου χρέ­ους.

Έτσι αυτό το βι­βλίο που μι­λά­ει για την Ελ­λά­δα του 2015, τα συ­μπε­ρά­σμα­τα, γιατί θυ­μί­ζω ότι όλα τα τε­λευ­ταία κε­φά­λαια του βι­βλί­ου  ανα­φέ­ρο­νται σε αυτό που θα μπο­ρού­σε να έχει γίνει και που τώρα το λέω συ­νο­πτι­κά και προ­φο­ρι­κά αλλά εκεί το πε­ρι­γρά­φω με ένα τρόπο πολύ πιο λε­πτο­με­ρή.

Οπωσ­δή­πο­τε υπάρ­χει το ερώ­τη­μα του ευρώ που ήταν ένα ζή­τη­μα πολύ ση­μα­ντι­κό. Όπως ξέ­ρε­τε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έχει απο­φα­σί­σει να μη βάλει στο πρό­γραμ­μα του το ζή­τη­μα της εξό­δου από το ευρώ. Έτσι δεν ήταν από­φα­σή του, δεν ήτανε στο πρό­γραμ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης η έξο­δος από την ευ­ρω­ζώ­νη. Ωστό­σο έλεγε για το χρέος και τις τρά­πε­ζες. Έπρε­πε λοι­πόν κατά τη γνώμη μου να υλο­ποι­η­θεί το πρό­γραμ­μα,  να γίνει ανα­στο­λή πλη­ρω­μής του χρέ­ους και να υπάρ­χει ο έλεγ­χος των τρα­πε­ζών. Αν γί­νο­νταν αυτά θα οδη­γού­μα­σταν στην πε­ρί­πτω­ση της σύ­γκρου­σης και στην απει­λή για έξοδο από το ευρώ.

Κατά τη γνώμη μου ένα κόμμα της αρι­στε­ράς πρέ­πει να είναι έτοι­μο όταν πάρει την κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς να βγει από την ζώνη του ευρώ. Πρέ­πει να είναι έτοι­μο, πρέ­πει να προ­ε­τοι­μά­ζε­ται, πρέ­πει να εξα­σφα­λί­ζει τη λαϊκή υπο­στή­ρι­ξη για να το κάνει. Και αντί­θε­τα με κά­ποιους που σκέ­φτο­νται ότι δεν υπάρ­χει παρά το ζή­τη­μα του ευρώ,  αντί­θε­τα λοι­πόν με αυ­τούς που σκέ­φτο­νται ότι πρέ­πει οπωσ­δή­πο­τε να πά­ρου­με μία θέση σχε­τι­κά με το ευρώ, που κα­θο­ρί­ζει όλα τα υπό­λοι­πα, για μένα τα ζη­τή­μα­τα του χρέ­ους, της κι­νη­το­ποί­η­σης, της λαϊ­κής κι­νη­το­ποί­η­σης και των τρα­πε­ζών είναι τα πρω­ταρ­χι­κά ση­μεία. Και στη συ­νέ­χεια έρ­χε­ται το ευρώ.

Που ση­μαί­νει ότι αν παίρ­νο­νταν μέτρα πάνω στο χρέος για να χρη­μα­το­δο­τη­θούν οι ανά­γκες, για να βρε­θούν δη­λα­δή τα χρή­μα­τα για τις ανά­γκες του λαού, έτσι μπαί­νεις σε μία στρα­τη­γι­κή, σε μία δια­δι­κα­σία για να βγεις από τη ζώνη του ευρώ. Δεν πρέ­πει να φο­βά­ται κα­νείς να βγει από τη ζώνη του ευρώ γιατί είναι πάρα πολύ εφι­κτό. Είναι λοι­πόν δυ­να­τό έχο­ντας βγει από τη ζώνη του ευρώ να συ­νε­χί­ζεις να λει­τουρ­γείς ως οι­κο­νο­μία. Ως ελ­λη­νι­κή οι­κο­νο­μία, ως οι­κο­νο­μία πορ­το­γα­λι­κή, ισπα­νι­κή ή  ιτα­λι­κή ή άλλης ευ­ρω­παϊ­κής χώρας.

Έτσι συ­νο­ψί­ζο­ντας, αυτό που θέλω να πω προ­σπα­θώ­ντας να σας πείσω να δια­βά­σε­τε το βι­βλίο μου «Συν­θη­κο­λό­γη­ση Ενη­λί­κων», που εκ­δό­θη­κε από τις εκ­δό­σεις redmarks που θέ­λουν να τους ευ­χα­ρι­στή­σω, γιατί έκα­ναν την προ­σπά­θεια να με­τα­φρά­σουν στα ελ­λη­νι­κά το βι­βλίο μου. Θέλω να σας πω επί­σης ότι αυτό το βι­βλίο με­τα­φρά­στη­κε στα ισπα­νι­κά. Πα­ρου­σιά­ζε­ται επί­σης το Μάρ­τιο στα γαλ­λι­κά, θα εμ­φα­νι­στεί σε κά­ποιους μήνες στο Λον­δί­νο στα αγ­γλι­κά, ενώ με­τα­φρά­σεις και σε άλλες γλώσ­σες έχουν προ­γραμ­μα­τι­στεί σε όλο τον πλα­νή­τη, μά­λι­στα αυτό το διά­στη­μα συ­ζη­τά­με και για μία έκ­δο­ση στην Αρ­γε­ντι­νή.

Θυ­μί­ζω επί­σης ότι από τις εκ­δό­σεις redmarks έχει εκ­δο­θεί και ένα άλλο βι­βλίο που δη­μο­σιεύ­τη­κε το  2017, το οποίο ανα­λύ­ει το ελ­λη­νι­κό χρέος, όπως δη­μιουρ­γή­θη­κε από την ανε­ξαρ­τη­σία του ελ­λη­νι­κού κρά­τους, δύο αιώ­νες πριν, μέχρι το μνη­μό­νιο και μέχρι την πο­λι­τι­κή που εφαρ­μό­στη­κε το 2015.

Αυτά λοι­πόν , καλή ανά­γνω­ση σας χαι­ρε­τώ και ευ­χα­ρι­στώ πολύ για την προ­σο­χή σας.

.

Η πα­ρα­πά­νω το­πο­θέ­τη­ση του Ερίκ Του­σέν ανα­πτύ­χθη­κε μα­γνη­το­σκο­πη­μέ­νη στην εκ­δή­λω­ση της ΔΕΑ: 5 χρό­νια από το δη­μο­ψή­φι­σμα του Ιούλη 2015 – Υπήρ­χε άλλος δρό­μος. [Δευ­τέ­ρα 29/6 στο αί­θριο του δη­μαρ­χεί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης – ΔΕΙΤΕ ΣΧΕ­ΤΙ­ΚΗ ΑΝΑΡ­ΤΗ­ΣΗ].

Ο Ερίκ Του­σέν είναι μαρ­ξι­στής ακτι­βι­στής με διε­θνή δράση ενά­ντια στο χρέος φτω­χό­τε­ρων χωρών και την ερ­γα­λειο­ποί­η­σή του για την επι­βο­λή νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων. Υπήρ­ξε ο συ­ντο­νι­στής της Επι­τρο­πής Ελέγ­χου του Χρέ­ους που συ­γκρο­τή­θη­κε από τη βουλή τον Ια­νουά­ριο του 2015. Είναι ο  συγ­γρα­φέ­ας του βι­βλί­ου: «Συν­θη­κο­λό­γη­ση  Ενη­λί­κων» (εκ­δό­σεις Red Marks), εναλ­λα­κτι­κή αφή­γη­ση στα όσα λέει στο βι­βλί­ου του ο Γ. Βα­ρου­φά­κης για τα γε­γο­νό­τα χει­μώ­να-άνοι­ξη του 2015 (πρώτο εξά­μη­νο δια­κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ), υπο­στη­ρί­ζο­ντας ότι ο τότε υπουρ­γός Οι­κο­νο­μι­κών χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε από τον Τσί­πρα.

Κατ’ αυτόν, οι βα­σι­κοί λόγοι της ήττας του «ελ­λη­νι­κού πα­ρα­δείγ­μα­τος» ήταν: η από­φα­ση να μην προ­χω­ρή­σει ο Τσί­πρας μο­νο­με­ρώς στις πρά­ξεις ανα­τρο­πής της μνη­μο­νια­κής πο­λι­τι­κής, ο εγκλω­βι­σμός στις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις με τους δα­νει­στές και τις ευ­ρω­παϊ­κές ηγε­σί­ες, η υπο­γρα­φή εκεί­νον τον Φε­βρουά­ριο της συν­θη­κο­λό­γη­σης και της πα­ραί­τη­σης από τη δια­γρα­φή χρέ­ους, η άρ­νη­ση κι­νη­το­ποί­η­σης του κό­σμου στο εσω­τε­ρι­κό και  των αλ­λη­λέγ­γυων στην Ευ­ρώ­πη, η ανοι­χτή προ­δο­σία με την ανα­τρο­πή του Όχι σε Ναι στο δη­μο­ψή­φι­σμα, η άρ­νη­ση της σύ­γκρου­σης με την ΕΕ και της μη προ­ε­τοι­μα­σί­ας για έξοδο από την Ευ­ρω­ζώ­νη.

Επί­σης, υπο­στη­ρί­ζει ότι η Ελ­λά­δα είχε ερ­γα­λεία, ενώ μέμ­φε­ται τα στε­λέ­χη της τότε εσω­κομ­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης (ΛΑΕ) που δεν αντέ­δρα­σαν από τον Μάρ­τιο ώστε να πιέ­σουν και απο­τρέ­ψουν τον Τσί­πρα από τη μνη­μο­νια­κή στρο­φή. Ένα κόμμα της αρι­στε­ράς πρέ­πει να είναι έτοι­μο να απο­χω­ρή­σει από το ευρώ, λέει. Τέλος, υπο­γραμ­μί­ζει και τις συ­νέ­πειες της συν­θη­κο­λό­γη­σης της ηγε­σί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και της ήττας στην Ελ­λά­δα, για τις εξε­λί­ξεις σε Ισπα­νία και Πορ­το­γα­λία, αλλά και  γε­νι­κό­τε­ρα στην Ευ­ρώ­πη.

Στην ίδια εκ­δή­λω­ση μί­λη­σε και ο Χρή­στος Λά­σκος, ο οποί­ος επι­σή­μα­νε ότι υπήρ­χε άλλος δρό­μος, ακόμη και τον Ιού­λιο. Να είχε τη­ρη­θεί το πρό­γραμ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης, να είχαν λη­φθεί μέτρα ενά­ντια στους κα­πι­τα­λι­στές και να είχαν απευ­θυν­θεί  στον ελ­λη­νι­κό λαό αλλά και τους ευ­ρω­παϊ­κούς. Ανέ­φε­ρε μά­λι­στα το πα­ρά­δειγ­μα της Ισλαν­δί­ας, αλλά και τις αρ­νη­τι­κές επι­δρά­σεις στην ευ­ρω­παϊ­κή αρι­στε­ρά. Η ήττα μας αφορά όλους, κα­τέ­λη­ξε.

Ο Αντώ­νης Ντα­βα­νέλ­λος με­τα­ξύ άλλων ανέ­φε­ρε πως πρέ­πει να γίνει αυ­το­κρι­τι­κή των εσω­κομ­μα­τι­κών δυ­νά­με­ων που δεν αντέ­δρα­σαν έγκαι­ρα, ούτε γιατί δεν αξιο­ποι­ή­θη­κε εκεί­νη η πρω­το­φα­νής κι­νη­το­ποί­η­ση από τα κάτω με κο­ρύ­φω­ση το 2010-11. Υπήρ­χαν στοι­χεία που θα έπρε­πε να κι­νη­το­ποι­ή­σουν όσους δια­φω­νού­σαν (συ­νερ­γα­σία με ΑΝΕΛ, εκλο­γή Παυ­λό­που­λου στην προ­ε­δρία, συμ­φω­νία με Ευ­ρω­παί­ους και δα­νει­στές Φε­βρουα­ρί­ου 2015, νόμος Κα­τρού­γκα­λου κ.α.). Αρ­γή­σα­με πολύ να κι­νη­θού­με, είπε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά.

[ΣΧΕ­ΤΙ­ΚΑ ΜΕ ΤΟ ΒΙ­ΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΡΙΚ ΤΟΥ­ΣΕΝ και την ΕΚ­ΔΗ­ΛΩ­ΣΗ στην εφη­με­ρί­δα ΕΡ­ΓΑ­ΤΙ­ΚΗ ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΑ στο δια­δι­κτυα­κό rproject και στο redmarks].

*Ση­μεί­ω­ση από το Rproject: Δείτε το βί­ντεο με ολό­κλη­ρη την εκ­δή­λω­ση εδώ