Η γενική απεργία στις 6/4 πραγματοποιείται ίσως την πιο κατάλληλη στιγμή.
Την ώρα που ο πληθωρισμός καλπάζει, την ώρα που όσες χρειάζονται μεταφορικό για να πάνε στη δουλειά βρίσκονται σε αδιέξοδο, την ώρα που οι λογαριασμοί της ΔΕΗ φτάνουν και ξεπερνούν τα χίλια ευρώ και κυριολεκτικά εξοντώνουν, την ώρα που η μόνη κυβερνητική έγνοια είναι η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του κοινωνικού κράτους που έχει απομείνει φτωχοποιώντας μας ακόμα περισσότερο, την ώρα που βιώνουμε την αγωνία ενός πολέμου που εξελίσσεται δίπλα μας αλλά και ξεκάθαρες προσπάθειες να βρεθούμε μπλεγμένες σε αυτόν, το να φωνάξουμε όλοι και όλες μαζί πως δεν πάει άλλο αποτελεί ζήτημα επιβίωσης, ατομικά και ως κοινωνία!
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι τραγικός για τους ανθρώπους που πεθαίνουν ή βλέπουν τις ζωές τους να καταστρέφονται και τις περιουσίες τους να χάνονται. Ταυτόχρονα όμως είναι και ένας κοινωνικός πόλεμος σε όλη την υφήλιο, ενάντια στις υποτελείς τάξεις που θα αντιμετωπίζουν την επισιτιστική κρίση, την ακρίβεια και τη διαρκή φτωχοποίηση. Την ώρα όμως που εκατομμύρια άνθρωποι παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς (για άλλη μια φορά και όπως και άλλοι που επίσης ήταν πρόσφυγες...) και οι διεθνείς οργανισμοί κάνουν λόγο για επερχόμενη παγκόσμια επισιτιστική κρίση, οι βιομηχανίες όπλων, οι πολυεθνικές της ενέργειας και κάθε λογής πολεμοκάπηλοι τρίβουν τα χέρια τους, βλέποντας την προοπτική των υπερκερδών να ξεδιπλώνεται μπροστά τους. Δεν θα πρωτοτυπήσουμε καθόλου θυμίζοντας τους στίχους πχ του Πέτρου, του Γιόχαν και του Φράντς και υπάρχουν πολλά αντίστοιχα που τα γνωρίζουμε και δυστυχώς επανέρχονται...
Στην χώρα μας, μια αυταρχική νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της αριστείας του clopy-paste, αρκείται σε πονόψυχες διαπιστώσεις (“νιώθω τον πόνο της νοικοκυράς κλπ κλπ”), χωρίς να διστάζει να μας ειρωνευτεί. Ξορκίζει μετά βδελυγμίας οποιοδήποτε μέτρο διαταράσσει την ομαλότητα της ελεύθερης αγοράς, ενώ δεν λείπουν και εμπαιγμοί σαν εκείνον του επικεφαλής της ΤτΕ κ.Στουρνάρα («οι αποταμιεύσεις που έχουν συσσωρευτεί μπορούν να βγάλουν από τη δύσκολη θέση) . Με συμβολικό αποκορύφωμα τα 13€ που δήθεν θα ανακουφίσουν το οικογενειακό προϋπολογισμό από το δυσβάστακτο κόστος της βενζίνης, χωρίς να μειώσουν τα υπερκέρδη των πετρελαιάδων, και την φορολόγηση των εταιριών ενέργειας αφού δημοσιευτούν οι ισολογισμοί τους, η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαχειρίζεται το κύμα ακρίβειας με όρους επικοινωνίας και πετώντας ψίχουλα στο πόπολο. Καμία αναφορά στην αιτία της ακρίβειας, που δεν είναι γενικά ο πόλεμος ως ...φυσικό φαινόμενο, αλλά οι υπεύθυνοι για αυτόν και κυρίως όσοι/ες επωφελούνται από αυτόν. Και καμία πρόθεση να καταλογιστούν οι ευθύνες και να επιμεριστούν δίκαια τα βάρη από αυτή την κατάσταση σε αυτούς/ες που την προκαλούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας εν τέλει ελάχιστα αγγίζουν τους/τις πραγματικά υπεύθυνους για τον πόλεμο, (χαρακτηριστικό το παράδειγμα κυρώσεων κατά οικογένειας εργαζόμενων Ρώσων στην χώρα μας) και βέβαια μετακυλίονται συνολικά στους απλούς ανθρώπους στην Ευρώπη. Και χρειάζεται να θυμόμαστε πως πριν καν ξεκινήσει ο πόλεμος είχαν χάσει τη ζωή τους τον φετινό χειμώνα πάνω από 20 συμπολίτες/-ισσες μας γιατί προσπάθησαν να θερμανθούν με ακατάλληλα μέσα...
Την ίδια ώρα, συνεχίζεται σε δεύτερο πλάνο, η πανδημική κρίση, αθροίζοντας νέους νεκρούς, (που δεν είναι απλοί αριθμοί, αλλά συνάνθρωποι μας), με το σύστημα υγείας να παραμένει υπό πίεση με τους ίδιους ελάχιστους ανθρώπινους και υλικούς πόρους. Μοναδικό κυβερνητικό αφήγημα η ατομική ευθύνη των πολιτών.
Και φυσικά, μέσα στην αναμπουμπούλα, οι μεταρρυθμίσεις που προανάγγειλε η έκθεση Πισσαρίδη προωθούνται με νομοσχέδια που ιδιωτικοποιούν την δημόσια κοινωνική ασφάλιση, μετατρέπουν τον ΟΑΕΔ σε Υπηρεσία Απασχόλησης που θα λειτουργεί ως ιδιωτικό ΚΕΚ και στιγματίζουν τον/την άνεργο/η ως απατεώνα/-ισσα και εν δυνάμει απασχολούμενο/η με καταναγκαστικούς όρους εργασίας.
Απέναντι σε όλα αυτά, το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να αρθρώσει λόγο και αναπτύξει έντονη δράση.
Να αποδείξει ότι είναι στην σωστή πλευρά της ιστορίας!
Το προηγούμενο διάστημα, κόντρα στους περιορισμούς που βάζει το αντεργατικό έκτρωμα του νόμου Χατζηδάκη που απαγορεύει ουσιαστικά την συνδικαλιστική δράση, κλαδικές κινητοποιήσεις σε Υγεία, Παιδεία, εστίαση, πολιτισμό και ναυτιλία απέδειξαν ότι όταν υπάρχει μαζική και οργανωμένη αντίδραση από τη βάση, είναι δυνατόν να υπάρξουν νίκες.
Με αυτή την έννοια , (και όχι ως μια συμβολική κινητοποίηση των συνδικαλιστικών ηγεσιών), οφείλουμε όλοι/ες ως εργαζόμενοι να μετατρέψουμε την Γενική Απεργία της Τετάρτης 6ης Απριλίου σε ένα ηχηρό μήνυμα αντίστασης και διεκδίκησης προς όλους.
-Προς την Κυβέρνηση που θεωρεί ότι η κοινωνία επικροτεί την πολιτική της.
-Προς την αντιπολίτευση που περιμένει την εξουσία ως ώριμο φρούτο για να την διαχειριστεί καλύτερα στο πλαίσιο τους συστήματος.
-Αλλά και προς τις αντι-συστημικές πολιτικές δυνάμεις αλλά και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που δεν αναλαμβάνουν τις πρωτοβουλίες εκείνες που θα έδιναν άλλη προοπτική στην πάλη του λαού για ριζοσπαστικές ανατροπές.
Καλούμε όλους/ες τους συναδέλφους/-ισσες στην Γενική Απεργία της 6ης Απρίλη.
Συγκεντρωνόμαστε 10.30 πμ στην είσοδο του Υπουργείου (Σταδίου 29)
Διεκδικούμε:
· Αυξήσεις στους μισθούς μας, άμεσα, τουλάχιστον ίσες με την αύξηση του ΑΕΠ και του πληθωρισμού
· Δίκαιη φορολόγηση ανάλογα με το εισόδημα και την περιουσία και όχι με βάση την ιδιότητα και το επάγγελμα- Κατάργηση των φοροαπαλλαγών στους εφοπλιστές-Κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης στο Δημόσιο
· Ξεπάγωμα της διετίας 2016 – 17
· Αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ
· Επαναφορά 13ου– 14ου μισθού
· Αύξηση και επέκταση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Καμία περικοπή του.
· Στήριξη του ΕΣΥ με γενναία χρηματοδότηση. Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας και στα σχολεία. Όχι στις απολύσεις και στις αναστολές εργασίας του προσωπικού.
· Κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη (Ν4808/21) για τα εργασιακά, καθώς και κατάργηση όλων των νόμων που ιδιωτικοποιούν την κοινωνική ασφάλιση.
· Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν τα χιλιάδες οργανικά κενά που υπάρχουν στο Δημόσιο, ιδιαίτερα στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης κ.ά.
· Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις Δημόσιων οργανισμών και φορέων. Ενίσχυση του ΟΑΕΔ με αρμοδιότητες και πόρους, όχι στο πλιάτσικο του από ιδιώτες.
· Επιστροφή του ΣΕΠΕ στο Υπουργείο Εργασίας με αυξημένες αρμοδιότητες, εργαλεία και πόρους για ασκεί την αποστολή του.
· Καμία εμπλοκή και συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο, καμία δικαιολόγηση των αντιλαϊκών πολιτικών στο όνομα αυτού
