Ο αγώνας των εργαζομένων του νοσοκομείου «Παναγία»

Η τροπολογία – προσθήκη που έχουν καταθέσει οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ και την αποδέχτηκε ο υπουργός υγείας κ. Λυκουρέντζος επιπλέον διασφαλίζει τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα του συνόλου του ήδη εργαζόμενου προσωπικού της Euromedica  στο «ΠΑΝΑΓΙΑ»-το οποίο επρόκειτο να απολυθεί- με παράταση της σύμβασης  και  μέχρι την ολοκλήρωση της νέας πτέρυγας 200 κλινών στο Γ.Ν.  «Άγιος Παύλος».

Το θετικό αυτό αποτέλεσμα δεν ήρθε μόνο του. Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε από τον διοικητή της 4ης Υγειονομικής Περιφέρειας Θρασύβουλο Βεντούρη ότι τρεις κλινικές του νοσοκομείου πρόκειται να μεταφερθούν άμεσα στο νοσοκομείο «Άγιος Παύλος» όλοι κατάλαβαν ότι το νοσοκομείο επρόκειτο να κλείσει.  Οι τρεις κλινικές που μεταφέρονταν και οι δηλώσεις ότι επρόκειτο να μεταφερθεί και η κλινική του τεχνητού νεφρού καθώς και η έναρξη μεταφοράς του ιατρικού προσωπικού σε άλλα νοσοκομεία προδιέγραφαν ένα ζοφερό μέλλον για το νοσοκομείο. Και βέβαια οι κλινικές μεταφέρονταν με κατά πολύ μειωμένο τον αριθμό των κρεβατιών τους και σε ένα νοσοκομείο το οποίο δεν είχε τις υποδομές να τις δεχτεί. Γιατί παρότι υπάρχει ελεύθερο οικόπεδο στο χώρο του νοσοκομείου «Άγιος Παύλος» και θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια ολόκληρη πτέρυγα τουλάχιστον 200 κλινών, που να είχε στεγάσει τις λειτουργίες του νοσοκομείου «Παναγία» εδώ και χρόνια, μια που το «Παναγία» στεγάζεται σε κτίριο της εταιρίας «Euromedica», κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί.  Όσο για τους 65 εργαζόμενους της Euromedicaπου εργάζονταν πολλά χρόνια στο νοσοκομείο και κάλυπταν τις ανάγκες που υπήρχαν όπως ακριβώς και το μόνιμο προσωπικό, αυτοί θα απολύονταν άμεσα. Ήταν άλλωστε ήδη για πέντε μήνες απλήρωτοι!

Οι εργαζόμενοι μετά το πρώτο σοκ που τους προκάλεσε η απόφαση αποφάσισαν να αντιδράσουν. Με διαρκείς παραστάσεις διαμαρτυρίας και συγκεντρώσεις στη ΔΥΠΕ και στον διοικητή της κ. Βεντούρη, με διαδηλώσεις και στην Καλαμαριά όπου βρίσκεται το νοσοκομείο και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, με γενικές συνελεύσεις εργαζομένων και συμπαραστατών κλιμάκωσαν τον αγώνα τους. Η αποφασιστικότητά τους και το  ότι όλοι καταλάβαιναν ότι το νοσοκομείο «Παναγία» θα ήταν το πρώτο από πολλά που επρόκειτο να κλείσουν, προκάλεσε αισθήματα συμπάθειας και αλληλεγγύης σε όλο το λαϊκό κόσμο της πόλης. Αυτή ήταν η βάση της πλατιάς υποστήριξης που είχε ο αγώνας των εργαζομένων του «Παναγία». Οι δήμαρχοι Καλαμαριάς, Πυλαίας – Χορτιάτη –Πανοράματος, Θέρμης και Θερμαϊκού δήλωσαν την αντίρρησή τους στο κλείσιμο του νοσοκομείου και τα δημοτικά συμβούλια έβγαλαν αποφάσεις καταγγελίας της μεθόδευσης. Μια σειρά φορείς όπως η Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης, η Λαϊκή Επιτροπή Καλαμαριάς και η «Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση ΝεφροπαθώνΘεσσαλονίκης» στήριξαν τον αγώνα των εργαζομένων. Τα κόμματα της Αριστεράς συμμετείχαν από την πρώτη στιγμή στις κινητοποιήσεις στηρίζοντας κάθε δράση και με την διαρκή παρουσία των βουλευτών τους.

Η κυβέρνηση μέσω του διοικητή της 4ης ΥΠΕ μεθόδευσε την μεταφορά των κλινικών μέσα στα Χριστούγεννα ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αντιδράσεις. Λογάριασε όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Η πλατιά συμπαράσταση που επιτεύχθηκε λειτούργησε σαν ασπίδα προστασίας και οδήγησε σε δεύτερες σκέψεις. Γιατί παρότι τα μνημόνια ψηφίζονται στη βουλή, η υλοποίησή τους έχει μια απαραίτητη προϋπόθεση. Το «διαίρει και βασίλευε» και την απομόνωση και συκοφάντηση όσων αντιστέκονται. Αν αυτό δεν επιτευχθεί τότε η πολιτική τους είναι στον αέρα.

Βέβαια παρότι φαίνεται ότι υπάρχει μια υπαναχώρηση της κυβέρνησης τα προβλήματα δεν έχουν λυθεί. Το νοσοκομείο πρέπει να στελεχωθεί σωστά με προσωπικό και να εξοπλιστεί με μηχανήματα. Αφού από τους συνολικά 280 εργαζόμενους, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι 65 υπάλληλοι της Euromedica, έχουν φύγει μέχρι στιγμής περίπου 35. Πρόσφατα ένας αιματολόγος μετακινήθηκε στο νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» και ένας βιοχημικός στο νοσοκομείο «Ιπποκράτειο», ενώ φεύγουν και πολλοί νοσηλευτές, με αποτέλεσμα να αδειάζουν τα τμήματα. Για παράδειγμα η μονάδα τεχνητού νεφρού, που εξυπηρετεί 900 άτομα μηνιαίως σε λίγο δε θα μπορεί να δέχεται ασθενείς.

Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να υλοποιήσει μέχρι κεραίας τις επιταγές των μνημονίων και να παραδώσει την δημόσια δωρεάν υγεία στα χέρια των κερδοσκόπων της αγοράς. Και επειδή είναι αποφασισμένη να υλοποιήσει τα σχέδια της άρχουσας τάξης της χώρας με κάθε τρόπο, δεν πρόκειται να σταματήσει αν δε την ανατρέψουμε. Ο κάθε συνδικαλιστικός αγώνας λοιπόν πρέπει αργά ή γρήγορα να γίνει πολιτικός και να βάζει στόχο την ανατροπή αυτής της επιθετικής κυβέρνησης του κεφαλαίου. Αυτό όμως δε γίνεται αυτόματα. Η συνείδηση των εργαζομένων προχωρά μέσα από τις εμπειρίες τους. Και σε ένα πόλεμο υπάρχουν και μικρές νίκες. Ο αγώνας των εργαζομένων του νοσοκομείου «Παναγία» δείχνει ότι η αποφασιστικότητα δεν είναι απαραίτητα ένα όπλο του αντιπάλου. Όταν οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι τότε μπορούν να επιτευχθούν και μικρές νίκες που δίνουν ανάσες ζωής. Το στοίχημα είναι αν κάθε μικρή επιτυχία μπορεί να γίνει πρόκριμα ώστε να οργανωθούν καλύτερα οι δυνάμεις της εργασίας, να εξοπλιστούν πολιτικά και ιδεολογικά ώστε να συμμετάσχουν στο μεγάλο πόλεμο που διεξάγεται. Τον πόλεμο ενάντια στην κυβέρνηση του μνημονίου και την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Μόνο με την ανατροπή της τρικομματικής συγκυβέρνησης οι προσωρινές νίκες θα γίνουν μονιμότερες και θα ανοίξει ο δρόμος σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς που στηριγμένη σε ένα νικηφόρο κύμα εργατικής και λαϊκής αντίστασης θα πρέπει να κάνει ότι μπορεί ώστε να εξασφαλίσει καλύτερη ζωή για όλους όσους υποφέρουν από την ανεργία, τη λιτότητα και τη φτώχεια. Σε αυτή την προοπτική αξίζει να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας.

*Η Γιάννα Γαϊτάνη είναι βουλευτής Ά Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ

Διαβάστε επίσης: