Απολύσεις, κατάρρευση των Ταμείων, μειώσεις συντάξεων και εφάπαξ: Να σταματήσουμε τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης

Οι δια­θε­σι­μό­τη­τες-απο­λύ­σεις στα υπο­στε­λε­χω­μέ­να Τα­μεία (40% μεί­ω­ση προ­σω­πι­κού από το 2008) απο­τε­λούν το τε­λευ­ταίο χτύ­πη­μα σε μια σειρά μέ­τρων που προ­ω­θούν οι μνη­μο­νια­κές κυ­βερ­νή­σεις, με μο­να­δι­κό σκοπό την κα­τάρ­γη­ση της δη­μό­σιας-κα­θο­λι­κής κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης και την απαλ­λα­γή του κρά­τους και των ερ­γο­δο­τών από τη χρη­μα­το­δό­τη­ση του ασφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος. Άλ­λω­στε, υπάρ­χουν και ιδιω­τι­κές ασφα­λι­στι­κές επι­χει­ρή­σεις που πρέ­πει να δου­λέ­ψουν.

Ο υπουρ­γός Ερ­γα­σί­ας Γ. Βρού­τσης, αφού πρώτα έστει­λε τα ΜΑΤ στους απερ­γούς, τους ενη­μέ­ρω­σε ότι δεν μπο­ρεί να κάνει τί­πο­τα για τις δια­θε­σι­μό­τη­τες, ούτε τις τω­ρι­νές, ούτε τις επερ­χό­με­νες. Και είναι φυ­σι­κό, όταν την ίδια ώρα είναι «απα­σχο­λη­μέ­νος» με την ορ­γά­νω­ση της νέας επί­θε­σης στο Ασφα­λι­στι­κό, την οποία έχει αναγ­γεί­λει ο ίδιος από το κα­λο­καί­ρι.

Μέσα στην προη­γού­με­νη εβδο­μά­δα πα­ρου­σιά­στη­κε έκ­θε­ση του ΟΟΣΑ –που έγινε κατά πα­ραγ­γε­λία του υπουρ­γεί­ου Ερ­γα­σί­ας και κό­στι­σε 600.000 ευρώ– στην οποία προ­τεί­νο­νται δρα­μα­τι­κές πε­ρι­κο­πές στην κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση, τα κοι­νω­νι­κά επι­δό­μα­τα και τις ανα­πη­ρι­κές συ­ντά­ξεις. Πάντα με πρό­σχη­μα «η Ελ­λά­δα να εκ­πλη­ρώ­σει τους στό­χους της δη­μο­σιο­νο­μι­κής εξυ­γί­αν­σης».

Στην ίδια έκ­θε­ση, συ­στή­νο­νται πα­ρεμ­βά­σεις για κα­τάρ­γη­ση ανα­πη­ρι­κών συ­ντά­ξε­ων για του­λά­χι­στον 500.000 δι­καιού­χους, υπεν­θυ­μί­ζο­νται οι γνω­στές σκέ­ψεις για νέες πε­ρι­κο­πές σε κύ­ριες συ­ντά­ξεις (10-20%), επι­κου­ρι­κές (30%) και ελα­χι­στο­ποί­η­ση του όποιου εφά­παξ πε­ρισ­σέ­ψει.

Τέλος, προ­βλέ­πε­ται, μέσα από ενο­ποι­ή­σεις να υπάρ­χουν τρία μόνο Ασφα­λι­στι­κά Τα­μεία (ΙΚΑ για τους μι­σθω­τούς, ΟΑΕΕ για τους ελεύ­θε­ρους επαγ­γελ­μα­τί­ες και ΟΓΑ για τους αγρό­τες) και υπα­γω­γή όλων των τα­μεί­ων υγειο­νο­μι­κής πε­ρί­θαλ­ψης στον ΕΟΠΥΥ.

Οι πα­ρα­πά­νω κα­τευ­θύν­σεις ανα­μέ­νε­ται να ολο­κλη­ρώ­σουν τη διά­λυ­ση των ήδη χρε­ο­κο­πη­μέ­νων ασφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων και να οδη­γή­σουν στη σχε­δόν ολο­κλη­ρω­τι­κή εξα­φά­νι­ση των κοι­νω­νι­κών πα­ρο­χών.

Χρε­ο­κο­πία Τα­μεί­ων
Και όλα αυτά τα ωραία νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρα τη στιγ­μή που τα Τα­μεία είναι υπό κα­τάρ­ρευ­ση και οι συ­ντά­ξεις κιν­δυ­νεύ­ουν σο­βα­ρά. Δεν έφτα­νε η λε­η­λα­σία των απο­θε­μα­τι­κών των ασφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων (απώ­λειες πάνω από 15 δισ.) με το δια­βό­η­το «κού­ρε­μα» των ομο­λό­γων τους, η πρω­το­φα­νής ανερ­γία και η ύφεση έχουν εκτι­νά­ξει την ει­σφο­ρο­δια­φυ­γή, που σε συν­δυα­σμό με τη συ­νε­χώς μειού­με­νη κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση έχουν δη­μιουρ­γή­σει συν­θή­κες οι­κο­νο­μι­κής «ασφυ­ξί­ας» στους ασφα­λι­στι­κούς ορ­γα­νι­σμούς.

Σύμ­φω­να με τα στοι­χεία των Ομο­σπον­διών του χώρου, η κα­τάρ­ρευ­ση των εσό­δων φτά­νει το 65%, η αδή­λω­τη ερ­γα­σία αγ­γί­ζει το 38%, ανε­βά­ζο­ντας την ει­σφο­ρο­δια­φυ­γή στα 6 δισ. ευρώ. Οι οφει­λές στα Τα­μεία ξε­περ­νούν τα 15 δισ. ευρώ. Μόνο στο ΙΚΑ, τον Αύ­γου­στο του 2013 οι κα­θυ­στε­ρού­με­νες οφει­λές έφθα­σαν τα 8 δισ. ευρώ, ενώ η πο­λυ­δια­φη­μι­σμέ­νη ρύθ­μι­ση χρεών έχει απο­φέ­ρει μόλις 15 εκατ. ευρώ.

Στον ΟΑΕΕ το έλ­λειμ­μα ανα­μέ­νε­ται να φτά­σει τα 830 εκατ. ευρώ, με τη μεί­ω­ση των ει­σφο­ρών να έχει υπερ­βεί το 30%. Πέρα από τα λου­κέ­τα στα μι­κρο­μά­γα­ζα και τα χρέη που άφη­σαν στον Ορ­γα­νι­σμό, 380.000 πε­ρί­που ενερ­γοί ασφα­λι­σμέ­νοι στον ΟΑΕΕ οφεί­λουν 6 δισ. ευρώ, με απο­τέ­λε­σμα αυτοί και τα μέλη της οι­κο­γέ­νειάς τους να μην έχουν ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή κά­λυ­ψη.

Το τα­μείο Επι­κου­ρι­κής Ασφά­λι­σης (ΕΤΕΑ) στο τέλος της χρο­νιάς θα έχει έλ­λειμ­μα ύψους 302 εκατ. ευρώ. Μι­λά­με για το τα­μείο που χο­ρη­γεί το 95% των επι­κου­ρι­κών συ­ντά­ξε­ων, άρα σε λίγα χρό­νια η επι­κου­ρι­κή σύ­ντα­ξη μπο­ρεί να είναι πλέον ανά­μνη­ση.  Οι μειώ­σεις σε επι­κου­ρι­κές και εφά­παξ είναι δε­δο­μέ­νες από το νέο χρόνο, καθώς για κάθε ασφα­λι­σμέ­νο το ύψος του εφά­παξ θα συν­δέ­ε­ται με τα οι­κο­νο­μι­κά του κάθε τα­μεί­ου. Επί­σης, κα­θιε­ρώ­νο­νται «ατο­μι­κοί λο­γα­ρια­σμοί» στα τα­μεία επι­κου­ρι­κής ασφά­λι­σης, όπως ακρι­βώς στη Χιλή του Πι­νο­σέτ.

Βέ­βαια, όπως και στο ΙΚΑ, έχει απο­δυ­να­μω­θεί πλή­ρως κάθε ελεγ­κτι­κός μη­χα­νι­σμός, λόγω της μεί­ω­σης προ­σω­πι­κού και της κα­τάρ­γη­σης των οδοι­πο­ρι­κών για τους ελεγ­κτές. Σή­με­ρα, στο ΕΤΕΑ, λόγω απο­λύ­σε­ων, εφε­δρεί­ας κλπ, ανα­λο­γεί 1 υπάλ­λη­λος για 7.900 συ­ντα­ξιού­χους-ασφα­λι­σμέ­νους.

Πα­ράλ­λη­λα, οι συ­ντά­ξεις με­τα­τρέ­πο­νται σε φι­λο­δω­ρή­μα­τα. Από 1/1/15 (νόμος Λο­βέρ­δου 3863/2010) κα­θιε­ρώ­νε­ται για όλους τους ασφα­λι­σμέ­νους βα­σι­κή σύ­ντα­ξη στα 360 ευρώ και σε αυτό προ­στί­θε­ται η λε­γό­με­νη «ανα­λο­γι­κή» σύ­ντα­ξη, με βάση όλο τον ασφα­λι­στι­κό βίο του συ­ντα­ξιού­χου. Η διά­τα­ξη αυτή, αν συ­γκρι­θεί με τη νέα μεί­ω­ση των ερ­γο­δο­τι­κών ει­σφο­ρών (ανα­μέ­νε­ται τον προ­σε­χή Νο­έμ­βριο), ώστε να επι­τευ­χθεί η μνη­μο­νια­κή «υπο­χρέ­ω­ση» για μεί­ω­σή τους κατά 3,9%, απο­κα­λύ­πτει για τα συμ­φέ­ρο­ντα ποιάς τάξης ασκούν πο­λι­τι­κή και νο­μο­θε­τούν ο Σα­μα­ράς και οι δα­νει­στές.

Όσοι βέ­βαια αντέ­χουν ακόμα να πλη­ρώ­νουν ει­σφο­ρές ή το αφε­ντι­κό τους δεν έχει απο­θρα­συν­θεί από τις αντερ­γα­τι­κές κυ­βερ­νη­τι­κές ρυθ­μί­σεις και πλη­ρώ­νει κα­νο­νι­κά, πολ­λές φορές κα­τα­βά­λουν τις δα­πά­νες υγεί­ας σαν να είναι ανα­σφά­λι­στοι. Η υπο­βάθ­μι­ση του ΕΟΠΥΥ και οι σχε­δια­σμοί για κα­τάρ­γη­ση μο­νά­δων του, πα­ρα­δί­δει την πε­ρί­θαλ­ψη στον ιδιω­τι­κό τομέα, την ώρα που η συμ­με­το­χή των ασφα­λι­σμέ­νων για πα­ρα­κλι­νι­κές εξε­τά­σεις είναι στο 15% και στο 30-50% στις ιδιω­τι­κές κλι­νι­κές.

Υπάρ­χουν φυ­σι­κά και τα 3.000.000 ασφα­λι­σμέ­νοι του ΕΟΠΥΥ που έχουν απο­λέ­σει την ασφα­λι­στι­κή τους ικα­νό­τη­τα και μαζί με τις οι­κο­γέ­νειές τους βιώ­νουν με τρα­γι­κό τρόπο τα απο­τε­λέ­σμα­τα της ανερ­γί­ας. Γι’ αυ­τούς η μόνη θε­ρα­πεία, αν τύχει και αρ­ρω­στή­σουν, θα είναι να κα­τα­φύ­γουν στα βι­βλία που που­λά­ει ο Άδω­νις με τα ια­τρι­κά βό­τα­να των αρ­χαί­ων...

Με­τάλ­λα­ξη
Οι αντι­δρα­στι­κές ανα­τρο­πές, που ετοι­μά­ζουν κυ­βέρ­νη­ση και τρόι­κα με τη δι­καιο­λο­γία της «βιω­σι­μό­τη­τας των Τα­μεί­ων», ση­μαί­νουν απλά άγριο τσε­κού­ρι στο ύψος των συ­ντά­ξε­ων και στα ασφα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων, ελα­χι­στο­ποί­η­ση των κοι­νω­νι­κών πα­ρο­χών, πα­ρά­δο­ση της Ασφά­λι­σης στους ιδιώ­τες και λε­η­λα­σία των κλά­δων Υγεί­ας από φαρ­μα­κευ­τι­κές εται­ρεί­ες και ιδιω­τι­κά νο­σο­κο­μεία. Προ­φα­νώς η κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση εντάσ­σε­ται στις «πο­λυ­τέ­λειες» άλλων επο­χών, που «πε­ρισ­σεύ­ουν» σε πε­ριό­δους βα­θιάς κρί­σης του συ­στή­μα­τος και με­τα­τρέ­πε­ται σε ατο­μι­κή υπό­θε­ση του κα­θε­νός-μιάς.

Η λε­η­λα­σία των απο­θε­μα­τι­κών, η με­γά­λη ει­σφο­ρο­δια­φυ­γή, η ελ­λι­πής κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση, η «μαύρη» ανα­σφά­λι­στη ερ­γα­σία, οι προ­κλη­τι­κές ει­σφο­ρο­α­παλ­λα­γές των ερ­γο­δο­τών και οι μειώ­σεις μι­σθών που απει­λούν τα Τα­μεία με άμεση κα­τάρ­ρευ­ση, γί­νο­νται τα «ερ­γα­λεία» για τη με­τάλ­λα­ξη του ασφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος της χώρας σε ιδιω­τι­κό-κε­φα­λο­ποι­η­τι­κό από δη­μό­σιο-ανα­δια­νε­μη­τι­κό.

Η μάχη των ερ­γα­ζο­μέ­νων στα Ασφα­λι­στι­κά Τα­μεία είναι υπό­θε­ση όλων μας. Το αντι­κοι­νω­νι­κό μένος της συμ­μο­ρί­ας Σα­μα­ρά-Βε­νι­ζέ­λου θέλει να γκρε­μί­σει ό,τι απέ­μει­νε από το λε­γό­με­νο κοι­νω­νι­κό κρά­τος, βα­σι­κός πυ­λώ­νας του οποί­ου υπήρ­ξε η κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση.

Η διά­σω­ση των Τα­μεί­ων, των συ­ντά­ξε­ων και των πα­ρο­χών πρέ­πει να είναι κοινό αί­τη­μα όλων των ερ­γα­τι­κών αγώ­νων που βρί­σκο­νται σε εξέ­λι­ξη και ένα από τα βα­σι­κά πεδία αντι­πα­ρά­θε­σης της Αρι­στε­ράς με τις πο­λι­τι­κές της λι­τό­τη­τας, διεκ­δι­κώ­ντας: καμία πε­ρι­κο­πή σε συ­ντά­ξεις και επι­δό­μα­τα και επα­να­φο­ρά τους στα προ μνη­μο­νί­ων επί­πε­δα, κα­τάρ­γη­ση όλων των αντια­σφα­λι­στι­κών νόμων, ενί­σχυ­ση της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης στα Τα­μεία, προ­σλή­ψεις προ­σω­πι­κού ιδιαί­τε­ρα στους ελεγ­κτι­κούς μη­χα­νι­σμούς, απο­κα­τά­στα­ση των ερ­γο­δο­τι­κών ασφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών, ώστε να το­νω­θούν τα έσοδα των ασφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων.