κοινωνία
-
Να τους χαλάσουμε τα σχέδια!
Το τρίτο μνημόνιο ταφόπλακα για την δημόσια υγεία
-
Για το αγροτικό ζήτημα
Με αφορμή μια ερώτηση του t.v Αχελώος στον σ. Βασίλη Πριμηκήρη, στην ιδρυτική σύσκεψη της Λαικής Ενότητας στο Αγρίνιο.
-
Γιατί δε βγάζουν οι επιθεωρητές περιβάλλοντος τα πορίσματα των ελέγχων της Ελληνικός Χρυσός;
Από το Φεβρουάριο του 2015, έχουν συνταχθεί εκθέσεις των επιθεωρητών περιβάλλοντος που αναφέρονται σε σωρεία παρανομιών της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. Οι επιθεωρητές περιβάλλοντος οφείλουν στη συνέχεια – και μετά την απολογία της εταιρείας – να προβούν σε πράξη βεβαίωσης. Κάθε εύλογο χρονικό διάστημα για αυτή τη διαδικασία έχει παρέλθει, γεγονός που δημιουργεί πολλά ερωτηματικά.
-
ΚAI ψωμί ΚΑΙ μαργαρίτες!
Κείμενο αποχώρησης από την ομάδα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου ΣΥΡΙΖΑ
-
Το νέο τραγικό συμβάν στο ΨΝΑ : προϊόν, από κοινού, της κυρίαρχης ψυχιατρικής και των μνημονίων
Το νέο, μέσα σε τέσσερις μήνες, τραγικό συμβάν στο ΨΝΑ-Δαφνί, με το θάνατο τριών μηχανικά καθηλωμένων ασθενών από αναθυμιάσεις λόγω πυρκαγιάς (που προκλήθηκε από μη εξακριβωμένη, μέχρι στιγμής, αιτία) ήλθε όχι μόνο να σηματοδοτήσει ξανά, με τον πιο εφιαλτικό τρόπο, την πλήρη διάλυση των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, αλλά και ν΄ αναδείξει, με τον πιο ανάγλυφο τρόπο, το ποιός, είναι ο πραγματικά επικίνδυνος : ο ψυχικά ασθενής ή το σύστημα που υποτίθεται ότι αναλαμβάνει την φροντίδα και θεραπεία του. Είναι όλο και πιο σαφές ότι αυτό που ισχύει (και ανέκαθεν ίσχυε, αλλά τώρα, λόγω της κρίσης, γίνεται «εκκωφαντικά ορατό») είναι το δεύτερο.
-
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΡΙΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ
Το τραγικό συμβάν της 4ης Σεπτεμβρίου, με την πυρκαγιά που ξέσπασε σε κλινική του ΨΝΑ και είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο τριών ασθενών, αποτελεί την αναπόφευκτη οδυνηρή κατάληξη της διαδικασίας διάλυσης της δημόσιας ψυχικής υγείας. Πέντε χρόνια μετά την υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς μνημονιακής επιτήρησης και δύο χρόνια μετά την υπογραφή του μνημονίου Αντόρ – Λυκουρέντζου για την ψυχική υγεία, που προέβλεπε το κλείσιμο των δημόσιων ψυχιατρικών νοσοκομείων, οι δημόσιες δομές ψυχικής υγείας καταρρέουν. Τόσο τα ψυχιατρικά νοσοκομεία όσο και οι εξωνοσοκομειακές κοινοτικές δομές (Κέντρα Ψυχικής Υγείας, ξενώνες, οικοτροφεία κτλ) υποχρηματοδοτούνται σε τρομακτικό βαθμό και παρουσιάζουν τεράστιες ελλείψεις σε νοσηλευτικό, ιατρικό και λοιπό προσωπικό. Και όλα αυτά τη στιγμή που ο ελληνικός λαός, χειμαζόμενος από τη φτώχεια, την ανεργία και την κοινωνική περιθωριοποίηση, που έχουν προκαλέσει οι μνημονιακές πολιτικές, χρειάζεται περισσότερο παρά ποτέ ένα δημόσιο, υψηλής ποιότητας συστημα ψυχικής υγείας.
-
Η Ελληνική Κτηνοτροφία σαν είδος προς εξαφάνιση και οι προοπτικές αριστερής και προοδευτικής διεξόδου
I. Η πολιτική της πρώτη φορά αριστεράς στην κτηνοτροφία
-
Ο αγώνας για την προάσπιση της δημόσιας περιουσίας συνεχίζεται!
Η κυβέρνηση, πριν ακόμα ολοκληρωθούν οι ψηφοφορίες για τις νέες μνημονιακές συμφωνίες στη Βουλή, προχώρησε σε δηλώσεις άμεσης ιδιωτικοποίησης / εκποίησης σημαντικών δημόσιων ακινήτων και οργανισμών: 14 περιφερειακά αεροδρόμια, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Ελληνικό, ΕΥΔΑΠ, παρά το ότι παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα νομιμότητας, διαδικαστικών εκκρεμοτήτων και το τίμημα είναι εξευτελιστικό σε σχέση με την πραγματική τους αξία.
-
Επιδρομή στους αγρότες από το 3ο μνημόνιο
Τα μέτρα των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-τρόικας υιοθετούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ
-
Ημερολόγιο Αυγούστου
Αύγουστος 2015 και παρά τις πολλαπλές αμφιβολίες καταφέραμε και φέτος να κάνουμε κάτι σε διακοπές. Μεγάλη κουβέντα βέβαια το πόσο “διακοπές” μπορεί να είναι εν μέσω κρίσης η φυγή από την πόλη, μιας που το μυαλό συνεχίζει να παραμένει προσκολλημένο σε μια χειμωνιάτικη καθημερινότητα. Μάλλον τελικά δεν αρκεί αυτό που λέει ένας φίλος, ότι διακοπές σημαίνει να κάνεις πράγματα που δεν κάνεις μέσα στην χρονιά (κυρίως τίποτα δηλαδή)· αφού τελικά το να κάνεις ή να μην κάνεις, δεν καθορίζει πάντα και το αν “είσαι” ή δεν “είσαι” εκεί. Πάντα ζήλευα όσους καταφέρνουν τη χειμωνιάτικη καθημερινότητα να την κλείνουν σε κάποιο αόρατο κουτάκι και να την καταχωνιάζουν κάπου βαθιά, έστω για τις λίγες μέρες της φυγής.