Είναι το χρέος ή ο άνθρωπος;

Νικόλας Τζαχρήστας | 28.06.2015

Αυτό το κείμενο απευθύνεται σε όσους ανθρώπους μπορούν ακόμα να σέβονται την ανθρώπινη αξία, σε όσους κατ’ επέκταση σέβονται τον πατέρα τους που οι μνημονιακές πολιτικές του τσάκισαν την σύνταξη που πλήρωσε με αίμα προς το ΙΚΑ τα χρόνια εργασίας του, σέβονται το παιδί τους και αναρωτιούνται σε ποια κοινωνία σε ποιο κόσμο θα μεγαλώσει και θα ζήσει, θα ζήσει σε μια κοινωνία των ανθρώπων ή σε μια κοινωνία δούλων που θα δημιουργηθεί μέσα από τις αιμοδιψείς ορέξεις των αφεντικών αλλά και των δούλων του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ποιος θέλει να ζήσει σε έναν κόσμο με αμυγδαλέζες, με ουρές στα χαλασμένα τρόφιμα των λαϊκών αγορών, με νοσοκομεία μεσοπολέμου, με νόμιμους ληστές τους μεγαλοεπιχειρηματίες που απαιτούν να πληρώσουν τα χαμηλά οικονομικά στρώματα όσα οι μεγαλοεπιχειρηματίες με τους πολιτικούς τους υπαλλήλους, τους ανασφάλιστους με την καταστροφή των ασφαλιστικών ταμείων που έρχεται να μην έχουν να πληρώσουν ιδιωτικές ασφαλιστικές και να πεθαίνουν σαν τα σκυλιά στον δρόμο.