μνημόνιο
-
Καθαρή έξοδος στα μαρμαρένια αλώνια
Μια και είναι φανερό πως η όλη αποτίμηση του κυβερνητικού έργου, ενόψει της εκλογικής περιόδου που ανοίγει αντικειμενικά, θα αξονιστεί γύρω από το «τέλος των Μνημονίων» και τις προοπτικές της ελληνικής «ανάπτυξης» έχει σημασία –όσο το δυνατόν … ψυχραιμότερα- να δούμε πού βρισκόμαστε.
-
Η αναμέτρηση με το σύστημα είναι πολιτική και ταξική, όχι δικαστική
Είναι ένα καλοκαίρι των αλλεπάλληλων ντεζαβού-κάπως έχουμε ξαναζήσει καταστάσεις και έχουμε εκετεθεί ξανά στη πληθωρική, δημόσια παρουσία προσώπων, που στανικά διεκδικούν τα 15 χρόνια αυτοπροβολής τους (ο Γουόρχολ σε...επιμήκυνση).
-
12 Φεβρουαρίου 2012: Η εξέγερση ενάντια στο δεύτερο μνημόνιο
Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 5 χρόνια από το συγκλονιστικό συλλαλητήριο της 12ης Φεβρουαρίου 2012 ενάντια στην ψήφιση του δεύτερου μνημονίου.
-
Ένας μονομερής, ταξικός πόλεμος χωρίς τέλος (;): Μνημόνιο 99 ετών και βλέπουμε...
Ειλικρινά, δεν ξέρω από πού μπορεί κανείς να αρχίσει και πού μπορεί να τελειώσει με την κριτική αποτίμηση και την πολιτική ανάλυση του νέου, εκατονταετούς, παρά ένα έτος, μνημονίου.
-
Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Αριστερά, μνημόνιο χωρίς αναισθητικό!
Η κυβέρνηση επιχειρεί να ολοκληρώσει το «καθεστώς» του μνημονίου με σκληρά μέτρα για συνταξιούχους, αγρότες και μισθωτούς. Υπό την μπαγκέτα Τσίπρα - ΣΥΡΙΖΑ, αναδομείται το αστικό - μνημονιακό μπλοκ εξουσίας. Και πρώτη φορά αριστερός Ατλαντισμός χωρίς όριο.
-
Και τώρα, το crash test με την υλοποίηση του μνημονίου
Η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με μεγάλης συμβολικής και ουσιαστικής σημασίας διευρύνσεις προς στελέχη προερχόμενα από το Κέντρο και τη Δεξιά, ξεκινάει με το «κατευόδιο» των δυνάμεων του συστήματος στην Ελλάδα και το εξωτερικό για το επικίνδυνο ταξίδι της στο τρικυμισμένο αρχιπέλαγος της υλοποίησης του τρίτου μνημονίου. Ασφαλώς επιθυμεί -και σχεδιάζει- τη μνημονιακή σταθερότητα και την περιθωριοποίηση των κοινωνικών και πολιτικών αντιστάσεων. Όμως η εκπλήρωση αυτής της επιθυμίας και η ευόδωση αυτών των σχεδιασμών έχουν εντελώς αβέβαιο χαρακτήρα. Σχεδιάζοντας με βάση την υπόθεση μιας αδιατάρακτης μνημονιακής σταθερότητας, θα βρεθεί, η ίδια, οι υποστηρικτές της και οι συστημικοί «χορηγοί» της, μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις.
-
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο
Έχει γίνει πλέον φανερό πως η παρούσα κυβέρνηση, παρά τις όποιες εμμονές της να αυτοπροσδιορίζεται επικοινωνιακά ως «κυβέρνηση της Aριστεράς», έχει δώσει γη και ύδωρ στο διευθυντήριο των Βρυξελλών υιοθετώντας την πλέον νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή πολιτική ολομέτωπης επίθεσης στο λαό και στην κοινωνία. Το θηριώδες Μνημόνιο Τσίπρα που ψηφίστηκε παραμονές Δεκαπενταύγουστου με διαδικασίες εξπρές από τη βουλή (και με τις τροπολογίες-κερασάκι που προστέθηκαν στο «και πέντε») αποτελεί το επιστέγασμα μιας διαδικασίας σταδιακής προσχώρησης του κυβερνητικού επιτελείου στο «άλλο στρατόπεδο» των «εχθρών του λαού», μιας διαδικασίας της οποίας η αφετηρία και τα σημαντικά ορόσημα μπορεί να προσδιορίζονται σε διαφορετικά χρονικά σημεία από τον καθένα, αλλά το τέλος της σίγουρα έλαβε χώρα τις πρώτες πρωινές ώρες της 14ης Αυγούστου του 2015.
-
Ιστορίες καθημερινής τρέλας πριν, κατά και μετά τα Μνημόνια
Mε γυμνοσάλιαγκες αριστερή πολιτική και γκρέμισμα του μνημονιακού κράτους δεν γίνεται.
-
Όχι στον «ιστορικό συμβιβασμό» με το μνημόνιο!
Πλήρης ανατροπή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ - όλα κρίθηκαν με το κόμμα σε «παρένθεση» - ο λόγος τώρα στα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν θέλουν να αποδεχτούν ότι τόσα χρόνια αγωνιστικής διαδρομής μπορούν να έχουν αυτή την κατάληξη
-
Το Μνημόνιο είναι ευτυχία διά τους πλουσίους
Είναι πολύ εύκολο να αυξήσεις τον πλούτο σου εν μέσω καταστροφής, αρκεί να συντρέξουν μερικές προϋποθέσεις.