Ισραήλ
-
Η μεσανατολική τραγωδία σε χίλιες λέξεις
Τον σεβασμό και την αγάπη μου για τον Ρόμπερτ Φισκ, τον σπουδαίο Βρετανό ανταποκριτή της Independent στη Μέση Ανατολή και «δάσκαλο» όλων ημών των ημιμαθών διεθνατζήδων, τον έχω ομολογήσει επανειλημμένα σε αυτή τη στήλη.
-
Δήλωση - απάντηση της επικεφαλής της Ριζοσπαστικής Αριστερής Ενότητας Δ. Χαραλαμπίδου στις δηλώσεις Τζιτζικώστα για το Ισραήλ
Η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας αποτελεί απαραίτητο συστατικό μίας κοινωνίας και μίας πολιτείας που θέλει να θεωρείται προοδευτική, που θέλει εν τέλει να αξιοποιήσει την ιστορική εμπειρία για να μην επαναλάβει εγκληματικά λάθη που προκύπτουν από την συσκότιση του παρελθόντος. Σε αυτό το πλαίσιο χαιρετίζουμε την αποκατάσταση της Συναγωγής των Μοναστηριωτών, μνημείο μνήμης του εβραϊκού στοιχείου της Θεσσαλονίκης αλλά και των θυμάτων ανεξαρτήτως φυλής ή θρησκεύματος που προέκυψαν από τη θηριωδία του ναζισμού.
-
Γιατί ανακουφίστηκα με τη νίκη του Νετανιάχου
Πολλοί ήλπιζαν ότι ο Μπεντζαμίν Νετανιάχου θα έχανε τις χθεσινές εκλογές στο Ισραήλ. Δεν ήμουν ένας από αυτούς.
-
Διαρκή εγκλήματα στην Παλαιστίνη
Μια σειρά διαδοχικές αφορμές έφεραν την Παλαιστίνη ξανά στην επικαιρότητα. Ήταν γεγονότα που υπενθύμιζαν πως οι Παλαιστίνιοι δεν υποφέρουν από την κατοχή μόνο στη διάρκεια των βάρβαρων επιθέσεων του στρατού του Ισραήλ.
-
Η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας οφείλει να διακόψει την ενεργειακή συνεργασία με το Ισραήλ
Άρθρο του David Cronin, Ιρλανδού δημοσιογράφου και ακτιβιστή που ζει στο Βέλγιο και έχει γράψει το βιβλίο "Europe’s Alliance With Israel: Aiding the Occupation" (Η συμμαχία της Ευρώπης με το Ισραήλ: Βοηθώντας την Κατοχή). Δημοσιεύτηκε στο eletronicintifada στις 29 Γενάρη, λίγες μέρες πριν τις δηλώσεις του νέου υπ. Άμυνας για συνέχιση της συνεργασίας με το Ισραήλ.
-
Η ΑΟΖ, οι συμμαχίες και η Αριστερά
Να απομονώσουμε τα αιματοβαμμένα καθεστώτα του Ισραήλ και της Αιγύπτου
-
Ο πιο επικίνδυνος «τρομοκράτης» στην περιοχή
Η προπαγανδιστική προσπάθεια «κανονικοποίησης» του Ισραήλ στα μάτια της κοινής γνώμης, για να στηριχθεί ο «σύμμαχος της Ελλάδας» σε μια «επικίνδυνη» περιοχή (δηλαδή η ισλαμοφοβική, αντιαραβική, ιμπεριαλιστική αφήγηση), αλλά και ο διαφαινόμενος κίνδυνος ανοχής από την Αριστερά σε μια κάποια «συμπόρευση» με το κράτος-τρομοκράτη, μας υποχρεώνουν να υπενθυμίσουμε πράγματα που κάποτε ήταν και θα έπρεπε να είναι αυτονόητα.
-
Πυκνώνουν οι φωνές για απομόνωση του Ισραήλ
Α πέναντι στο κράτος του Ισραήλ, μια πολιτική που θα απαιτεί και θα επιβάλλει την πλήρη απομόνωσή του -στρατιωτική, πολιτική, οικονομική, διπλωματική- είναι όχι μόνο θεμιτή, αλλά ενδεχομένως και μονόδρομος για όσους στον δυτικό κόσμο θέλουν να στηρίξουν τον αγώνα των Παλαιστινίων. Αυτό αντιλαμβάνονται πια ακόμα και Ισραηλινοί όπως ο αρθρογράφος της Χάαρετζ, Gideon Levi, που δεν ανήκει στη ριζοσπαστική πτέρυγα της εβραϊκής κοινότητας που αμφισβητεί συνολικά το σιωνιστικό κράτος, αλλά προσχώρησε έναν χρόνο πριν στο κάλεσμα για μποϊκοτάζ, γιατί έχει την εντιμότητα και το θάρρος να δει την αλήθεια κατάματα: «Έχοντας ως δεδομένο ότι το σημερινό στάτους κβο δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρον, είναι η πιο λογική επιλογή για να πειστεί το Ισραήλ να αλλάξει ... Η αλλαγή δεν θα έρθει από τα μέσα. Αυτό είναι ξεκάθαρο εδώ και πολύ καιρό. Όσο οι Ισραηλινοί δεν πληρώνουν ένα τίμημα για τη κατοχή, ή έστω δεν κάνουν τη σύνδεση αιτίας και αποτελέσματος, δεν έχουν κανένα κίνητρο να την τερματίσουν ... Η αλλαγή θα έρθει μόνο από τα έξω ... Δεν είναι οι έποικοι οι βασικοί ένοχοι αλλά μάλλον αυτοί που καλλιεργούν την ύπαρξή τους. Όλο το Ισραήλ έχει βυθιστεί στην επιχείρηση εποικισμού, άρα όλο το Ισραήλ πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και να πληρώσει το τίμημα ... Είμαστε όλοι έποικοι». Το κάλεσμα που κυκλοφόρησε αρχές Νοέμβρη και δημοσιεύουμε παρακάτω πρέπει να στηριχθεί, ενώ η προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς δίνει την ιστορική δυνατότητα να πάμε πέρα από την «πίεση στην ΕΕ» και να εφαρμοστεί το μποϊκοτάζ έμπρακτα από ένα κράτος.
-
Μικρή Ιντιφάντα στην «πρωτεύουσα του Απαρτχάιντ»: Το «ξεχασμένο» μέτωπο στο εσωτερικό του Ισραήλ
Η επίθεση στη συναγωγή και η προαναγγελία "σκληρής απάντησης" από τον Νετανιάχου, αποτελούν μια νέα κλιμάκωση στην οξεία σύγκρουση που μαίνεται με επίκεντρο την Ιερουσαλήμ. Το άρθρο που ακολουθεί, γραμμένο πριν τις τελευταίες εξελίξεις, επιχειρεί να αναδείξει την κατάσταση μέσα στο Ισραήλ και τις αιτίες που έχουν οδηγήσει στα σημερινά γεγονότα και το τέλος της σχετικής "ηρεμίας" στο εσωτερικό του Ισραήλ.
-
Καζάνι που βράζει η Ιερουσαλήμ
Ημέρες και εικόνες του 2000, οπότε και ξέσπασε η δεύτερη παλαιστινιακή ιντιφάντα, έρχονται στο μυαλό των παροικούντων την Ιερουσαλήμ αυτήν την περίοδο.