Ανασχηματισμός, σπασμωδική ενέργεια του καθεστωτισμού

Έβγα­λε...Μάτια ο ανα­σχη­μα­τι­σμός του Αλέξη Τσί­πρα. Ακόμη και αν δεν υπήρ­χε ο πύ­ρι­νος όλε­θρος στην Ανα­το­λι­κή Ατ­τι­κή, ναι, αυτός ο ανα­σχη­μα­τι­σμός ήταν απα­ραί­τη­τος. Και ναι, μόνο ένας τέ­τοιος ανα­σχη­μα­τι­σμός, σε πρό­σω­πα, σε κρυ­φούς και φα­νε­ρούς ρό­λους, σε το­πο­θε­τή­σεις και εκ­πα­ρα­θυ­ρώ­σεις, σε με­τα­γρα­φές και «δια­γρα­φές», απο­δει­κνύ­ει το ρη­θέν-ότι ο σχη­μα­τι­σμός της κυ­βέρ­νη­σης είναι προ­νό­μιο του πρω­θυ­πουρ­γού. Τέ­τοιος πρω­θυ­πουρ­γός, τέ­τοιος και ο ανα­σχη­μα­τι­σμός. Τόσο, όσο. Μην ζη­τά­με και...καλ­λι­γρα­φί­ες. Μόνο αστεί­ες αντι­γρα­φές και αρ­πα­κολ­λα­τζή­δι­κες προ­σο­μοιώ­σεις από την «θη­λυ­κή» και «φε­μι­νι­στι­κή» κυ­βέρ­νη­ση του Πέδρο Σάν­τσεθ στη Ισπα­νία.

Ηταν ένας ανα­σχη­μα­τι­σμός, τσι­πρι­κή ψήφος εμπι­στο­σύ­νης εντός και εκτός κυ­βέρ­νη­σης.

Ψήφος εμπι­στο­σύ­νης στην λε­γό­με­νη γενιά Τσί­πρα, που θα πέσει μέ­χρις ενός για το με­γα­λείο και την πρω­θυ­πουρ­γία του Αλέ­ξη-εξάλ­λου σχε­δόν όλοι εξ αυτών δεν θα είχαν καμιά ανα­γνώ­ρι­ση, δη­μό­σια, επαγ­γελ­μα­τι­κή, κομ­μα­τι­κή χωρίς την στή­ρι­ξη του προ­έ­δρου και πρω­θυ­πουρ­γού τους. Είναι τα κο­μά­ντα, οι αλε­ξη-πτω­τι­στές του αρ­χη­γού.

Ψήφος εμπι­στο­σύ­νης στην «θη­λυ­κή» πλευ­ρά του ΠΑΣΟΚ που εν πολ­λοίς ανέ­δει­ξε πρώτα ο Ση­μί­της και μετά ο ΓΑΠ. Ψήφος εμπι­στο­σύ­νης στο «βαθύ κρά­τος» του κα­ρα­μαν­λι­σμού στα σώ­μα­τα ασφα­λεί­ας και την δι­καιο­σύ­νη.

Ψήφος εμπι­στο­σύ­νης στο ρο­τέ­η­σον των ΑΝΕΛ και των Οι­κο­λό­γων Πρα­σί­νων-σχε­δόν όλοι οι πι­στοί πραι­τω­ρια­νοί αντα­μεί­βο­νται με του­λά­χι­στον ένα υφυ­πουρ­γείο, εναλ­λάξ και από τον πάγκο ή την αφά­νεια.

Τέλος, ψήφος εμπι­στο­σύ­νης στα πε­τυ­χη­μέ­να, μνη­μο­νια­κά και ευ­ρω­να­τοϊ­κά δί­δυ­μα και τρί­δυ­μα στα «καλά» υπουρ­γεία [Ερ­γα­σί­ας, Εξω­τε­ρι­κών (εν μέρει), Οι­κο­νο­μι­κών]-ομά­δα που κερ­δί­ζει τις εντυ­πώ­σεις στις Βρυ­ξέλ­λες, το Βε­ρο­λί­νο και την Ουά­σιγ­κτον, δεν αλ­λά­ζει! Με απλά λόγια, ένας (ακόμη) ανα­σχη­μα­τι­σμός, κα­θα­ρή και σπα­σμω­δι­κή έκ­φρα­ση του κα­θε­στω­τι­σμού των τε­λευ­ταί­ων δε­κα­ε­τιών, ένα εκτρω­μα­τι­κό παζλ προ­σώ­πων και πο­λι­τι­κών, πα­λιών και νέων που προ­σπα­θούν όχι να τε­λειώ­σουν με το παλιό, αλλά να το ανα­πα­λαιώ­σουν και να το επα­να­πλα­σά­ρουν σαν δήθεν νέο.

Το με­γά­λο «πα­νη­γύ­ρι» είναι το (ανα­στη­μέ­νο από τις στά­χτες της συγ­χώ­νευ­σης στο Εσω­τε­ρι­κών και τις φλό­γες στο Μάτι) υπουρ­γείο Προ­στα­σί­ας του Πο­λί­τη-το δη­μό­σιας τάξης ως έκ­φρα­ση το έφαγε η μαρ­μά­γκα...

Εδώ, ο Αλέ­ξης Τσί­πρας δεί­χνει πως εν­νο­εί τόσο την ου­σια­στι­κή στρο­φή στα θέ­μα­τα της κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας όσο και τον επι­κοι­νω­νια­κό εξω­ραϊ­σμό αυτής της στρο­φής.

Το δί­δυ­μο Όλγας Γε­ρο­βα­σί­λη και Κα­τε­ρί­νας Πα­πα­κώ­στα θυ­μί­ζει την τάση που πα­ρα­τη­ρεί­ται σε ευ­ρω­παϊ­κές κυ­βερ­νή­σεις (Ιτα­λία, Γαλ­λία, Ισπα­νία), όταν ανα­θέ­τουν σε γυ­ναί­κες, τους το­μείς της εσω­τε­ρι­κής ασφά­λειας και της άμυ­νας σε στιγ­μές που επί­κει­ται ή ανα­τρο­φο­δο­τεί­ται από τα πάνω, άγρια κα­τα­στο­λή, ράλι εξο­πλι­σμών και αδυ­σώ­πη­τη εφαρ­μο­γή του δόγ­μα­τος νόμος και τάξη στην κοι­νω­νία και την ερ­γα­σία. Και επει­δή το Άμυ­νας «ανή­κει» προ­νο­μια­κά στον «αμε­τα­κί­νη­το» Κα­μέ­νο και δίπλα του κόλ­λη­σε πλέον ο «ανα­ντι­κα­τά­στα­τος» Ρήγας, για να γευ­τεί και αυτός λίγες μέρες εξου­σί­ας και κά­ποια βα­ρά­τε προ­σο­χή στον υπουρ­γό από τους τα­λαί­πω­ρους φα­ντά­ρους, το δί­δυ­μο του Άμυ­νας απέ­κτη­σε το «θη­λυ­κό» αντί­στοι­χό του, στο Προ­στα­σί­ας του Πο­λί­τη.

Κακά τα ψέ­μα­τα, δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα για γυ­ναί­κα υπουρ­γό στο Άμυ­νας, αν και είχε πάει ανα­πλη­ρώ­τρια η Γεν­νη­μα­τά επί ΠΑ­ΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗ­ΜΑΡ... Αλλά στο Προ­στα­σί­ας του Πο­λί­τη, ένας στρε­βλός και κα­κέ­κτυ­πος «φε­μι­νι­σμός» που απο­τε­λεί στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα πλήρη άρ­νη­ση της ου­σί­ας του, μπο­ρεί να βρει επι­κοι­νω­νια­κή διά­στα­ση και πο­λι­τι­κά, επι­θε­τι­κή, κα­τα­σταλ­τι­κή εφαρ­μο­γή.

Εσω­τε­ρι­κών της γε­νιάς Τσί­πρα, του ζε­στού ευ­ρω­παϊ­κού χρή­μα­τος και των «όπου φυ­σά­ει η ψη­φο­θη­ρία» ανοιγ­μά­των ενό­ψει αυ­το­διοι­κη­τι­κών εκλο­γών, ο Αλέ­ξης Χα­ρί­τσης ανα­βαθ­μί­στη­κε ως υπουρ­γός Εσω­τε­ρι­κών, δη­λα­δή, ως κυ­βερ­νη­τι­κός προϊ­στά­με­νος της το­πι­κής αυ­το­διοί­κη­σης και του κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού που διε­νερ­γεί όλες τις εκλο­γές. Άξιο πα­ρα­τή­ρη­σης ότι ο πρώην υφυ­πουρ­γός αρ­μό­διος για το ΕΣΠΑ, ο ίδιος στο όνομα του οποί­ου έφτα­ναν να πί­νουν νερό αυ­το­διοι­κη­τι­κοί και της ΝΔ (θυ­μη­θεί­τε τις εγκω­μια­στι­κές δη­λώ­σεις πχ του πε­ρι­φε­ρειάρ­χη Κε­ντρι­κής Μα­κε­δο­νί­ας, Από­στο­λου Τζι­τζι­κώ­στα ‘’Να εί­χα­με πε­ρισ­σό­τε­ρους Χα­ρί­τση­δε­ς’’), είναι εκεί­νος που θα ανα­λά­βει σε κυ­βερ­νη­τι­κό επί­πε­δο να τρέ­ξει τα αυ­το­διοι­κη­τι­κά θέ­μα­τα. Υφυ­πουρ­γός Μα­κε­δο­νί­ας - Θρά­κης ανέ­λα­βε η Νο­το­πού­λου, η «αντ’αυ­τού» στο γρα­φείο πρω­θυ­πουρ­γού της Θεσ­σα­λο­νί­κης.

Η ταυ­τό­χρο­νη, «θη­λυ­κή» εί­σο­δος της Μα­ρι­λί­ζας Ξε­νο­γιαν­να­κο­πού­λου (Διοι­κη­τι­κής Ανα­συ­γκρό­τη­σης) και της Μυρ­σί­νης Ζορ­μπά (Πο­λι­τι­σμού), από τα σπλά­χνα του ΠΑΣΟΚ της ύστε­ρης, σο­σιαλ­φι­λε­λεύ­θε­ρης πε­ριό­δου πρώτα του Ση­μί­τη και μετά του Πα­παν­δρέ­ου, προ­φα­νώς απο­τε­λεί ένα πρώτο, ασφα­λές δείγ­μα για το πως εν­νο­εί το Μέ­γα­ρο Μα­ξί­μου τη συ­γκρό­τη­ση του...αντι­δε­ξιού με­τώ­που. Επι­πλέ­ον στην πρώτη, περνά το χαρ­το­φυ­λά­κιο που κα­λεί­ται να διεκ­πε­ραιώ­σει τη με­γά­λη εκ­κρε­μή μνη­μο­νια­κή-με­τα­μνη­μο­νια­κή δέ­σμευ­ση : την «αξιο­λό­γη­ση» των δη­μο­σί­ων υπαλ­λή­λων και την ανα­διορ­γά­νω­ση-συρ­ρί­κνω­ση του δη­μό­σιου τομέα σε επί­πε­δο πια κε­ντρι­κών υπη­ρε­σιών.

Εν­δια­φέ­ρου­σα αλ­λα­γή σκυ­τά­λης με ψη­φο­θη­ρι­κές προ­ε­κτά­σεις και εξαι­ρε­τι­κά «ευαί­σθη­τες» ισορ­ρο­πί­ες, στο υφυ­πουρ­γείο των Εξω­τε­ρι­κών για τα θρη­σκεύ­μα­τα, δη­λα­δή τις σχέ­σεις με τις διά­φο­ρες, ορ­θό­δο­ξες εκ­κλη­σί­ες και τα πα­τριαρ­χεία, όχι μόνο εκτός αλλά και εντός της χώρας. Έφυγε ο πάλαι ποτέ ‘’α­πο­στά­τη­ς’’ του Αρι­στε­ρού Ρεύ­μα­τος, Γιάν­νης Αμα­να­τί­δης και ανα­λαμ­βά­νει εκ νέου υπουρ­γείο, ο ‘’α­πο­στά­τη­ς’’ του ΠΑΣΟΚ, Μάρ­κος Μπό­λα­ρης-και οι δύο εκλέ­γο­νται στην Α’ Θεσ­σα­λο­νί­κης, ό,τι κι αν ση­μαί­νει αυτό για τις μέρες που έρ­χο­νται (πχ, «συμ­φω­νία» Αθή­νας - Σκο­πί­ων για την Βό­ρεια Μα­κε­δο­νία κτλ) και τον τόνο που έχουν δώσει εκ­κλη­σια­στι­κοί πα­ρά­γο­ντες στο ζή­τη­μα. Εντός και εκτός της χώρας.

Στο Δι­καιο­σύ­νης, τυ­πι­κά, ανα­βαθ­μί­ζε­ται ο έως χθες γε­νι­κός γραμ­μα­τέ­ας της κυ­βέρ­νη­σης, ποι­νι­κο­λό­γος, Μι­χά­λης Κα­λο­γή­ρου, που νω­ρί­τε­ρα είχε βρε­θεί και στο πλευ­ρό του Νίκου Παππά, στο υπουρ­γείο για τα μέσα ενη­μέ­ρω­σης, ως συ­ντά­κτης με­τα­ξύ άλλων του αντι­συ­νταγ­μα­τι­κού νόμου για τις τη­λε­ο­πτι­κές άδειες και του κα­χε­κτι­κού νόμου για την «νέα» ΕΡΤ-ΝΕ­ΡΙΤ. Ου­σια­στι­κά, όμως, απο­κα­λύ­πτε­ται ξανά ότι πραγ­μα­τι­κό κου­μά­ντο στο υπουρ­γείο κάνει ο ανα­πλη­ρω­τής υπουρ­γός, πάλαι ποτέ ει­σαγ­γε­λέ­ας και επι­κε­φα­λής της ΚΥΠ επί ημε­ρών Κα­ρα­μαν­λή, Δη­μή­τρης Πα­παγ­γε­λό­που­λος-οι υπουρ­γοί αλ­λά­ζουν και φεύ­γουν (Πα­ρα­σκευό­που­λος, Κο­ντο­νής, τώρα Κα­λο­γή­ρου),ο ανα­πλη­ρω­τής μένει αμε­τα­κί­νη­τος και πα­νί­σχυ­ρος. 

Τέλος, διά­φο­ρα υπουρ­γεία και υφυ­πουρ­γεία δό­θη­καν διά­σπαρ­τα στην πε­ρι­φέ­ρεια (Πε­λο­πόν­νη­σος, Βό­ρεια Ελ­λά­δα) προ­κει­μέ­νου να κα­λυ­φθούν ορι­σμέ­να κο­ντρά­τα που είχαν υπο­γρα­φεί ήδη τον μακρύ Ιού­λιο του 2015.

Α, και ο Φώ­της-Φα­νού­ρης Κου­βέ­λης έγινε υπουρ­γός Ναυ­τι­λί­ας και Νη­σιω­τι­κής Πο­λι­τι­κής...

Μι­σθούς, συ­ντά­ξεις και ερ­γα­σια­κές συν­θή­κες ναυ­τι­κών θα τις κάνει κου­ρέ­λι.... Η συ­νέ­χεια στο γνω­στό προ ετών σύν­θη­μα που τρα­γου­δού­σε και η κυ­βερ­νη­τι­κή σή­με­ρα γενιά Τσί­πρα.