Ανασχηματισμός, σπασμωδική ενέργεια του καθεστωτισμού

Έβγαλε...Μάτια ο ανασχηματισμός του Αλέξη Τσίπρα. Ακόμη και αν δεν υπήρχε ο πύρινος όλεθρος στην Ανατολική Αττική, ναι, αυτός ο ανασχηματισμός ήταν απαραίτητος. Και ναι, μόνο ένας τέτοιος ανασχηματισμός, σε πρόσωπα, σε κρυφούς και φανερούς ρόλους, σε τοποθετήσεις και εκπαραθυρώσεις, σε μεταγραφές και «διαγραφές», αποδεικνύει το ρηθέν-ότι ο σχηματισμός της κυβέρνησης είναι προνόμιο του πρωθυπουργού. Τέτοιος πρωθυπουργός, τέτοιος και ο ανασχηματισμός. Τόσο, όσο. Μην ζητάμε και...καλλιγραφίες. Μόνο αστείες αντιγραφές και αρπακολλατζήδικες προσομοιώσεις από την «θηλυκή» και «φεμινιστική» κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ στη Ισπανία.

Ηταν ένας ανασχηματισμός, τσιπρική ψήφος εμπιστοσύνης εντός και εκτός κυβέρνησης.

Ψήφος εμπιστοσύνης στην λεγόμενη γενιά Τσίπρα, που θα πέσει μέχρις ενός για το μεγαλείο και την πρωθυπουργία του Αλέξη-εξάλλου σχεδόν όλοι εξ αυτών δεν θα είχαν καμιά αναγνώριση, δημόσια, επαγγελματική, κομματική χωρίς την στήριξη του προέδρου και πρωθυπουργού τους. Είναι τα κομάντα, οι αλεξη-πτωτιστές του αρχηγού.

Ψήφος εμπιστοσύνης στην «θηλυκή» πλευρά του ΠΑΣΟΚ που εν πολλοίς ανέδειξε πρώτα ο Σημίτης και μετά ο ΓΑΠ. Ψήφος εμπιστοσύνης στο «βαθύ κράτος» του καραμανλισμού στα σώματα ασφαλείας και την δικαιοσύνη.

Ψήφος εμπιστοσύνης στο ροτέησον των ΑΝΕΛ και των Οικολόγων Πρασίνων-σχεδόν όλοι οι πιστοί πραιτωριανοί ανταμείβονται με τουλάχιστον ένα υφυπουργείο, εναλλάξ και από τον πάγκο ή την αφάνεια.

Τέλος, ψήφος εμπιστοσύνης στα πετυχημένα, μνημονιακά και ευρωνατοϊκά δίδυμα και τρίδυμα στα «καλά» υπουργεία [Εργασίας, Εξωτερικών (εν μέρει), Οικονομικών]-ομάδα που κερδίζει τις εντυπώσεις στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον, δεν αλλάζει! Με απλά λόγια, ένας (ακόμη) ανασχηματισμός, καθαρή και σπασμωδική έκφραση του καθεστωτισμού των τελευταίων δεκαετιών, ένα εκτρωματικό παζλ προσώπων και πολιτικών, παλιών και νέων που προσπαθούν όχι να τελειώσουν με το παλιό, αλλά να το αναπαλαιώσουν και να το επαναπλασάρουν σαν δήθεν νέο.

Το μεγάλο «πανηγύρι» είναι το (αναστημένο από τις στάχτες της συγχώνευσης στο Εσωτερικών και τις φλόγες στο Μάτι) υπουργείο Προστασίας του Πολίτη-το δημόσιας τάξης ως έκφραση το έφαγε η μαρμάγκα...

Εδώ, ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει πως εννοεί τόσο την ουσιαστική στροφή στα θέματα της καθημερινότητας όσο και τον επικοινωνιακό εξωραϊσμό αυτής της στροφής.

Το δίδυμο Όλγας Γεροβασίλη και Κατερίνας Παπακώστα θυμίζει την τάση που παρατηρείται σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία), όταν αναθέτουν σε γυναίκες, τους τομείς της εσωτερικής ασφάλειας και της άμυνας σε στιγμές που επίκειται ή ανατροφοδοτείται από τα πάνω, άγρια καταστολή, ράλι εξοπλισμών και αδυσώπητη εφαρμογή του δόγματος νόμος και τάξη στην κοινωνία και την εργασία. Και επειδή το Άμυνας «ανήκει» προνομιακά στον «αμετακίνητο» Καμένο και δίπλα του κόλλησε πλέον ο «αναντικατάστατος» Ρήγας, για να γευτεί και αυτός λίγες μέρες εξουσίας και κάποια βαράτε προσοχή στον υπουργό από τους ταλαίπωρους φαντάρους, το δίδυμο του Άμυνας απέκτησε το «θηλυκό» αντίστοιχό του, στο Προστασίας του Πολίτη.

Κακά τα ψέματα, δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα για γυναίκα υπουργό στο Άμυνας, αν και είχε πάει αναπληρώτρια η Γεννηματά επί ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ... Αλλά στο Προστασίας του Πολίτη, ένας στρεβλός και κακέκτυπος «φεμινισμός» που αποτελεί στην πραγματικότητα πλήρη άρνηση της ουσίας του, μπορεί να βρει επικοινωνιακή διάσταση και πολιτικά, επιθετική, κατασταλτική εφαρμογή.

Εσωτερικών της γενιάς Τσίπρα, του ζεστού ευρωπαϊκού χρήματος και των «όπου φυσάει η ψηφοθηρία» ανοιγμάτων ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών, ο Αλέξης Χαρίτσης αναβαθμίστηκε ως υπουργός Εσωτερικών, δηλαδή, ως κυβερνητικός προϊστάμενος της τοπικής αυτοδιοίκησης και του κρατικού μηχανισμού που διενεργεί όλες τις εκλογές. Άξιο παρατήρησης ότι ο πρώην υφυπουργός αρμόδιος για το ΕΣΠΑ, ο ίδιος στο όνομα του οποίου έφταναν να πίνουν νερό αυτοδιοικητικοί και της ΝΔ (θυμηθείτε τις εγκωμιαστικές δηλώσεις πχ του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολου Τζιτζικώστα ‘’Να είχαμε περισσότερους Χαρίτσηδες’’), είναι εκείνος που θα αναλάβει σε κυβερνητικό επίπεδο να τρέξει τα αυτοδιοικητικά θέματα. Υφυπουργός Μακεδονίας - Θράκης ανέλαβε η Νοτοπούλου, η «αντ’αυτού» στο γραφείο πρωθυπουργού της Θεσσαλονίκης.

Η ταυτόχρονη, «θηλυκή» είσοδος της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου (Διοικητικής Ανασυγκρότησης) και της Μυρσίνης Ζορμπά (Πολιτισμού), από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ της ύστερης, σοσιαλφιλελεύθερης περιόδου πρώτα του Σημίτη και μετά του Παπανδρέου, προφανώς αποτελεί ένα πρώτο, ασφαλές δείγμα για το πως εννοεί το Μέγαρο Μαξίμου τη συγκρότηση του...αντιδεξιού μετώπου. Επιπλέον στην πρώτη, περνά το χαρτοφυλάκιο που καλείται να διεκπεραιώσει τη μεγάλη εκκρεμή μνημονιακή-μεταμνημονιακή δέσμευση : την «αξιολόγηση» των δημοσίων υπαλλήλων και την αναδιοργάνωση-συρρίκνωση του δημόσιου τομέα σε επίπεδο πια κεντρικών υπηρεσιών.

Ενδιαφέρουσα αλλαγή σκυτάλης με ψηφοθηρικές προεκτάσεις και εξαιρετικά «ευαίσθητες» ισορροπίες, στο υφυπουργείο των Εξωτερικών για τα θρησκεύματα, δηλαδή τις σχέσεις με τις διάφορες, ορθόδοξες εκκλησίες και τα πατριαρχεία, όχι μόνο εκτός αλλά και εντός της χώρας. Έφυγε ο πάλαι ποτέ ‘’αποστάτης’’ του Αριστερού Ρεύματος, Γιάννης Αμανατίδης και αναλαμβάνει εκ νέου υπουργείο, ο ‘’αποστάτης’’ του ΠΑΣΟΚ, Μάρκος Μπόλαρης-και οι δύο εκλέγονται στην Α’ Θεσσαλονίκης, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τις μέρες που έρχονται (πχ, «συμφωνία» Αθήνας - Σκοπίων για την Βόρεια Μακεδονία κτλ) και τον τόνο που έχουν δώσει εκκλησιαστικοί παράγοντες στο ζήτημα. Εντός και εκτός της χώρας.

Στο Δικαιοσύνης, τυπικά, αναβαθμίζεται ο έως χθες γενικός γραμματέας της κυβέρνησης, ποινικολόγος, Μιχάλης Καλογήρου, που νωρίτερα είχε βρεθεί και στο πλευρό του Νίκου Παππά, στο υπουργείο για τα μέσα ενημέρωσης, ως συντάκτης μεταξύ άλλων του αντισυνταγματικού νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες και του καχεκτικού νόμου για την «νέα» ΕΡΤ-ΝΕΡΙΤ. Ουσιαστικά, όμως, αποκαλύπτεται ξανά ότι πραγματικό κουμάντο στο υπουργείο κάνει ο αναπληρωτής υπουργός, πάλαι ποτέ εισαγγελέας και επικεφαλής της ΚΥΠ επί ημερών Καραμανλή, Δημήτρης Παπαγγελόπουλος-οι υπουργοί αλλάζουν και φεύγουν (Παρασκευόπουλος, Κοντονής, τώρα Καλογήρου),ο αναπληρωτής μένει αμετακίνητος και πανίσχυρος. 

Τέλος, διάφορα υπουργεία και υφυπουργεία δόθηκαν διάσπαρτα στην περιφέρεια (Πελοπόννησος, Βόρεια Ελλάδα) προκειμένου να καλυφθούν ορισμένα κοντράτα που είχαν υπογραφεί ήδη τον μακρύ Ιούλιο του 2015.

Α, και ο Φώτης-Φανούρης Κουβέλης έγινε υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής...

Μισθούς, συντάξεις και εργασιακές συνθήκες ναυτικών θα τις κάνει κουρέλι.... Η συνέχεια στο γνωστό προ ετών σύνθημα που τραγουδούσε και η κυβερνητική σήμερα γενιά Τσίπρα.