Η απεργία των δημοσιογράφων, που είχε προκηρυχθεί με πρωτοβουλία της ΠΟΕΣΥ, έληξε μερικές ώρες νωρίτερα από τα αρχικώς προβλεπόμενα στη σχετική απόφαση, η οποία βέβαια αφορούσε απεργία διαρκείας και όχι όπως διορθώθηκε επιμελώς, τριήμερη.
Το κύμα απεργοσπασίας που είχαν προαναγγείλει ορισμένοι «συνάδελφοι» διευθυντές ΜΜΕ, όπως εκείνοι του ομίλου Αλαφούζου με την «Καθημερινή» και τον Σκάι να πρωτοστατούν, έπαιρνε χθες μορφή... τσουνάμι, κυρίως στο διαδίκτυο. Μια απόπειρα έκδοσης αθλητικών εφημερίδων τη νύχτα της Μεγάλης Δευτέρας, τερματίστηκε στο τυπογραφείο, με την κινητοποίηση πολλών (πραγματικών) συναδέλφων και μελών του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ καθώς και άλλων σωματείων, όπως των τυπογράφων και των λιθογράφων. Η «Καθημερινή» έστριψε διά του διαδικτύου, αναρτώντας την ύλη της απεργοσπασίας μόνο στην ιστοσελίδα της, άλλοι έδιναν διαβεβαιώσεις ότι θα σεβαστούν την απεργία μέχρι νεωτέρας και κατόπιν άρχιζαν να εφευρίσκουν δικαιολογίες δήθεν αντικειμενικής ενημέρωσης και πλήγματος στην πολυφωνία, απειλώντας θεούς, δαίμονες και απλήρωτους κατά βάση εργαζόμενους και αναρτώντας θέματα και ύλη με ρυθμό πολυβόλου.
Με αυτά τα δεδομένα, η ΕΣΗΕΑ προσανατολίζεται στην αυτεπάγγελτη παραπομπή των απεργοσπαστών στα πειθαρχικά όργανα με το ερώτημα της διαγραφής – προφανώς, οριστικής και όχι προσωρινής. Επιτέλους! Η εγγραφή σε ένα σωματείο, που ταυτόχρονα συνδιαχειρίζεται και ένα ασφαλιστικό ταμείο όπως είναι, για παράδειγμα, ο επίμαχος ΕΔΟΕΑΠ δεν συνεπάγεται μόνο δικαιώματα στην ασφάλιση, την υγεία ή την επικουρική στήριξη και όσα επιδόματα έχουν απομείνει, συνεπάγεται και υποχρεώσεις, υποχρεώσεις συστράτευσης και αγωνιστικής ετοιμότητας, όταν οι περιστάσεις τις απαιτούν και οι συλλογικές αποφάσεις, με τις οποίες έχει εξουσιοδοτηθεί το ΔΣ του σωματείου, τις υπαγορεύουν.
Οι διαγραφές όμως δεν αρκούν. Στην πραγματικότητα η απεργία [... σε αναστολή(;)] πρέπει να αποτελέσει αφορμή για γενναία, βαθιά, ριζική εκκαθάριση του μητρώου μελών της Ένωσης και μαζική διαγραφή και αποπομπή εκδοτών, διευθυντών, αρχισυντακτών, μελών εργοδοτικών ενώσεων και πάει λέγοντας. Δεν μπορεί για παράδειγμα να παραμένει ο Ψυχάρης ΚΑΙ μέλος της ΕΣΗΕΑ, νισάφι πια! Ούτε ο Μαλέλης ειδικά μετά από την απίστευτου θράσους εμφάνιση του στη συνάντηση του 3ου ορόφου της Ένωσης και την πρωτοβουλία του σπασίματος της απεργίας από τον Σκάι το μεσημέρι της Μεγάλης Τρίτης (βέβαια έχει υποστεί ήδη μια προσωρινή διαγραφή για το όργιο προπαγάνδας στην προδημοψηφισματική εβδομάδα...).
Οι διαγραφές όμως πάλι δεν θα αρκούν. ΕΣΗΕΑ και ΠΟΕΣΥ πρέπει να εκπονήσουν άμεσα ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο εργατικής και απεργιακής μάχης. Οι «διαβεβαιώσεις» της κυβέρνησης από τα χείλη του υπουργού Γιώργου Κατρούγκαλου για τη... σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ και το χρονικό μάκρος της «συζήτησης» για τους τρεις, επόμενους μήνες προμηνύουν τα χειρότερα, ειδικά όταν η «συζήτηση» θα συμπέσει (τυχαία!;) με τον διαγωνισμό και την αδειοδότηση των («νέων») καναλιών. Η κατάσταση μοιάζει με Συμπληγάδες Πέτρες – η κυβέρνηση από κοινού καταρχάς με τους «νέους» καναλάρχες θα προσπαθεί να συνθλίψει τον δημοσιογραφικό κόσμο ανάμεσα στις επισφαλείς, εργασιακές συνθήκες και την μόνιμη, ασφαλιστική ανασφάλεια.
Επομένως, χρειάζονται τουλάχιστον δύο ακόμη μέτρα και βήματα – καθώς μπροστά σε απεργιακούς αγώνες λογικά και σχεδόν αναπόφευκτα θα βρεθούμε ξανά. Απεργιακό ταμείο για τη στήριξη των απεργών και σοβαρή προεργασία για την έντυπη και διαδικτυακή έκδοση της «Αδέσμευτης Γνώμης» σε πανελλαδική κλίμακα. Κακώς η ΠΟΕΣΥ υπολογίζει στη... συνεργασία(!;) των ΜΜΕ και προετοιμάζεται να στείλει οδηγίες και προτάσεις για τον τρόπο που έντυπα, διαδικτυακά, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά ΜΜΕ θα προβάλλουν τόσο τα αιτήματα των δημοσιογράφων όσο και τις διεκδικήσεις της υπόλοιπης κοινωνίας, μπροστά στην ταξική αναμέτρηση για το ασφαλιστικό. Ειδικά η «Αδέσμευτη Γνώμη» έπρεπε να είναι στα περίπτερα και τις οθόνες των υπολογιστών... χθες! Με εκτεταμένη, πλήρη, «γεμάτη» ύλη, ειδικά ένθετα για το ασφαλιστικό και το φορολογικό, φακέλους και συνεντεύξεις από εκπροσώπους φορέων και οργανώσεων, που πλήττονται άμεσα, συνεχή ενημέρωση για όλα τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα και τον κόσμο. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία να αποτινάξει και ο κλάδος σημαντικό κομμάτι από τη ρετσινιά και την εύλογη οργή και αποστροφή της κοινωνίας, λόγω της άθλιας στάσης ορισμένων «συναδέλφων» τα προηγούμενα χρόνια, οι οποίοι αν όντως ισχύει και η πρωτοβουλία της ΕΣΗΕΑ για τις διαγραφές, θα πάψουν τουλάχιστον να κραδαίνουν την ταυτότητα του δημοσιογράφου.
Για τους έχοντας κοντή ή λειψή μνήμη, υπενθυμίζω την ενθουσιώδη από τους πολίτες υποδοχή του φύλλου της «Αδέσμευτης Γνώμης» τον Ιούνιο του 2013, κίνηση – απάντηση στο πραξικοπηματικό κλείσιμο της ΕΡΤ και το τότε κύμα απεργοσπασίας συστημικών καναλιών και κυριακάτικων εφημερίδων, με πρόσχημα την... ενημέρωση για το «μαύρο»! Η «Αδέσμευτη Γνώμη» διαβάστηκε, συζητήθηκε και διακινήθηκε – και όχι μόνο στο Ραδιομέγαρο και τις συγκεντρώσεις έξω από την ΕΡΤ. Ας το ξανακάνουμε, λοιπόν! Και παράλληλα, ας ανοίξει μια πραγματικά σοβαρή συζήτηση στο εσωτερικό του κλάδου, όχι μόνο για την τύχη και τα πιο δυσμενή σενάρια και τις προοπτικές του ΕΔΟΕΑΠ, αλλά της δημοσιογραφίας και της ελευθεροτυπίας στην χώρα, εν γένει. Έρχονται πολύ δύσκολοι καιροί, και όχι μόνο στο επίπεδο της ασφάλισης, της εργασίας και της αναμέτρησης εργοδοτών και εργαζομένων στον Τύπο, καιροί που θα δοκιμάσουν – αν δεν δοκιμάζουν ήδη... - τις μεθόδους και τις αντιλήψεις για το μέλλον του Τύπου και αυτών που θέλουν να συνεχίσουν να λένε με περηφάνια ότι είναι άνθρωποι της δημοσιογραφίας με αρχές, κανόνες και αξίες.
