ΔΕΑ: Πόλεμος για υγεία και ζωή Όχι για κέρδη και ΑΟΖ

Αδια­φο­ρούν για τις αν­θρώ­πι­νες ζωές, αγο­ρά­ζουν φο­νι­κά όπλα

Πό­λε­μος για υγεία και ζωή

Όχι για κέρδη και ΑΟΖ

στή­ρι­ξη της δη­μό­σιας υγεί­ας και παι­δεί­ας,

αξιο­πρε­πής δια­βί­ω­ση για τους πρό­σφυ­γες,                       όχι στους πο­λε­μι­κούς εξο­πλι­σμούς

Έχου­με απέ­να­ντί μας μια κυ­βέρ­νη­ση που τζο­γά­ρει αδί­στα­κτα με αν­θρώ­πι­νες ζωές.

Αφή­νο­ντας τον πλη­θυ­σμό απρο­στά­τευ­το απέ­να­ντι στην παν­δη­μία, εγκλη­μα­τώ­ντας συ­στη­μα­τι­κά ενα­ντί­ον προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών στα σύ­νο­ρα, στα νησιά και στα απάν­θρω­πα κέ­ντρα κρά­τη­σης, παί­ζο­ντας με τη φωτιά ενός πι­θα­νού πο­λέ­μου στην ανα­το­λι­κή Με­σό­γειο.

Ενώ ο Μη­τσο­τά­κης δια­φή­μι­ζε την Ελ­λά­δα ως covid-free του­ρι­στι­κό προ­ο­ρι­σμό, επι­χει­ρώ­ντας  να δια­σφα­λί­σει ένα τμήμα των κερ­δών των ακτο­πλοϊ­κών και αε­ρο­πο­ρι­κών εται­ρειών αλλά και με­γά­λων του­ρι­στι­κών-τα­ξι­διω­τι­κών επι­χει­ρή­σε­ων, το άτα­κτο άνοιγ­μα του του­ρι­σμού άνοι­ξε την πόρτα στο δεύ­τε­ρο κύμα της παν­δη­μί­ας. Ενώ τους μήνες που με­σο­λά­βη­σαν δεν υπήρ­ξε καμία ενί­σχυ­ση του ΕΣΥ, η κυ­βέρ­νη­ση δίνει σόου με μά­σκες, ενώ αρ­νεί­ται συ­στη­μα­τι­κά τα μα­ζι­κά και δω­ρε­άν προ­λη­πτι­κά τεστ και (για άλλη μια φορά) επι­στρα­τεύ­ει το ζή­τη­μα της ατο­μι­κής ευ­θύ­νης, με στόχο αυτή τη φορά τη νε­ο­λαία. Εν τω με­τα­ξύ, δεν υπάρ­χει καμία μέ­ρι­μνα για το υγειο­νο­μι­κό προ­σω­πι­κό ενώ το άνοιγ­μα των σχο­λεί­ων χωρίς μέτρα προ­στα­σί­ας σε κάθε τάξη, μέσα σε αυτή την συ­γκυ­ρία είναι σκέ­τος πα­ρα­λο­γι­σμός.

Χρειά­ζε­ται εδώ και τώρα απο­φα­σι­στι­κή ενί­σχυ­ση της δη­μό­σιας υγεί­ας με  μα­ζι­κές προ­σλή­ψεις, άνοιγ­μα κλι­νών ΜΕΘ, μα­ζι­κά και δω­ρε­άν τεστ για τον πλη­θυ­σμό, μέτρα προ­στα­σί­ας στους χώ­ρους δου­λειάς με ευ­θύ­νη της ερ­γο­δο­σί­ας και όχι του κάθε ερ­γα­ζό­με­νου ατο­μι­κά.

Στο βωμό του κέρ­δους, οι αν­θρώ­πι­νες ζωές δε με­τρά­νε. Αλλά κά­ποιες ζωές με­τρά­νε ακόμα λι­γό­τε­ρο. Το ξέ­σπα­σμα της παν­δη­μί­ας μέσα στα κο­λα­στή­ρια τύπου Μόρια ήταν θέμα χρό­νου για όσους-ες γνω­ρί­ζα­με την εγκλη­μα­τι­κή αδια­φο­ρία και κα­τα­σταλ­τι­κή πο­λι­τι­κή με την οποία «δια­χει­ρί­στη­κε» το κρά­τος αυτές τις δομές. Η πυρ­κα­γιά στη Μόρια έχει ηθι­κούς αυ­τουρ­γούς στις δια­δο­χι­κές κυ­βερ­νή­σεις (ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ΝΔ) που έστη­σαν αυτό το κο­λα­στή­ριο και στοί­βα­ξαν μέσα χι­λιά­δες αν­θρώ­πους, που υιο­θέ­τη­σαν το δόγμα της «απο­τρο­πής».

Οι υπο­δο­μές (ξε­νο­δο­χεία κλπ) μιας χώρας που εμ­φα­νι­ζό­ταν τον Ιούνη να «δι­ψά­ει» να υπο­δε­χτεί εκα­τομ­μύ­ρια του­ρί­στες και έτοι­μη να κάνει τα πάντα για να τους «προ­σελ­κύ­σει», δεν είναι δυ­να­τόν να «μην χω­ρά­νε» με­ρι­κές δε­κά­δες χι­λιά­δες κυ­νη­γη­μέ­νους κι εξα­θλιω­μέ­νους αν­θρώ­πους.

Για την κυ­βέρ­νη­ση όμως οι προ­τε­ραιό­τη­τες είναι άλλες, όπως η κλι­μά­κω­ση του ελ­λη­νο­τουρ­κι­κού αντα­γω­νι­σμού, με «έπα­θλο» τα πι­θα­νά κοι­τά­σμα­τα υδρο­γο­ναν­θρά­κων στην ευ­ρύ­τε­ρη πε­ριο­χή της Ανα­το­λι­κής Με­σο­γεί­ου. Η δια­μά­χη για τις ΑΟΖ είναι επί της ου­σί­ας μία δια­μά­χη για το ποιος θα δια­σφα­λί­σει με τον κα­λύ­τε­ρο τρόπο τα συμ­φέ­ρο­ντα των εται­ρειών. Σε αυτό το παι­χνί­δι δεν παί­ζουν μόνο η Ελ­λά­δα και η Τουρ­κία αλλά και οι ιμπε­ρια­λι­στές σύμ­μα­χοι του κα­θε­νός. Αυτή τη στιγ­μή η Ανα­το­λι­κή Με­σό­γειος έχει γε­μί­σει με πο­λε­μι­κά πλοία. Κάτι τέ­τοιο μόνο καλός οιω­νός δεν είναι.

Ενώ ΝΔ και ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πλειο­δο­τούν σε «πα­τριω­τι­κές» κο­ρώ­νες, οι ερ­γα­ζό­με­νοι/ες σε Ελ­λά­δα και Τουρ­κία δεν έχουν τί­πο­τα θε­τι­κό να πε­ρι­μέ­νουν από αυτή τη σύ­γκρου­ση, η οποία ξε­ζου­μί­ζει τους κρα­τι­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς σε μία κούρ­σα εξο­πλι­σμών κι πο­λε­μι­κών δα­πα­νών για χάρη των πε­τρε­λαϊ­κών ενώ φέρ­νει πιο κοντά το εν­δε­χό­με­νο ενός θερ­μού επει­σο­δί­ου, το οποίο θα πλη­ρώ­σου­με εμείς που δεν υπάρ­χει κάτι «δικό μας» να υπε­ρα­σπι­στού­με σε αυτόν τον αντα­γω­νι­σμό.

Για αυτό χρειά­ζε­ται από τη μεριά της ρι­ζο­σπα­στι­κής-αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς, μία απο­φα­σι­στι­κή στάση ενά­ντια στον πό­λε­μο και τον εθνι­κι­σμό, βά­ζο­ντας μπρο­στά τις πραγ­μα­τι­κές κοι­νω­νι­κές ανά­γκες ενά­ντια στους εξο­πλι­σμούς και τις στρα­τιω­τι­κές δα­πά­νες.

Η κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη έχει μοι­ρά­σει απλό­χε­ρα λεφτά σε κα­να­λάρ­χες και κα­πι­τα­λι­στές ενώ έχει δώσει ψί­χου­λα για επι­δό­μα­τα, μι­σθούς, συ­ντά­ξεις και κοι­νω­νι­κές ανά­γκες. Ταυ­τό­χρο­να, η παν­δη­μία απο­τέ­λε­σε ευ­και­ρία για την ερ­γο­δο­σία (με τη βο­ή­θεια βε­βαί­ως της κυ­βέρ­νη­σης) για τη διεύ­ρυν­ση και επέ­κτα­ση ελα­στι­κών σχέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας για πολύ με­γά­λο τμήμα των ερ­γα­ζο­μέ­νων, ενώ η επι­τρο­πή Πισ­σα­ρί­δη προ­τεί­νει τη διά­λυ­ση του ασφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος. 

Μπο­ρεί αυτό το τοπίο να μοιά­ζει ασφυ­κτι­κό και οι δυ­νά­μεις που αντι­στέ­κο­νται ή θέ­λουν ν αντι­στα­θούν να φαί­νο­νται μειο­ψη­φι­κές. Είναι όμως υπαρ­κτές. Πριν τη θε­ρι­νή «ανα­κω­χή» και αμέ­σως μετά το τέλος της κα­ρα­ντί­νας, εμ­φα­νί­στη­καν οι πρώ­τες αντι­στά­σεις από εκ­παι­δευ­τι­κούς και φοι­τη­τές-μα­θη­τές, καλ­λι­τέ­χνες, ερ­γα­ζό­με­νους σε πολ­λούς κλά­δους. Επι­πλέ­ον οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στο αντι­δη­μο­κρα­τι­κό νο­μο­σχέ­διο για τον πε­ριο­ρι­σμό του δι­καιώ­μα­τος στη δια­δή­λω­ση, έστει­λαν σαφές μή­νυ­μα ότι θα υπάρ­ξει συ­νέ­χεια της αντι­πα­ρά­θε­σης. Ήδη, οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις στο χώρο της εκ­παί­δευ­σης έχουν ξε­κι­νή­σει. Σε αυτές τις δυ­νά­μεις βρί­σκε­ται η δυ­να­τό­τη­τα μιας ισχυ­ρής κοι­νω­νι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης.

Πρώ­τος σταθ­μός θα είναι οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, ενό­ψει του οι­κο­νο­μι­κού φό­ρουμ που θα γίνει στη θέση της ΔΕΘ. Η αγω­νι­στι­κή ενω­τι­κή πα­ρου­σία του κι­νή­μα­τος και της Αρι­στε­ράς θα είναι ένα πρώτο «μέ­τρη­μα» και ένα πρώτο μή­νυ­μα προς την κυ­βέρ­νη­ση.

Το πο­λι­τι­κό κενό που υπάρ­χει στην Αρι­στε­ρά είναι με­γά­λο. Η ανα­γκαιό­τη­τα μίας ενω­τι­κής μα­ζι­κής ρι­ζο­σπα­στι­κής-αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής αρι­στε­ράς είναι πιε­στι­κή και είναι ένα πρό­βλη­μα που δεν μπο­ρεί να λυθεί με «μα­γι­κές» λύ­σεις ούτε μπο­ρεί να απα­ντη­θεί με βάση την κα­θα­ρή άποψη της μίας ή της άλλης δύ­να­μης. Αντί­θε­τα, χρειά­ζο­νται ενω­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες γύρω από τα κε­ντρι­κά ζη­τή­μα­τα της πε­ριό­δου, για να μπο­ρέ­σει να συ­γκε­ντρώ­σει δύ­να­μη αλλά και να βοη­θή­σει στην ανά­πτυ­ξη των αγώ­νων. Από τη μεριά μας δε­σμευό­μα­στε ότι θα συ­νε­χί­σου­με να ερ­γα­ζό­μα­στε συ­στη­μα­τι­κά για αυτή την προ­ο­πτι­κή.

Όλες/Όλοι στην Κα­μά­ρα, το Σάβ­βα­το 12 Σε­πτεμ­βρί­ου, στις 18.00 και αγω­νι­στι­κή ενω­τι­κή συ­μπό­ρευ­ση όλων των συ­γκε­ντρώ­σε­ων!