Μέτωπο λαού-υγειονοµικών για να τα καταφέρουµε!

Μετά την έναρ­ξη λει­τουρ­γί­ας των απο­γευ­µα­τι­νών επί πλη­ρω­µή χει­ρουρ­γεί­ων, η κυ­βέρ­νη­ση προ­χώ­ρη­σε στο επό­µε­νο βήµα για την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση-εµπο­ρευ­µα­το­ποί­η­ση του δη­µό­σιου συ­στή­µα­τος υγεί­ας. Με τον νέο νόµο που ψη­φί­στη­κε αρχές του Απρι­λί­ου επι­και­ρο­ποιεί­ται η κα­τάρ­γη­ση της πλή­ρους και απο­κλει­στι­κής απα­σχό­λη­σης στο ΕΣΥ, διευ­κο­λύ­νο­ντας τη µε­τα­τρο­πή των νο­σο­κο­µεια­κών για­τρών σε κυ­νη­γούς ασθε­νών-πε­λα­τών και τη µε­τα­τρο­πή του ΕΣΥ σε προ­θά­λα­µο του ιδιω­τι­κών κλι­νι­κών-θε­ρα­πευ­τη­ρί­ων.

Ελ­λεί­ψεις

Αλλά δεν είναι µόνο αυτό. Οι ελ­λεί­ψεις σε ση­µα­ντι­κά φά­ρµα­κα έχουν γίνει κα­θη­µε­ρι­νό­τη­τα, οι ανα­σφά­λι­στοι πε­ρι­µέ­νουν µήνες για ένα ρα­ντε­βού συ­ντα­γο­γρά­φη­σης στα λι­γο­στά και χωρίς επαρ­κή στε­λέ­χω­ση Κέ­ντρα Υγεί­ας ενώ τα­κτι­κά εξω­τε­ρι­κά ια­τρεία των νο­σο­κο­µεί­ων, ση­µα­ντι­κά τµή­µα­τα και κλι­νι­κές κλεί­νουν ή υπο­λει­τουρ­γούν. Η πρό­σβα­ση στη δη­µό­σια υγεία γί­νε­ται δυ­σκο­λό­τε­ρη και αυτό πάει µαζί µε τη φτώ­χεια, την πε­ρι­στο­λή δη­µο­κρα­τι­κών δι­καιω­µά­των και την επί­θε­ση στη συν­δι­κα­λι­στι­κή δράση.

Τα νο­σο­κο­µεία  βιώ­νουν  τη χει­ρό­τε­ρη πε­ρί­ο­δό τους σε ό,τι αφορά την υπο­στε­λέ­χω­ση τόσο σε ια­τρι­κό, τε­χνι­κό και διοι­κη­τι­κό προ­σω­πι­κό, αλλά κυ­ρί­ως σε νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό, όπου η κα­τά­στα­ση είναι δρα­µα­τι­κή. Ακόµη και νέες κτι­ρια­κές υπο­δο­µές πα­ρα­µέ­νουν ανε­κµε­τάλ­λευ­τες, πρα­κτι­κά κλει­στές, λόγω της έλ­λει­ψης νο­ση­λευ­τι­κού προ­σω­πι­κού και πρα­κτι­κά το Δη­µό­σιο Νο­σο­κο­µείο συρ­ρι­κνώ­νε­ται! Πολύ ωραία τα και­νούρ­για κτί­ρια, αλλά τα νο­σο­κο­µεία δεν τα κά­νουν οι τοί­χοι και τα ντου­βά­ρια αλλά οι άν­θρω­ποι.

Είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό το τι γί­νε­ται στα νησιά. Η ΠΟ­Ε­ΔΗΝ (Πα­νελ­λή­νια Οµο­σπον­δία Ερ­γα­ζο­µέ­νων στα Δη­µό­σια Νο­σο­κο­µεία) είχε από τα τέλη του πε­ρα­σµέ­νου Απρί­λη λίστα µε τις ελ­λεί­ψεις προ­σω­πι­κού σε κάθε νησί. Ελ­λεί­ψεις που δεν αντι­µε­τω­πί­στη­καν ποτέ από την κυ­βέρ­νη­ση παρά την µα­ζι­κή αύ­ξη­ση του πλη­θυ­σµού σε κάθε νησί το κα­λο­καί­ρι. Έτσι στην Σα­ντο­ρί­νη και στην Κω για πα­ρά­δει­γµα δεν υπάρ­χει πα­θο­λό­γος µε απο­τέ­λε­σµα τον Ιούνη που µας πέ­ρα­σε να µη µπο­ρούν να αντι­µε­τω­πι­στούν πε­ρι­στα­τι­κά και ενώ ο covid-19 ήταν σε έξαρ­ση εκεί­νο το διά­στη­µα. Στο Κέ­ντρο Υγεί­ας Αµορ­γού υπάρ­χει µόνο 1 καρ­διο­λό­γος και 4 νο­ση­λευ­τές. Στην Κέρ­κυ­ρα και αλλού µπα­λώ­νουν τα κενά µε για­τρούς µε µπλο­κά­κι.

Αντί­στοι­χα τρα­γι­κή υπο­στε­λέ­χω­ση υπάρ­χει και στο ΕΚΑΒ των του­ρι­στι­κών πε­ριο­χών. Δεν είναι τυ­χαίο ότι ακόµη και διοι­κη­τές διο­ρι­σµέ­νοι από τη ΝΔ ανα­γκά­στη­καν να πα­ραι­τη­θούν, όπως η διοι­κή­τρια του νο­σο­κο­µεί­ου Σάµου.

Ψυ­χι­κή υγεία

Το δε νο­µο­σχέ­διο για την Ψυ­χια­τρι­κή Με­ταρ­ρύ­θµι­ση, που ψη­φί­στη­κε το κα­λο­καί­ρι, κατά την εφα­ρµο­γή του θα ση­µά­νει µια ισο­πέ­δω­ση των ήδη ασθµαι­νό­ντων δοµών ψυ­χι­κής υγεί­ας και απε­ξάρ­τη­σης, µε απορ­ρύ­θµι­ση των ερ­γα­σια­κών ρυ­θµών για το προ­σω­πι­κό τους, ση­µα­ντι­κά φίλ­τρα για τους λή­πτες των υπη­ρε­σιών και πα­ρα­χώ­ρη­ση ακόµα µε­γα­λύ­τε­ρου τµή­µα­τος των πα­ρε­χό­µε­νων υπη­ρε­σιών στον ήδη δυ­σα­νά­λο­γα µε­γά­λο ιδιω­τι­κό τοµέα του κλά­δου. Είναι ένα σχέ­διο που οδη­γεί το σύ­στη­µα υπη­ρε­σιών ψυ­χι­κής υγεί­ας εκτός του ΕΣΥ και τους αν­θρώ­πους που προ­σπα­θούν να βοη­θη­θούν από αυτό στον ιδιω­τι­κό τοµέα ή στο πε­ρι­θώ­ριο.

Εδώ και λίγες µέρες εξάλ­λου επα­νέρ­χε­ται µε επί­ση­µο τρόπο το «σχέ­διο» για κα­θη­µε­ρι­νή γε­νι­κή εφη­µε­ρία νο­σο­κο­µεί­ων της 2ης ΥΠΕ Ατ­τι­κής και το «σχέ­διο» αυτό είναι κα­τα­στρο­φι­κό. Οι τρα­γι­κές ελ­λεί­ψεις υγειο­νο­µι­κού και λοι­πού προ­σω­πι­κού, η απου­σία ενί­σχυ­σης της δη­µό­σιας Πρω­το­βά­θµιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας που οδη­γεί ανα­γκα­στι­κά πολ­λούς ασθε­νείς στα ΤΕΠ των νο­σο­κο­µεί­ων δίπλα στα πρα­γµα­τι­κά σο­βα­ρά έκτα­κτα πε­ρι­στα­τι­κά έχει σαν απο­τέ­λε­σµα την επι­φόρ­τι­ση των ΤΕΠ µε­γά­λων νο­σο­κο­µεί­ων µε τις γνω­στές ει­κό­νες των ασθε­νών που στοι­βά­ζο­νται στα ράν­τζα και την τε­ρά­στια τα­λαι­πω­ρία ασθε­νών και υγειο­νο­µι­κών. Επι­πρό­σθε­τα, τα νο­σο­κο­µεία της Ατ­τι­κής που ανή­κουν στην 2η ΥΠΕ είναι ήδη από χρό­νια επι­φορ­τι­σµέ­να και µε σχε­δόν όλα τα σο­βα­ρά επεί­γο­ντα πε­ρι­στα­τι­κά των νη­σιών. Στο πα­ρελ­θόν απο­δεί­χθη­κε πως µε εφα­ρµο­γή κα­θε­στώ­τος «πρω­ι­νής» - «απο­γευ­µα­τι­νής» γε­νι­κής εφη­µε­ρί­ας εναλ­λάξ, ο όγκος αυτός πολ­λα­πλα­σιά­ζε­ται αφό­ρη­τα. Γι’ αυτό ακρι­βώς οι ίδιοι οι τότε αρµό­διοι που προ­σπά­θη­σαν να κα­θιε­ρώ­σουν αυτό το κα­θε­στώς είχαν υπο­χω­ρή­σει και το είχαν ανα­στεί­λει µέσα σε λίγες µόνο µέρες, λόγω αδυ­να­µί­ας κά­λυ­ψης µε το υπάρ­χον προ­σω­πι­κό της πρό­σθε­της εφη­µε­ρια­κής υπερ­φόρ­τω­σης.

Το µόνο στο οποίο σί­γου­ρα θα οδη­γή­σει είναι η τρα­γι­κή υπο­βά­θµι­ση σε ποιό­τη­τα και σε πο­σό­τη­τα των πα­ρε­χό­µε­νων υπη­ρε­σιών υγεί­ας και στην πε­ραι­τέ­ρω µεί­ω­ση της δυ­να­τό­τη­τας για τα­κτι­κές ια­τρι­κές πρά­ξεις. Αυτό συν­δυά­ζε­ται­µε τα πρό­σφα­τα νο­µο­θε­τι­κά µέτρα για «άσκη­ση ιδιω­τι­κού έργου εκτός νο­σο­κο­µεί­ου». Έτσι λοι­πόν τα  µε­γά­λα δη­µό­σια νο­σο­κο­µεία θα πα­ρα­µεί­νουν για να κα­λύ­πτουν τις  επεί­γου­σες ια­τρι­κές πρά­ξεις καθώς και τις µεί­ζο­νες χει­ρουρ­γι­κές επε­µβά­σεις, ενώ οι  προ­γρα­µµα­τι­σµέ­νες ια­τρι­κές  πρά­ξεις χα­µη­λό­τε­ρου κιν­δύ­νου θα κα­τευ­θύ­νο­νται στον ιδιω­τι­κό τοµέα λόγω αδυ­να­µί­ας κά­λυ­ψης από το ΕΣΥ. Αυτή εξάλ­λου είναι και η κα­τεύ­θυν­ση αυτής της πο­λι­τι­κής στην Υγεία: η αύ­ξη­ση της ιδιω­τι­κής «επι­χει­ρη­µα­τι­κής» κερ­δο­σκο­πί­ας σε βάρος των ασθε­νών, των υγειο­νο­µι­κών, της εκ­παί­δευ­σης των νέων ια­τρών και της υγεί­ας του λαού.

Η υγεία είναι κοι­νω­νι­κό δι­καί­ω­µα και όχι προ­ϊ­όν προς πώ­λη­ση. Ούτε προ­νό­µιο στο οποίο θα έχουν πρό­σβα­ση κατ’ εξαί­ρε­ση και µε προ­τε­ραιό­τη­τα οι VIP, ενώ οι «πλη­βεί­οι» θα στοι­βά­ζο­νται στα ράν­τζα και τα φο­ρεία των επει­γό­ντων λόγω των ελ­λεί­ψε­ων προ­σω­πι­κού και της  αδυ­να­µί­ας πρό­σβα­σης στην πρω­το­βά­θµια Υγεία.

Αντί­στα­ση

Με αυτή την έν­νοια η υπε­ρά­σπι­ση του δι­καιώ­µα­τος αφορά όλη την κοι­νω­νία, το µα­χό­µε­νο τµήµα της πρω­τί­στως. Οι υγειο­νο­µι­κοί, όσοι και όσες επι­µέ­νου­µε στην υπε­ρά­σπι­ση του δη­µό­σιου συ­στή­µα­τος υγεί­ας, γνω­ρί­ζου­µε καλά ότι αυτή η µάχη µπο­ρεί να είναι νι­κη­φό­ρα µόνο εάν συ­να­ντη­θού­µε µε τον λαό.

Είναι απα­ραί­τη­το να υπάρ­ξει κλι­µά­κω­ση των αγω­νι­στι­κών κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων µε γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις ανά νο­σο­κο­µείο και κα­θο­ρι­σµό αγω­νι­στι­κού προ­γρά­µµα­τος  στα νο­σο­κο­µεία καθώς και η δη­µιουρ­γία µε­τώ­που συ­νερ­γα­σί­ας του λαού και των υγειο­νο­µι­κών για την διά­σω­ση του ΕΣΥ. Για ένα Δη­µό­σιο Σύ­στη­µα Υγεί­ας όχι για τους λί­γους και εκλε­κτούς, αλλά για όλους και όλες ισό­τι­µα.

*Για­τρός, µέλος Δ.Σ. Συλ­λό­γου Ερ­γα­ζο­µέ­νων Ασκλη­πιεί­ου Νο­σο­κο­µεί­ου

**Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά

Ετικέτες